تبیان، دستیار زندگی

سروشی از عمق خلوت روح هر انسان دائم صدا میزند :

 بیا ، نرو ! که شیطان برای سوختن رفیق دوزخی میخواهد

ارشیو مطالب روزانه

کوتاه ترین راه برای اینکه بزرگ باشی اینه که همیشه احساس کوچیکی کنی 

حرف دل

سینه مالامال درد است ای دریغا مرحمی

دل ز تنهایی به جان امد خدایا همدمی

چون عاشقی آمد سزاوار نباشد این گفتار که : خدا در قلب من است شایسته تر آنکه گفته آید من در قلب خداوندم «ج.خ.ج»

ارشیو مطالب روزانه

کوتاه ترین راه برای اینکه ازت انتقاد نکنن اینه که تو هیچ کاری شرکت نکنی

زندگی مثل یه دیکته است

هی غلط مینویسی و هی پاک میکنی

غافل از این که یه روز میگن:

ورقه ها بالا

ارشیو مطالب روزانه

 حرف دل

 مسلمانان و اهل كتاب هركدام بر دیگرى افتخار مى كردند, اهل كتاب مى گفتند: پیامبر ما قبل از پیامبر شما بوده است , كتاب ما از كتاب شما سابقه دارتر است , و مـسـلـمـانان مى گفتند: پیامبر ما خاتم پیامبران است , و كتابش آخرین و كاملترین كتب آسمانى است , بنابراین ما بر شما امتیازداریم

سوره نساء

دل به اوج بسپار و فرصت پرواز را از پرنده جان دریغ مدار که ذات انسان در فرا رفتن است که ظهور میابد نه در فرو ماندن...

ارشیو مطالب روزانه

کوتاه ترین راه برای غلبه بر مشکلات، کوچک و ناچیز شمردن آنهاست

حرف دل

سینه مالامال درد است ای دریغا مرحمی

دل ز تنهایی به جان امد خدایا همدمی

لباس تعلقات از تن بر کن ، کرامت در لباس و شهرت نیست در تقوی است

ارشیو مطالب روزانه

کوتاه ترین راه برای حسرت نخوردن آن است که همیشه در حال،زندگی کنی

حرف دل

سینه مالامال درد است ای دریغا مرحمی

دل ز تنهایی به جان امد خدایا همدمی

تنهایی عمیق ترین لحظات زندگی یک انسان است

ارشیو مطالب روزانه

کوتاه ترین راه برای رسیدن به آرامش آن است که کمتر به چیزهایی که نداری فکر کنی

حرف دل

سینه مالامال درد است ای دریغا مرحمی

دل ز تنهایی به جان امد خدایا همدمی

هنر آن است که بمیری پیش از آنکه بمیرانندت و مبدا و منشاء حیات آنانند که چنین مرده اند

(دست نوشته های شهید آوینی)

ارشیو مطالب روزانه

کوتاه ترین راه برای رسیدن به تکامل انتقاد پذیری است 

حرف دل

سینه مالامال درد است ای دریغا مرحم

یدل ز تنهایی به جان امد خدایا همدمی

عجب فاصله ای است میان درون و بیرون آدمیزاد!

سینه مالامال درد است ای دریغا مرحمی

دل ز تنهایی به جان امد خدایا همدمی

وقتی از همه چیز نامید شدی برو کوه و داد بزن:

آیا دیگه امیدی هست ؟