تبیان، دستیار زندگی

از دیده خون دل همه بر روی ما رود    بر روی ما ز دیده چه گویم چه ها رود

ما در درون سینه هوایی نهفته ایم      بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود

خورشید خاوری كند از رشك جامه پاك   گر ماه مهر پرور من در قبا رود

بر خاك راه یار نهاده ایم روی خویش   بر روی ما رواست اگر آشنا رود

سیل است آب دیده وهركس كه بگذرد گرخود دلش زسنگ بود هم ز جا رود

ما را به آب دیده شب و روز ماجراست   زان رهگذر كه بر سر كویش چرا رود

حافظ به كوی میكده دایم به صدق دل    چون  صوفیان صومعه دار از صفا رود

                                                  حــــــــــــــــــــــــــافـــظ 

روزی بر روی تقویم ها خواهند نوشت:

 ظهور امام زمان_تعطیل

خداوندمتعال می فرماید:

ای انسان!

همه تو را برای خود می خواهند و من تو را برای خودت می خواهم

پس از من مگریز !

شیطان:

از انسان تعجب می كنم

او ادعا میكند خداوند را دوست دارد حال آن كه او را نافرمانی می كند و من را دشمن خود می داند و فرمانم می برد!

   آیا خدا بنده اش را كافی نیست؟؟؟ 

امشب ای ماه به درد دل من تسكینی

آخر ای ماه تو همدرد من مسكینی

كاهش جان تو من دارم و من می‌دانم

كه تو از دوری خورشید چه ها می‌بینی
همه در چشمهء مهتاب غم از دل شویند
امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی
من مگر طالع خود در تو توانم دیدن
كه توام آینه بخت غبار آگینی
باغبان خار ندامت به جگر می‌شكند
برو ای گل كه سزاوار همان گلچینی
تو چنین خانه‌كن و دلشكن ای باد خزان
گر خود انصاف كنی مستحق نفرینی
كی بر این كلبه طوفان‌زده سر خواهی زد
ای پرستو كه پیام‌آور فروردینی
شهریارا گر آئین محبت باشد
جاودان زی كه به دنیای بهشت آئینی