تبیان، دستیار زندگی

رجُلٌ مِن أهلِ قُمّ یدعو النّاسَ إلى الحقِّ یَجْتَمِعُ مَعهُ قَومٌ كَزُبرِ الحدیدِ لا تُزِلُّهُمُ الرِّیاحُ العَواصِفُ و لا یَمَلّونَ مِن الحَربِ ولا یَجْبُنونَ وعلى اللّهِ یَتَوكّلونَ والعاقِبَةُ للمُتّقِین‏

مردى از قم مردم را به حق فرا مى‏خواند و بر گرد او مردمانى فراهم مى‏آیند كه چونان پاره‏هاى آهن استوارند، طوفان‏ها آنها را به لرزه نمى‏اندازد و از جنگ خسته نمى‏شوند و بزدلى نشان نمى‏دهند، به خدا توكّل دارند و فرجام از آنِ پرهیزگاران است.

میزان الحکمة ج 2 ص 157

]
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

مَن عالَ یَتِیماً حَتّى یَستَغنِیَ أوجَبَ اللَّهُ لَهُ بِذلِكَ الْجَنَّةَ؛

هر كس یتیمى را سرپرستى كند تا بى‏نیاز شود، خداوند در برابر، بهشت را بر او واجب مى‏كند