تبیان، دستیار زندگی

 

سبک زندگی افراد در فصول مختلف متفاوت است و غذاهایی که فرد در فصول مختلف می خورد باید متفاوت باشد وگرنه بیمار خواهد شد. حتی حالت خواب و میزان فعالیت های بدنی و... نیز باید تفاوت داشته باشد.

 

  

 

کاهش بوی بد بدن

کاهش بوی بد بدن با اصلاح تغذیه ارتباط دارد. همان طور که ذکر شد در طب سنتی بهترین خوراک های تابستانه خوراک هایی است که ضمن برخورداری از اعتدال و لطافت و سبکی، طبع سرد و تر داشته و نیز غلبه بر صفرا باشند تا بتوانند محیط داخلی بدن را در حالت تعادل نگه دارند. در تابستان همه اخلاط به ویژه خلط صفرا برانگیخته می شوند و تولید آن نسبت به دیگر فصول سال افزایش می یابد، بنابراین آسایش بدن و دوری از گرما و در خانه خنک نشستن از دیگر توصیه های حکما برای تابستان است. همان طور که اشاره شد ورزش و حرکت خود باعث ایجاد گرمی در بدن می شود و این گرمی که به طبع فصل یاری می رساند محرک اخلاط به ویژه خلط صفراست و می تواند به سوء مزاج منجر شود.

برای کاهش بوی بد بدن در تابستان باید از هر نوع خوردنی و آشامیدنی گرم و خشک پرهیز کرد. شربت سکنجبین، لیمو، غوره، هندوانه یا آب آن، آبغوره و میوه های تر (ترش و شیرین) مانند آلو و آلبالو و گیلاس را می توان به افراد توصیه کرد. برخی افراد هم از زاج سفید استفاده می کنند اما باید بدانید که استفاده نادرست از زاج سفید در زیر بغل می تواند باعث سوختگی پوست شود.

پرهیزهای غذایی

در فصل تابستان از نظر غذا، باید بدانیم از چه مواد غذایی پرهیز کنیم. توجه داشته باشید که در طب سنتی پرهیز بر درمان مقدم است و آغاز کار حفظ سلامتی و درمان بیماری ها پرهیز است، به این صورت که از مصرف مواد غذایی مضر پرهیز شود.

در فصل تابستان افراد با مزاج گرم و خشک، بیشتر در معرض آسیب هستند، زیرا به دلیل گرم و خشک بودن مزاج این افراد و همچنین فصل تابستان، احتمال خطر در این افراد بیشتر است؛ بنابراین در این فصل باید از تمام خوردنی ها و نوشیدنی هایی که حرارت بدن را بالا می برند و باعث خشکی می شوند، پرهیز کرد، مخصوصاً مواد غذایی تند از قبیل فلفل و زنجبیل، دارچین، زعفران، سس های تند، خردل، سبزیجات تند مانند سیر، پیاز، ترخون، نعناع، تره، شاهی، شوید و... در نتیجه باید از غذاهای پخته ساده بدون ادویه جات استفاده شود.

این افراد باید در مصرف نمک و غذاهای شور و تنقلات مانند چیپس شور، آجیل شور و... در فصل تابستان احتیاط نمایند. مثلاً در صورت مصرف بادام یا فندق، از انواع خام آن و به مقدار کم استفاده کنند. اکثر مغزها مزاج گرم و خشک دارند و همه افراد به ویژه کسانی که مزاج گرم و خشک دارند، نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.

سرخ کردن، بو دادن و تفت دادن باعث گرم و خشک شدن مزاج می شوند، بنابراین نباید در مصرف غذاهای تهیه شده به این روش ها زیاده روی شود.

در مورد شیرینی ها نیز به همین ترتیب است، چون پایه مزاج این مواد هم گرم است، بنابراین نباید در مصرف شیرینی ها، شکلات ها و حتی شیرینی های طبیعی مانند عسل، کشمش، مویز و میوه های شیرین مانند انجیر، نارگیل، موز، خربزه، آناناس و... در فصل تابستان زیاده روی شود. گوشت های قرمز مخصوصاً به دلیل داشتن گرما و حرارت زیاد باید کمتر مصرف شوند. به ویژه گوشت پرندگانی مانند کبک و بلدرچین که گرمای بسیار زیادی نسبت به گوشت گوسفند دارند و همچنین گوشت شتر هم به دلیل گرمای زیاد نباید زیاد مصرف شوند. از مصرف غذاهایی مانند فسنجان، گردو و کنجد نیز به دلیل گرم بودن مزاجشان باید در این فصل پرهیز شود.

مواد غذایی مفید

توصیه می شود در فصل تابستان از خنکی جات(مانند آب دوغ خیار، ماست، خیار و کمی نان، سبزیجات خنک مانند خیار، کاهو، کدو خورشتی(سبز)، گشنیز، اسفناج، ماست و اسفناج) استفاده شود.

توصیه می شود نوع غذاهایی که در تابستان مصرف می شوند، پختنی و آب پز باشد و غذاها کباب یا سرخ نشوند. مصرف غذاهایی مانند آش، سوپ، خورش سبزیجات که سبزی آنها سرخ نشده باشد، حبوبات آن کم بوده، مقدار زیادی گوشت نداشته باشند، کمی ترش باشند مثلاً با غوره، آبغوره، آبلیمو، لیمو و نارنج تهیه شده باشند مخصوصاً سوپ جو و آش جو(به دلیل خنک بودن) بسیار مفید بوده و از بهترین غذاها برای رفع عطش و حرارت بدن هستند.

مصرف مرکبات و میوه جات میخوش یا ملس(بین ترش و شیرین) مانند زرشک و آب زرشک، شاه توت، تمشک، سیب ترش، آلبالو، گوجه سبز، انار، هلو، زردآلو، هندوانه و گریپ فروت بسیار مفید است.

مصرف سالادها در این فصل بسیار توصیه می شود، زیرا معمولاً مزاج های سرد و تر دارند (کاهو، خیار، آبلیمو و...).

خوردن ترشیجات در این فصل مفید است، به شرط اینکه ترشی خیلی تند نشده باشد که در این صورت، حرارت آنها بالا می رود.

مصرف کافی آب، لبنیات مانند دوغ و ماست مفید است.

مصرف گوشت های سفید نسبت به گوشت های قرمز در این فصل مناسب تر است. گوشت های سفید(مانند مرغ و ماهی) گرمای کمتری دارند، مخصوصاً ماهی که با داشتن مزاج سرد و تر، برای این فصل بسیار مناسب است به شرطی که خیلی سرخ نشده و ادویه جات تند نیز خیلی به آن اضافه نشود.

کات

باید توجه داشت که افراد با مزاج سرد، در مصرف این مواد غذایی مفید ذکرشده، حتی در فصل تابستان، زیاده روی نکنند. در این فصل باید گرسنگی و تشنگی را سریع برطرف کرد، زیرا به دلیل حرارت فصل و مزاج، ممکن است معده در صورت خالی ماندن آسیب ببیند. در این فصل باید استراحت بیشتری داشت تا مزاج خنک شود.

استحمام کردن، دوش آب خنک، شنا کردن در آب روان با رعایت های مربوطه، پوشیدن لباس های خنک نخی و ورزش های سالنی که زیر آفتاب نباشند در فصل تابستان مفید است، ولی در انجام ورزش های گرم و خشک مانند فوتبال، دویدن و... مخصوصاً طی روز و زیر آفتاب یا فضای باز نباید در این فصل زیاده روی شود. ناهار باید در این فصل کم و سبک باشد، چون وسط روز هوا بسیار گرم و قوه هاضمه ضعیف است و در نتیجه غذای وسط روز نباید سنگین باشد.

در این فصل باید کلاً از غذاهای با هضم راحت مانند ماهی های کوچک، جوجه، مرغ و... استفاده شود. مصرف آب داغ و توقف در زیر نور خورشید نیز در فصل تابستان مضر است.

نویسنده: مریم مرادیان نیری

منبع: روزنامه آرمان

 

آیا آن بسته های استوانه ای شکلی را که در چند ردیف با برنجک و گندمک پر شده بود و وقتی به پارک و سینما می رفتیم برایمان می خریدند، به یاد می آورید؟ آنها همان دانه های غلات برشته شده و پف کرده خوشمزه ای است که این روزها در انواع شیرین گندمک، غلات حجیم شده مغزدار و نسل جدید آن ذرت و برنجک توپی با روکش کاکائویی یا ساده به صورت صنعتی عرضه و فله ای آن در گونی های بزرگ به صورت کیلویی در بازار به فروش می رسد. خوب است بدانید این محصولات اگر به خوبی و تحت شرایط بهداشتی تهیه و عرضه شود، سالم ترین تنقلات به شمار می رود.

 

  

 

گندمک

گندمک یکی از تنقلات پرارزشی است که گرچه در گروه آجیل قرار ندارد، اما برخی خانواده ها از آن همچون مغزهای آجیلی در شب نشینی ها استفاده کرده یا به عنوان یک تنقل مفید در اختیار فرزندان قرار می دهند و نوع شیرین آن را که شیرین گندمک گویند، اغلب به همراه شیر می خورند؛ اما شاید بپرسید این گندم های پفکی و سبک از همان گندم های سفت و سخت تهیه می شود؟ بله. برای تهیه گندمک ابتدا دانه های گندم را می جوشانند تا مغزپخت شود. در مرحله بعد، گندم پخته شده را آبکش کرده و می گذارند زیر نور آفتاب یا با دستگاه کاملا خشک شود. در آخر هم در مقداری روغن به همراه شکر یا نمک تفت می دهند تا مزه دار شود و به شکل پفکی درآید. محصول به دست آمده گرچه به دلیل فرآیندهای حرارتی به اندازه گندم خام خاصیت ندارد و به جهت افزودن نمک یا شربت، غیر رژیمی و برای برخی بیماران محدودیت مصرف دارد، اما به دلیل خواص تغذیه ای بالایی که دارد برای کودکان و نوجوانانی که در سن رشد هستند، بهترین و سالم ترین جایگزین چیپس و پفک و مفیدترین تنقل برای بیماران دچار سوء تغذیه است. به خصوص آنکه گندمک شیرین به همراه شیر و در وعده صبحانه یا به عنوان عصرانه میل شود. بد نیست بدانید در اثر ترکیب شیر و غلات، قابلیت جذب یکسری از مواد مغذی بیشتر خواهد شد.

برنجک بی ارزش نیست

برنجک در مقایسه با گندمک ارزش تغذیه ای بالایی ندارد، اما در نوع خود آن قدرها هم بی ارزش نیست. برنجک تا حدودی شبیه گندمک تهیه می شود، اما در صنعت انواعی از آن از ترکیب دو آرد برنج و بلغور ذرت به همراه روغن نباتی، پودر پنیر و نمک تهیه می شود. گرچه برنجک به دلیل جذب روغن کمی پرکالری است، اما اگر روغن به کاررفته در آن مرغوب و در اثر نگهداری نامناسب، بوی ماندگی و نا نگیرد، محصولی سهل الهضم و تا حدودی سیرکننده و برای بیماران اسهالی بسیار مناسب است و اگر از آرد بلغور ذرت در تهیه آن استفاده شده باشد، می تواند تامین کننده درصدی از ریزمغذی های بدن باشد. لازم است بدانید بر اساس حجم پفکی غلات فرآوری شده، سه چهارم تا یک و نیم لیوان برنجک یا گندمک معادل یک واحد غلات محسوب می شود. هر فرد بر اساس سن، جنسیت، توده بدنی و دیگر شاخص ها، روزانه بین ۶ تا ۱۱ واحد غلات نیاز دارد که چند واحد آن می تواند از طریق مصرف برنجک، گندمک، ذرت حجیم شده و برشتوک یا کورن فلکس های مخلوطی که حاوی دانه کامل غلات است، تامین شود.

ذرت بو داده؛ میان وعده ای سالم

تیمی از پژوهشگران دانشگاه اسکارنتون و پنسیلوانیا دریافتند که آنتی اکسیدان موجود در ذرت بو داده بیشتر از میوه ها و سبزیجات است. از نظر پژوهشگران، ذرت بو داده یک میان وعده غذایی عالی است. آنتی اکسیدان ترکیبی از مواد شیمیایی است که به عقیده پژوهشگران، انسان را در مقابل سرطان و انواع بیماری ها، به خصوص بیماری های قلبی محافظت می کند. وینسون پژوهشگری است که به پیش قراول بودن در عرصه تحقیقات مربوط به ریزمغذی های موجود در شکلات، دانه های روغنی و مواد غذایی معروف است. تحقیقات گذشته وجود آنتی اکسیدان موسوم به«پلی فنول» در ذرت را تایید کرده اند. البته وینسون تاکید دارد که نباید ذرت را جایگزین میوه و سبزی کرد، زیرا این دسته از مواد غذایی حاوی مواد مغذی مهم دیگری نیز هستند.

پلی فنول از جمله آنتی اکسیدان های مفید برای بدن است که مقدار آن در یک وعده ذرت بوداده ۳۰۰ میلی گرم است. درحالی که مقدار این آنتی اکسیدان در یک وعده ذرت شیرین حدود ۱۱۴ میلی گرم و در یک میان وعده متشکل از چند نوع میوه مختلف حدود ۱۶۰ میلی گرم است. پلی فنول به صورت رقیق در بیش از ۹۰ درصد از آب میوه ها یافت می شود؛ بنابراین در ذرت بو داده که تنها ۴ درصد آن را آب تشکیل می دهد، تراکم این آنتی اکسیدان بیشتر است. در برنامه غذایی روزانه افراد، میوه ۲۵۵ میلی گرم و سبزیجات ۲۱۸ میلی گرم از پلی فنول مورد نیاز روزانه بدن را تامین می کند. در نظر گرفتن یک وعده ذرت بو داده در برنامه غذایی روزانه افراد می تواند ۱۳ درصد از پلی فنول مورد نیاز آنها را تامین کند. در حقیقت هر دانه از این نوع ذرت حاوی مقدار زیادی پلی فنول و فیبر است؛ البته افزودن مقداری نمک، کره و دیگر چاشنی هایی که حاوی کالری زیادی هستند، می تواند این میان وعده سالم را به یک میان وعده ناسالم تبدیل کند.

اگر دانه های ذرت تحت فشار هوا بو داده شوند، کمترین میزان کالری را خواهد داشت و چنانچه از ماکروویو برای بو دادن ذرت استفاده شود، میزان کالری آن به ۲ برابر افزایش پیدا می کند، اما اگر می خواهید خودتان در خانه ذرت بو داده تهیه کنید، بهتر است برای این کار از روش خانگی و با استفاده از کمی روغن انجام دهید. ذرتی که با استفاده از مایکروویو تهیه شده باشد، چربی بیشتری دارد. توجه داشته باشید که ذرت بوداده نمی تواند به عنوان یک میان وعده سالم جایگزین مناسبی برای میوه ها و سبزیجات باشد؛ چرا که این میان وعده فاقد ویتامین ها و دیگر مواد غذایی است که در این گروه از مواد غذایی وجود دارد و برای سلامت بدن ضروری است.

علاوه بر این، ذرت تنها میان وعده ای است که می توان آن را یک غله کامل صد درصد غیر فرآوری شده دانست. فرآورده هایی که به عنوان غله کامل برای وعده غذایی صبحانه تهیه می شوند مواد غذایی فرآوری شده هستند که به آنها ترکیبات دیگری نیز افزوده شده است و تنها ۵۱ درصد آن را غله کامل تشکیل می دهد. معمولاً غلات کامل در برنامه غذایی افراد جایگاهی ندارد و به این ترتیب تنها با خوردن یک وعده ذرت بوداده در برنامه غذایی روزانه می توان کمبود غلات کامل در بدن را تا حد زیادی بر طرف کرد.

نویسنده: مریم مرادیان نیری

منبع: روزنامه آرمان

 

پزشکان توصیه می کنند برای حفظ سلامتی خود، هر روز ورزش کنید. اندازه دور کمر و نیز اضافه وزنتان هشداری برای شما و نیز زحمتی جهت هزینه کردن پول بیشتر از جانب شماست؛ چرا که مثلا شلوار شما دیگر اندازه تان نیست. خودتان می دانید که هرگونه معطلی در قدم برداشتن روی دستگاه تردمیل می تواند به قیمت سلامتی تان تمام شود و زندگی شما را به خطر بیندازد اما اگر با همه اینها همچنان برای ورزش نکردن بهانه می آورید، شما تنها نیستید. این مقاله به بررسی بهانه های شایع مردم برای کنار گذاشتن فعالیت جسمانی اشاره می کند.

 

  

 

۱- وقت ندارم

اگر برای وقت گذرانی در مراکز خرید وقت دارید یا زمان کافی برای تماشای فیلم مورد علاقه تان صرف می کنید یا چنانچه وقتی برای دراز کشیدن بر روی کاناپه دارید، اطمینان دارم که حداقل نیم ساعت وقت آزاد هم برای بهبود بدن خودتان خواهید داشت.

۲- ورزش، خسته کننده است

ورزش کردن لزوما این نیست که همه روزهای هفته را به باشگاه بروید و مدام چندتا از آن دمبل های قدیمی بزنید. ورزش هرگونه فعالیت جسمانی است که تناسب اندام و تندرستی شما را ارتقا دهد. پیاده روی تند در پارک، بازی اسکواش، یک جلسه یوگا، راه پیمایی در جنگل، دوی آرام همراه یک دوست، ایروبیک؛ حتی اگر در اتاقتان را قفل کنید و نیم ساعت بالا و پایین بپرید نیز ورزش به حساب می آید. تخصص خودتان را پیدا کنید!

۳- بچه دارم

همه ورزشکاران هم بچه دارند! شاید این نکته، بی اهمیت باشد اما بچه های شما که گناهی ندارند؛ پس آنهایی را بهانه تنبلی خود قرار ندهید. آنها ترجیح می دهند یک ساعت را در خانه دوست خود بازی کنند تا اینکه در خانه پرسه بزنند؛ در حالی که خودتان روی مبل لم داده اید و مجله می خوانید.

۴- نتیجه نگرفته ام

دوست عزیز، شهر رم در عرض یک روز ساخته نشد. شما هم تنها با دو ساعت ورزش کردن نمی توانید بدن خود را بسازید. بدن به زمان نیاز دارد تا به یک برنامه مشخص عادت کند؛ پس صبور باشید و به آن زمان بدهید.

۵- عضویت در باشگاه، گران است

برخی از باشگاه ها برای افراد متاهل، دانشجو یا شاغل تخفیف قائل می شوند. از اینها گذشته، بهتر است هزینه ای را که صرف خرید یک پیراهن گشاد می کنید تا شکمتان را پوشش دهد، خرج عضویت در یک باشگاه ورزشی کنید تا به شما کمک کند تا برای همیشه از شر اضافه وزن خود خلاص شوید.

۶- ورزش کردن دردناک است

مربیان باشگاه بی دلیل استخدام نشده اند. تنها صِرف اینکه کمرتان درد می کند، دلیل نمی شود که پاها و صورتتان روز به روز چاق تر شوند. با مربی تان درباره بدن و البته دردها و آسیب دیدگی های خود صحبت کنید و برنامه ای بریزید تا بدون فشار بر روی قسمت های دردناک، باقی قسمت های بدنتان را شکل دهید.

۷- ورزش کردن را فقط شروع می کنم که آخر سر آن را کنار بگذارم

این نشانه عدم کنترل شما بر روی ذهن، اراده و خودتان است. توصیه می کنم اول سلامتی و مراقبه ذهنی انجام دهید؛ چرا که به خویشتنداری و نیروی اراده تان کمک می کند و در نتیجه شما بر این مشکل فائق خواهید آمد.

۸- از روز شنبه شروع می کنم

این بازی تمام هفته ادامه دارد و کاربرد آن آخر هفته ها بیشتر می شود. این کار تنها جلسات سلامتی شما را به تاخیر می اندازد؛ زیرا فکر می کنید تنها چند روز مانده تا عازم سفر تندرستی شوید؛ پس سعی می کنید اوقات زندگی خود را به انباشته کردن مواد غذایی بگذرانید؛ چرا که به محض شروع ورزش، با محدودیت مواجه خواهید شد. اینکه شما واقعا از روز شنبه ورزش کردن را شروع می کنید یا نه، داستان دیگری است.

۹- سن من بالا رفته است

آیا از آن دونده هندی ماراتن که بیشتر از صد سال سن دارد، پیرتر هستید؟ اگر نه، از این بهانه استفاده نکنید و دنبال بهانه دیگری بگردید. بگذارید رازی را به شما بگویم، ورزش کردن ظاهر و احساس شما را جوانتر می کند.

۱۰- خیلی چاق هستم

آیا ورزش کردن به معنای آب کردن چربی ها، کاهش وزن و تناسب اندام نیست؟ چگونه چاق بودن می تواند بهانه ورزش نکردن باشد؟ اگر منظورتان این است که به خاطر چاقی خجالت می کشید بیرون بروید و ورزش کنید، خجالت نکشید. باشگاه یا هر مکان ورزشی دیگر، جایی است که آدم های چاق برای لاغر شدن به آنجا می روند؛ پس شما تنها نیستید.

۱۱- ورزش، گرسنه ام می کند

اشکالی ندارد؛ البته به شرط اینکه بلافاصله بعد از ورزش، همبرگر و میلک شِیک نخورید؛ در واقع اگر سعی دارید وزن کم کنید، حذف وعده های غذایی و غذا نخوردن روش ناسالمی است و روند بالا رفتن وزن شما را سریع تر می کند. این کار همچنین سوخت و ساز بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهد و کاهش وزن را برای شما دشوار می کند. نکته آن است که درست غذا بخورید!

۱۲- برای ورزش کردن همراه ندارم

 

حقیقت این است که اگر شما هنوز به دنبال یک همراه برای ورزش کردن هستید، یعنی اینکه هیچ کدام از دوستانتان همراه ورزشی شما نبوده اند و این یعنی، آنها در حال ساختن بدن فوق العاده ای هستند؛ در حالی که شما منتظر یک همراه نشسته اید! حیف! دنیا منتظر هیچ کس نمی ماند! هر چه زودتر این موضوع را درک کنید، برای خودتان بهتر خواهد بود.

۱۳- نمی دانم چطور ورزش کنم

مربیان باشگاه، فیلم های آموزشی برای ورزش در منزل و کلاس های یوگا، همگی تسهیلاتی برای شما هستند و منتظرند از آنها استفاده کنید. اگر نمی دانید، سوال کنید! ارتباط، همه مشکلات را حل می کند.

۱۴- خیلی خسته ام

خبر فوری! خیلی خسته بودن نه تنها بهانه ورزش نکردن نیست، بلکه نشانه این است که باید بیشتر ورزش کنید. خستگی می تواند نشانه ضعف قوای جسمانی و قدرت عضلانی باشد. ورزش روزانه به ساخت قوای جسمانی و نیروی عضلانی شما کمک می کند و شما را شاداب و با نشاط نگه می دارد؛ بدون اینکه خسته شوید.

تنها علتی که شما را عقب نگاه داشته است، خودتان هستید. تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که از روی مبل پایین بپرید و به باشگاه بروید؛ زیرا به محض اینکه ورزش کردن را آغاز کردید و نتیجه گرفتید، به ارزش و اهمیت آن پی خواهید برد. امیدوارم پیش از آنکه دیر شود، این موضوع را درک کنید.

منبع: مجله موفقیت

 

آبله مرغان ممکن است در هر زمانی از سال با دانه های قرمز، خارش دار و آبدار صورت و بدن کودکان را به هم بریزد، اما در فصل بهار و نیز اوایل پاییز بیشترین شیوع را دارد. آبله مرغان یک بیماری عفونی و مسری ویروسی است که با وجود آن که احتمال ابتلا به آن برای دومین بار در زندگی بسیار کم است، اما وقتی ویروس آن وارد بدن شود، برای همیشه در گره های عصبی ـ حسی بدن باقی می ماند و فعال شدن مجدد آن ممکن است در قالب بیماری زونا اتفاق بیفتد.

 

  

 

نکته مهم درباره این بیماری آن است که ابتلا به آن تا پیش از سیزده سالگی نیاز به درمان خاصی ندارد و بیماری در این سنین به خودی خود بهبود می یابد، ولی چرا ابتلا به آبله مرغان در سنین بالاتر و در بزرگسالی می تواند خطرناک باشد؟ آبله مرغان با تظاهراتی چون دردهای شکمی، تب و بثورات پوستی همراه است، اما در سنین بالای ۱۳ سـال عوارض بیماری می تواند بسیار خطرناک باشد و بیمار را دچار درگیری ریوی یا عفونت ریه یا درگیری سیستم عصبی و مغزی(مننژیت) کند.

درمان جدی آبله مرغان بزرگسالی

ابتلا به بیماری آبله مرغان در کودکان زیر یک سال و در سن بالا تر از ۱۳ سال حالت تهاجمی به خود می گیرد و معمولا خوش خیم نیست. اگر فردی در بزرگسالی آبله مرغان بگیرد، باید نسبت به درمان بیماری اش بسیار پیگیر باشد و به محض مشاهده هر نوع درگیری ریوی، تنگی نفس و درد قفسه سینه به پزشک متخصص مراجعه کند. همچنین مشاهده عوارض عصبی چون اختلال هشیاری، مشکلات عصبی و خواب آلودگی می تواند خطرناک تلقی شود. از سوی دیگر در برخی موارد مشاهده شده که ابتلا به آبله مرغان در بزرگسالان باعث درگیری سیستم قلبی یا مفصلی شده که البته احتمال آن پایین است.

برخی بررسی ها نشان می دهد مصرف داروی ضد ویروس«آسیکلوویر» به محض مواجهه با شخص مبتلا به آبله مرغان در شخص بزرگسالی که سابقه ابتلا به بیماری را نداشته، می تواند در کاهش عوارض بیماری موثر باشد. اگر چه واکسن این بیماری در کشور ما در سطح محدود یافت می شود، اما در صورت امکان، تزریق آن به بزرگسالانی که بیماری را در کودکی نگرفته اند، توصیه می شود. بویژه بزرگسالانی که به دلایلی با نقص سیستم ایمنی مواجه هستند یا قصد بارداری دارند برای پیشگیری از این بیماری ویروسی بهتر است واکسن دریافت کنند.

بیماری خطرناک طی بارداری

ابتلا به آبله مرغان طی ماه های اول بارداری بسیار خطرناک است و عوارض بسیار شدیدی برای جنین به همراه دارد تا جایی که احتمال بروز نقص عضو، نقص سیستم عصبی و کاهش بهره هوشی برای جنین وجود دارد اما اگر ابتلا به بیماری طی سه ماهه دوم و سوم صورت بگیرد، خطراتش کمتر خواهد بود. حتی در مواردی مشاهده می شود نوزادانی که مادران آنها در هفته پایانی بارداری به آبله مرغان مبتلا شده اند، در بدو تولد آبله مرغان دارند. بی شک این نوزادان تحت مراقبت خاصی قرار می گیرند و داروهای ویژه ای تا بهبود کامل مصرف خواهند کرد.

 

هر زمان که خانم بارداری در معرض این بیماری قرار بگیرد باید تحت نظر متخصص، ایمونوگلوبین دریافت کند که پادتنی است که از ابتلا به بیماری جلوگیری می کند.

آبله مرغان از طریق تنفس منتقل می شود

آبله مرغان یک بیماری خطرناک در کودکان محسوب نمی شود و بدون نیاز به هیچ درمان خاصی بهبود می یابدو تنها درمان واقعی آن استراحت است، ولی همین بیماری در نوزادان، بالغان و بویژه در بارداران یا کسانی که دچار نقص ایمنی هستند یا شیمی درمانی می شوند می تواند بسیار خطرناک باشد.

آبله مرغان یک بیماری بثوری تب دار است که معمولاً با علائمی چون تب، بی حالی، بی اشتهایی، سردرد و گاه درد خفیف شکمی شروع می شود و پس از یک یا دو روز در قالب بثورات قرمز رنگ خارش دار و آبدار در ناحیه سر، صورت یا تنه ظاهر می شود. سرایت بیماری نیز از طریق هوا و قطرات تنفسی بیمار است. به همین دلیل خانم های باردار به هیچ وجه نباید به فرد مبتلا نزدیک شوند. احتمال مسری بودن بیماری نیز تا خشک شدن دانه های قرمز رنگ پوستی وجود دارد.

دانه های آبله مرغانی را دستکاری نکنید

با وجود خارش دار بودن دانه های قرمز رنگ پوستی ناشی از آبله مرغان تا حد امکان نباید آنها را دستکاری کرد چراکه احتمال این که از خود ردی به جا گذارد، بویژه در بزرگسالان وجود دارد. برای کاهش خارش دانه های آبدار صرفا می توان از داروهای ضدخارش استفاده کرد. حمام کردن در فواصل نزدیک و شستن بثورات پوستی با آب ولرم و صابون های معمولی نیز توصیه می شود. همچنین طی دوره نقاهت باید از مصرف غذاهای چرب، ترش و ادویه دار که محرک است، جلوگیری به عمل آید.

نویسنده: پونه شیرازی

منبع: روزنامه جام جم

 

حدود ده سال پیش برخی کارشناسان علوم رایانه ای پیش بینی کردند در آینده شاهد طراحی و تولید دستگاه هایی خواهیم بود که با خواندن افکار انسان به دستگاه های دیجیتال فرمان دهند، اما براستی چگونه یک رایانه می تواند افکار و احساسات فرد را شناسایی کند؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید با مفهوم امواج مغزی آشنا شویم.

 

  

 

امواج مغزی چیست؟

مغز انسان دارای انبوهی از سلول های عصبی است. این سلول ها از طریق جریان الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند که قسمت بسیار کوچکی از این جریان پس از خارج شدن از سلول ها در کنار سلول های دیگر امواجی الکتریکی ایجاد می کند. با بهره گیری از دستگاهایی ویژه می توان آن را از روی مغز دریافت کرد.

دستگاهی به نام«الکتروآنسفالوگراف» می تواند این امواج را دریافت و ثبت کند. البته این دستگاه به هیچ وجه جدید نیست و ده ها سال است که در پزشکی از آن استفاده می شود. بسیاری از پیشرفت های پزشکی در زمینه شناخت مغز انسان مرهون همین دستگاه است.

ثبت امواج مغزی

هر حالت، احساس و هیجان خاصی که تجربه می کنیم، امواج مغزی منحصر به فردی را ایجاد می کند. برای نمونه شکل امواج مغزی انسان هنگام تمرکز، خواب یا اضطراب متمایز از دیگر حالت هاست. خلاصه این که با طراحی الگوریتمی ویژه شناسایی این حالت ها، می توان وضع ذهنی فرد را شناسایی کرد، اما آیا این کار فایده ای هم دارد؟

دستگاه شخصی عصبی

دستگاه هایی که می توانند وضع ذهنی و سلامت انسان را از طریق بررسی امواج مغزی و شاخص های عصبی شناسایی کند، در اصطلاح«دستگاه شخصی عصبی»(personal neuro device) نامیده می شود.

یکی از دستگاه های شخصی عصبی که مراحل طراحی اولیه خود را به پایان رسانده پی. ان. دی (PND)نام دارد. تونی گیاتاتزیز طراح این وسیله بر این باور است که از این دستگاه علاوه بر کاربردهای احتمالی در پایش سلامت می توان برای تبلیغات هدفمند نیز استفاده کرد.

مغز انسان و تبلیغات هوشمندتر

شرکت های مختلف همیشه دوست دارند بر میزان اثربخشی تبلیغات خود بیفزایند و مشتریان بیشتری جذب کنند. بهره گیری از دستگاه های شخصی عصبی در کنار ابزارهایی نظیر عینک گوگلی می تواند این راه را هموار کرده و حتی موجب تحولی در زمینه تبلیغات دیجیتال شود. بهره گیری از ابزارهای پوشیدنی پایش امواج مغزی علاوه بر کاربرد در حوزه سلامت، می تواند صنعت تبلیغات را نیز متحول کند

فرض کنید وارد بانک الف می شوید. عینک گوگلی بر اساس موقعیت جغرافیایی شما تشخیص می دهد وارد این بانک شده اید. این اطلاعات بسرعت به سرور ابری ویژه فرستاده می شود و تبلیغاتی در بر دارنده معرفی خدمات این بانک برای شما روی صفحه نمایش این عینک پدیدار می شود.

حال فرض کنید به دلیل این که خاطره خوبی از این بانک ندارید یا این که از برخورد کارمند آن راضی نیستید، حس ناخوشایندی به شما دست می دهد. دستگاه شخصی عصبی این حس را شناسایی و این اطلاعات را به سرور منتقل می کند. این بار به جای نمایش تبلیغات بانک الف، تبلیغات بانک ب که رقیب این بانک است برایتان به نمایش درمی آید.

با این که گوگل فعلا اجازه استفاده از عینک گوگل برای تبلیغات را نمی دهد، اما با توجه به قابلیت هایی که می توان به این ابزار افزود، بعید نیست تا چند وقت دیگر شاهد گنجانده شدن تبلیغات هدفمندتر در آن باشیم.

کمک به پیشرفت پژوهش

یکی دیگر از کاربردهای دستگاه های شخصی عصبی، کمک به پیشرفت پژوهش در این حوزه است. یکی از اصلی ترین چالش های موجود در مسیر طراحی الگوریتم هایی برای پردازش امواج مغز، پیچیدگی بسیار زیاد مغز انسان است. بنابراین برای طراحی چنین الگوریتمی به تعداد زیادی کارشناس در زمینه ریاضی، آمار و نیز شناسایی امواج مغزی نیاز است.

اگر انبوهی از این دستگاه ها از سوی افراد مورد استفاده قرار گیرد و اطلاعات آنها به سرورهای ابری فرستاده شود، عملا حجم گسترده ای از اطلاعات در اختیار دانشمندان و پژوهشگران قرار می گیرد.

پردازش این اطلاعات نه تنها می تواند دانش کنونی ما نسبت به کارکرد مغز انسان را افزایش دهد، بلکه امکان طراحی دستگاه هایی برای پردازش دقیق تر امواج مغزی انسان را فراهم می کند.

آیا این دستگاه ها می تواند فکر ما را بخواند؟

طبیعی است که همه نگران حریم شخصی خود باشیم و فکر کنیم فناوری دیجیتال نوعی دست درازی به این حریم است، اما زیاد نگران نباشید. دستگاه های شخصی عصبی فقط می تواند امواج مغزی مربوط به حالت های مغز(تمرکز، هشیاری، خواب و...) و نیز هیجانات(اضطراب، غم و... ) را شناسایی کند. در واقع فکر انسان را باید همانند کوه یخی دانست که هیجانات قابل ثبت با دستگاه های پردازش امواج مغزی فقط نوک آن را نشان می دهد. اما آیا آینده نیز بر همین منوال پیش خواهد رفت؟ شاید برای پاسخگویی به این پرسش کمی زود باشد. بعید نیست در آینده بتوان افکار مختلف انسان را با فناوری های مختلف خواند، اما آنچه مسلم است این که هنوز فاصله زیادی با«دستگاه های فکر خوان» داریم!

نویسنده: صالح سپهری فر

منبع: روزنامه جام جم

 

اگر نصف روز را پشت سر گذاشتید و با چشمانی خواب آلود و خسته در حال خواندن این مطلب هستید، بدانید که شما تنها نیستید. در مطالعه ای که اخیرا توسط بنیاد خواب استرالیا انجام شده مشخص شد که ۳۸ درصد زنان معمولا با احساس خستگی و کوفتگی از خواب بیدار می شوند که عمده علت آن خوابیدن در وضعیت نامناسب و موقعیت غیراستاندارد است. به گفته دیوید هیلمن استاد دانشگاه و یکی از متخصصان این پروژه، این مسئله به مرور می تواند موجب خستگی مفرط شود و مشکلاتی را در تصمیم گیری، قدرت حافظه و خلق و خوی فرد ایجاد کند و حتی اختلال های جسمانی و بیماری فرد را تقویت و تشدید کند. اما مقصر اصلی چیست؟ شاید باورش برای تان سخت باشد اما خوابیدن در وضعیت اشتباه مهم ترین دلیل بروز این خستگی هاست که باعث انقباض یا گرفتگی عضلات، اختلال در گردش خون و آسیب رساندن به شما و همچنین بی خوابی تا هنگام طلوع خورشید می شود. حالا به شما مژده می دهیم که اصلاح وضعیت و رعایت نکات زیر می تواند در بهبود کیفیت خواب و کنترل عوارض ناشی از وضعیت نامناسب خوابیدن موثر باشد.

 

  

 

اگر دندان قروچه و درد فک آزارتان می دهد

به پشت بخوابید و صورت را به سمت بالا نگه دارید. طبق پژوهشی که توسط دانشگاه مونتریال کانادا صورت گرفته، دندان قروچه شبانه وضعیتی ژنتیک است که حدود هشت درصد بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. این مسئله با استرس، اضطراب و اختلالات خواب رابطه دارد. همچنین باعث درد دندان ها و فک می شود و حتی می تواند فرم صورت شما را تغییر دهد. اگر شک دارید که شب ها دندان قروچه دارید، به پشت بخوابید. کارولین تاگرت برنز، دکتر دندانپزشک، می گوید: «این عمل به فک پایینی شما اجازه می دهد تا به حالت طبیعی قرار گرفته و ماهیچه های صورت تان استراحت کنند. او اظهار می دارد: «من به بیمارانم توصیه می کنم به پهلو بخوابند و دهان شان را بسته ولی دندان های شان را باز نگه دارند.» برای جلوگیری از چرخیدن سر در خواب سعی کنید بازوهای خود را در دو طرف خود قرار دهید چون اغلب افراد به طور ناخودآگاه به سمت یکی از بازوهای شان خم می شوند.

کمر درد امان تان را بریده

به پهلو بخوابید و پاها را روی هم قرار دهید. در مجله کلینیکی درد آمده۴۰ درصد زنان از مشکلات نخاعی رنج می برند و به گفته دکتر رزنبرگ، متخصص پزشکی خواب، بسیاری از این مشکلات ناشی از بد خوابیدن است و این دردها هنگام خواب بدتر می شوند چون وضعیت خواب بی ثبات به مدت طولانی می تواند همترازی ستون فقرات را بهم بزند. نکته کلیدی این است که ستون فقرات خود را در حالتی خنثی و به حالت منحنی طبیعی خود نگه دارید. به پهلو بخوابید و کمی زانوهای خود را خم کنید. باسن را به سمت بالا ببرید. اگر اجازه دهید بالای لگن جلوتر قرار گیرد، ستون فقرات می چرخد و درد بیشتری ایجاد می کند. بین زانوهای خود یک یا دو بالش نرم بگذارید تا با این کار پاها تقریبا به اندازه عرض لگن باز نگه داشته شوند. بازوها را در مقابل صورت و به حالت شل قرار دهید. در ابتدا شاید این حرکت خنده دار باشد اما تسلیم نشوید. خوابیدن با بالش اضافی نیاز به تمرین دارد اما به طور قطع ارزش دارد.

دردهای مفصلی سراغ تان آمده

به پشت بخوابید. براساس پژوهشی که در آرشیو مجله طب فیزیکی و توانبخشی منتشر شده، حدود ۱۵ درصد خانم ها دارای التهاب کیسه های مفصلی هستند که حالت دردناکی آن از التهاب کیسه مفصلی ایجاد می شود. درد و ناله در تمام طول شب از التهاب کیسه مفصلی می تواند به نظر غیرقابل درمان باشد اما تنها یک راه حل دارد و آن اجتناب از به پهلو خوابیدن است. دکتر پانداو می گوید: «خوابیدن روی قسمت آسیب دیده آخرین چیزی است که می خواهید.» به پهلو خوابیدن فشار زیادی به لگن وارد می کند پس آن را روی تشک نرم قرار دهید. چرت زدن روی پشت بعد از فشار دائمی روزانه از راه رفتن و نشستن به لگن شما استراحت می دهد. اگر از این حالت حس خوبی می گیرید، برای تکیه بیشتر یک بالش زیر زانوهای خود قرار دهید.

درد گردن را جدی بگیرید

به پشت دراز بکشید. آن بالش بسیار نازکی که از زمان دبیرستان زیر سرتان می گذاشتید دیگر مناسب گردن تان نیست. همین طور آن بالش های بسیار بلندی که در حراجی ها پیدا کردید. لائل مارتین، دکتر فیزیوتراپ، ابراز می دارد، بالشی که روی شیب های بلند و کوتاه آن سر می گذارید، مهره های گردن را به هم فشرده می کند، به ماهیچه های گردن فشار آورده و سبب درد می شود به ویژه اگر شما روی شکم یا پهلوی دراز کشیده باشید. خوابیدن به پهلو اغلب برای کسانی که گردن درد دارند در حالتی که گردن در وضعیت خنثی یا صاف باشد مفید است. در این حالت برای همترازی از یک بالش استفاده کنید. بازوها را به صورت شل در کنار خود قرار دهید و آنها را زیر سر خود نگذارید. حالا به آرامی بخوابید.

اگر از دردهای سینوسی کلافه اید

به پهلو دراز بکشید و یک تکیه گاه داشته باشید. هرگاه دچار آلرژی، عفونت سینوسی یا سرماخوردگی ساده قدیمی شدید، از خوابیدن به حالت طاق باز خودداری کنید. در صورت انجام این کار دهان شما در طول شب باز خواهد ماند و آنچه در گلو یا بینی شما انباشته شده را خشک می کند. در عوض، به پهلو بخوابید و زیر سرتان یک بالش اضافی بگذارید و اجازه دهید جاذبه زمین به خشکانیدن ترشحات کمک کند. فراموش نکنید وقتی سرتان زیاد بالا باشد بازوهای تان به تکیه گاهی اضافه تر نیاز خواهد داشت.

درد شانه را مهار کنید

به پهلو بخوابید در حالتی که انگار چیزی در آغوش دارید. قطعا می دانید خوابیدن در حالت آغوش گرفتن چگونه است. در صورتی که دچار درد شانه هستید، باید به این حالت بخوابید. شانه های برآمده نقش عمده ای در درد شانه دارند. کوله پشتی سنگین و قوز کردن باعث این درد می شود اما بدترین چیز برای این افراد، به پهلو خوابیدن است. دکتر رزنبرگ اشاره می کند که همه چیز در جزئیات آن است. بسیاری از خانم ها بازوی پایینی خود را زیر سرشان می گذارند که به شبکه بازویی، شبکه ای از اعصاب که شانه را کنترل می کند، فشار می آورد. او می گوید: «این کار شبیه این است که در حال خواب وزنه ای ۵ کیلوگرمی را روی بازوی خود گذاشته اید. این عمل اعصاب را نیشگون می گیرد.» ابتدا از خوابیدن به سمتی که درد دارید، جلوگیری کنید. روی پهلویی که درد نمی کند دراز بکشید و به آرامی پاهای خود را خم کنید. بازوی پایینی را روبه روی خود دراز کنید سپس با هر ۲ دست یک بالش را بغل گرفته و دست ها را به سمت سینه ببرید مانند کسانی که کمر درد دارند از جلو قرار دادن پای بالایی بپرهیزید و برای کمک به هم ترازی، یک بالش بین ران های خود قرار دهید. اگر هر۲ شانه تان درد می کند، روی پشت بخوابید و بازوها را به حالت شل در کنار خود قرار دهید.

منبع: مجله سیب سبز

 

تا همین چند سال پیش برای آگاهی از شرایط آب و هوا باید منتظر می شدیم تا در زمانی مشخص در پایان اخبار رادیو و تلویزیون از شرایط جوی و ورود سامانه ای پرفشار یا کم فشار آگاه می شدیم. به اقتضای آن سیستم، پیش بینی های صورت گرفته چندان بلندمدت نبود و نمی شد برای برنامه ریزی روی آن حساب کرد. حال تصور کنید در آن شرایط قصد مسافرت به شهری دیگر را داشتید که وضع آب و هوایی متغیری داشت. نمی دانستید باید بارانی بردارید یا لباس نخی و خنک.

با پیشرفت فناوری های دیجیتال همان طور که بسیاری از جنبه های زندگی بشری دستخوش تغییر و تحول شده، مبحث هواشناسی نیز مورد توجه جدی قرار گرفته. امروزه کافی است یک تلفن هوشمند داشته باشید و از بین تعداد پرشماری از برنامک های کاربردی هواشناسی یکی را انتخاب کنید تا از آخرین شرایط آب و هوایی به صورت لحظه ای، تا چند روز آینده (بعضا ۱۰ روز) مطلع شوید. حتی امکانات دیگری همچون انتخاب چند شهر برای اطلاع از وضع آب و هوا در کنار یکدیگر نیز در اکثر این برنامک ها وجود دارد. در این زمینه برای سیستم عامل های پرکاربر تلفن های هوشمند بازار همچون آی.او.اس و اندروید برنامک های زیادی عرضه شده که قصد داریم چند نمونه از مطرح ترین آنها را به شما معرفی کنیم.

 

  

 

AccuWeather

برنامه فوق یکی از برنامک های مشهور هواشناسی است. به کمک این برنامه می توان تازه ترین وضع هوا را به صورت لحظه ای (دقیقه به دقیقه) با مشخص کردن نشانی (حتی خانه) دریافت کرد. این برنامک حتی می تواند با دریافت اطلاعات از سرویس دهنده خود، توفانی را که قرار است تا چند ساعت آینده وارد شهر شود خبر دهد، اکوودر این قابلیت را دارد تا به کمک گیرنده جی.پی.اس تلفن هوشمند، مکان دقیق را تشخیص دهد و اطلاعات آب و هوایی منطقه را به نمایش بگذارد. نمایش پیش بینی هوا برای ۱۵ روز آینده به تفکیک هر روز با گرافیکی جذاب و داشتن اطلاعات تقریبا سه میلیون مکان در سراسر جهان از امکانات جانبی این برنامک است.

Intellicast

این برنامک پا را از پیش بینی هوا فراتر گذاشته و امکان مشاهده زلزله ها را هم دارد. به کمک اینتلی کست می توان هوای ۲۴ ساعت تا ۱۰ روز آینده را مشاهده کرد، توفان ها را به کمک اطلاعات راداری دنبال کرد و همچنین در لحظه، زلزله های در حال وقوع در سطح جهان را دید. این برنامک نقشه های راداری همانند آنچه را در تلویزیون مشاهده کرده اید، نمایش می دهد و مسیر حرکت جبهه های سرد و گرم هوا را اطلاع می دهد. اتصال به بیش از ۵۰ هزار ایستگاه هواشناسی و امکان هشدار دادن هنگام بروز توفان را می توان از دیگر قابلیت های این برنامک برشمرد.

What Should I Wear

 

ترجمه نام این برنامک «بهتر است چه بپوشیم؟» است. همان طوری که از نام این برنامک پیداست می توان به کمک آن بهترین پیشنهاد برای پوشش متناسب با شرایط آب و هوایی را دریافت کرد. این برنامک با دریافت اطلاعات دمایی از اینترنت پیشنهادهایی را به کاربر خود می دهد. برای مثال در هوای آفتابی منطقه ای ساحلی پوشیدن تی شرتی همراه عینک آفتابی را به فرد پیشنهاد می کند و می تواند دستیار پرفایده ای در شرایط خاص باشد. تصور کنید صبح زود از خواب برخاسته اید و راهی یک کوهپیمایی یک روزه یا گشت در اطراف محل زندگی خود هستید. کافی است نگاهی به این برنامک بیندازید، لباس پیشنهاد شده را بپوشید و با اطمینان خانه را ترک کنید.

هواشناس ۲

این برنامک ایرانی قابلیت نمایش تصاویر زنده ماهواره ای از آسمان ایران، اضافه کردن چند شهر و کشور و استفاده از جی.پی .اس برای مکان یابی را دارد. به گفته سازنده این برنامک داده های هواشناسی خود را از ۱۸ منبع مختلف دریافت می کند و پس از ترکیب آنها با یکدیگر نتیجه ای بسیار دقیق ارائه می دهد. زبان رابط کاربری این برنامک کاملا فارسی است و پشتیبانی کاملی از تمام استان ها و شهر های زیر مجموعه آنها وجود دارد. تمام تاریخ ها و زمان ها در نرم افزار به صورت شمسی و مطابق با منطقه زمانی ایران تنظیم شده است. ارسال پیامک هشدار چند ساعت قبل از بارش باران و برف بدون نیاز به اینترنت یا باز بودن برنامه و امکان اشتراک اطلاعات با دیگران از دیگر امکانات جانبی برنامک است.

هواشناسی دیجیتال به سبک ایرانی

با توجه به برنامک هایی که به صورت گلچین از میان صدها برنامک موجود در این حوزه معرفی کردیم و نگاهی به پیشینه فعالیت سایت های هواشناسی، این نکته مشخص می شود که سال هاست فناوری دیجیتال توجه ویژه ای به این موضوع از خود نشان داده است. تقریبا همه کاربران روزهای نخست ورود اینترنت به کشور با سایت معروف هواشناسی یاهو آشنا شدند که دمای فعلی همراه پیش بینی ۱۰ روز آینده را به صورت دقیق در آن سال ها در اختیار کاربر ایرانی قرار می داد.

این موضوع از چنان اهمیتی برخوردار است که صدها برنامک مخصوص تلفن های هوشمند برای سیستم عامل های مختلف در خارج از کشور طراحی و ساخته شده است. همان طور که در معرفی برنامک ها توضیح دادیم اکثر این نرم افزارها قابلیت هشدار دادن پیش از وقوع یک حادثه را به کاربر دارند؛ برای مثال می توانند چند ساعت پیش از وقوع یک رگبار یا توفان شدید وقوع آن را گوشزد کنند.

با گشتی در اینترنت برنامک های فارسی هواشناسی بومی سازی شده به چشم می خورند، ولی جالب یا بهتر است بگوییم تعجب آور است که تا این لحظه برنامکی از سوی سازمان هواشناسی کشور به عنوان متولی این امر عرضه نشده است. در تماس خبرنگار جام جم با سازمان هواشناسی کشور آگاه شدیم که با توجه به توفان اخیر تهران، این سازمان دست به کار شده و بزودی برنامکی مخصوص مطلع شدن از شرایط آب و هوایی منتشر خواهد کرد. این حرکت دیرهنگام، هم نوشداروی پس از مرگ سهراب است و هم زمانی که از امکانات آن باخبر شدیم، بسیار ناامیدکننده به نظر می رسد. در واقع این برنامک قرار است فقط وضع آب و هوای فعلی و پیش بینی سه روزه جوی را آن هم فقط به کاربر اندرویدی ارائه دهد. این حرکت سازمان هواشناسی بیشتر درخصوص رفع تقصیر و برچیدن انگشت های اتهام نشانه رفته به سوی خود در این بحبوحه نفسگیر تلقی می شود تا دوستی با فناوری و بهره گرفتن از امکانات بی شمار آن. در غیر این صورت کاملا واضح است که ساخت، انتشار و پشتیبانی یک برنامک ساده برای چنین سازمانی که داده های مورد نظر را هم خود تولید می کند، چندان کار دشواری نباشد.

جای خالی شیوه های نوین ارتباطی در سازمان هواشناسی

اگر در توفان اخیر، سازمان هواشناسی از شیوه های نوین ارتباطی برای هشدار به مردم استفاده می کرد، شاید پیامدهای ناشی از وقوع این توفان بمراتب کمتر می شد. امروز دیگر نمی توان از شیوه های سنتی برای اطلاع رسانی استفاده کرد. استفاده از رادیو و تلویزیون فقط برای آن دست از افرادی که در آن زمان مخاطب برنامه های شبکه های مختلف رادیویی و تلویزیونی هستند، کارآمد است. این روزها دنیای فناوری با سرعت در حال تغییر و تحول است و اگر سازمان هایی نظیر سازمان هواشناسی نتوانند خود را با این تغییرات همگام سازند، از این قافله عقب می مانند. شاید بهتر باشد این سازمان در استفاده از شیوه های اطلاع رسانی و هشدار تجدید نظر کند و استفاده از نرم افزارها یا اپلیکیشن ها یا به اصطلاح برنامک های خاص هواشناسی را به عنوان یکی از برنامه های آینده خود مورد توجه قرار دهد.

در کشورهای توسعه یافته شرکت هایی هستند که از شرکت های بزرگ و موفق تجاری در زمینه طراحی نرم افزار و برنامه های اختصاصی به شمار می آیند. به یقین همکاری آنها با این سازمان ها می تواند نقش مهمی در به روزرسانی ابزارهای اطلاع رسانی داشته باشد. حتی در بعضی موارد، برخلاف آنچه به نظر می رسد، سازمان های هواشناسی در این کشورها از این طریق درآمد چند میلیارد دلاری کسب کرده اند. شرکت هایی که در زمینه طراحی و ساخت گوشی های تلفن همراه فعالیت می کنند این نرم افزار را خریداری و روی گوشی های عرضه شده در آن کشور نصب می کنند.

در کشور ما ضعف زیرساختی نیز وجود دارد. باید سرمایه گذاری و فرهنگ سازی شود. البته فرهنگ و فناوری نوین در حالی در میان مردم بسرعت گسترش یافته که متاسفانه سازمان های دولتی همچنان در خواب خوش دوران کبوترهای نامه رسان به سر می برند. بسیاری از سازمان های دولتی برای اطلاع رسانی همچنان از روش های سنتی استفاده می کنند که با محدودیت هایی همراه است و نمی تواند همه مردم را با سرعت تحت پوشش قرار دهد. در توفان اخیر در مدت زمان کوتاهی شدت توفان از ۳۰ نات به ۶۶ نات رسید و نیم ساعت بعد نیز دوباره به همان شدت ۳۰ نات بازگشت. تغییرات بسیار سریع بود و اگرچه کارشناسان مرکز پیش بینی سعی کرده بودند به کمک رادیو و تلویزیون این موضوع را بلافاصله به مردم اطلاع رسانی کنند، اما زمان بسرعت پیش می رفت و استفاده از شیوه های سنتی در هشدار و اطلاع رسانی محدودیت بزرگی ایجاد کرد که متاسفانه پیامدهای جبران ناپذیری به همراه داشت. آیا اکنون وقت آن نیست که به فناوری نوین با دیدی مثبت تر نگاه کرد و جنبش نرم افزارنویسی برای بلایای طبیعی به راه انداخت؟ در آن صورت شاید حداقل خون این پنج هموطن ما به هدر نرود.

نویسنده: رامین فتوت

منبع: روزنامه جام جم

 

آیا«ما» می توانیم«دیگری» باشیم؟ از«من» به«دیگری» برسیم؟ جای کسی بودن و از چشم دیگری به دنیا و ریزه کاری ها و اتفاقاتش نگاه کردن یکی از سخت ترین تصوراتی است که یک فرد می تواند در نظر بگیرد.

بسیاری از ما تمایلی نداریم از ذهنیت ها، نیت ها و پیشداوری هایمان کمی فاصله بگیریم. انگار دشوار است کسی برای دقایقی از خود، تمایلات و خواست هایی که به آنها چنگ زده فاصله بگیرد و به دیگری، نیازها و خواست هایش نزدیک شود، اما تقویت این مهارت، بازتاب های بسیار ارزشمندی را در زندگی ما بر جای می گذارد. حس همدردی و درک متقابل افراد در یک جامعه، میوه و محصول توجه به دیگری است که به گسترش گذشت، عطوفت، مهربانی و اعتماد می انجامد.

 

  

 

وقتی ما طرف مقابلمان را به جهت شرایط هیجانی، عاطفی، فکری، اجتماعی و موقعیتی که در آن قرار گرفته، بپذیریم و با او در تمام زمینه های یاد شده همراهی لازم و کافی داشته باشیم، یعنی او را با تمام شرایط موجود درک کرده ایم. درک متقابل یادگرفتنی ـ اکتسابی است و مانند تمام مهارت های زندگی باید به افراد آموزش داده شود. کسی که قدرت تصور موقعیت و شرایط دیگران را ندارد، نمی تواند عواطف و احساسات آنها را درک کند، بنابراین حتی اگر فرد مقابلش از موضوعی عصبانی و ناراحت باشد با او همراهی فکری و احساسی نخواهد کرد. مثلا فردی که پشت میز پیشخوان بانک نشسته و صبح تا بعد از ظهر با تعداد زیادی مراجعه کننده روبرو می شود، کم کم قدرت ذهن و فکر او تحلیل می رود و خسته می شود. در کنار تمام این مسائل ممکن است مانند تمام آدم ها با یک شکست یا موضوع ناراحت کننده ای روبرو شده باشد که این مسائل باعث برهم خوردن توازن روحیه او می شود. ما به عنوان مشتری اگر به او اعتراض کنیم که چرا به کار ما سریع تر رسیدگی نمی کند، نشان می دهد که نمی توانیم این را درک کنیم که او هم یک انسان است، با این حجم زیاد مشتری او هم خسته می شود، ممکن است شب خوبی را پشت سر نگذاشته، همسر یا فرزندش بیمار بوده و مجبور بوده تا صبح در بیمارستان باشد ولی ما در آن لحظه فقط به خواسته و نیت خود فکر می کنیم و خود را به جای او نمی گذاریم و در افق موقعیتش قرار نمی گیریم.

برج عاج نشینی با درک دیگری جور درنمی آید

شناخت این موضوع که چه عواملی می تواند قدرت تطبیق، درک، مفاهمه و تفاهم دوسویه را در جامعه ارتقا دهد بسیار مهم و حیاتی است. آیا ما در این خصوص باید بازنگری هایی جدی در اخلاق شبه مدرنی که این روزها سایه اندازی هایش را در روابط مان می بینیم، صورت دهیم؟ آیا اخلاق خودمنفعتی که در فیلم ها، سریال ها و بازی های مجازی دنیای مدرن بازتولید می شود در تمرکز صرف بر منفعت شخصی اثرگذار نیست؟ چه کسانی و چه لایه هایی در این جامعه از قدرت درک پایینی برخوردارند و باید در این زمینه تلاش بیشتری کنند؟ نکته مهم در این رابطه این است که بدانیم جامعه مثل یک موجود زنده، سیالیت و حرکت خود را دارد و دنبال خوراک فکری برای اقناع پرسش ها و خواست ها و تمایلاتش است و منتظر تعلل های ما در این باره نمی ماند.

افرادی که روابط محدود اجتماعی دارند و در جامعه و محیط بیرون از خانه، رفت و آمد نمی کنند نمی توانند با نیازها و افکار جامعه آشنایی پیدا کنند. البته ممکن است کسانی به ظاهر در جامعه حضور داشته باشند و در تماس با مردم باشند، اما چتر فکری آنها چنان بسته باشد که عملا تماس واقعی و نشت نیازهای آدم ها در ذهن مخاطب اتفاق نیفتد.

از یک نوجوان، جوان یا میانسالی که دیگران نیازهایش را حل و فصل می کنند، او را در موقعیت برج عاج قرار می دهند، بنابراین تماس عاطفی و منطقی با خواست ها و نیازهای دیگران به حداقل می رسد. برخی افراد در رابطه با حل مسائل و مشکلات خود زاویه دید و درک مناسبی ندارند. آنها نمی توانند ارزیابی دقیقی از وضعی که در آن قرار گرفته اند، داشته باشند. بنابراین انتظار این که چنین فردی بتواند مشکلات دیگران را درک کند و از نقطه نظر آنها به مسائل نگاه کند، بعید است.

نیازمند کنترل کننده های درونی و بیرونی هستیم

این که نگذاریم کسی به حق ما تجاوز کند یا بخواهد پایش را وارد محدوده زندگی شخصی مان بگذارد بجاست، اما گاهی مطالبه حق و حقوق از روش های نادرستی دنبال و موقعیتی که فرد مقابل ما در آن قرار گرفته شده، نادیده انگاشته می شود.

ما در مناسبات و ساز و کارهای مدنی، همزمان با قانون اجتماعی و قانون عرفی سر و کار داریم. در واقع ما برای آن که به درک دوسویه برسیم همزمان به مهارکننده های درونی و بیرونی نیازمندیم. در قانون اجتماعی برخی از کشورها نوشته ای بالای سر کارمندان دولت می گذارند که در آن بیان می شود « هر کس به این افراد توهین کند یا رفتار زشتی از خود نشان دهد چند ماه حبس می شود.» چنین قانونی اگرچه نشان می دهد افراد یک جامعه باید در کمال احترام و رعایت ادب به احقاق حق خود بپردازند اما به تنهایی کافی نیست.

هیچ کس حق ندارد با رفتار توهین آمیز از دیگری مطالبه حق کند. این متن گرچه می تواند در متن قانون بیاید، اما پیشتر از آن ما نیازمند مهارکننده های درونی و بسط و تعمیم اخلاق اجتماعی و خود را جای دیگری گذاشتن هستیم. در جامعه ای که درک متقابل وجود ندارد، روابط براساس ترس از قدرت و جایگاه ظاهری تنظیم می شود. در این صورت اگر فرد وارد مکانی شود که جایگاه افراد کارمند آن موسسه را از خود پایین تر ارزیابی کند، این اجازه را به خود می دهد که به آنها توهین کند و فقط به فکر احقاق حق خود باشد، اما اگر فرد مقابل را قدرتمند ارزیابی کند به او احترام می گذارد.

شمشیری به نام«مشکل شخصی خودتان است»

یکی از جملات نازیبایی که بعضی وقت ها زیاد به گوشمان می خورد، این عبارت است: مشکل شخصی خودتان است و به من هیچ ارتباطی ندارد. شنیدن و تاب آوردن این واژگان دشوار است، اما شاید تأثیرگذارتر از این تأثر درونی این پرسش است که منشأ و سرچشمه این عبارت ها از کدام تغییر نگرش فرهنگی در ما برخاسته است. این نگاه های جزیره ای که روابط اجتماعی را در دایره هایی تعریف می کند که با هم هیچ گونه همپوشانی ندارند می تواند حتی به نفع کسی باشد که سرخوشانه می گوید مشکل خودتان است. انگار که در یک اخلاق خودمحورانه یاد گرفته ایم خودمان را از بقیه جدا کنیم و فقط به مشکلات مربوط به خود و خانواده مان بیندیشیم.

برخی از ما هنگام مواجهه با غم و گرفتاری های دوست مان با خود این گونه استدلال می کنیم که من خودم آنقدر در زندگی گرفتاری و مصیبت دارم که جایی برای غم دیگری باقی نمی ماند. او هم می تواند به شکلی مشکلش را حل کند. اینها در واقع راه هایی برای ساکت کردن ندای وجدان است. آیا کسانی که داوطلبانه بخشی از ساعت ها و روزهای زندگی شان را صرف فعالیت های عام المنفعه می کنند روی همین زمین و در متن همین دشواری ها و چالش ها و مشکلاتی که همه ما درگیر آن هستیم، زندگی نمی کنند؟ پس چطور آنها فرصت دقیق شدن در دیگری و تشخیص نیاز و تلاش برای مرتفع سازی و به سامان کردن آن چاله ها را پیدا می کنند اما ما نمی یابیم؟

آیا جز این است که اگر هر کس در جامعه فقط به منافع شخصی خود نگاه کند و حاضر نباشد کمی سرش را آن طرف تر بچرخاند و در اطراف خود دقیق شود حس همدردی و درک متقابل جایگاه و مفهوم خود را از دست می دهد؟ گاهی در بازی های روزگار و مسابقه هایی که برای داشتن و برخورداری بیشتر برپا می شود زندگی ما روند کاملا مکانیکی و ماشینی را پیش می برد.

البته در این زمینه باید از افراط و تفریط پرهیز کنیم و نقطه تعادل را در روابط مان بیابیم. به این معنا که گاهی آدم هایی از آن طرف می افتند و می خواهند مسئولیت های خود را با فرافکنی، متوجه دیگران کنند و از زیربار مسئولیت ها شانه خالی کنند. در واقع برخی اوقات افراد جامعه مازاد بر نیاز و توقعشان از اطرافیان انتظار دارند که این توقع ها نکوهیده است.

رفتار منطقی آن است که هر کس براساس موقعیتی که در آن قرار گرفته و شرایطی که تحت کنترل اوست، تصمیم گیری و نیازهای خود را براساس آن تنظیم کند، در غیر این صورت اگر توقع داشته باشد افراد دیگر در هر شرایطی کمک حال او باشند، بسیار نادرست است. مثلا فردی وسع مالی خوبی ندارد و از طرفی قصد جراحی زیبایی دارد؛ جراحی ای که شاید ضرورتی هم نداشته باشد اما به خاطر قیاس با دیگری یا اعتماد به نفس پایین احساس نیاز می کند. او پیش یکی از معروف ترین متخصصان زیبایی شهر می رود و در نهایت انتظار دارد که آن متخصص با او کنار بیاید و پول جراحی را از او مطالبه نکند یا بخش ناچیزی از دستمزدش را بگیرد. در این شرایط باید گفت چنین فردی با توجه به وضع فعلی و امکانات خود تمام جوانب کار را باید در نظر می گرفت و پس از آن اقدام به کاری می کرد که تمایل به آن داشت. انتظار درک متقابل افراد در این موقعیت(یعنی آن صورت معادله ای که در ذهن آن مراجعه کننده شکل گرفته که چون متخصص جراح به او تخفیف زیادی نمی دهد پس موجود بی رحمی است) بی مورد و غیرقابل قبول است. اما نکته ای که در اینجا باید گفت این است که در موقعیت هایی که شرایط تحت کنترل آدمی نیست، مثل حضور ناگهانی بلایای طبیعی و پیشامدهایی که بیرون از دایره توان و اراده ما است، بسیار پسندیده است که شرایط همنوع خود را با تمام وجود درک کرده و در چنین شرایط بحرانی به فریاد آنها برسیم و از لحاظ روحی، ذهنی و معیشتی به آنها کمک کنیم.

 

خانواده هایی که پرورشگاه های طلبکاری شده اند

متأسفانه گاهی رگه های رفتاری در روابط ما دیده می شود که نشان می دهد ما یک نوع حس طلبکار بودن را به فرزندان مان آموزش می دهیم. والدین به کودک خود مدام گوشزد می کنند که اگر فلان کار را نکنی، اگر داد و بیداد نکنی، اگر با صدای بلند حرف نزنی حقت را ضایع می کنند. از طرف دیگر با تأکید چند باره بر حق و مسکوت گذاشتن تکلیف شهروندی، موازنه ای یکطرفه در ذهن کودک شکل می گیرد؛ انگار که او هیچ وظیفه ای در برابر خدماتی که از دیگران به عنوان حق خود دریافت می کند، ندارد.

در واقع ما مطالبه حق را به شکل درست به کودک یاد نمی دهیم و این کودک در آینده، در برخورد با مردم به شکل توهین آمیز با آنها برخورد می کند، انگار که دیگران همه حکم غلامی شان را از او گرفته باشند. در چنین فضای مبتنی بر طلبکاری آیا می توان انتظار داشت او دیگری یا دیگران را درک کند؟ ما در پیرامون هم می بینیم که برخی از مادران مدام به بچه ها بخصوص فرزندان پسر می گویند برو حقت را از پدرت بگیر، برو با او کاراته بازی کن، دعوا کن. این نوع حرف زدن و چتر گفتمانی ایجاد کردن، غیرمستقیم به کودک آموزش می دهد که در جامعه هم باید با تندی برخورد کنی تا به حق و حقوقت برسی. باید با دیگران کشتی بگیری و هیچ وقت به موقعیت دیگران، آسیب ها و چالش هایشان توجه نشان ندهی.

در واقع ما با دامن زدن به این فضای فکری به کودک می گوییم قدرت را باید با زور آزمایی به دست آوری نه با منطق و زبان صحیح، بنابراین کودک به اولین و دم دست ترین وسیله برای برقراری ارتباط با دیگران از جمله بلند کردن صدا، رفتارهای فیزیکی نامطلوب و پرخاشگری روی می آورد و این رفتار به بخش های مختلف جامعه نیز تعمیم پیدا می کند. به این شکل ما به مرور از فرهنگ محبت و مهربانی دور و دورتر می شویم. در واقع ما با توسل به این روش های معطوف به تقابل و اصطکاک، بچه ها را ناکارآمد بار می آوریم و به آنها می گوییم، همه چیز باید تحت اراده و فرمان تو باشد، بنابراین اگر چیزی بر خلاف جریان فکری و آرامش ما طی شود، سریع شکوه و شکایت به راه می اندازیم و عالم و آدم را مقصر می دانیم اما دوست نداریم انگشت اتهام را کمی به سمت خود بچرخانیم.

نویسنده: شکوفه شیبانی

منبع: روزنامه جام جم

 

دنیای رنگ ها آنقدر وسیع است که شما می توانید تک تک حس های دنیا را با آنها بیان کنید چرا که هر رنگ، معنا و مفهوم خاصی دارد که با به کار رفتن در شرایط و محل مناسب، مفاهیم و احساسات را براحتی منتقل می کند.

یکی از مهمترین کاربردهایی که رنگ ها می توانند در انتقال مفاهیم داشته باشند در خانه است، خانه هر فرد براساس نوع چیدمان و رنگ های به کار رفته در آن می تواند به طرز واضحی افکار و شخصیت ساکنان آن خانه را نشان دهد مگر اینکه شما آگاهانه رنگ های به کار رفته در دکوراسیون منزلتان را انتخاب نکرده باشید.

 

  

 

رنگهای سرد، رنگهای گرم

به طور کلی رنگ ها به دو دسته سرد و آرامش بخش و گرم و هیجان انگیز تقسیم می شوند و در هر گروه تعدادی رنگ با زیرمجموعه هایشان قرار می گیرند، رنگ هایی مثل سبز و آبی آرامش بخش اند و رنگ هایی مثل صورتی و قرمز و نارجی در گروه رنگ های تند و هیجان انگیز قرار می گیرند.

تکرنگ یا چندرنگ؟

در چیدمان منزل می توان از روش های متفاوتی در ترکیب رنگ ها استفاده کرد، می توان از چیدمان تک رنگ استفاده کرد و همچنین می توان از رنگ های متضاد در چیدمان به صورت کنتراست استفاده یا با انتخاب یک رنگ، رنگ های هم خانواده و همگون آن را به کار برد، اگر هم در این زمینه تخصص و مهارت داشته باشید می توانید از ترکیب رنگ های مکمل که مفاهیم خاصی را تداعی می کنند استفاده کنید.

چه رنگی برای چه اتاقی

به طور کلی برای اتاق های نشیمن رنگ هایی مانند قرمز، نارنجی، زرد در کنار رنگ هایی چون قهوه ای و بژ به کار می روند و مناسب اند، این رنگ های گرم می توانند فضای صمیمی تری میان افراد خانواده شما به وجود بیاورند و افراد را ترغیب کنند تا ساعاتی را در کنار هم بنشینند و به گفتگو بپردازند.

برای چیدمان رنگی آشپزخانه سفید و آبی یکی از متداول ترین ترکیب هاست اما می توانید از رنگ های شادتری مثل قرمز و زرد هم استفاده کنید، البته به این نکته هم دقت کنید که اگر در میان افراد خانواده شما افرادی وجود دارند که رژیم غذایی دارند رنگ قرمز چندان برای آشپزخانه شما مناسب نیست و باعث تحریک اشتهای افراد می شود.

اتاق خواب یکی از مهمترین فضاها درون خانه است، اتاق خواب شما محل استراحت و احساس آرامش پس از یک روز شلوغ و پر استرس است بنابراین بهتر است سراغ رنگ های آرامش بخش بروید، طیف رنگ های آبی و سبز که اگر از میان تنالیته های روشن آن باشد مناسب تر است. در ضمن به شدت از رنگ های تند برای اتاق خواب اجتناب کنید چراکه رنگ های تندی مثل قرمز می توانند استرس و فشار روانی را در شما تشدید کنند و خواب راحت را از شما بگیرند.

در دکوراسیون حمام معمولا از رنگ سفید به همراه ترکیبی از رنگ های گرم استفاده می شود اما برخی هم ترجیح می دهند که سفید را در کنار سبز روشن یا فیروزه ای داشته باشند زیرا عقیده دارند که در محیط حمام به آرامش نیاز است.

رنگ در مقام چیدمان

اگر اتاق های شما کوچک است می توانید با چیدمان درست رنگ های گرم و سرد فضا را بزرگ جلوه دهید مثلا وسایل با رنگ های گرم را جلوتر از وسایلی با رنگ های سرد بچینید، رنگ سفید هم همان طور که می دانید تاثیر بسیار زیادی در بزرگ نمایی فضا دارد و اینکه نور محیط را افزایش می دهد اما از طرفی می تواند فضای خانه را سرد و ناخوشایند هم جلوه دهد، ضمن اینکه شما باید همیشه فضاهای سفید را تمیز و شفاف نگه دارید تا ویژگی های مثبت آن را حفظ کنید.سعی کنید تا جایی که ممکن است از رنگ های طیف خاکستری اجتناب کنید زیرا این رنگ ها مشخصه بارز افراد منزوی و افسرده است و برخی از افراد تنها به این علت که این رنگ ها چه در لباس و چه در چیدمان منزل ظاهری شیک و مدرن به فضا می دهند از آنها استفاده می کنند بدون اینکه بدانند به مرور تحت تاثیر این رنگ ها افسرده و منزوی خواهند شد.

اثر چیدمان و رنگ در روحیه افراد

مسلما وقتی شما بعد از یک روز کاری پر استرس و سخت به خانه بر می گردید انتظار دارید در فضای خانه خودتان آرامش و آسایش را تجربه کنید و در واقع خانه شما پناهگاه امن شماست، بنابراین خیلی مهم است که رنگ های به کار رفته در چیدمان تا چه حد می تواند استرس را از شما دور کند.

شاید فکرش را نکنید اما رنگ صورتی یکی از آن رنگ های گرمی است که به شما آسودگی خاطر می دهد و شما می توانید با اشیای کوچک و ظریف این رنگ را در جای جای منزل تان در میان چیدمان شیکتان قرار دهید بدون آنکه فضا کودکانه به نظر برسد، این رنگ می تواند تعادل را به انرژی های درونی شما برگرداند.اگر احساس می کنید روحیه شما تضعیف شده و احساس افسردگی می کنید رنگ زرد را به فضای منزل تان اضافه کنید. رنگ آبی هم که سرشار از آرامش است و می تواند همچون معجونی خنک روح شما را از خستگی های روزمره برهاند، اگر خواب نامنظمی دارید یا دچار بی خوابی های مکرر می شوید می توانید در دکوراسیون اتاق خوابتان سایه هایی آبی قرار دهید. همچنین این رنگ می تواند به یک ارتباط خوب جمعی کمک کند.می توان گفت رنگ سبز آرامش بخشترین رنگ است و نگرانی و دلهره را تسکین می دهد و قدرت تمرکز شما را بالا می برد، برای استفاده از رنگ سبز در چیدمان منزل می توانید از گیاهان هم استفاده کنید که علاوه بر آرامش، طراوت و نشاط را هم در فضای خانه حس کنید. یکی دیگر از رنگ هایی که می تواند استرس شما را کاهش دهد تا ساعاتی در کنار خانواده در آسایش باشید رنگ بنفش است که احساس هوشمندی، آرامش و قوت به شما می دهد و باعث افزایش آرامش محیط خواهد شد.

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد

 

بعد از اعلام رسمی پخش قطعی برنامه «ماه عسل» در ماه رمضان امسال، احسان علیخانی روز قبل از تعطیلات، مصاحبه ای با باشگاه خبرنگاران انجام داده و راجع به حال و هوای برنامه امسالش صحبت هایی کرد. او در بخشی از صحبت ها به این نکته اشاره کرد که«عوامل تولید برنامه«ماه عسل» به مانند سال های قبل همان گروه قبلی خواهد بود.»

این در حالی است که تا یکی دو روز قبل از انجام این مصاحبه، اتاق فکر برنامه «ماه عسل» وضعیت مشخصی نداشت. تیم سوژه یابی سال های قبل این برنامه، به دلایلی پراکنده شده بودند و این احتمال وجود داشت که ماه عسل امسال، با تغییر و تحول های فراوانی همراه باشد.

مهمتر اینکه با پیوستن اتاق فکر قبلی«ماه عسل» به برنامه«شهر باران» شبکه یک، این احتمال وجود داشت که امسال، علیخانی یک رقیب سرسخت داشته باشد. در گزارشی مفصل، این مسئله را مرور می کنیم.

یک مصاحبه، یک سوءتفاهم

قضیه از زمانی شروع شد که ماه رمضان سال گذشته، هفته نامه همشهری جوان، مصاحبه ای با مریم نوابی نژاد، مسئول اتاق فکر برنامه«ماه عسل» انجام داد. نوابی نژاد در این مصاحبه، داستان میهمان هایی را تعریف کرد که برای پیدا کردن آنها باید از هفت خان سازمان ها و آدم ها گذر می کرد تا نهایتا بتواند آنها را روی صندلی دکور برنامه بنشاند.

مسئول سوژه یابی ماه عسل، خاطرات جالبی از هر کدام از داستان ها تعریف کرده بود و مثلا گفته بود با خواهر و برادری که مشکل پوستی داشتند، چند سال است که رابطه دوستانه دارد، پسری که خودش و پدرش معتاد بوده اند را از طریق یکی از دوستانش پیدا کرده، با صاحب آسایشگاه پیرمردی که روی آنتن از پیرزنی خواستگاری کرد آشنایی داشته، زوج سرطانی که پنج روز بود بچه دار شده بودند را از قبل می شناخته و صحبت های نوابی نژاد و تاکیدش روی چگونگی پیدا کردن سوژه ها، نهایتا باعث بروز یکسری سوءتفاهم میان او با علیخانی شد. بعدها از این مصاحبه اینطور استنباط شد که نوابی نژاد، قدرت تیم سازنده«ماه عسل» را نادیده گرفته و صرفا علت اصلی موفقیت برنامه را، تلاتش های خودش معرفی کرده است.

جذب اتاق فکرهای جدید

البته علاوه بر این سوءتفاهم، همزان بحث دیگری هم وجود داشت. هر کدام از سوژه های«ماه عسل»، توسط خبرنگاران مطرح حوزه های اجتماعی به اتاق فکر پیشنهاد می شود و حتی برخی از آنها پیش از این به عنوان گزارش، در یکی از نشریه ها به چاپ رسیده اند. طبق توافقات اولیه اتاق فکر با علیخانی، قرار بود منبع هر سوژه اعلام شود اما عملا چنین اتفاقی نیفتاد و حتی اسمی هم از اعضای اتاق فکر در تیتراژ نیامد. همه این اتفاق ها باعث شد تا بعد از چند سال همکاری پیاپی، نوابی نژاد از تیم علیخانی خارج شود.

بعد از این قطع همکاری، هر کدام از این دو، کارهای خودشان را پی گرفتند. علیخانی با چند گروه که همگی از خبرنگاران شناخته شده اجتماعی و حوادث نشریات مختلف بودند وارد مذاکره شد و به طور موازی، کار سوژه یابی را پیش برد، نهایتا توانست چندین سوژه مختلف برای این برنامه تهیه کند.

سوژه جذاب و علاقه به همکاری با نوابی نژاد

یکی از مهمترین دلایل موفقیت برنامه «ماه عسل» دست گذاشتن روی سوژه های جذابی است که معمولا از چشم برنامه سازان دیگر دور می ماند. درست است که علیاخانی با شیوه پرسش و به حرف آوردن میهمان ها تیر خلاص را می زند و نهایتا تاثیر اصلی را روی مخاطبان می گذارد اما این مسئله چیزی از اهمیت سوژه یابی کم نمی کند. در واقع می شود گفت که سوژه و اجرا، دو رکن اصلی موفقیت ماه عسل بودند و به همین دلیل هم بعد از قطع همکاری اتاق فکر قبلی، آنها هم جذب برنامه های دیگر شدند.

دعوت«شهر باران» و«شب های ماه رمضان»

بعد از اعلام خبر قطع همکاری نوابی نژاد با«ماه عسل»، مدیر گروه معارف شبکه یک هم از تهیه کننده برنامه«شهر باران» خواست تا برای اتاق فکر با او منذاکره کند. این در حالی است که این برنامه از مدت ها قبل، با گروه دیگری برای تشکیل اتاق فکر صحبت کرده بود و گروه مذکور داشت کار سوژه یابی را شروع می کرد. به هر حال تهیه کننده با تیم نوابی نژاد وارد مذاکره شد و تیم قبلی از پروژه کنار کشید.

آن زمان قرار بود مجری معروفی اجرای«شهر باران» را به عهده داشته باشد و این اتاق فکر، حضور این مجری را به عنوان یکی از شروط حضورشان در این برنامه قرار دادند. برنامه به مجری مورد نظر پیشنهاد همکاری داد اما این همکاری میسر نشد. دلیل این مجری برای نپذیرفتن پیشنهاد هم این بود که مردم در ساعات منتهی به افطار، مشغول تماشای«ماه عسل» هستند و هر برنامه ای که بخواهد در این ساعت روی آنتن برود، عملا امکان جذب مخاطب ندارد. بنابراین او هم حاضر نیست مجری برنامه ای باشد که از همین ابتدا مخاطبانش را واگذار کرده است. از طرف دیگر همزمان کاظم احمدزاده، تهیه کننده و مجری برنامه«شب های رمضان» هم از این اتاق فکر دعوت به همکاری کرده بود.

تردید در ادامه راه یک غول

علیخانی با اینکه آن زمان چندین سوژه را برای برنامه امسال به دست آورده بود اما انگار هیچکدام از سوژه ها با سلیقه اش همخوانی زیادی نداشتند. یک جورهایی گویا با این سوژه ها نمی توانست آن تاثیری که مدت نظرش بود روی مخاطبان بگذارد. حالا دیگر«ماه عسل» آنقدر قدرت پیدا کرده و تبدیل به برند شده که اگر خود علیخانی هم بخواهد، مخاطبان به او اجازه نمی دهند که دست روی سوژه های دم دستی و معمولی بگذارد. مسئله ای که اتفاقا خودش هم به آن واقف است.

او سال گذشته در بخشی از مصاحبه اش خیلی صادقانه گفت: «الان بعد از ۶ سال باید اعتراف کنم چیزی را که ساختم و بزرگ کردم، دیگر زورم بهش نمی رسد. آنقدر سطح توقع مردم ازش رفته بالا که واقعا نمی دانم برایش چه کار کنم. من«ماه عسل» را ساختم و به دنیا آوردم اما آن، من را بزرگ کرده. اصلا نتوانستم بزرگش کنم.»

سوژه یابی موفق اتاق فکر«ماه عسل» به همراه اجرای خود علیخانی باعث شد«ماه عسل» به اصطلاح به یک جور غول تبدیل شود؛ غولی که بدون حضور یکی از این دو عنصر سوژه و اجرا، به جایی نمی رسد.

بازگشت تیم قبلی

همین دلایل باعث شد که علیخانی بار دیگر به تیم قبلی پیشنهاد کند تا در کنار گروهش قرار بگیرند و پذیرفت علاوه بر اینکه نام اعضای اتاق فکر را در تیتراژ بیاورد، آخر هر برنامه منبع سوژه را هم اعلام کند. نوابی نژاد هم از آنجایی که به شرط حضور مجری مورد نظرش با«شهر باران» قرارداد بسته بود، به محض اینکه متوجه شد قرار است مجری دیگری برنامه را اجرا کند، پیشنهاد علیخانی را پذیرفت و«شهر باران» را واگذار کد.

البته قضیه این قطع همکاری فقط هم به شرط و شروط نوابی نژاد برنمی گشت چون آنطور که شنیده می شود، خود مجید زین العابدین، مدیر شبکه سه هم در این رابطه به میدان می آید و رسما از شبکه یک می خواهد که با قطع همکاری او موافقت کنند.

سوژه و اجرا، دلایل قوت برنامه

مسئله مهمی که در رابطه با احسان علیخانی و«ماه عسل» وجود دارد، قدرتی است که این برنامه به دلیل سوژه ها و شیوه اجرای او به دست آورده. حذف چندباره علیخانی از «ماه عسل» و شکست جایگزین های او در مقاطع مختلف نشان داد که انتظارها بیش از پیش از این برنامه بالا رفته، به همین دلیل هم هست که علیخانی، بعد از پیدا کردن چندین سوژه توسط گروه های مختلف که اتفاقا همگی از خبرنگاران باسابقه نشریات بودند، دستش به اجرایی کردن سوژه ها نرفت و تصمیم قطعی درباره آنها نگرفت.

قطعا تهیه کننده و مجری«ماه عسل» به این نکته رسید که پیدا کردن سوژه هایی که مردم از این برنامه انتظار دارند و به سرانجام رساندن آنها، زمانی به دست می آید که مثل قبل، علیخانی و تیم سوژه یابی قبلی بار دیگر کنار هم قرار بگیرند.

منبع: مجله سیب سبز