تبیان، دستیار زندگی

گياه آويشن كوهي

آويشن كوهي يكي از گياهان زيبا و معطر است كه در اكثر مناطق معتدله رويش دارد. نمونه اهلي اين گياه آويشن شيرازي است كه بصورت كشت داده شده مورد بهره برداري قرار مي گيرد و در شيراز كشت مي شود.
از نظر شكل ظاهري و طعم اين دو نوع آويشن با هم فرق دارند. البته خواص درماني آويشن كوهي بسيار بيشتر از آويشن شيرازي است.
اين گياه بوي بسيار مطبوع و مزه تندي دارد و به خاطر خاصيتش در شدت دادن به جريان خون، به هر عضوي كه ماليده شود خون به آن طرف سرازير مي شود. براي ريزش مو، جوشانده اين گياه استفاده مي شود تا جريان خون را در آن قسمت بيشتر كرده و پياز مو تغذيه شود.
اين گياه داروي بسيار خوبي براي دستگاه تنفسي و بيماريهايي از قبيل زكام، برونشيت، آسم، گريپ و .... است. همچنين اين گياه داروي خوبي براي معده مي باشد و ناراحتيهاي معده را از نظر هضم، نفخ به طور كلي برطرف مي كند.
اين گياه از جمله گياهان نيروزا است و همچنين ضد ترشح و ضد عفونت نيز مي باشد.
براي مصرف اين گياه تقريباً ۱٠ گرم آن را با يك ليتر آب مخلوط مي كنند و به صورت جوشانده مورد استفاده قرار مي گيرد كه مصرف خوراكي دارد.
جوشانده ٥٠ گرم از اين گياه به علاوه يك ليتر آب به صورت غليظ براي مصرف موضعي مورد استفاده قرار مي گيرد.  

گياه كنگر

نام ديگر اين گياه آركيشو است و از گياهان مغذي است و ريشه آن مورد استفاده قرار مي گيرد. در زمان گل دادن، دانه هاي آن نيز قابل استفاده است. از دانه هاي آن براي هضم غذا استفاده مي شود و بسيار نيروزا است و براي ناراحتي هاي كبد و طحال مؤثر است.  

گياه خاكشير

اين گياه استفاده دارويي و غذايي دارد از جمله رفع كننده گرمازدگي و ضد اسهال است.
اين گياه اوايل بهار رشد مي كند و اواسط ارديبهشت ماه به گل مي نشيند و تا اواخر خرداد ماه دانه اين گياه كه موارد استفاده زيادي دارد، قابل بهره برداري است.
خاكشير از زمانهاي گذشته كاربرد داشته است و بهترين كاربرد آن به خاطر خاصيت ضد عفوني كننده اش مي باشد و براي ناراحتيهاي روده مثل اسهال و يا حتي يبوست مفيد است.
اين گياه را بصورت خيس كرده استفاده مي كنند و در موارد جراحات و تبهاي زياد بسيار مؤثر است و همچنين بو داده ي آن اسهال هاي سخت را درمان مي كند.  

  گياه ريواس

گياه ريواس با برگهاي پهن و ساقه بلند و گلهاي خوشه اي در ارتفاعات و دامنه هاي شيب دار رويش دارد. خود ساقه اين گياه بصورت خام به عنوان يك ماده غذايي مطرح است. برگهاي آن نيز هم به صورت خام و هم به صورت پخته به عنوان خوراكي مصرف مي شود. طعم اين گياه ترش مزه و گس است. داروي خوبي براي بيماريهاي دستگاه گوارش از جمله اسهال مي باشد.
اين گياه بخاطر داشتن ويتامينهاي C و B و A مورد توجه است. همچنين اين گياه با خاصيتي كه دارد لوزالمعده را وادار به ترشح انسولين مي كند كه دربيماريهاي قند خون مورد توجه است.
زياده روي در مصرف اين گياه اصولاً يك سري عوارض دارد، از جمله اينكه براي كليه و مثانه مشكل تراشي مي كند.
فصل رويش از اواسط ارديبهشت ماه تا اواخر خرداد ماه است. اين گياه سرد است و براي افراد سرد مزاج داروي خوبي نيست.