سر به زانوی غم نهاده ام ، به گوشه ای نشسته ام

آتشم به جان و خموشم چو نای مانده از نوا

مانده با نگاهی به راهی که می رود به ناکجا

گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد

گلچهره مپرس پروانه تو ؛ بی تو كجا رها شد

مپرس مپرس مپرس

             رها كن غمت را

                                رها کن

مخور غم

          مخور غم نگارا

دل من دیر زمانی است که می پندارد:

بی گمان سنگدل است آنکه روا میدارد

جان این ساقه نازک را ، دانسته بیازارد

در زمینی  که   ضمیر من    و   توست

 

                         یا هو

باران که می بارد تو می آیی

باران گل  باران نیلوفر

باران مهر و ماه   آیینه

باران شعرو شبنم و شبدر

باران که می بارد تو در راهی

از دشت شب تا باغ بیداری

از عطر عشق و آشتی لبریز

با ابر و آسمان جاری

غم می گریزد غصه می سوزد

شب می گدازد سایه می میرد

 تا شعر باران تو  می گیرد

  تا شعر بارن تو می  گیرد .

اگه دستم به جدایی برسه

وقتی گاهی من و دل تنها می شیم

اگه دستم به جدایی برسه

سلام

مهربانان

من اینجا میخواستم خیلی با شجاعت از یکی از دوستان

معذرت بخواهم، من دچار یک اشتباه شدم و شاید موجب ناراحتی ایشون شده باشم

از همین جا ازشون معذرت میخواهم

امیدوارم بپذیرند.

 یا هو

راز  خود به کس نگفتم

مهرت را به دل نهفتم

با یادت  شبی که خفتم

چون غنچه  سحر شکفتم

                 

    عمر من به غمت شد طی

      وصلت را ز خدا خواهم

   دردی هست نبود درمانم

بشهر عشق رسم عاشقی را

ز استاد ادب آموز دارم

بحمدلله در مشکوه صدرم

یکی مصباح صدر افروز دارم

یا هو

لـطف تو ای دوست نصیب من است

عشق تو ای یــــــار طبیب من است

یا هو