سلام به دوستای گل و عزیزم

با سلام به دوست عزیزمalirezarkh

اول از همه باید بگم مرسی بابت نظراتت و اینکه باعث افتخاره که من در گروه شما شرکت داشته باشم

دوم اینکه من همون دفعه ی اول که نظرتو خوندم خواستم جوابتو بدم اما متآسفانه مطالبتو پیدا نکردم میشه لطف کنی و بگی که دقیقا کی مطلب ثبت می کنی تا من جوابتو بدم ؟ و همچنین در باره گروهت بیشتر برام بگی!!! 

ممنون

اگر شكستن قلب و غرور صدا داشت عاشقان سكوت شب را ویران می كردند

کاری برای تخت ،

این بود زندگی

وقتی شب از راه می رسد و همه جا را سکوت فرا می گیرد من در گوشه ای

می نشینم و به اسمان می نگرم.اسمان بی ریا مرحم دردهایم در تاریکی

شب است.خاطراتم را مرور می کنم دردهایم را به اسمان پر ستاره می گویم.

همین برایم کافی است...

چون می دانم هزاران هزار چشمک زن حرفهایم را می شنوند.

شب را دوست دارم زیرا با سکوتش به درد دل من گوش می کند و دم نمی زند

تا من بتوانم به راحتی با او سخن بگویم تا قلبم که در تب و تاب است ارام گیرد.

اری باز هم شب رسید. او که در دوران بی کسی به دادم می رسد او که

همراه همیشگی من در مواقع دلتنگی است. اری این دوست خوبم با

تمام سیاهیش دلی دارد به وسعت دریا و پاکی اینه. امدنش مرا ارام می کند.

باز هم با امدنش مرا یاد خاطرات تلخ و شیرین گذشته می اندازد که همچون

خطی از مقابل چشمانم عبور می کند.امشب هم مثل شبهای پیش مرا یاد

خاطراتم انداخت.

بله امشب از قاب خیس پنجره تا تنها شدن خود به خاطر هیچ و پوچ حرف

می زنم.امشب از این دل بی کس خود می نالم.

روزگاری را در به یاد ماندن و زنده نگه داشتن تمام خاطرات عشقمان گذراندم.

اخر چه شد؟؟؟

او که بر تمام حرفها سکوت می کرد،او که ادعای عاشقی می کرد،با یک دنیا

حرف ازنامردی همه چیز را پایان داد.بی انکه بداند تمام زندگیم است و بدون او

بر من چه خواهد گذشت.

ان روز که زیر بارش وحشتناک اشکهایم بی تفاوت به احساسم از من گذشت

در دفتر خاطراتم نوشتم این از ان گذشته هاست که می گویند هیچ وقت از یاد

ادم نمی رود!

اری با تمسخری پر از نیرنگ خداحافظی کرد...

اکنون تنها و بی کسم.

بدون عشق خواهم مرد...

مرگ تدریجی من پایان تمام عهدهایی است که برای رسیدن به ارزوهایمان

لحظه شماری می کردیم.

حال تک و تنها به تکرار غریبانه ترین جمله ی قرن به او می اندیشم.

او را دوست دارم بی انکه بدانم چرا؟!

و فکرکن که چه تنهاست اگر که ماهی کوچک دچار ابی دریای بیکران باشد

بی تو آنلاین شبی باز از آن Room گذشتم. همه تن چشم شدم. دنبال ID تو گشتم. شوق دیدار تو لبریز شد از Case وجودم. شدم آن User دیوانه که بودم. یادم آمد که شبی با هم از آن Room گذشتیم. پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم. تو همه راز های Hack ریخته در آن Booter های سیاهت. من همه محو تماشای PM هایت. Talk صاف و Room آرام. بخت خندان و زمان رام. منو تو (و بقیه) همه دلداده به آواز روی Voice. یادم آید تو به من گفتی از این عشق حذر کن. لحظه ای چند بر این Room نظر کن.Chat آیینه عشق گذران است. تو که امروز نگاهت به ای میلی نگران است. باش فردا که دلت با ID دگران است. تا فراموش کنی چندی از این Room سفر کن. با تو گفتم حذر از Room ندانم

ای كه چشم روشنت را سایه های غم گرفته

قلب تو از رفتن من این چنین ماتم گرفته

بعد من روزی پریشان می روی تو پری من

تا بسازی از سكوتت قصه و افسانه ی من

یاد  روزهای  آشنایی  و  جدایی

چشم تو غمگین تر از باران گریه ست

می فشانی اشك حسرت در غم عهد شكسته

                         دیگر از گریه چه حاصل بین ما دریا نشسته