همیشه پای یک مشت خل و چل در میان است!
این اولین آپی است که دارم می گذارم و اصلا تجربه ندارم . پس زیاد چرت وپرت نمی گمو می رم سر اصل مطلب یعنی معرفی کتاب.
نام کتاب: یادداشتهای یک استعداد درک نشده
درون مایه :طنز (شاید اجتماعی،تاریخی،سیاسی،فرهنگی،هنری و ... هم باشه)
نویسنده: علی زراندوز
تصویرگر : حمیدرضا پورنصیری
با مقدمه: منوچهر احترامی
انتشارات: گل آقا – 1387
قیمت: 1800 تومان
شفاف سازی به سبک خودم :
این کتاب اول می خواهد بگه آقا اصلا نگران پولی که واسه کتاب دادید نباشید . حتی خود نوسینده هم در مقدمه ی کتابش به این موضوع اشاره کرده و گفته شما می تونستید با این پول یک مینی پیتزا بخرید اما دادید کتاب که اصلا اشکال نداره و کار خیلی خوبی کردید و من همین جا از طرف نویسنده به شما قول می دم که نگران پول از دست رفته نیستید و تازه اش هم به سراغ دیگر کتابهای آقای زراندوز می روید. می گی نه پس خوب گوش کن .
کتاب فضای صمیمی و ساده ای داره . خیلی با حاله ؛ شیطونه و بلاست و ناقلا!
توی این کتاب تمام بزرگان تاریخ و سیاست و نویسندگان جهان توش اومدن و بازی کردن و باهات اینقدر رابطه برقرار می کنند که انگار فکر می کنی همین دیروز پیش گالیله و هیتلر بودی و داشتی با صادق هدایت و حافظ وسزار چت می کردی !
علی وزینی
همیشه پای یک مشت خل و چل در میان است!
وقتی قرار باشه کتابی رو که خوندیم واسه دیگران تعریف کنیم آدم یکجوری میشه ؛ نمی دونم چقدر حرف منو قبول دارید اما خوب دقت کنید می بنید که کمی تا قسمتی از حرفهام درسته! بگذار واضح تر بگم ؛ من این کتابو خواندم حالا اومدم بشما بگم چه جور کتابی است ؛ خوب من که نمی دونم سلیقه شما چیه؟ از چی خوشتون میاد و از چی بدتون میاد؟ اصلا با چی حال می کنید؟ چه براتون جالبه ؟ و از این جور حرفها.... اصلا اولش می ترسیدم کتاب رو واستون تعریف و نقد کنم. برای همین بود که با تاخیر سه هفته ای که کار خودمو شرو ع کردم. در ضمن من حوصله ی نقدهای عجیب و غریب و زیر سوال بردن نویسنده و از این جور حرفها رو ندارم ، خیلی ساده کتابو براتون شفاف سازی می کنم . به همین سادگی !
همه ی شخصیت ها اومدن تو رو بخندونند. پسر باورت نمیشه یک مشت خل و چل پیش هم جمع شدن و دارند اکتشافات بزرگی انجام می دن!
شاید واسه شما هم جالب باشه کیا توی داستان هستند . بطور خلاصه اسم چندتاشون رو واستون می گم و شما رو به مطالعه کتاب دعوت می کنم ؛ تا به حقایق و رازهای این کتاب پی ببرید.
هیتلر- گاندی – صادق هدایت – ویکتور هوگو- دکارت- سقراط- چرچیل – ناپلئون – ژان والژان – داش آکل – افلاطون- مارکس – هگل – ویل دورانت – سزار- پینوکیو – پدر ژپتو رابینسون کروزوئه – دخترک کبریت فروش – مریخی – کلاغ بنفش-نسل سومی و ...
آها اینو هم بگم و برم : این اساتید و اشخاصی که بالا نام بردن خیلی بچه های باحالی هستند اونا چت می کنند بنیامین گوش میدن تو قرعه کشی بانک برنده می شن سفری به مثلت برمودا می کنند و آهنگهای معلوم الحالی مثل «نازی جون» و «پارسال همه دسته جمعی رفته بودیم زیارت» گوش می کنند و خلاصه همه کاری می کنند.
گل آقای جوان همدان (علی وزینی)
*به نام خدا*چقدر این جمله به من آرامش می دهدنوشتن درباره ی گل آقا سخت ؛ خیلی سخت؛ سخت تر از آنچه فكرش را می كنی ؛ سخت تر از حل مسائل سخت دیفرانسیل و حساب و انتگرال ؛ سخت از حل مشكلات اقتصادی كشور ؛ سخت تر از توجه به فقر جهانی و سخت تر از هر آنچه سخت است. و اگر با قلم سبز هم بنوسی كه سخت تر به توان سخت می شود.اینجاست كه می فهمیم همین دو خط را كه تقدیم می كنم چه سختی هایی كه كشیدم تا بگویم:‹ گل آقای عزیز تولدت مبارك. ›7 شهریور 1320 در صومعه سرا بدنیا آمد از زندگی نامه و بیوگرافی اش چیزی نمی گویم . چون همه می دانیم . فقط می خواهم بگویم گل آقای عزیز خدا رحمتت كند خدا بیامرزدت همین وبلاگ را از تو دارم همین دوخطی را كه می نویسم از تو دارم ،باور نمی كنی چقدر خوشحال شدم وقتی نامه ی پر مهر و محبتت را در 12 سالگی از طرف تو دریافت كردو خواندم . هنوز نامه را یادگاری نگاه داشته ام .ساده نوشتی: خوشحالم كه نشریه در مدرسه منتشر كردی ای كاش حاصل ذوقت را برایم می فرستادی ؛ من هم اینقدر امروز فردا كردم كه تو رفتی و نشریه پیام علمی من را ندیدی . هنوز هم غصه می خورم. كه چرا نتونستم برایت بفرستم.احتمالاً الان مجله من رو هم خوانده ای و همین پارشال كه نشریه دیگر با نام پویش در دبیرستان منتشر كرده ام را نیز دیده ای.گل آقای مهربان اینك تو نیستی همین را بدان كه من امروز یادگاری هایت را نگه داشته ام با دست خط زیبایت با قلم سبز گل آقای برایم در ماهنامه امضا كردی و آن را به من دادی . باورت می شود چقدر خوشحال شدم . گل آقای مهربان و جان هنوز قلم سبز گل آقایی ات را كه برایم فرستاذی با اینكه خشك شده و جوهر سبزش تمام شده اما هنوز آن را یادگاری در نزد خود نگاه داشته ام . هنوز پوسترهای بچه ها.. گل آقا را نگه داشته ام هنوز به یاد تو هستم هنوز دوستت دارم . مهربانم ؛ اینك تو نیستی این را بدان كه همه ی بچه ها ی گل آقایی در خانه طنز ایران مشغول كارند .این را بدان كه چراغ آبدارخانه روشن است و گلنساء و شاغلام و پدربزرگ و فسقلی و دیگران ، همه و همه در كنار هم هستند و دوهفته نامه را هر دوهفته به یاد تو منتشر میكنند . حیف باشد بچه ها گل آقا دیگر چاپ نمی شود اما همین دو صفحه در دو هفته نامه هم خودش نعمتی است و باید غنیمت دانست. كاش همه مثل تو می دانستند كه : شادی حق بچه هاست ... به حقوق بچه ها احترام بگذاریم .برای تحقق شعار تو با پادكست كودك و نوجوان ارتباط برقرار كردم و امروز به كمك دوستانی مهربان همچون محمد پورصادقی و سروش بیات پور رادیو كوك و نوجوانی راه انداخته ایم كه حداقل در همین اینترنت به فكر فرهنگ سازی كودك و نوجوان باشیم . راستی وقت كردی پادكست را گوش كن و نظرت را برایم بگو حالا من هم انتقاد پذیر شده ام و اگر انتقاد كنی نه تنها ناراحت نمی شوم بلكه خوشحال نیز می شوم.این همان درسی بود كه تو به من دادی.نمی دانم كه در طرح بزرگ خدا من چه نقشی دارم و چه سرنوشتی؟ ولی اینقدر مطمئنم كه بی هیچ نیست.ای روزهای خوب كه در راهید.. بیائید ؛بیائید ..... كه جشن تولد گل آقای ملت ایران است.... بیائید ؛ بیائید.هدیه ای ناقابل از طرف خودم برای جشن تولدت آماده كردم كه شاید خوشت بیاید. این هدیه ناقابل را از بنده حقیر پذیرا باش.وبلاگ گل آقای جوان همدان تقدیم تو باد.خدا را شكر می كنم و از زحمات همه ی بچه های آبدارخانه ممنون كه امروز افتخار می كنم تنها وبلاگ به روز ؛ پر بیننده ؛ فعال و ساده گل آقایی در جهان هستم و من همیشه با یاده و خاطره تو وبلاگ را آپ می كنم . همینك از صمیم قلب بلند فریاد میزنم و می گویم :
هورا ... گل آقای عزیز تولدت مبارك.
دوستت دارم خیلی زیاد . 67 سالگی ات مبارك.
یک توئضیح کوچولو:
راستی دوستان ممنون که تولد گل آقا رو تبریک گفتید
اما من گل آقا نیستم
گل آًقا نام مستعار مرحوم کیومرث صابری فومنی طنز نویس معاصر ایران است
ایشون چهار سال پیش فوت کردند و ۷ شهریور روز تولد ایشون بود که من تولد ایشون رو
تبریک گفتم . خیلی از دوستان فکر کردند تولد خودمه! به هر حال از همه ممنون
جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت گل آقا مراجعه نمائید.
اینم عکس گل آقای عزیز
راستی من دو روز تهران بودم ! خبرهای جالبی براتون دارم اما فعلا سکوت می کنم
سلام بر ماه رمضان
ما فقط سلام می كنیم
آیا عمل خواهیم كرد؟
آیا فقط به روزه و نماز است؟
تاكیید می كنیم نماز و روزه در كنار بندگی خالص خدا
خدمت به خلق الله
خدمت به نفس
خدمت به جامعه
خدمت به كشور
خدمت به دین و مذهب
خدمت به خانواده
خدمت به فامیل و بستگان
خدمت به دوست و آشنا
و خدمت به .....
آری نظر تو چیست
؟؟!!
تو به چه كسی خدمت می كنی؟
منتظر پاسخت هستم همین الان مهمان خدا
