آموزش و تحقيقات
آموزش PHP (قسمت اول)
تعريف از پي.اچ.پي:
در يك كلام: « PHP يك زبان برنامه نويسي اسكريپتي ( script language ) مثل perl، قابل جاسازي يا تلفيق ( embedding ) در كدهاي HTML (مثل جاوا اسكريپت) ، قابل اجرا بر روي سيستمهاي مختلف مثل لينوكس و ويندوز، با كابردهاي وسيع براي برنامه نويسي پيشرفته در وب است.»
درضمن Server-side هم هست يعني مثل ASP روي سرور اجرا و خروجيش بصورت يك فايل HTML تحويل شما مي شود بر خلاف JavaScript كه Client-Side است. پس لازم نيست مرورگر شما خاصيت اضافه اي داشته باشد.
اگر چه پي.اچ.پي syntax خودش رو از C قرض! گرفته، اما C++ و Perl و Java هم از عنايت ايشون بي نصيب نمونده اند. شما اگر C بلدين كه خوش بحالتون وگرنه اصلا نگران نباشين. PHP آسون تر از اونيه كه فكرشو بكنين.
پي.اچ.پي و بانك اطلاعاتي:
از آنجائيكه برنامه نويسي حرفه اي بدون بانك اطلاعاتي ( database ) نميشه، پي.اچ.پي هم با خيلي از بانك هاي اطلاعاتي رابطه داره. مثلا،
Adabas D, Ingres, Oracle (OCI7 and OCI8), dBase, InterBase, Ovrimos Empress FrontBase, PostgreSQL , FilePro (read-only), mSQL, Solid, Hyperwave, Direct MS-SQL, Sybase, IBM DB2, MySQL, Velocis, Informix, ODBC, Unix dbm
اما بهتر از همه با MySql كار مي كنه ولاغير!
ديگه چي؟
بغير از بانكهاي اطلاعاتي، پي.اچ.پي كارهاي زير را مثل آب خوردن انجام ميده:
ساخت و پرداخت تصاوير، كارهاي امنيتي، كار با كوكي ها، آپ.لود فايل، پردازش XML و هزارتا + يك كار ديگه.
چه جوري استفاده كنيم؟
به راحتي! هرجا كه خواستين، دستور مورد نظرتون رو بين دو تا علامت '''' و ''?>'' ميذارين.
اينطوري: echo ''This is a test''; ?>
مدلهاي ديگه اي هم هست، ولي همين بهتره.
البته كافيه يكبار از يكي از دستورات پي.اچ.پي توي يك فايل HTML استفاده كنين، تا اونوقت براي هميشه بايد فايلتون رو به ''.php''
تغيير نوع بدهيد، تا بتونه روي سرور اجرا بشود مگر اينكه ...
يك مثال آبكي:
< html>
< body>
echo ''zoor nazan farsi neveshtam!''; ?>
چند تا نكته:
اول: پي.اچ.پي، case-sensetive است. يعني حساس به حروف. پس $a و $A با هم فرق دارند.
دوم: تمام دستورات در پي.اچ.پي به سميكالن '' ; '' ختم مي شوند. اين را هيچ وقت فراموش نكنيد.
سوم: اگر بخواهيد توضيحات ( comments ) يك خطي داشته باشيد، بايد از دو علامت ''//'' استفاده كنيد. و اگر توضيحاتتان در چند خط باشند از ''/*'' در ابتدا و ''*/'' در انتهاي توضيح.
چهارم: بين علامت كوتيشن ('') و گيومه (') يك فرق كوچيك هست. پي.اچ.پي محتواي بين كوتيشن را تحليل و ترجمه ميكنه، همين!
انواع ( type ):
پي.اچ.پي، 8 تا نوع ( type ) داره:
boolean و integer و float و string و array و object و resource و NULL كه پنج تاي اولي پركاربردتر هستند.
متغيرها:
يك متغير با گذاشتن علامت $ به اول يك اسم ساخته ميشه! دامنه تعريف متغيرها، در ناحيه اي است كه تعريف مي شوند.
بعدا كه تعريف تابع را ياد گرفتيد، مي بينيد كه از يك متغير سراسري همين جوري! نمي شود در بدنه يك تابع استفاده كرد. (اين را گفتم، چون خيلي ها اشتباه مي كنند.)
در ضمن پي.اچ.پي يك عالمه متغير ''از پيش تعريف شده'' ( predefined ) داره كه خيلي باحالن. براي اينكه اونها رو بينيد كافيه كد زير رو بنويسيد و اجرا كنيد:
echo phpinfo(); ?>
مثلا $_SERVER['PHP_SELF'] كه اسم فايل برنامه رو برمي گردونه. از اين براي مستقل كردن كدهاي برنامه از اسم فايل خيلي استفاده مي شه.
يا $_SERVER['HTTP_USER_AGENT'] كه نوع مرورگرتان را برمي گرداند.
يا $HTTP_POST_VARS و $HTTP_GET_VARS كه براي ارتباط با فرم ها بايد! استفاده بشوند. (البته مي تونيد از $_POST يا $_GET هم استفاده كنيد، به شرطي كه نسخه پي.اچ.پي بالاتر از 4.2 باشه)
اولين تجربه!
براي اولين تجربه بد نيست! كه با كاركردن با فرم ( form ) آشنا شويم.
فرض كنيد مي خواهيد اسم يكي را بگيريد و به او سلام كنيد.
اين فرم (مثلا hello.htm ) :
اين هم برنامه hello.php
// hello.php
$username= $HTTP_POST_ VARS['username']; // php 4 and later
// you can use $_POST in php 4.2 instead $HTTP_POST_VARS
echo '' Hello dear '', $username;
?>
البته بايد ياد بگيريد كه چگونه اين دو كد را در يك برنامه بنويسيد.
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:14
آموزش و تحقيقات
نحوه ذخيره و بازيابي فايل هاي فلش
نحوه ذخيره و بازيابي فايل هاي فلش
در مرورگرهاي معروف بدون نياز به نرم افزار
روزانه بسياري از ما اين فايلهاي فلش را در اينترنت مشاهده ميکنيم. از کليپ هاي مختلف گرفته تا بازي هايي که با فلش ساخته ميشوند. اما سوالي که بسياري از کاربران با آن مواجه هستند اين است که چگونه اين فايلهاي فلش را بر روي هارد کامپيوتر ذخيره کنيم و در مواقع مورد نياز و بدون اتصال به اينترنت آنها را تماشا کنيم؟
همان طور كه مطلع هستيد تمامي مرورگرهاي اينترنتي داراي قسمتي با عنوان CACHE ميباشند كه فايلهاي مرور شده در صفحات وب را به همراه خود صفحه به صورت موقتي در اين فضا نگه داري ميكنند. بنابراين براي شروع كار شما بايد مطمئن باشيد اين قسمت در مرورگر شما فعال ميباشد و فضاي كافي براي ذخيره فايلها در آن محيا ميباشد.
در اين مورد براي مرورگر IE مراحل زير را انجام دهيد :
وارد كنترل پنل شويد و بر روي آيكن INTERNET OPTIONS دوبار كليك نماييد.
در شاخه GENERAL و در قسمت TEMPORARY INTERNET FILES بر روي دكمه SETTINGS كليك نماييد.
در صفحه اي كه باز ميشود گزينه AUTOMATIC را در قسمت CHECK FOR NEWER VERSIONS OF STORED PAGES انتخاب نماييد و در قسمت AMOUNT OF DISK SPACE TO USE فضاي مناسبي را براي اين قسمت اختصاص دهيد ( توصيه ميكنم در صورت در اختيار داشتن فضاي كافي ، فضايي بيش از 100 مگابايت را به اين قسمت اختصاص دهيد ، البته با توجه به نوع كار شما با اينترنت اين فضا ميتواند كمتر يا بيشتر اختصاص داده شود ).
اگر در درايو ويندوز فضاي كافي در اختيار نداشتيد ميتوانيد با كمك دكمه MOVE FOLDER در اين صفحه محل پوشه CACHE مرورگر را تغيير دهيد.
پس از اعمال تنظيمات مورد نظر بر روي دكمه OK كليك نماييد. در صفحه INTERNET PROPERTIES نيز بر روي دكمه OK كليك نماييد.
به اين ترتيب مرورگر IE براي ذخيره فايلها در حافظه CACHE كاملا آماده ميگردد.
در مورد ساير مرورگر ها نظير FIREFOX و OPERA و ... با توجه به اين كه اين قابليت به صورت پيش فرض فعال ميباشد ، از ذكر جزئيات در مورد آنها خودداري ميكنم.
حال به قسمت اصلي آموزش ميرسيم ، يعني بازيابي فايل فلش از فضاي CACHE . در ابتدا ذكر چند نكته را ضروري ميدانم :
1- برخي از فايلهاي فلش به صورت مستقل نميباشند و به صورت مجزا بارگذاري ميشوند. در اين مورد خاص پس از كليك بر روي فايل فلش قالب اصلي آن در سيستم شما بارگذاري ميشود و سپس به صورت داخلي و توكار قسمتهاي ديگر فايل بارگذاري ميشوند. اين كار باعث افزايش سرعت بارگذاري فايلهاي فلش سنگين از لحاظ حجم ميشود و امروزه اغلب سايتهاي بزرگ از اين شيوه استفاده مينمايند. در اين حالت ذخيره فايلهاي فلش به صورت مجزا و قسمت به قسمت امكان پذير است و حتي نرم افزارهاي موجود در اين زمينه نيز نميتوانند به صورت كامل فايل را دريافت نمايند ، بنابراين در اين مورد نبايد انتظار داشته باشيد كه تمام فايل به صورت يكجا در اختيار شما قرار گيرد.
2- برخي از فايلهاي فلش نياز به ارتباط دروني با سرور دارند و پس از دريافت ممكن است شما به صورت كامل نتوانيد از تمام امكانات آن استفاده نماييد. بنابراين اين مورد را نيز مد نظر قرار دهيد.
3- برخي از فايلهاي فلش ( مخصوصا آنهايي كه از تكنولوژي SHOCKWAVE استفاده مينمايند ، ممكن است تنها در زمان ارتباط اينترنتي در سيستم شما باقي بمانند و بلافاصله پس از بستن مرورگر به صورت خودكار از سيستم حذف شوند. در اين حالت بايد در زمان ارتباط با اينترنت و قبل از بستن مرورگر اقدام به بازيابي فايل نماييد ( كه نحوه انجام اين كار را در ادامه توضيح داده خواهم داد ).
حال براي ذخيره و استفاده از اين فايلها ميتوانيد در مورد هر مرورگر به ترتيب زير عمل نماييد :
در مرورگر INTERNET EXPLORER :
ابتدا مرورگر را اجرا نماييد ( اگر در حالت اجرا نميباشد ).
سپس از منوي TOOLS گزينه INTERNET OPTIONS را انتخاب نماييد.
از شاخه GENERAL و قسمت TEMPORARY INTERNET FILES بر روي دكمه SETTINGS كليك نماييد :
در صفحه SETTINGS بر روي دكمه VIEW FILES كليك نماييد :
در صفحه اي كه ظاهر ميشود شما ليستي از فايلهاي مختلف مرور شده توسط مرورگر را مشاهده خواهيد نمود ، آنها را بر اساس TYPE مرتب نماييد.
سپس به دنبال نوع فايلهاي SWF و يا SHOCKWAVE FLASH OBJECT بگرديد و فايل مورد نظر خود را يافته و آن را انتخاب نماييد.
سپس بر روي آن راست كليك نموده و گزينه COPY را انتخاب نماييد و در پايان فايل را در مسيري كه مد نظر قرار داده ايد ذخيره نماييد.
به اين ترتيب ميتوانيد از آن فايل بارها و بارها استفاده نماييد و در واقع فايل را بازيابي نموديد.
همچنين ميتوانيد از نرم افزارهايي نظير SAVE FLASH و يا FLASH CAPTURE و ... براي ذخيره مستقيم فايل فلش استفاده نماييد.
در مرورگر OPERA :
ميتوانيد دقيقا مانند مرورگر IE عمل نماييد اما در فضاي CACHE مخصوص OPERA بايد به دنبال فايل مورد نظر باشيد.
همچنين ميتوانيد از نرم افزارها يا PLUGIN هاي مخصوص OPERA براي ذخيره مستقيم فايل فلش استفاده نماييد.
در مرورگر MYIE2 :
ساده ترين روش استفاده از PLUGIN براي ذخيره فايلهاي فلش ميباشد (FLASH SAVER PLUGIN ).
البته ميتوانيد در اين مرورگر نيز دقيقا مانند مرورگر IE عمل نماييد و همان عمليات را براي بازيابي فايلها انجام دهيد.
در مرورگر FIREFOX :
ابتدا وارد صفحه اي كه فايل فلش در آن قرار دارد شويد.
سپس از منوي TOOLS گزينه PAGE INFO را انتخاب نماييد :
در صفحه اي كه باز ميشود وارد شاخه MEDIA شويد.
در اين قسمت شما ميتوانيد ليستي از كليه فايلهاي استفاده شده در صفحه مورد نظر را مشاهده نماييد.
فايلها را بر اساس نوع ( TYPE ) مرتب نماييد.
به دنبال فايل مورد نظر از نوع SWF و يا SHOCKWAVE FLASH OBJECT گشته و بر روي آن كليك نماييد.
به اين ترتيب اطلاعات جامعي از فايل را در قسمت زير ليست مشاهده خواهيد نمود.
سپس بر روي دكمه SAVE AS كليك نماييد و فايل يا فايلهاي مورد نظر را در مسير دلخواه ذخيره نماييد :
البته در مورد FIREFOX نيز امكان استفاده از PLUGIN هايي نظير FLASH GOT وجود دارد كه كار را بسيار ساده مينمايد ، اما اين روش نيز موثر ميباشد.
ضمنا امكان دسترسي مستقيم به فضاي CACHE اين مرورگر نيز وجود دارد ، اما با توجه به سادگي روش فعلي ، ترجيحا استفاده از آن را توصيه مينمايم.
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:13
آموزش و تحقيقات
آموزش نرم افزار فلش بخش ۳
Frame چيست ؟
هر فريم در Flash نشان دهنده چشم اندازي از فيلم است که در يک فاصله زماني نمايش پيدا ميکند . اگر شما به طور پيش فرض از 12 فريم در ثانيه استفاده کنيد هر فريم در يک دوازدهم فاصله زماني نمايش پيدا ميکند.
يادگيري انواع Frame :
نرم افزار Flash داراي دو نوع Frame است. فريم هاي معمولي و فريم هاي کليدي. اختلاف و شباهت بين دو نوع به شرح زیر می باشد:
- در زمان نمايش فيلم کليه فريم ها در زمانهاي مساوي نمايش داده ميشوند. ( مگر اينکه شما با نوشتن قطعه کد اسکريپت مشخص کنيد که يک فريم چه زماني طول بکشد تا نمايش يابد).
- آيتم هاي مختلف را فقط به فريم هاي کليدي ميتوان اضافه نمود. اين اهميت ندارد که چه چيزي را مي خواهيد اضافه کنيد، بلکه باید به یاد داشت که به فريم هاي کليدي ميتوان آيتم نيز اضافه نمود.
کليد هاي ميانبر براي Form ها :
دستور کليد ميانبر شرح
Frame F5 اضافه کردن يک يا چند فريم معمولي به محل مورد نظر
Remove frames Shift + F5 حذف فريم هاي انتخاب شده از Timeline
Key Frames F6 اضافه کردن يک فريم کليد که محدوديت فريم قبلي را دو برابر ميکند
Blank Key Frame F7 اضافه کردن يک فريم کليدي که محدوديت فريم کليدي قبلي را به همراه نخواهد داشت
Clear Key Frame Shift + F6 تبديل يک فريم کليدي به فريم معمولي
نکته :
قبل از اینکه فریم ها را به نقطه ای دیگر انتقال دهید ، بهتر است یک Motion Tween ساخته و سپس فریم را به نقطه ی دلخواه انتقال داد .
حالت لايه ها
لایه ها همانند صفحات پلاستیکی هستند که اشیاء مختلف را می توان روی آنها ترسیم کرد . این صفحات از یکدیگر جدا و مستقل هستند ولی هنگامیکه تمامی لایه های پلاستیکی روی هم قرار گیرند تمامی صفحات قابل مشاهده می باشند .
اضافه کردن لايه ها :
در زمانیکه می خواهید لایه ای را به Timeline اضافه کنید می توانید از منوی Flash گزینه ی Insert و سپس گزینه ی Layer را انتخاب کنید . برای ایجاد سریعتر می توان از دکمه ای که در سمت چپ و پایین Timeline قرار دارد استفاده کرد .
نامگذاري لايه ها :
زماني که لايه جديدي را به Timeline اضافه ميکنيد Flash به طور اتوماتيک نامي را براي لايه انتخاب ميکند .
معمولا این نامها بصورت Layer2 ، Layer1 ، ... می باشند . البته این نامها پیش فرض بوده و شما می توانید برای بیان کار خاص هر لایه نام مشخصی برای آن تعیین کنید . به عنوان مثال برای لایه پس زمینه نام Background Layer را انتخاب کنید
لايه هاي ماسک -Mask
لایه ی مهمی که در Flash می توان ایجاد نمود لایه ی Mask می باشد . این لایه همانند پنجره ای بر روی دیگر لایه ها عمل می کند و زمانی که فیلمی نمایش داده می شود این لایه محدوده ی مورد نظر را نمایش می دهد .
لايه هاي راهنما :
به کمک این لایه انیمیشن می تواند در Motion Tween در جهات مختلف حرکت کند ، اگر از Motion Tween استفاده نشود انیمیشن در یک مسیر حرکت می کند .
کشيدن خطوط و پر کردن سطوح :
کشیدن اشیاء در فلش با فریم آنها در سایر برنامه های گرافیکی تقارن زیادی ندارد . ابزار مناسب ترسیم را انتخاب کرده ، سپس اشیاء را روی صفحه ی کار ترسیم کنید . البته فلش در مقایسه با دیگر برنامه های ترسیمی تفاوت های مهمی دارد . یکی از این تفاوتها این است که اشیاء نقاشی شده در فلش پایه ی برداری داشته و بهتر از تصاویر نقشه بیتی عمل می کنند .
انتخاب خطوط متفاوت :
اصطلاح Stroke در فلش به معنای Line است . توسط این ابزار یا ابزارهای Pen و Pencil می توان خطوط را ایجاد نمود .
اضافه کردن خطوط منحني پيچيده
درست است که ابزار Pen و Sub Select حقيقتاً قدرتمند هستند اما استفاده از آنها براي رسيدن به نتيجه واقعي زمان زيادي ميبرد . همچنين شما ميتوانيد از ابزار Arrow براي اصلاح اشياء استفاده کنيد . به کمک اين ابزار ميتوان گوشه اشياء را حرکت داده و به خوبي خطوط را به داخل خم کرد. از دو ابزار Sub Select , Arrow ميتوانيد براي تغيير شکل اشياء استفاده کنيد. ضمناً ميتوان از ابزار Free Transform نيز استفاده کرد. اين ابزار نيز همانند ابزار Arrow براي اصلاح اشياء کشيده شده استفاده ميشود. به طور مثال شما ميتوانيد عمليات تغيير اندازه ، چرخاندن ، کج کردن و پيچ دادن يک شيء را توسط Free Transform انجام دهيد.
کنترل کردن پيکر بندي آلفا :
پيکر بندي آلفا دقيقاً يک پيکر بندي رنگ نيست . اما برخي چيزهاي آن به رنگ مرتبط ميشود . در واقع آلفا يک درجه بندي براي شفافيت يک شيء ميباشد. يک شيء که درجه پيکر بندي آلفاي آن 10 درجه ميباشد کاملاً مات است . در صورتي که اين درجه پيکر بندي به صفر برسد آن شيء کاملاً شفاف است. در مثال زير کاملاً ميتوانيد مشاهده کنيد.
براي تنظيم مدار آلفاي اشياء مراحل زير را دنبال کنيد :
1- ابزار Arrow را از جعبه ابزار Flash انتخاب کنيد
2- بر روی شکل مورد نظر کلیک کنید تا انتخاب شود .
3- از منوی Window گزینه Color Mixer را انتخاب کنید .
4- به آلفا مقداری عددی بدهید . یا از طریق وارد کردن عدد مورد نظر که بصورت درصدی نمایش داده می شود و یا توسط دکمه ی لغزنده ی سمت راست می توان مقدار عددی دلخواه را به آلفا داد .
چرخاندن ، کج کردن و تغيير اندازه دادن
چرخش اشياء :
چرخش يک شيء در واقع دور زدن شيء به حول نقطه مرکزي شیی و در جهت حرکت عقربه هاي ساعت ميباشد. وقتي که شما يک شيء را ميچرخانيد شيء در همان اندازه باقي ميماند و زواياي شيء هيچ تغييري نميکند. شما ميتواند يک شيء را با ماوس بچرخانيد. براي انجام اين کار مراحل زير را دنبال کنيد :
1- ابزار Arrow را انتخاب کنيد .
2- بر روي شيء مورد نظر دوبار کليک کنيد .
ضمناً هر دوي خط و سطح محور شيء را انتخاب کنيد.
ضمناً براي راحتي کار ميتواند توسط ابزار Arrow يک جعبه فرضي را دور شکل مورد نظر خود بکشيد تا به حالت انتخاب در آيد.
3- از منوي Modify گزينه Transform و در نهايت گزينه Rotate and skews را انتخاب کرده تا دسته هاي راهنماي چرخش به شيء اضافه گردد. همچنين ميتوان بر روي شيء انتخاب شده کليک راست کرده و از منوي پديدار شده گزينه Rotate and skews را انتخاب کرد.
4- يکي از دسته هاي راهنماي گوشه تصوير را گرفته و شيء مورد نظر را بچرخانيد.
کج کردن اشياء :
براي انجام کار ابزار Arrow را انتخاب می کنیم. وقتي شيء مورد نظر و نوع خط آنرا انتخاب کرديد ابزار Envelope را هم انتخاب کنيد . وقتي که دسته هاي راهنما بر روي شيء فعال گردید از هر گوشه شيء ميتوان آنرا کج کرد و همچنین ميتوان بر روي شيء مورد نظر کليک راست کنيد و گزينه Envelop را انتخاب کنيد.
تغيير اندازه اشياء :
يکي از ابزار هاي مهم که در نرم افزار Flash کاربر فراوانی دارد ابزار Scale ميباشد. به کمک این ابزار ميتوان اندازه شیی را تغيير داد ، آنها را کوچک و بزرگ و يا طول و عرض آن را کم و زياد کرد. روش کار به اين صورت است که ما اول ابزار Free transfer را انتخاب نموده و از منوی Option گزینه Scale را انتخاب ميکنيم ( در نظر داشته باشيد که قبل از انجام کار بايد سطح شيء و خط انتخاب شده باشد ) با انتخاب گزینه Scale دسته هاي راهنما بر روي شيء مورد نظر ظاهر ميشود . می توان با انتخاب یکی از دسته هاي راهنما سايز شيء را کم يا زياد ميکنيم.
کشيدن خطوط توسط Flash
براي کشيدن خطوط در Flash می توان از روشها و ابزار هاي مختلفي استفاده نمود. اولين مورد به کمک ابزار Line ميباشد . بدين صورت که ما از Toolbar ابزار Line tail را انتخاب ميکنيم .هنگام انتخاب اين ابزار ، شکل ظاهري ماوس تغيير ميکند. ماوس را به طرف محيطي که در آن خط را ترسيم می کنيم ميبريم ، سپس از نقطه شروع ماوس را فشار داده و آن را ميکشيم تا پايان کار نباید دکمه ماوس را رها کنیم .
هنگامي که ابزار Line را انتخاب ميکنيم پنل Properties فعال ميشود. از اين پنل در تغيير رنگ ، اندازه خط و نوع خط می توان استفاده کرد :
1- تغيير رنگ خط : براي تغيير رنگ خط اول خط مورد نظر را انتخاب مينماييم سپس از پنل Properties گزينه Stroke color را انتخاب کرده و بر روي آن کليک ميکنيم تا پالت رنگها باز شود. در قسمت بالاي آن کد رنگ را وارد کرده و یا از همان پالت ، رنگ مورد نظر خود را انتخاب کنيم.
2- تغيير اندازه : براي تغيير سايز خط از همان پنل Properties گزينه Stroke height را انتخاب کرده ، سایز آنرا مشخص ميکنيم.در کنار آن يك چرخه مانند وجود داردکه ميتوان از کم به زياد آن را اضافه کرد. اگر آن را به طرف پايين ببريم سايز آن کوچک ميشود و اگر به طرف بالا ببريم سايز ها بزرگ ميشود.
نکته :
در نرم افزار فلش سایز خطوط بصورت پیش فرض از صفر تا ده می باشد .
تغيير نوع خط :
براي تغيير نوع خط در پنل Properties گزينه Stroke style را انتخاب می کنیم. در اين روش 7 نوع خط وجود دارد.براي تغيير نوع خط ، آنرا انتخاب کرده ، سپس يکي از خطوط را انتخاب ميکنيم .
Custom stock style :
اين دکمه نيز در همان قسمت Properties وجود دارد هنگامي که اين دکمه را فشار ميدهيم ميتوان تنظيمات مورد نظر را بر روي هر کدام از انواع خطوط انجام داد.
ساخت يک Motion Tween :
براي شروع کار ابتدا با يک Animation ساده شروع می کنیم . ابتدا بايد Animation را بشناسیم و نيز مهمتر از آن اينکه کاربرد انیمیشن را در فلش بدانیم.
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:12
آموزش و تحقيقات
آموزش نرم افزار فلش درس دوم
{لايه ها }
لايه ها به مانند صفحات شفافي بر روي صفحه کاري قرار گرفته اند . اشياء بر روي اين لايه ها به صورت مستقل عمل ميکنند. به اين صورت شما ميتوانيد هر کدام از اشياء روي لايه هاي مختلف را دستکاري کنيد و يا اينکه يک لايه را به جلو يا پشت لايه مورد نظر انتقال دهيد ،بدون اینکه اشیاء دیگر خراب شوند . با توجه به شکل زير به اجزاي لايه نگاهي دقيقتر بيندازيد :
Layer Names :
در اينجا نام لايه ها را مشاهده ميکنيد. براي تغيير نام یک لایه است روي آن دو بار کليک کرده و نام آن را عوض کنيد.
Add a layer :
براي ايجاد يک لايه جديد از اين گزينه استفاده ميشود.
Add a Motion Guide Layer :
اين گزينه شما را قادر ميسازد تا يک لایه ی راهنما ايجاد کنيد.بنابر اين ميتوان اشياء را در يک مسير حرکت داد که اين مسير الزاماً مستقيم نميباشد.
Add a Layer Folder :
توانايي شما را در افزودن پوشه هايي به سازماندهي لايه ها افزايش ميدهد.
Delete a Layer :
به وسيله اين آيکون ميتوان لايه مربوطه را حذف کرد.
Show or Hide Layer :
با کليک کردن روي جعبه ها ، لايه ها قابل مشاهده ميشوند. اگر فقط ميخواهيد لايه خاصی را امتحان کنيد بر روی همان لايه کليک کنيد.
Lock or Unlock Layer :
با کليک کردن در اين ستون تمام لايه ها قفل شده و براي لايه ها و Frame ها امکان هيچ ويرايشي وجود ندارد. ( ميتوان تک تک لايه ها را نيز قفل کرد )
Show Layer as Outline :
با کليک بر روي اين ستون ، اشياء بصورت يکپارچه در مي آيند. اهمیت این حالت را زمانی درک خواهید کرد که مشاهده کنید اشیاء مختلف از لایه های متفاوت چگونه با هم پیوند می خورند .
جعبه ابزار
جعبه ابزار Flash مجموعه ای از ابزار ترسیم و انتخاب اشکال است . با کمک شکل زیر می توان با عملکرد هر کدام از ابزارها آشنا شد .
Arrow Tool :
اين ابزار براي انتخاب اشکال به کار ميرود و بوسیله ی آن می توان قسمتي از شکل يا تمام آنرا جابجا کرد.
Sub Select Tool :
به وسيله اين ابزار ميتوان خطوطي که توسط ابزار Pen ترسیم شده اند را ويرايش و يا ترميم نمود.
Line Tool :
بوسيله اين ابزار ميتوان خط هاي گوناگون با نوع قلم متفاوت رسم کرد. ( اگر هنگام کار با اين ابزار کليد Shift را نگه داريم ميتوانيم خطهاي کاملاً عمودي و يا حتي 45 درجه رسم کنیم.
Lasso Tool :
برای انتخاب یک ناحیه ی نامنظم می توان از این ابزار استفاده نمود.
Text Tool :
به وسيله اين ابزار ميتوان به Flash متن هايی را اضافه نمود.
Oval Tool :
به وسيله اين ابزار ميتوانيم بيضي رسم کنیم و اگر هنگام رسم کليد Shift را پايين نگه داريم ميتوانيم دايره رسم کنیم.
Rectangle Tool :
به وسيله اين ابزار ميتوان مستطيل رسم نمود ، اگر در هنگام رسم کليد Shift پايين نگه داشته شود ميتوان مربع رسم نمود.
Pencil Tool :
با استفاده از اين ابزار ميتوان سه نوع خط نامنظم و شکسته رسم کرد .
Brush Tool :
با استفاده از این ابزار می توان اشکال خاصی نظیر پیکر انسان و غیره ترسیم نمود .
نکته :
با استفاده از ابزارهاي ديگری نیز می توان عملیات فوق را انجام داد ، ولی این ابزار کار را ساده تر انجام می دهد .
Free Transform Tool :
به کمک این ابزار می توان تصویر را کوچک یا بزرگ نمود و یا آنرا چرخاند .
Fill transform Tool :
اين ابزار براي عوض کردن طيف اشيایی که توسط Flash رسم ميشوند به کار ميروند.
Ink Bottle Tool :
با استفاده از این ابزار می توان خطوط موجود در اشیاء Flash را رنگی نمود .
Paint Bucket Tool :
با استفاده از این ابزار می توان اشیایی که توسط Flash رسم شده اند را رنگی نمود و یا رنگ آنها را تغییر داد .
Eyedropper Tool :
به کمک اين ابزار ميتوان رنگ دلخواه خود را از يک تصوير يا شيء انتخاب نمود.
Eraser Tool :
این ابزار برای پاک کردن قسمتی از یک شی ء بکار می رود ، توسط Option های این ابزار می توان حالت پاک کردن را انتخاب نمود .
Hand Tool :
به کمک اين ابزار امکان جابجا کردن Work Space وجود دارد .
Zoom Tool :
با استفاده از این ابزار کادر فیلم Flash را کوچک و بزرگ می کنیم .
Stroke Color :
با انتخاب اين گزينه جعبه رنگ باز ميشود و رنگ خطوط اشیاء به رنگ دلخواه در می آید .
Black and White :
با انتخاب اين گزينه خود Flash به طور اتوماتيک رنگ Stroke را مشکي و رنگ Fill را سفيد ميکند.
No Color :
با استفاده از اين گزينه در واقع هيچ رنگي براي کار خود انتخاب نميکنيد.
Swap Color :
با کمک اين گزينه ميتوان جاي Stroke را با جاي Fill عوض کرد.
Tools / Options :
در اين مکان کارايي و حالت مختلف بعضي از ابزار ها نمايش داده میشود که از بین آنها می توان مورد خاصی را انتخاب نمود .
Panels :
در واقع يک پانل يک جعبه محاوره اي است که نياز به بسته شدن ندارد. زماني که در پانل هاي Flash تغییراتی ايجاد ميکنيد، نیاز به بستن پانل ها نیست ، تغييرات فوراً اعمال ميشوند.
نکته :
ممکن است بعضي از پانل ها مخفي باشند ، توسط منوي Window ميتوان آنها را فعال نمود.
Properties Panel :
توسط اين پنل ميتوان مشخصات ابزار انتخاب شده را تعيين کرد. مثلاً در شکل زير ، پانل خصوصيات Text Tool را ميبينيد.
Color- Mixer Panel :
توسط اين Panel ميتوان رنگهاي دلخواه خود را براي استفاده در خطوط و داخل سطوح ايجاد نمود. زماني که رنگ مورد نظر خود را انتخاب ميکنيد اشياء جديد به اين رنگ در خواهند آمد.
Color Swatches Panel :
اين Panel محدوده ی رنگ بیشتری را به ما نشان می دهد .
Components Panel :
توسط اين Panel ميتوان عناصر واسطه اي را به فيلم اضافه نمود ،اين عناصر توسط يکسري کد اسکريپت کنترل ميشوند. اين عناصر به شما کمک ميکنند تا بتوانيد به سادگی فيلمهاي Flash تهيه کنيد.
Action Panel :
توسط اين Panel ميتوان جهت استفاده از اشیاء ، کد اسکريپت مورد نظر را به فريم هاي Timelines اضافه نمود. همچنین توسط اين زبان برنامه
نويسي ميتوان حرکات اتوماتيک را به Flash اضافه کرد.
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:11
آموزش و تحقيقات
آموزش فلش بخش 1
ماکرومديا فلش ( Macromedia Flash) يکي از بهترين نرم افزار هايي است که شما ميتوانيد جهت افزودن افکت های مخصوص و انیمیشن های کامپیوتری به وب سایت از آن استفاده کنید .در این جزوه سعی شده تمامی نکات با ذکر مثال و انیمیشن برای شما ارائه گردد . امید است این منبع جهت استفاده ی شما عزیزان مفید واقع شود.
برای مطالعه ی این دوره ی آموزشی نیاز است کاربران محترم آشنایی با سیستم عامل ویندوز داشته باشند .
ضمنا سیستم شما باید دارای مشخصات سخت افزاری ذیل باشد :
- حداقل سیستم مورد نیاز پنتیوم 233
- 16 مگابایت Ram
- حدود 600 مگا بایت فضای آزاد
- کارت گرافیکی 64 گیگا بایت
کاربردهای Flash
زماني که با یک صفحه ی وب برخورد ميکنيم ایده های مختلفی برای ساختن یک وب سایت جالب ،در ذهنمان ايجاد ميشود. با وجود بخشهاي گوناگون در يک وب سايت در مورد تصاوير و رنگها قانونی کلی وجود دارد. در Flash ابزارهايي وجود دارد که به وسیله ی آنها ميتوان به راحتي تصاوير مختلفي خلق کرد. تصاوير برداري خيلي بهتر از نقشه های بيتي هستند. تصوير برداري نه تنها از لحاظ اندازه کوچکتر است بلکه در هنگام کوچک و بزرگ شدن به هيچ وجه کيفيت خود را از دست نميدهد. ولي زماني که يک نقشه بيتي را بزرگ ميکنيم تصاوير مات به نظر ميرسند. تصاویر Flash همانند یک فیلم بر روی صفحه ی وب گذاشته می شود . هرگاه که مرورگر وب شما با يک فيلم Flash روبرو ميشود به طور اتوماتيک Flash player را اجرا می کند.
نكته
به ياد داشته باشيد که فيلم هاي Flash به واسطه برداري بودنشان کم حجم تر از تصاویر نقشه بیتی خواهند بود.
متحرک سازي در سايت وب
در گذشته در سايتهاي وب به علت اينکه انيميشن نداشتند ، بسیار خسته کننده به نظر می رسیدند. ولي نرم افزار Flash به آساني انيميشن را توسط فرآیندی به نام Tweening ايجاد ميکند. در اين مرحله شما به Flash نقطه آغاز و پايان ميدهيد و تصاوير بين اين دو نقطه به طور اتوماتيک به صورت فريم ( Frame ) ايجاد خواهند شد. مثلاً اگر يک تصوير کامپيوتري براي کامل شدن احتياج به 10 فريم داشته باشد تنها لازم است به آن دو فريم شروع و پايان را بدهيم ( فريم 1 و فريم 10) ، خود نرم افزار Flash فريم هاي ما بين آن را ميسازد.
علاوه بر آن ميتوانيد يک Motion Tween براي آن شيء بسازيد.
ساخت فيلم هاي محاوره اي :
در Flash علاوه بر انيميشن هاي ساده ميتوانيد وب سايتهاي محاوره اي نیز بسازید. به عنوان مثال ميتوان فيلم فلشي را ايجاد کنيد که در آن فيلمهاي کوتاه و Track هاي موسيقي متعدد قابل انتخاب وجود داشته باشد زيرا Flash کاملاً شيء گرا ميباشد.
نکته :
در يک فيلم Flash منظور از محاوره اي بودن اين است که کاربر قادر به انتخاب کليپ هاي ويدئويي يا Track موسيقي دلخواه باشد.
تغيير شکل اشياء و متون متحرک :
يکي از تکنولوژي هاي انيميشن در Flash این است که به شما اجازه ی تغییر يک شکل به شکل ديگر را ميدهد ،به اين فرآیند Shape tween ميگويند. بدون شک متون متحرک را در سايت هاي مختلف مشاهده کرده ايد. اين متون درون یک جعبه از نقطه اي به نقطه ديگر حرکت ميکنند. از اين Effect در سرفصل روزنامه ها و تبليغات فروشگاهها استفاده ميشود. ايجاد يک متن متحرک در Flash کار بسیار ساده ای است . بدين منظور جهت رسیدن به نتیجه ی مطلوب باید تکنیک های فیلم سازی Flash را با هم ترکیب کنیم ، به این صورت که ابتدا یک Motion Tween ایجاد کرده ، بوسیله آن متنی را داخل جعبه از این سمت به آن سمت برده و سپس یک Mask اضافه می کنیم. توسط اين ماسک ميتوانيم متن داخل جعبه را کنترل کنيم. اين بدان معني است که شما قادر خواهيد بود هر قسمت از متن دلخواه خود را قابل مشاهده کنيد.
درک و يادگيري اصول پايه اي Flash
Flash داراي يک سري عناصر اوليه است که در طول کارتان شما را همراهي ميکند. شکل زير نماي اوليه اي از عناصر اوليه Flash ميباشد.
صفحه کاري ( Work Place ) در Flash :
صفحه کاري منطقه اي است که در آن قلم هاي Flash را ايجاد ميکنيد. این صفحه ی کاری در واقع آن منطقه سفيد رنگي است که در قسمت مياني پنجره Flash واقع شده است.
نکته :
به طور پيش فرض اندازه اين صفحه 550*400 پيکسل ميباشد. اطراف صفحه کاري بوسيله يک حاشیه خاکستري که محيط کاري است پوشانده شده است. اشياء روي محيط کاري ظاهر میشوند، مگر اينکه آنها را بر روي صفحه کاري منتقل کنيد.
Timeline :
Timeline ( خط زمان ) يکي از ابزار هاي Flash است که فريم هاي درون آن را کنترل ميکند. شکل زير قسمتهاي مختلف Timeline را به تصوير ميکشد.
Play head :
براي ديدن گزینه های Flash مورد نظر Play head را بوسيله اشاره گر ماوس بر روي این Flash بکشيد. بدين منظور شما ميتوانيد يک Frame دلخواه را بر روي Timeline کليک کنيد که آن به صورت اتوماتيک Play head ميشود.
Frame Number :
همان نما هاي شما براي کار کردن در Timeline ميباشند. Frame line شما را قادر ميسازد تا مکان صحیح اشیاء در فریم را مشخص کنید.
Timeline Menu :
از طريق اين متد ميتوان به تعداد گزينه هايي که براي تنظيم چگونگي مشاهده Timeline استفاده ميشوند دسترسي پيدا کرد.
Center Frame :
قسمت مرکزي قابل ديد در Timeline ميباشد.
Onion Skin View :
توسط اين گزينه ميتوان فريم هاي مختلف يک انميشن ترتيبي را مشاهده کرد. در واقع ميتوان تشکيل فريم هاي مياني را ملاحظه نمود.
Onion Skin Outline view :
اين گزينه نيز مانند Onion Skin View ميتواند تعداد فريم هاي اول تا آخر را نشان دهد .اما این گزینه بیشتر براي منحني ها استفاده ميشود.
Edit Multiple Frames :
اين گزينه شما را قادر ميسازد تا هر بخش از يک انيميشن را که بر فريم هاي مختلفی تقسيم شده اند ، ويرايش کنيد.
Modify Onion Markers :
منويي را نمايش ميدهد که توسط آن شما ميتوان تعداد فريم هاي دلخواه را در Onion Skin View نمايش داد.
Current Frame :
در اين قسمت ساده فريم جاري نمايش پيدا ميکند.
Frame Rate :
این گزینه تعداد فريم هاي نمايش داده شده را نشان ميدهد.
Playback Time :
این گزینه مدت زمان سپري شدن فيلم را نشان ميدهد.
Scroll Bars :
بوسيله این گزینه ميتوان فريم هاي لايه هاي قبلي را مشاهده نمود.
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:10
آموزش و تحقيقات
آشنایی با Microsoft Office 2003
ويژگي جديد فراواني براي كاربران حرفه اي به اين ويرايش افزوده شده، ولي آيا ضرورتي دارد كه كاربران خانگي هم نرم افزار خود را ارتقاء دهند ؟
نصب وراه اندازي
همچون ويرايش هاي يش مي توانيد اجزاي مختلف را روي ديسك نصب كنيد يا آنها را به صورت “ first-time use ” نصب نماييد ( در اين حالت فايل هاي مربوط به يك بخش از نرم افزار هنگامي كه براي اولين بار فراخواني مي شوند، به محل مخصوص خود كپي مي شوند) و يا اين كه برخي از آنها را اصلا نصب نكنيد. گزينه آخر زماني سودمند است كه هرگز نيازي به نوارها (tabs ) و ليست هاي يك ويژگي خاص نداريد. يك گزينه ديگر نيز در اختيار است كه البته همچون گزينه“ first-time use ” در فضاي ديسك سخت صرفه جويي نمي كند ولي اين امكان را به شما مي دهد كه فايل هاي نصب شدني را روي ديسك نگه داريد. در اين صورت همين كه بخواهيد براي اولين بار از قابليت هاي بخش هاي مربوط استفاده كنيد. فايل ها خود به خود از ديسك سخت خوانده و به محل مناسب كپي مي شوند. حجم فايل هاي مربوط به امكانات اصلي Publisher, Outlook, powerpoint, Excel, Office pro-word و Access در مجموع 509 مگابايت است. علاوه بر اين 227 مگابايت فايل نصبي اختياري نيز موجود است. اين ويرايش از Office تقريبا 200 مگابايت حجيم تر از ويرايش پيشين آن است كه البته براي سخت- ديسك هاي امروزي چيزي به حساب نمي آيد. تفاوت ديگرش با ويرايش هاي پيشين اين است كه اين بار به Windows 2000 SP3 يا Windows XP نياز داريد: Office 2003 روي ويندوزهاي قديمي تر اجرا نمي شود. همانند Office XP مي بايست اين محصول را هم روي اينترنت يا توسط تلفن همراه فعال كنيد. فعال سازي از راه اينترنت تنها چند ثانيه طول كشيد و بدون اين كه نيازي به وارد كردن چيزي از سوي كاربر باشد، فقط مي بايست چند بار كليك كنيد. گرچه روزآمد سازي ويرايش Office XP فقط Outlook را در برنداشت- كه مي بايست روزآمد مي شد- اين فرآيند بسيار خوب انجام شد و همه تنظيمات همانند آنچه در Office XP بود، حفظ شد.
ظاهر تازه
گرچه منوها و نوار ابزارها تغيير شديد و چشم گيري نكرده اند ولي به گونه اي متفاوت به نظر مي رسند. ظاهر تخت و بي پيرايه آفيس XP و 2000 دستخوش تغيير شده است: جعبه ابزارها و نوارهاي حاشيه اي منوها با يك انحناي استوانه اي برجسته و قابل لمس شده اند. دكمه ها و سرمنوها زماني كه نشانگر ماوس روي آنها قرار مي گيرد نارنجي كم رنگ مي شوند و اگر آنها را بفشاريد رنگ نارنجي آنها پر رنگ مي شود. اينها گذشته از جذاب كردن محيط كار، به رويت پذيري اجزاي محيط كار مي افزايند، مثلا به راحتي متوجه مي شويد كه آيا حالت پر رنگ انتخاب شده است يا نه. گذشته از جنبه هاي ظاهري اين ويرايش مي توان گفت كه آنچه Office 2003 را بيش از همه خواستني مي كند در سه حرف خلاصه مي شود – XML . اين نيز همانند HTML يك mark-up language است و از برچسب ها تشكيل مي شود. اما در حالي كه HTML در درجه اول متوجه ظواهري مانند ‹ Font › است،برچسب هاي XML مي توانند به محتوا آدرس دهي كنند و با توجه به طرح كلي ( Schema ) تعريف شوند. بنابراين، به عنوان نمونه گروهي از توليد كنندگان پنير مي توانند يك برچسب ‹ Bordeaux › تعريف كنند كه نشان مي دهد داده اي با اين برچسب دربردارنده اطلاعاتي از پنير توليد بردو است. علاوه بر اين، مستنداتي كه با فرمت XML ذخيره شده اند را مي توان با موتورهاي ديگر پردازش داده بر پايه نوع داده شان مورد جست و جو قرار داد، نه فقط بر پايه كلمه هاي ساده. برتري اين روش روشن است- مانند اين است كه براي پيدا كردن اطلاعات يك پرواز به خصوص از يك موتور جست و جو مناسب مانند Expedia استفاده كنيد، نه اين كه عبارت “ flight+tehran+rome+Tuesday ” در Google تايپ كنيد. XML را همچنين مي توان توسط سرويس هاي وب براي انجام كارهايي چون فعال كردن يك نرم افزار ثبت سفارش در جهت كار با يك برنامه كنترل سهام در يك سازمان يا سازمان هاي مختلف به كار گرفت.
جست و جو
ويژگي بعدي پنجره Research است و زماني كه آفيس فعال شود به صورت مجموعه اي از منابع برخط ( Online ) و نابرخط ( Offline ) شكل مي گيرد. منظور از منابع نابرخط، thesaurus واژنامه و منظور از منابع برخط، Gale,Factiva,Elibrary,Microsoft Encarta و Commpany profiles است. هنگامي كه جست و جو انجام مي دهيد، پنجره Research با يافته هاي فشرده اي انباشته مي شود كه هر كدام در زير منبع خود گرد آمده اند و شامل يك لينك به مقاله اصلي هستند. با اينكه يك نمايش اين چنيني از قابليت كاري XML خيره كننده است،ولي انچه واقعا به دست مي آيد كمتر از چيزي است كه در برابر ديدگان شما قرار مي گيرد. ما بسياري از لينگ هايي به مقاله هاي Encarta اشاره داشتيد را امتحان كرديم. اين لينك ها در بيشتر مواقع به “ Pay to join ” منتهي مي شدند و اين در حالي بود كه يك جست و جوي مستقيم در Encarta ، مقاله را به صورت كامل و به رايگان در اختيار ما قرار مي داد. لينك هايlibrary E و Factiva نيز بدون پرداخت امكان دسترسي به مطلب را فراهم نمي كردند، گرچه بسياري از مطالب Factiva برگرفته از صفحات Observer,BBC و Times بودند كه به راحتي از سايت هاي خودشان قابل دسترسي هستند. با وجود اين كه مي توانيد خدمات جست و جو را مطابق نياز خود تنظيم كنيد ولي امكان افزودن سايت هاي دلخواهي همچون Wikiped و Google را نداريد. اين تا حدودي شرم آور است و ما را به اين نتيجه مي رساند كه اين ويژگي نه براي فني كردن دانش كاربر، بلكه براي غني كردن جيب شركاي مايكروسافت در نظر گرفته شده است. اعلام شده است كه قرار است يك قرار داد با آمازون ( http://www.amazon.com ) بسته شود تا كاربران بتوانند با انجام يك دان لود ( download ) رايگان، از امكان جست و جو در آمازون نيز بهره مند شوند. بدين ترتيب مي توان جزييات كتاب ها با جلد آنها را به صورت مستقيم به آفيس كپي كرد يا اينكه بدون ترك محيط آفيس كتاب خريد. نكته مثبتي كه مي توان به آن اشاره كرد، امكان ترجمه است كه توسط Worldlingo فراهم شده است. ما توانستيم يك مستند 3000 كلمه اي ورد را در عرض چند ثانيه از انگليسي به فرانسه ترجمه كنيم. متن ترجمه شده در يك پنجره IE پس داده شد. كيفيت ترجمه با توجه به اين كه توسط يك ماشين انجام شده بود، قابل قبول مي نمود. ولي بايد گفت كه هيچ كس انتظار ندارد ترجمه URL هايي كه به .co.uk منتهي مي شوند در زبان فرانسوي به صورت .co.r-u باشد! هنوز جا دارد زبان هاي بيشتري افزوده شوند- مانند يوناني، روسي و چيني. بخش ديگري از Task Pane كه مي توان از آن سخن گفت Shared Workspace است كه در Powerpoint, Excel, word موجود است كه براي ايجاد تبادل ميان اعضاي يك تيم در نظر گرفته شده است. اعضاي يك تيم مي توانند بدين وسيله مستندات خود را روزآمد كنند، وظايف را مشخص كنند و لينك هايي كه به منابع خارجي دارند به اشتراك بگذارند.
حقوق
محافظت از مستندات و صفحات گسترده به وسيله كلمه عبور چيزي است كه از مدت ها پيش در اختيار كاربران قرار داشته است ولي مايكروسافت اين روش را يك گام به جلوتر برده است و به ابزاري دست يافته كه مديريت حقوق اطلاعات ( Information Rights Management ) نام گرفته است. به وسيله اين ابزار كه تنها در ويرايش حرفه اي يا در برنامه هاي مستقل ( Standalone ) موجود است، نويسنده يا صاحب يك مستند مي تواند دسترسي را بنا به كاربر محدود كند. براي بهره مندي كامل از اين خدمت، سازمان شما مي بايد به يك سرويس دهنده مديريت حقوق مجهز شود، در غير اين صورت مي بايست با ثبت يك گذرگاه Net . رايگان در مايكروسافت به صورت آزمايشي از آن استفاده كنيد.
Word
علاوه بر نمايش ( view ) هاي معمولي ( Normal )،طرح چاپ ( Print Layout )، وب و طرح كلي ( Outline )، ورد به يك نمايش تكميلي ديگر نيز مجهز شده كه Reading view نام دارد. اين وضعيت نمايش كه در درجه اول براي كاربران لپ تاپ طراحي شده است آن قدر كه از نامش بر مي آيد مسخره نيست. اين نمايش همه جعبه ابزارهاي اضافي را پنهان مي كند و به صورت اختياري نقشه مستند يا تصاوير كوچك ( thumbnail ) صفحه جديد را نشان مي دهد، خط پوشاني ( Line-wrapping ) طرح را ناديده مي گيرد و مستند را روي سطحي كاغذ مانند نمايش مي دهد. در اين وضعيت هنوز هم مي توانيد متن را ويرايش كنيد، ابزارهاي نشانه گذاري را به كاربريد و تا حد دلخواه زوم كنيد. همان طور كه پيشتر ذكر شد مي توانيد مستندات را در فرمت XML ذخيره كنيد. اگر از ويرايش حرفه اي آفيس استفاده مي كنيد، مي توانيد يك طرح كلي XML به هر مستند از ديالوگ هاي قالب ها يا Add-ins الحاق كنيد. برخلاف تيم اكسل، توسعه دهندگان ورد هرگز نتوانسته اند به طور كامل بر چالش هاي قرار دادن دو مستند در يك پنجره و در كنار يكديگر غلبه كنند. آنها در آفيس 2000 به كلي از خير اين قابليت گذشتند، به طوري كه هر مستند در نمونه جداگانه اي از برنامه به نمايش در مي آمد. اين كار در آفيس XP ممكن است ولي نيازمند انبوهي از تغييرهاي دستي انداره ها است. ورد 2003 تا حدودي بهتر است و يك دستور “ Compare-side-by-side “ در آن پيش بيني شده است. نامناسب بودن رابط گرافيكي موضوع آزاردهنده ديگري است كه دستخوش بهبودي نشده است ، هنوز هم لازم است 10 بار كليك كنيد تا به پوشه اي كه مثلا در لايه سوم قرار دارد برسيد.
اكسل
كاربران اكسل به جز بستر مشترك XML ، مديريت حقوق و Wokspace براي به اشتراك گذاري از چند مورد ديگر نيز بهره مند مي شوند. مستندات هوشمند مانند قالب هاي Supercharched ( Supercharged templates ) كار مي كنند و مي توانند مثلا به عنوان گزارش و فاكتور هزينه هاي انجام شده در يك ماموريت اداري به كار روند. اين مستندات هوشمند خود فيلدهايي كه از آنها اطلاع دارند- مانند نام و بخش شما- را پر مي كنند و پس از اين كه شما ساير جزييات را پر كرديد، آن را به رئيس تان مي فرستد. كاركردهاي ليست ها بهبود يافته اند و با فضاي كاري ( Workspace ) به صورت مشترك كار مي كنند، برخي توابع آماري مانند CRITBINOM و HYPGEMDIST بهتر شده اند و همانند آنچه در ورد وجود دارد، مي توان مستنداتر را پهلو به پهلو ( side by side ) نمايش داد.
Powerpoint
بالاخره، پس از يك انتظار طولاني powerpoint به يك نمايش دهنده مستقل ارتقاء پيدا كرد كه روي ويندوز 98 و ويندوزهاي بعدي اجرا مي شود. يك CD وجود دارد كه به همراه Windows xp burner يا به كمك نرم فزار ديگري روي ويندوز 2000 كار مي كند. يك جعبه ابزار نمايش اسلايد جديد امكاناتي براي يادداشت كردن يا روشن كردن بخشي از متن و دكمه هايي براي جهت يابي در اختيار مي گذارد. و كاربران از همان مديريت حقوق اطلاعات و فضاي كاري مشترك كه در ورد اكسل وجود داشت در محيط Powerpoint نيز برخوردارند.
اكسس
اكسس از شماري بهبودي كوچك بهره مند شده است. از اين ميان مي توان به فعال سازي برچسب هاي هوشمند موجود در ورد و اكسل XP اشاره كرد. مي توانيد اطلاعات مربوط به وابستگي اشياي بانك اطلاعاتي را به رو به بالا و رو به پايين ببينيد. يك سيستم كنترل خودكار خطا در فرم ها و گزارش ها موجود است. مورد ديگر رشد و گسترش خودكار خاصيت هاي فيلدهاست، يعني زماني كه خواص يك فيلد ارث برده را جرح و تعديل مي كنيد، كنترل هاي وابسته به آن فيلد بنا به وضعيت روزآمد مي شوند. همچنين يك ويژگي پشتيبان گيري جديد موجود است كه به شما امكان ذخيره كردن يك نسخه موضعي از بانك اطلاعاتي را پيش از اعمال تغييرات بزرگ مي دهد.
Outlook
بي گمان outlook را مي توان از لحاظ ميزان توجهي كه به آن شده فرزند ناز پرورده اين خانواده دانست. ظاهر اين نرم افزا ربه طور كامل تغيير كرده است. براي مثال هنگام خواندن يك نامه الكترونيكي صفحه به سه بخش تقسيم مي شود. كادر Navigation كه در سمت چپ قرار دارد ليستي از پوشه هاي ميل را نشان مي دهد همين طور دكمه هاي جهت يابي براي رفتن به بخش هاي ديگر outlook . كادر مياني ليستي از موارد موجود در پوشه جاري را نشان مي دهد و در سمت راست كادري براي خواندن قرار دارد كه جايگزين كادر preview پيشين شده است. در اين وضعيت نه تنها متن بيشتري نمايش داده مي شود بلكه همچون ورد بر قابليت خوانايي متن نيز تاكيد شده است. هنوز هم مي وانيد با دوبار كليك كردن بر روي يك مورد آن را در يك پنجره جداگانه به نمايش درآوريد. ولي مساله اين است نيازي به اين كار پيدا نمي كنيد. بهسازي هاي outlook فراتر از حد تجملات و زيبايي است. گزينه اي براي بلوكه كردن محتوا خرجي يك پيغام وجود دارد. مثلا بدين ترتيب از دسترسي كامپيوتر شما به گرافيك هاي موجود در سرويس دهنده فرستنده جلوگيري مي شود. اين نيز مي تواند به نوبه خود مشكل ساز باشد، چرا كه اين جلوگيري موجب اشكال وبي مي شود. اين گرافيك هاي كوچك گاه درخواستهايي به سرويس دهنده مي فرستند. اينها مي توانند در عوض اطلاعاتي چون آدرس IP كامپيوتر، زمان و مدت خواندن و اطلاعات ديگري كه به نظر شما ربطي به آنها ندارد، به كار رود. بهسازي مفيد ديگري كه صورت گرفته است فيلتر نامه هاي ناخواسته است كه از فن آوري مايكروسافت براي تشخيص هرزنامه بودن استفاده مي كنند. اين پيغام ها پاك نمي شوند، بلكه به پوشه خود منتقل مي شوند شما مي توانيد با توجه به فرستنده آنهايي كه نامطلوب نيستند را نجات دهيد. Quick Flags پيشرفت ديگري است، براي موقعيتي كه وقت كافي براي پاسخ دادن به يك ميل مهم نداريد. در اين حال اگر از Quick Flag استفاده كنيد، ميل شما در يك پوشه ديگر قرار مي گيرد تا در اولين فرصت به ان پاسخ دهيد. مي توانيد يك تقويم به صورت پهلو به پهلو در اختيار داشته باشيد. همچنين مي توانيد توسط مجموعه اي از ضابطه ها و معيارها، ميل ها را به پوشه هاي جست و جو بفرستيد. قابليت هاي فراوان ديگر نيز وجود دارد كه در اينجا محال پرداختن به آن نيست.
آيا ارتقاي آفيس براي شما ضروري است؟
مايكروسافت چيزي در حدود 90 درصد از درآمدش را از شركت ها و سازمان هايي كه با آنها در رابطه با آفيس طرف قرار داد است دريافت مي كند. بنابراين شگفت آور نيست كه اطلاعات و فضاي كاري مستند- موارد لازمي براي كارهاي بزرگي است كه همين شركت با آنها روبرو هستند. براي ساير افراد كه چندان عجله اي به تعيف شماهاي XML ندارند يا خيلي با محدود كردن محتواي مستندات خود سرو كار ندارند، آنچه عايد مي شود كمتر است. با اين وجود ، Outlook يك استثناء است، چرا كه بهسازي هاي اين برنامه بسيار قابل توجه قرار گيرد. متاسفانه كادر Research ، به صورتي كه اكنون ارائه شده بسيار نامناسب و نااميد كننده است. اين مورد كه از پتانسيل تبديل شده به يك ابزار كارآمد برخوردار است ولي در حال حاضر چيزي در حد يك تابلوي تبليغاتي است.
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:8
آموزش و تحقيقات
آموزش Excel - قسمت هفتم
آماده سازي کاربرگها براي چاپ قبل از چاپ بايد تنظيماتي بر روي فايل مثلاً سايز كاغذ ، حاشيه ها ، سر صفحه و پا صفحه ، طريقه چاپ و ... را تعيين كنيم. براي انجام اين تغييرات از Page Setup استفاده ميكنيم. براي فعال كردن Page Setup كافي است از منوي فايل ، Page setup را انتخاب كنيم. با انتخاب اين گزينه پنجره اي باز ميشود كه شامل Tab هاي زير است : • Tab Page : اين Tab شامل قسمتهاي زير است : 1- Orientation : در اين قسمت جهت قرار گرفتن متن در كاغذ را تعيين ميكنيم. Portrait براي چاپ عمودي يا Landscape براي چاپ افقي است. 2- Scaling : توسط اين قسمت ميتوانيم اندازه كاربرگ خروجي را بدون هر گونه تغيير بر روي نمايشگر بزرگ يا كوچك كنيم. اين قسمت شامل گزينه هاي زير است : الف- Adjust to : ميتوانيم ميزان بزرگي را بر اساس درصدي از بزرگي تعيين كنيم. حداقل اين ميزان 10 و حداكثر ان 400 ميباشد. ب- Fit to : در اين قسمت ميتوانيم تعيين كنيم كه اطلاعات ما در چند صفحه گنجانده شود. 3- Paper Size : اندازه کاغذ را ميتوان تعيين کرد. 4- Print Quality : قدرت تفکيک پذيري يا كيفيت چاپ را تعيين ميكنيم که واحد آن DPI(Dot Per Inch) است. 5- First Page Number : شماره گذاري را از صفحه مشخص شده شروع ميکند. • Tab Margins : توسط اينTab ميتوان حاشيه هاي صفحه ، سر صفحه و پا صفحه را تعيين كرد. اين Tab شامل قسمتهاي زير است : 1- Tab , Bottom , Left, Right : فاصله حاشيه هاي راست , چپ , پايين و بالا را تعيين ميکند. 2- From Edge : محل سر صفحه يا پاصفحه را تعيين ميکند ( بايد کمتر از حاشيه هاي بالا يا پايين باشد) 3- Center On Page : مرکز فعلي را به را به طور افقي يا عمودي نسبت به حاشيه ها تعيين ميکند. 4- Preview : پيش نمايش تنظيمات در اين محدوده نمايش داده ميشود. • Tab Header/ Footer: توسط اين Tab ميتوانيم سر صفحه و پا صفحه ها را وارد کنيم. يک سر صفحه در بالاي صفحه و يک پاصفحه در پايين هر صفحه چاپ خواهد شد. عموماً نام شرکتها و عنوان گزارشها به عنوان سر صفحه مورد استفاده قرار ميگيرند. شماره صفحات و ساعت و تاريخ خروجيهايي هستند که عموماً به عنوان پاصفحه مورد استفاده قرار ميگيرند. اين Tab شامل قسمتهاي زير است : 1- کادرهاي Header , Footer : در اين کادر يک سري Header ها و Footer هاي آماده و متداول مثل شماره صفحه , نام کاربرگ، نام کاربر، تاريخ و ترکيب اين موارد وجود دارد که ميتوانيم با توجه به نياز يکي از آنها را انتخاب کنيم. 2- دکمه هاي Custom Header , Custom Footer : توسط اين دکمه ها ميتواتنيم Header ها و Footer هاي شخصي ايجاد کنيم. با کليک بر روي اين دکمه ها پنجره اي باز ميشود که بايد محل استقرار پاصفحه يا سر صفحه را بوسيله ماوس انتخاب کرده ( يکي از سه قسمت Left, Center, Right). قسمت سمت چپ، چپ چين خواهد شد، محتواي قسمت مياني نسبت به ميانه قسمت تنظيم خواهد شد. و قسمت راست، راست چين خواهد شد. متن مورد نظر را در يکي از اين سه قسمت تايپ ميکنيم ( براي رفتن به خط جديد کليد Enter را بايد فشار داد). دکمه هايي که در ميانه صفحه براي قالب بندي صفحه قرار داده شده اند عبارتند از : Format Font : با فشردن اين دکمه پنجره Font باز شده و ميتوان فرمت نوشته ها را تغيير داد. Insert Page Number : براي درج شماره صفحه Insert Number Of Pages : براي درج تعداد صفحات Insert Date : براي درج تاريخ جاري Insert Time : براي درج زمان جاري Insert Book Name :براي درج نام Book Insert Sheet Name : براي درج نام کاربرگ • Tab Sheet : اين Tab شامل قسمتهاي زير است : 1- Print Area : ميتوانيم ناحيه اي از کاربرگ را براي چاپ انتخاب کنيم يا آدرس آن را تايپ کنيم. 2- Print Titles : در اين قسمت ميتوانيم يک سطر يا یک ستون را به عنوان سطر يا ستوني که ميخواهيم در تمامي صفحات به عنوان سطر یا ستون عنوان تکرار شود انتخاب کنيم. 3- Print : اين قسمت شامل گزينه هاي زير است : الف- Gridline : به طور پيش فرض خطوط شطرنجي محيط Excel در نسخه چاپي ظاهر نميشود. براي ظاهر شدن اين شبکه کافي است اين گزينه را تيک بزنيم. ب- Black and White : همه چيز را با رنگ سياه و زمينه سفيد چاپ ميکند. و رنگها بدون سايه خواهند بود. ج- Draft Quality : با انتخاب اين گزينه قدرت تفکيک پذيري کمتر شده و زمان چاپ کاهش مي يابد. د- Row And Column Heading : به طور پيش فرض عنوان سطر ها ( 1و2و3و... ) و عنوان ستونها ( A, B, C, …)در نسخه چاپي ظاهر نميشود. ولي اگر اين گزينه را تيک بزنيم اين عناوين در نسخه چاپي , چاپ ميشوند. هـ- Comments : در اين فسمت ميتوانيم نحوه چاپ توضيحات را تعيين کنيم : • None : توضيحات چاپ نميشوند. • At End Of Sheet : در انتهاي هر Sheet توضيحات چاپ ميشوند. • As Display on Sheet : در محلي که در Sheet قرار دارند چاپ ميشوند. 4- Page Order : ترتيب چاپ صفحه ها را براي کاربرگهاي چند صفحه اي انتخاب ميکیم. بازبيني پيش از چاپ بهتر است صفحات خروجي را بازبيني کرده و آنها را کنترل کنيم. براي مشاهده پيش نمايش چاپ به يکي از روشهاي زير عمل ميکنيم : روش اول : 1- انتخاب منوي File 2- انتخاب Print Preview روش دوم : استفاده از آيکون Print Preview ( ) در نوار ابزار Standard. با انتخاب Print Preview پنجره ای باز می شود که شامل گزینه های زیر است : Next : صفحه بعد را نمايش ميدهد.اين گزينه در صورتي فعال است که يا بيشتر از يک صفحه داشته باشيم يا در صفحه آخر نباشيم. Previous : صفحه قبل را نمايش ميدهد. اين گزينه در صورتي فعال است که يا بيشتر از يک صفحه داشته باشيم يا در صفحه اول نباشيم. Zoom : بزرگ نمايي صفحه را در هر قسمت که کليک کنيم داریم و همچنین مجدداً بازگشت به بزرگنمایی قبل با کليک مجدد . Print : کادر مکالمه Print را نمايش ميدهد. Set up : کادر مکالمه Page Set up را نمايش ميدهد. Margins : ويژه نمايش خطوط حاشيه صفحه ، سر صفحه و پا صفحه ميباشد. در اين حالت با Drag کردن خطوط ميتوان حاشيه را تنظيم کرد. اين تنظيم حالت دستي دارد و براي تنظيم دقيق از همان Tab: Margins در Page Setup استفاده ميکنيم. Page Break Preview : با فشردن اين دکمه فايل به تفکيک صفحات نمايش داده ميشود. در اين حالت مرز هر صفحه و اطلاعاتي که در آن صفحه قرار دارد نمايش داده ميشود. Close : پنجره Preview را بسته و ما را به کاربرگ بازميگرداند. چاپ کاربرگها براي چاپ کاربرگ به يکي از روشهاي زير عمل ميکنيم : روش اول : 1- انتخاب منوي File 2- انتخاب گزينه Print روش دوم : فشردن کليد هاي Ctrl + P روش سوم : استفاده از آيکون Print ( ) در نوار ابزار Standard اگر به يکي از دو روش اول و دوم عمل کنيم پنجره اي باز ميشود که شامل گزينه هاي زير است : 1- Print What : در اين قسمت تنظيماتي در مورد خود پرينتر انجام ميدهيم. 2- Page Range : در اين قسمت محدوده صفحاتي که ميخواهيم چاپ کنيم را مشخص ميکنيم. اين قسمت شامل دو گزينه ميباشد : الف- All : تمامي صفحات را چاپ ميکند. ب- Pages : با استفاده از اين قسمت ميتوانيم تعدادي صفحه را از بين صفحات چاپ کنيم. براي اين کار شماره صفحه شروع را مقابل From و شماره صفحه پاياني را مقابل To مينويسيم. 3- Print What : توسط اين قسمت ميتوانيم محدوده چاپ را تعيين کنيم. اين قسمت شامل سه گزينه زير ميباشد : الف- Selection اگر بخواهيم تعدادي خاص از سلول ها را چاپ کنيم سلولها را انتخاب کرده و سپس اين گزينه را انتخاب ميکنيم. ب- Active Sheet : Sheet جاري را چاپ ميکند. ج- Entire Work book : Book جاري را چاپ ميکند. 4- Copies : اين قسمت شامل گزينه هاي زير است : الف- Number Of Copies : با تايپ يک عدد مشخص ميکنيم که از هر صفحه چند کپي گرفته شود. ب- Collate : اگر اين گزينه تيک داشته باشد در هر بار چاپ ابتدا از تمامي صفحات يک نسخه پرينت ميگيرد و بعد دوباره سراغ سري بعد ميرود. يعني يک نسخه ديگر از تمامي صفحات پرينت ميگيرد تا زماني که به تعداد کپي هايي که در پنجره Copies تعيين کرده ايم پرینت گرفته شود. در صورتي که اين گزينه تيک نداشته باشد به تعداد باري که در کادر Copies تعيين کرده ايم از صفحه 1 کپي ميگيرد سپس به همان تعداد از صفحه 2 کپی ميگیرد و الي آخر
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:8
آموزش و تحقيقات
آموزش Excel - بخش 6
نمودارها براي ترسيم نمودار ، ابتدا بايد در مورد نوع نمودار تصميم گيري کرد. نوع نموداري که انتخاب ميکنيم به نوع داده هايي که بايد ارائه شوند و روش استفاده از آنها بستگي دارد. تمام نمودارها براي نشان دادن همه انواع داده ها مناسب نيستند. بعضي از آنها براي نشان دادن نحوه تغيير موارد مورد بحث در طول زمان و بعضي ديگر براي نشان دادن صفت هاي مجموعه اي از مقادير نسبت به کل مناسب ميباشند. انواع نمودار ها : 1- نمودار خطي (Line Chart) : اين نوع نموداربراي تاکيد بر روند و تغييرات مقادير در طول زمان بکار ميرود. اين نوع نمودار ابتدايي ترين نوع نمودار ميباشد. نمودار خطي در واقع فقط از يک خط تشکيل شده است که نقطه هاي ايجاد شده بر اساس اطلاعات موجود بر روي محور هاي X , Y را به يکديگر متصل ميکند. 2- نمودار ستوني ( Column Chart ) : مشابه نمودار نواري است . اين نمودار براي تاکيد روي اختلاف بين اقلام استفاده ميشود. اگر بخواهيم عنصري را با عنصر ديگر مقايسه کنيم از اين نمودار استفاده ميکنيم. 3- نمودار مسطح يا دايره اي ( Pie Chart ) : اين نمودار براي نشان دادن نسبت بين اجزاء و يک کل بکار ميرود . اين نمودار ميتواند از يک سري داده هاي منفرد تشکيل شده باشد که نقطه هاي داده هاي آن حداکثر ميتوانند 7 نقطه باشند. اگر چه برنامه ميتواند با مقدار بيشتري از نقطه ها نيز کار کند اما برشهاي بسيار نازک موجب ميشود که خواندن نمودار مشکل شود. 4- نمودار پراکنده توزيعي ( Scatter Chart ) : اين نمودار شبيه نمودار خطي است. از اين نمودار براي تاکيد بر اختلاف بين دو سري از مقادير استفاده ميشود. در اين نمودار برخلاف نمودار خطي ، داده هايي که بر روي محور X قرار ميگيرند ديگر نميتوانند نشان دهنده نقطه هاي مربوط به داده هاي مختلف باشند بلکه محور X بايد در واقع نشان دهنده تغييرات يکنواخت يک نوع داده منفرد باشد. 5- نمودار ميله اي يا نواري ( Bar Chart) : از اين نوع براي مقايسه مقادير در مقطعي از زمان استفاده ميشود. اين نمودار مانند نمودار ستوني است که ستونهاي آن بجاي محور X نسبت به محور Y ترسيم شده اند. يعني مانند ستوني است که در جهت Land scope چاپ شده باشد. 6- نمودار راداري ( Radar Chart) : نوعي از نمودار خطي است. با اين تفاوت که نمودار مزبور بجاي اينکه نسبت به محور ترسيم شود، نسبت به يک نقطه مرکزي ترسيم ميشود. يعني خط افقي در نمودار خطي ، در نمودار راداري بصورت دايره نشان داده ميشود. 7- نمودار حبابي ( Bubble Chart) : مانند نمودار پراکندگي است و بصورت ترسيم تغييرات مداوم داده هاي محور هاي X, Y نسبت به يکديگر ميباشد. در نمودار هاي حبابي بر خلاف نمودار پراکندگي ميتوان به ازاي هر نقطه از محور ، بخشهاي مختلفي از داده ها را مورد استفاده قرار داد. 8- نمودار هاي انباشته (Stack Chart) : براي نشان دادن اثر عنصر هاي داده هاي متعدد بر روي يک عنصر گرافيکي منفرد مورد استفاده قرار ميگيرد. اصطلاحات نمودارها : 1- Gird Line : خطوطي هستند که در امتداد مقادير محور X , Y ظاهر ميشوند. اين خطوط در تعيين مقدار دقيق يک نقطه به ما کمک ميکنند. 2- Tick : خطوط کوتاهي هستند که با محور متقاطع بوده و قسمتهايي از يک مقياس سري با گروه را جدا ميکنند. 3- Chart Title : متن بکار برده شده براي شناسايي عنوان نمودار ميباشد. 4- Axis : به محور ها در نمودار ها گفته ميشود. 5- Legend : هر نمودار داراي راهنمايي است كه نشان دهنده اين است كه هر رنگ مربوط به كدام سري است. روشهاي ايجاد نمودار : روش اول : 1- انتخاب منوي Insert 2- انتخاب گزينه Chart روش دوم : 1- انتخاب آيکون Chart Wizard ( ) نکته در زمان ايجاد نمودار با کليک بر روي دکمه Next به صفحات بعدي ميرويم و کليک بر روي دکمه Back باعث برگشت به صفحه قبلي ميشود و با کليک بر روي Finish کادر نمودار ها بسته ميشود. نکته ميتوانيم اطلاعاتي را كه ميخواهيم بر اساس آن نمودار رسم كنيم ابتدا انتخاب كنيم بعد به يكي از دو روش بالا عمل كنيم. ميتوانيم هم در حين كار انتخاب را انجام دهيم. با انجام يکي از دو راه بالا پنجرهاي زير به ترتيب باز ميشود : • پنجره Chart Type : اين پنجره شامل دو Tab زير ميباشد : 1- Standard Type : که شامل قسمتهاي زير است : الف- Chart Type : که در اين قسمت نوع اصلي نمودار را انتخاب ميکنيم. ب- Chart Sub-Type : در اين قسمت نوع فرعي نمودار را مشخص ميکنيم. ج- Press and Hold to View Sample : در اين قسمت پيش نمايشي از نمودار با اطلاعاتي که خودمان داده ايم نشان ميدهد. براي اين کار کافي است روي اين دکمه Click کرده و نگه داريم. 2- Custom Type : در اين قسمت ميتوان از نمودارهاي سفارشي استفاده کرد يا يك نوع نمودار ايجاد كرد. • پنجره Chart Source Data : اين پنجره شامل دو Tab زير ميباشد : 1- Data Range : که شامل قسمتهاي زير است : الف- Data Range : در اين قسمت آدرس داده هايي را که قرار است نمودار براي آنها کشيده شود، ميتوان تغيير داد همچنين ميتوانيم آدرس را با كليك بر روي Collapse Dialog و با Drag كردن وارد كنيم. و يا ميتوانيم با استفاده از فرمت زير آدرس را تايپ كنيم. شماره سطر پايان $ نام ستون پايان$ شماره سطر شروع$ نام ستون شروع$! نام Sheet = ب- Series in : اين قسمت جهت نمايش داده ها را مشخص ميکند. يعني کدام يک از اين دو برچسب از داده ها در پايين نمودار قرار خواهد گرفت. اگر Row را انتخاب كنيم سطر ها به عنوان سري و اگر Column را انتخاب كنيم ستونها به عنوان سري قرار ميگيرند. 2- Series : که شامل قسمتهاي زير است : الف- Series : در اين قسمت نام سري هاي موجود نوشته شده است. ب- Name : توسط اين قسمت ميتوانيم نام سري را عوض کنيم. ج- Value : در اين قسمت ميتوانيم آدرس مقادير هر سري را مشخص كنيم. همچنين ميتوانيم مقادير را تايپ كنيم. براي تايپ مقادير بايد مقدار سري را در علامت { } وارد كنيم. ( كار در كارگاه 11 تمرين 18 ، 19 ، 20 و 21 ) (اين تمرينات را در پايان مبحث انجام دهيد. ) د- Category(x) Axis labels : در اين قسمت ميتوان آدرس خانه هايي را داد که محتواي آنها بر روي محور X نوشته ميشوند. ه- دکمه Add : يک سري جديد ايجاد ميکند. و- دکمه Remove : بر روي نام هر سري در قسمت Series کليک کنيم و سپس اين دکمه را بزنيم ، سري حذف ميشود. • پنجره Chart Option : اين پنجره شامل 6 Tab زير است : 1- Titles : اين قسمت شامل موارد زير است : الف- Chart Title : در اين قسمت عنوان نمودار را مينويسيم. ب- Category(x) Axis labels : در اين قسمت عنوان محور X را مينويسيم. ج- Value (Y) Axis : در اين قسمت عنوان محور Y را مينويسيم. 2- Axes : اين قسمت شامل گزينه هاي زير است : الف- Category(x) Axis اگر در کنار اين کادر تيک خورده باشد ، مقادير روي محور X نشان داده ميشوند و اگر تيک نخورده باشد نشان داده نميشوند. ب- Value (Y) Axis اگر در کنار اين کادر تيک خورده باشد، مقادير روي محور Y نشان داده ميشوند در غير اين صورت نمايش داده نميشوند. 3- Grid Line : که اين Tab شامل قسمتهاي زير است : الف- Category(x) Axis که خود شامل دو قسمت است : - Major Gridline : اگر اين قيمت تيک خورده باشد ، خطوط شبکه رسم ميشوند ( تمامي خطوط رسم نميشوند) - Minor Gridline : اگر اين قسمت تيک خورده باشد خطوط ديگري بين خطوط بالا رسم ميشوند. اين دو قسمت براي خطوط شبکه موازي محور Y ها هستند. ب- Value (Y) Axis : که شامل دو قسمت زير است : - Major Gridline : خطوط شبکه را به موازات محور X رسم ميکند. - Minor Gridline : خطوط ديگري را به موازات محور X بين خطوط بالا رسم ميکند. 4- Legend : اين Tab شامل قسمتهاي زير است : الف- Show Legend : اگر اين گزينه تيک خورده باشد راهنما نمايش داده ميشود. ب- Placement : مکان راهنما را نشان ميدهد. Bottom : پايين ، Corner : گوشه بالا سمت راست، Top : بالا، Right : سمت راست، Left : سمت چپ 5- Data Label : شامل قسمتهاي زير است : الف- None : هيچ مقداري را بر روي ستونها نمايش نميدهد. ب- Show Value : مقدار هر سري رابر روي ستون آن نشان ميدهد. ج- Show Label : برچسب هر سري را روي آن نشان ميدهد. د- Legend Key Next to Label : اگر يکي از حالتهاي ب و ج را انتخاب ميکنيم. اين گزينه فعال شده و در کنار هر مقدار رنگ سري نمايش داده ميدهد. 6- Data Table : شامل قسمتهاي زير است : الف- Show Data Table : اگر اين گزينه فعال شود ، جدولي مشابه آنچه که ما ، در Sheet کشيده ايم در زير نمودار ظاهر ميشود. ب- Show Legend Keys : اگر گزينه الف فعال باشد ، اين گزينه نيز فعال ميشود. و اگر در کادر آن تيک بزنيم، رنگ هر سري را در کنار اطلاعات آن سري در جدول نشان ميدهد. نکته بايد توجه داشته باشيم كه كه با توجه به نوع نمودار گزينه هاي موجود در اين پنجره ميتوانند متفاوت باشند. • پنجره Chart Location : الف- As New Sheet : اين گزينه نمودار را در يک Sheet جديد با اسم دلخواه ( اسم پيش فرض Chart 1 است) ايجاد ميکند. نموداري که در اين حالت ايجاد ميشود، قابل جابجا شدن و تغيير سايز نيست ولي هر گونه تغييرات بر روي اطلاعات اصلي بر روي نمودار تاثير دارد. ب- As Object in : اين گزينه نمودار را در هر Sheet که ما انتخاب ميکنيم ، ( از Sheet هاي موجود ) رسم ميکند و قابل جابجا کردن و تغيير سايز نيز ميباشد. تغيير بر روي نمودار ايجاد شده : براي تغيير نمودار ايجاد شده بايد ابتدا نمودار را انتخاب کرد. سپس مجدداً دکمه Chart Wizard راکليک کرد. يا از روي Toolbar ، Chart که باز ميشود، تغييرات را اعمال کرد. نوار ابزار Chart اين نوار ابزار را ميتوانيم در صورتي که فعال نبود با Right Click بر روي نوار ابزار ها و انتخاب گزينه Chart فعال کنيم اين نوار ابزار داراي آيکونهاي زير است : Chart Object : در اين قسمت ميتوانيم قسمتي از نمودار را كه ميخواهيم بر روي آن تغيير دهيم انتخاب كنيم. با انتخاب هر گزينه قسمت مربوط به آن روي نمودار انتخاب ميشود. Format : با توجه به اينكه در Chart Object چه انتخاب شده باشد اين آيكون پنجره Properties آن را باز ميكند. نکته با Double كليك كردن بر روي هر موضوع از نمودار نيز پنجره Properties آن باز ميشود. Chart Type : در اين قسمت ميتوانيم نوع نمودار انتخاب شده را تغيير دهيم. legend : توسط اين آيکون کادر راهنما را ظاهر يا پنهان ميکنيم. Data Table : توسط اين آيکون ميتوانيم جداول داده ها را فعال يا غير فعال کنيم. By Rows :با انتخاب اين آيكون سطر ها به عنوان سري انتخاب ميشوند. By Column : با انتخاب اين آيكون ستونها به عنوان سري انتخاب ميشوند. Angle Text up : جهت متن نمودار را تغيير ميدهد. يعني متن از بالا به پايين ، کج نوشته ميشود. به شرطي اين آيكون فعال است كه قسمتهاي متني نمودار انتخاب شده باشد. Angle Text down : متن نمودار را تغيير جهت ميدهد. يعني متن از پايين به بالا و کج نوشته ميشود. به شرطي اين آيكون فعال است كه قسمتهاي متني نمودار انتخاب شده باشد. تغيير اندازه : 1- روي نمودار کليک ميکنيم تا انتخاب شود. 2- روي يکي از مربع هاي سياه اطراف نمودار کليک ميکنيم. 3- مربع را تا زماني که به اندازه دلخواه تغيير اندازه دهد Drag ميکنيم. انتقال نمودار : 1- روي نمودار کليک ميکنيم. 2- نمودار را به محل مورد نظر Drag ميکنيم.
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:7
آموزش و تحقيقات
آموزش Excel - قسمت پنجم
مرتب كردن ليست ها ما ميتوانيم ليست موجود را بر اساس هر يك از ستونهاي آن به صورت صعودي يا نزولي مرتب كنيم. براي اين كار كافي است به يكي از دو روش زير عمل كنيم : روش اول : 1- يك سلول از ستوني را كه ميخواهيم ليست بر اساس آن مرتب شود انتخاب ميكنيم. 2- براي مرتب سازي صعودي از آيكون Sort Ascending ( ) و براي مرتب سازي نزولي از آيكون Sort Descending ( ) در نوار ابزار Standard استفاده ميكنيم. نکته بايد توجه داشته باشيم كه در اين حالت نبايد يك ستون انتخاب شود بلكه فقط يك سلول از ستوني كه ميخواهيم بر اساس آن ليست مرتب شود را انتخاب ميكنيم. روش دوم : 1- كل جدول يا يك سلول از جدول را انتخاب ميكنيم. 2- منوي Data را انتخاب ميكنيم. 3- گزينه Sort را انتخاب ميكنيم. 4- پنجره اي باز ميشود كه بايد قسمتهاي زير را با توجه به نياز در آن پر كنيم : الف- Sort By : در اين كادر ستوني را كه ميخواهيم ليست بر اساس آن مرتب شود ، انتخاب ميكنيم. ب- Then By : در اين كادر ستوني را تعيين ميكنيم كه اگر اطلاعات ستوني که در کادر اول مشخص شده براي مرتب سازي مانند هم بود ليست بر اساس اين ستون مرتب شود. ج- Ascending : با انتخاب اين گزينه ليست به صورت صعودي مرتب ميشود. د- Descending : با انتخاب اين گزينه ليست به صورت نزولي مرتب ميشود. هـ- My List Has : در اين قسمت دو گزينه Header Row ، و No Header Row وجود دارد. اگر Header Row انتخاب شده باشد هنگام باز شدن پنجره Sort كل ليست به غير از سطر اول كه سطر عنوان است انتخاب ميشود و در كادر هاي Sort By , Then By عناوين قرار ميگيرند. ولي اگر No Header Row را انتخاب كنيم هنگام باز شدن پنجره Sort كل جدول حتي سطر اول كه سطر عنوان است انتخاب ميشود و در كادر هاي Sort by , Then By بجاي عناوين, نام ستونها قرار ميگيرند. در حقيقت در اين حالت عناوين جزء اطلاعات در نظر گرفته شده و در مرتب سازي شركت داده ميشوند. درج انواع اشياء در Excel ميتوانيم تصاوير ، چارتهاي سازماني و ... را اضافه كنيم. براي اين كار از منوي Insert ، Picture را انتخاب ميكنيم. زير منويي ظاهر ميشود كه شامل گزينه هاي زير است : 1- Clip Art : ميتوانيم از تصاوير موجود درClip Art ، Office استفاده كنيم. با انتخاب اين گزينه پنجره اي باز ميشود كه شامل دسته هاي مختلف تصاوير است. مثلاً اگر دسته Animals را انتخاب كنيم ، تصوير كارتوني چند حيوان نمايش داده ميشود. براي اضافه كردن تصوير بر روي صفحه ، بر روي تصوير كليك كرده تا منوي آن ظاهر شود. سپس آيكون Insert Clip ( اولين آيكون ) را انتخاب ميكنيم. 2- Form File : با استفاده از اين گزينه ميتوانيم هر تصوير دلخواه را از روي هارد كامپيوتر يا CD يا Floppy بر روي صفحه اضافه كنيم. 3- Auto Shape : با انتخاب اين گزينه نوار ابزاري ظاهر ميشود كه گزينه هاي آن مشابه همان Auto Shape نوار ابزار Drawing است. 4- Organization Chart : با استفاده از اين گزينه ميتوانيم چارت سازماني رسم كنيم. 5- Word Art : با استفاده از اين گزينه ميتوانيم كلمات را با فرمتهاي زيبا و خاص بنويسيم. اين گزينه كار همان Word Art موجود در نوار ابزار Drawing را انجام ميدهد. 6- From Scanner or Camera : با استفاده از اين گزينه ميتوانيم تصاوير را مستقيماً از دوربين يا اسكنر بگيريم. انتخاب اشکال : براي انتخاب اشکال کافي است روي آنها کليک کنيم. جابجا کردن اشکال : براي جابجا کردن يک شکل ابتدا آنرا انتخاب کرده سپس بر روي شکل ميرويم تا مکان نما به صورت ( )در آيد. سپس شکل را در جهت مود نظر Drag ميکنيم. تغيير سايز شکل : ابتدا شکل را انتخاب کرده سپس بر روي يکي از 8 لنگري (مربع کوچک) که دور تا دور شکل ظاهر ميشود ميرويم. تا مکان نما به صورت ( ) در آيد. سپس در جهت مورد نظر Drag ميکنيم. نکته اگر بر روي لنگر هاي چهار گوشه برويم , شکل هم در جهت افقي و هم در جهت عمودي تغيير سايز ميدهد. ولي اگر بر روي لنگر هاي وسط اضلاع برويم شکل يا در جهت افقي يا در جهت عمودي , بسته به انتخاب ضلع بزرگ يا کوچک ميشود. نوار ابزار Drawing براي ترسيم يک سري از اشکال خاص ميتوانيم از نوار ابزار Drawing استفاده کنيم. اين نوار ابزار شامل آيکونهاي زير است : Free Rotate : از اين آيکون براي چرخاندن شکل استفاده ميشود. با کليک روي اين آيکون ، بر روي شکل علائمي به صورت دايره هاي سبز رنگ ظاهر ميشود. مکان نماي ماوس را بر روي اين دايره ها ميبريم تا مکان نما به شکل دايره در آيد سپس شکل را در جهت مورد نظر Drag ميکنيم. تا شکل تغيير زاويه دهد. نکته براي فعال شدن اين آيکون بايد يک شکل رسم شده باشد و انرا انتخاب کردن باشيم. Auto Shape : اين آيکون شامل قسمتهاي زير است : Line : براي کشيدن خط صاف , فلش , فلش دو سر , خط منحني , خط منحني و خط شکسته , خط آزاد Connector : براي کشيدن انواع اتصال دهنده ها Basic Shapes : براي کشيدن اشکال مختلف Block Arrows : براي ترسيم انواع جهت نما ها Flow chart : براي رسم قسمتهاي مختلف يک فلوچارت Stars and Banners : براي رسم شکلهاي مختلف Callouts : براي کشيدن اشکالي که ميتوان داخل آنها متن نوشت . براي کشيدن اشکال اين قسمت از Drag استفاده ميکنيم. Line : توسط اين آيکون ميتوانيم خط رسم کنيم. کافي است در يک نقطه کليک کرده که اين، نقطه شروع خط ميشود ، سپس به طرف انتهاي خط Drag ميکنيم. Arrow : توسط اين آيکون ميتوانيم فلش رسم کنيم که مانند رسم خط ميباشد. Rectangle : توسط اين آيکون ميتوانيم مربع يا مستطيل رسم کنيم براي اين کار روي يک نقطه کليک کرده و Drag ميکنيم تا مربع يا مستطيل مورد نظر را بکشيم. ( اگر در حين رسم کليد Shift را پايين نگه داريم ، مربع رسم ميشود. ) Oval : توسط اين آيکون ميتوانيم بيضي يا دايره رسم کنيم. براي اين کار روي يک نقطه کليک کرده و Drag ميکنيم. ( اگر در حين رسم دکمه Shift را نگه داريم دايره ترسيم ميشود. ) Text box : توسط اين آيکون ميتوانيم Text Box يا کادر متن ايجاد کنيم. از اين آيکون براي نوشتن روي تصاوير يا اشکالي که نميتوانيم داخل آنها بنويسيم استفاده ميشود. Insert word Art : توسط اين آيکون ميتوانيم متن گرافيکي زيبا ايجاد کنيم. کافي است در کادر باز شده نوع خط و سايز آن را تعيين کنيم سپس متن را تايپ کنيم و OK کنيم. Insert Clip Art : با فشردن اين آيکون پنجره Word art باز ميشود. Fill Color : توسط اين آيکون ميتوانيم داخل موضوع را رنگ کنيم. Line Color : توسط اين آيکون ميتوانيم کادر دور موضوعات را تغيير رنگ دهيم. Font Color : توسط اين آيکون ميتوانيم رنگ متن را تغيير دهيم. Line Style :توسط اين آيکون ميتوانيم ضخامت خطوط ترسيمي را تعيين کنيم. ( همچنين فلش ها يا خطوط دور مربع ها و ...) Dash style: توسط اين آيکون ميتوانيم نوع خطوط را تعيين کنيم. Arrow Style : توسط اين آيکون ميتوانيم نوع فلش ها را تعيين کنيم. Shadow Style : توسط اين آيکون ميتوانيم به اشکال سايه بدهيم. tree - D style: توسط اين آيکون ميتوانيم به اشکال حجم دهيم و آنها را سه بعدي کنيم. نکته با Double Click بر روي هر موضوع ميتوانيم در پنجره Format که Word art پس از انتخاب اين گزينه پنجره اي با نام Word art gallery باز ميشود که مدلي که ميخواهيم متن به آن مدل نوشته شود انتخاب ميکنيم. سپس OK ميکنيم. پنجره اي به اسم Edit Word art text باز ميشود که متن را در کادر text آن نوشته و در کادر Font ، فونت نوشته و در کادر سايز ، سايز آنرا تعيين ميکنيم و سپس OK ميکنيم. متن بر روي صفحه ظاهر ميشود. نوار ابزار Word Art : با انتخاب متني که بوسيله Word art نوشته شده نوار ابزاري ظاهر ميشود که شامل ايکونهاي زير است : Insert word art : يک Word Art ديگر ميتوانيم ايجاد کنيم. Edit text : با انتخاب اين آيکون پنجره Edit Word Art text ظاهر ميشود . تا بتوانيم متن نوشته شده يا سايز و فونت آنرا ويرايش کنيم. Word art Gallery : توسط اين گزينه ميتوانيم طرح Word Art را عوض کنيم. Format Word Art : ميتوانيم تغييراتي بر روي متن اجاد کنيم مانند رنگ و ضخامت خط دور نوشته , رنگ نوشته , سايز نوشته و ... Word Art Shape : طرز نوشتن متن را عوض ميکنيم. Word Art Same Letter Heights : کشيدگي کليه حروف را اندازه هم ميکند. Word Art Vertical Text : جهت نوشتن متن را عوض ميکند. Word Art Alignment : متن را تراز ميکند. Word Art Character Spacing : فاصله بين حروف را کم و زياد ميکند .
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:6
آموزش و تحقيقات
آموزش Excel - قسمت چهارم
آدرس دهي مطلق فرض كنيد ميخواهيم حقوق افراد يك اداره را حساب كنيم. حقوق با استفاده از فرمول زير حساب ميشود : حقوق پايه * 7% - حقوق پايه = حقوق حقوق پايه را در ستون B مينويسيم. براي محاسبه حقوق ميتوانيم در سلول C1 فرمول B1-B1*7% را بنويسيم و براي تمام افراد Auto fill كنيم. در اين حالت در حقيقت از آدرس دهي نسبي استفاده كرده ايم. ولي فرض كنيد كه درصد ماليات عوض شده و 10% شود. حالا بايد دوباره فرمول جديدي در سلول C1 نوشته و مجدد Auto fill كنيم. براي اينكه نخواهيم در هر بار عوض شدن درصد ماليات فرمول را عوض كنيم ميتوانيم درصد ماليات را در سلول جدا نوشته و از آدرس آن در فرمول استفاده كنيم. پس مثلاً در سلول A1 عدد 7% را مينويسيم و در سلول C1 فرمول B1-B1*A1 را مينويسيم حال Auto fill ميكنيم. ولي ميبينيم كه براي بقيه سلولها جواب همان حقوق پايه ميشود. چرا؟ چون با آدرس دهي نسبي ميخواهد عمل كند و چون در سلول C1 فرمول B1-B1*A1 بوده ، براي C2 فرمول B2-B2*A2 ميشود كه مقدار A2 صفر است. پس جواب همان مقدار حقوق پايه ميشود. براي رفع اين مشكل بايد سلول A1 ثابت شود. يعني در تمام فرمولها A1 در ستون حقوق پايه ضرب شود. در اين حالت از آدرس دهي مطلق استفاده ميكنيم. براي ثابت كردن سطر يا ستون در كنار حرف ستون يا عدد سطر علامت $ ميگذاريم. اگر بخواهيم سلول را ثابت كنيم در كنار حرف ستون و عدد سطر هر دو علامت $ ميگذاريم. يعني در سلول C1 مينويسيم : B1-B1*$A$1 قالب بندي خانه ها در Excel در Excel اين توانايي را داريم که قالب بندي يا فرمت يک سلول را تغيير داده و فرمت آن سلول را مثلاً تاريخ يا درصد يا زمان يا متن يا .... کنيم. همچنين ميتوانيم دور سلول كادر بياندازيم يا رنگ زمينه آنرا عوض كنيم. براي قالب بندي خانه ها در Excel مراحل زير را طي ميکنيم : روش اول : 1- انتخاب منوي Format 2- انتخاب گزينه Cells روش دوم : بر روي خانه هاي مورد نظرکليک راست کرده و گزينه Format Cells را انتخاب ميکنيم. با اجراي يکي ازسه روش بالا پنجره اي باز ميشود که داراي Tab هاي زير است : روش سوم : فشردن کليدهاي ctrl +1 الف - Number : توسط اين Tab ميتوانيم نوع اطلاعات ورودي را تعيين کنيم. اين Tab شامل گزينه هاي زير ميباشد : - Sample : هر فرمتي را که انتخاب کنيم، بر روي محتواي سلول انتخابي نمايش ميدهد. - Category : در اين قسمت نوع داده را مشخص ميکنيم که شامل انواع زير ميباشد : 1- General : اين گزينه عددها را به صورت رشته اي از رقمهاي متوالي و بدون هر گونه قالب بندي نشان ميدهد. و اگر عددي در سلول جا نشودآنرا به صورت نمايي نشان ميدهد. 2- Number : مقادير را بصورت رشته اي از رقمهاي متوالي نشان ميدهد. در اين حالت اگر عدد در سلول نگنجد سلول بزرگتر ميشود. همچنين در اين قسمت ميتوانيم تنظيمات زير را انجام دهيم : - Decimal Places : در اين قسمت ميتوانيم تعداد ارقام بعد از اعشار را تعيين کنيم. - Negative Number : در اين حالت ميتوانيم مشخص کنيم که عدد منفي به همان صورت نشان داده شود يا به رنگ قرمز يا سياه با علامت منفي نشان داده شود. يا به رنگ قرمز بدون علامت منفي نشان داده شود. ( توجه داشته باشيد كه اين گزينه فقط روي اعداد منفي عمل ميكند. ) - Use 1000 Separator : اگر در کنار بگذاريم اعداد را سه رقم ، سه رقم از سمت راست اين گزينه ميگذارد. 3- Currency : مقادير را همراه با سمبلجدا کرده و علامت (، ) پول رايج نشان ميدهد. در اين حالت ميتوان تنظيمات زير را انجام داد : - Symbol : نوع واحد پول را مشخص ميکنيد. در اين قسمت واحد پول کشورهاي مختلف نمايش داده شده و ميتوانيم واحد دلخواه خود را انتخاب کنيم. - Negative Number : اعداد منفي چطور نمايش داده شوند. 4- Accounting : مانند حالت Currency است . اين قالب بندي ، قالب بندي حسابداري ميباشد و علامت پولي در منتهاالهيه سمت چپ آن نوشته ميشود. 5- Date : تاريخ را با قالب بندي خاص تاريخ نشان ميدهد. و ما ميتوانيم انواع قالب بندي هاي تاريخ را ديده و انتخاب کنيم. مثلاً مدلي را انتخاب کنيم که فقط روز و ماه را نشان دهد. و يا مدلي را انتخاب کنيم که روز را به عدد و ماه را به حروف نشان دهد. 6- Time : زمان را با قالب بندي هاي خاص زمان نشان ميدهد. انواع قالب زماني در اين قسمت وجود دارند. ما ميتوانيم مدلي را انتخاب کنيم که ساعت را از 1 تا 12 با برچسب صبح و بعد از ظهر نمايش دهد و يا مدلي را انتخاب کنيم که ساعت را از 1 تا 24 نمايش دهد. و يا .... 7- Percentage : عددها را همراه با علامت درصد نشان ميدهد. نکته در تمام قالب بندي ها بجز Percentage فرقي نميکند که ابتدا اطلاعات را در سلول وارد کنيم يا اول قالب بندي را تنظيم کنيم. ولي در حالت Percentage اگر ابتدا عدد را نوشته و سپس فرمت را Percentage کنيم ، عدد را در 100 ضرب ميکند. ولي اگر ابتدا فرمت را Percentage کنيم، و بعد عدد را بنويسيم، تغييري در عدد نميدهد. 8- Fraction : مقادير را بصورت عدد صحيح نشان ميدهد که بدنبال آن نزديک ترين کسر به مقدار واقعي ظاهر ميشود. براي نوشتن يک عدد مخلوط کافي است ابتدا قسمت صحيح را نوشته سپس يک فاصله بدهيم و بعد صورت کسر را نوشته و بعد علامت (/) را بگذاريم و بعد مخرج کسر را بنويسيم. اگر عدد 6 5/10 را بنويسيم، پس از Enter کردن مقدار سلول 6 1/2 ميشود. اگر بخواهيم همان مقدار اوليه باقي بماند، کافي است، در قسمت Fraction مقدار 3/10 را انتخاب کنيم. در اين حالت نگاه ميکند ببيند مخرج اصلي بايد درچند ضرب شود تا مخرج انتخابي شود سپس صورت را هم در همان عدد ضرب ميکند. 9- Scientific : مقادير را با قالب بندي علمي نشان ميدهد. 10- Text : مقادير را به همان صورتي که وارد شده اند نشان ميدهد. اگر فرمولي را به صورت متن قالب بندي کرده باشيم، Excel آن را به صورت متن نشان ميدهد و مقادير آنرا محاسبه نميکند. (کاردرکارگاه 7 تمرين 8 تا 13 ) 11- Special : مقادير را با استفاده از قواعد قالب بندي خاص ( مانند كد پستي ، کد پستي به اضافه چهار رقم، يا شماره تلفن، شماره تامين اجتماعي) نشان ميدهد. مثلاً اگر در يک سلول يک شماره تلفن ( در حالت 10 رقمي) تايپ کنيم ، با انتخاب اين فرمت به صورت قالب بندي تلفن در مي آيد. مثلاً اگر شماره IT (3116681184) را وارد ميکنيم، به فرمت تلفن در آمده (1184-668 (311) ) و مي فهميم که 311 کد شهرستان ، 668 کد محله و 1184 شماره تلفن IT ميباشد. 12- Custom : براي ايجاد يک قالب بندي جديد از اين گزينه استفاده ميکنيم كه خارج از بحث ما ميباشد. ب- Alignment : توسط اين Tab ميتوانيم جهت قرار گرفتن اطلاعات در سلول را تعيين کنيم. اين Tab شامل قسمتهاي زير است : 1- Horizontal : محل قرار گرفتن افقي متن را تعيين ميکند. اين قسمت شامل گزينه هاي زير است : • General : هم ترازي پيش فرض • Left : هم ترازي داده ها را به سمت چپ ( استفاده براي ارقام) • Center : هم ترازي داده ها در مرکز • Right : هم ترازي داده ها به سمت راست ( براي متون ) • Fill : تمام سلول را با متني که در آن نوشته شده است ، پر ميکند. • Justify : يک تراز مناسب براي سلول در نظر ميگيرد . معمولاً براي زماني است که اطلاعات در سلول نگنجد. • Center Across Selection : وسط متن را در وسط سلولهاي انتخابي ميگذارد. 2- Vertical : محل قرار گرفتن اطلاعات را بطور عمودي تنظيم ميکند. اين گزينه شامل قسمتهاي زير است : • Bottom : هم ترازي داده ها در پايين سلول • Top : هم ترازي داده ها در بالاي سلول • Center : هم ترازي داده ها در وسط يا مرکز سلول • Justify : داده ها در داخل سلول هم تراز ميشوند. ( بدين معني که داده ها در داخل سلول بصورت مساوي جاسازي ميشوند. مانند متون موجود در روزنامه ها ) 3- Orientation : شامل قسمتهاي زير است : • زاويه متن را نسبت به افق بوسيله ماوس ميتوان تعيين کرد. • Degrees : زاويه متن را نسبت به افق بوسيله تايپ زاويه يا با كليد هاي Increase و Decrease تعيين كرد. 4- Text Control : شامل قسمتهاي زير است : • Wrap Text : اگر اندازه متن بيشتر از سلول باشد توسط اين گزينه ميتوان آنرا شکست. در نتيجه ارتفاع سطر افزايش مي يابد. • Shrink to Fit : اگر اندازه متن از سلول بيشتر باشد با انتخاب اين گزينه متن به اندازه اي کوچک مي شود که در داخل سلول بگنجد. • Merge Cells : اگر اندازه متن از سلول بيشتر باشد ميتوان سلولهايي را که متن اشغال کرده را انتخاب نمود و سپس در کنار اين گزينه تيک زد. اين عمل باعث ميشود که اين سلول ها بهم پيوسته و يک سلول شوند. ج- Font : توسط اين قسمت ميتوان نوع خط ، اندازه، رنگ و ... خطوط را تعيين نمود. اين Tab شامل گزينه هاي زير است : 1- Font : در اين قسمت نوع خط را تعيين ميکنيم. 2- Font Style : در اين قسمت ميتوانيم تعيين کنيم که خط کج ( Italic) يا تو پر(Bold) يا کج و تو پر (Bold Italic) و يا معمولي (Regular) باشد. 3- Size: در اين قسمت سايز قلم را تعيين ميکنيم. 4- Underline: در اين قسمت ميتوانيم تعيين کنيم که زير متن خط کشيده شود يا نه. و نوع خط را تعيين ميکنيم. • None : خط نميکشد. • Single : خط تکي زير متن ميکشد. • Double : دو خطي زير متن ميکشد. • Single Accounting : تک خط زير کشيده ترين حرف کشيده ميشود.( يعني تمام حروف بالاي خط نوشته ميشوند.) • Double Accounting : دو خطي زير تمام حروف و زير کشيده ترين حرف کشيده ميشود. 5- Color : در اين قسمت رنگ خطوط را متن را تعيين ميکنيم. 6- Effect : شامل قسمتهاي زير است : • Strike Through : بر روي متن خط ميکشد. • Super Script : براي بالا نويسي استفاده ميشود. اگر بخواهيم A2 بنويسيم کافي است A2 را نوشته . سپس 2 را انتخاب کنيم و اين گزينه را فعال کنيم. • Sub Script : براي زير نويسي استفاده ميشود. 7- Preview : پيش نمايشي از انتخابات را نشان ميدهد. د- Border : توسط اين Tab ميتوانيم حاشيه بندي انجام دهيم. که شامل قسمتهاي زير است : 1- Style : در اين قسمت نوع خط حاشيه را مشخص ميکنيم. 2- Color : در اين قسمت رنگ حاشيه را مشخص ميکنيم. 3- Presets : در اين قسمت محل خطوط را مشخص ميکنيم. • None : حاشيه نميگدارد. • Outline : دور سلولها حاشيه ميگذارد. • Inside : داخل سلولهاي انتخابي را حاشيه ميگذارد. 4- Border : در اين قسمت ميتوانيم تعيين کنيم که کدام قسمت از سلول حاشيه داشته باشد. نيز ميتوانيم تعيين کنيم که فقط سمت چپ سلول خط بيفتد و يا فقط بالا و يا پايين سلول حاشيه داشته باشد. نکته براي انداختن حاشيه ابتدا رنگ و نوع خط را تعيين ميکنيم و سپس بر روي Icon هاي مورد نياز براي افتادن حاشيه Click ميکنيم. هـ - Patterns : در اين قسمت ميتوانيم رنگ زمينه را تعيين کنيم. که شامل گزينه هاي زير است : • Color : در اين قسمت رنگ مورد نظر را انتخاب ميکنيم. • Pattern : در اين قسمت ميتوانيم از الگوها ( هاشورها) استفاده کنيم. همچنين رنگ هاشور را تعيين كنيم. حذف قالب بندي سلولها : همانطور كه در فصل سوم گفته شد براي پاك كردن قالب بندي سلول كافي است سلول يا سلولهاي مورد نظر را انتخاب كرده سپس از منوي Edit زير منوي Clear ، گزينه Formatting را انتخاب ميكنيم. توسط اين دستور مي توانيم اعمال رياضي، منطقي و ديگر توابع را بر روي داده ها داشته باشيم. براي استفاده از توابع به يكي از روشهاي زير عمل ميكنيم : روش اول : 1- بر روي Paste Function , Icon ( )كليك مي كنيم. 2- در پنجره باز شده در قسمت Function Category نوع تابع را مشخص مي كنيم. كليه توابع در 8 دسته طبقه بندي شده اند. در دسته All همه توابع قرار دارند و در دسته Most Recently Used توابعي كه به تازگي از آنها استفاده شده است قرار دارند. اگر گروه تابع را ندانيم ميتوانيم آنرا در All پيدا كنيم. 3- در قسمت Function name تابع را مشخص مي كنيم. 4- در پنجره اي كه باز مي شود به دو طريق مي توانيم عمل كنيم: الف : در كادر Number 1 ،محدوده آدرس اعداد را وارد كنيم. براي وارد كردن محدوده آدرس كافي است ابتدا آدرس اولين خانه محدوده را وارد كرده سپس عملگر آدرس ( : ) را تايپ كنيم و بعد آدرس آخرين سلول محدوده را وارد كنيم. همچنين ميتوانيم بر روي Collapse Dialog اين كادر كليك كرده و محدوده را با Drag انتخاب كنيم. ب : در هر كادر يك آدرس وارد كنيم. براي اين كار در كادر اول آدرس اولين سلول را تايپ كرده. بر روي كادر دوم كليك كرده ،آدرس دومين سلول را تايپ ميكنيم. و الي آخر .... معمولاً زماني از اين روش استفاده ميكنيم كه سلولها پراكنده باشند. 5- OK را مي زنيم. روش دوم : 1- منوي Insert را انتخاب مي كنيم. 2- زير منوي Function را انتخاب مي كنيم. 3- بقيه مراحل مانند مرحله 2 به بعد روش اول است. روش سوم: 1- در خانه تابع را همراه با آرگومانهاي آن تايپ مي كنيم. ( توابع و آرگومانهايش در قسمت بعد توضيح داده شده اند. ) 2- اگر قبل از آن = گذاشته باشيم كه Enter مي كنيم در غير اين صورت بر روي = در نوار فرمول Click مي كنيم. روش چهارم: 1- در يك خانه (خانه اي كه مي خواهيم حاصل نوشته شود) علامت = را تايپ مي كنيم يا علامت = در خط فرمول را مي زنيم. 2- در كادر اول نوار فرمول ( Name Box ) توابع ظاهر مي شوند، كافي است بر روي drop down آن Click كنيم تا همه توابع را ببينيم. تابع مورد نظر را انتخاب مي كنيم. 3- بقيه مراحل مانند مرحلة 4 به بعد روش اول است. چند تابع معروف 1- تابع مجموع (SUM ) : براي فعال كردن اين تابع يا آنرا تايپ كرده يا به يكي از روشهاي گفته شده در بالا عمل مي كنيم. در پنجره Function Category گروه Math & Trig را انتخاب مي كنيم و در پنجره Function name ،SUM را انتخاب مي كنيم فرمت كلي اين دستور به شكل زير است: ( از اين دو فرمت زماني که بخواهيم فرمول را تايپکنيم استفاده ميکنيم. ) 1- SUM -number 1 : number 2 2- SUM -number 1;number2;.. نکته معمولاً براي زماني كه اطلاعات در سلولهاي مجاور باشند از فرمول اول و اگر اطلاعات در سلولهاي غير مجاور و پراكنده باشند از فرمول دوم استفاده ميكنيم. 2- تابع ميانگين(Average ) : از اين تابع براي محاسبة ميانگين استفاده ميشود .اين تابع جزء گروه Statistical است. شكل كلي آن بصورت زير است : 1- Average - number 1 ; number 2 ;... 2- Average - number 1 : number 2 3- تابع ماكزيمم (Max): از اين تابع براي پيدا كردن ماكزيمم چند مقدار استفاده ميكنيم : اين تابع نيز جزء گروه Statistical است. و شكل كلي آن به صورت زير است : 1- Max - number 1 ; number 2 ; …. 2- Max - number 1 : number 2 4- تابع مينيمم (Min) : از اين تابع براي محاسبة ميانگين اعداد استفاده مي شود و جز توابع گروه Statistical ميباشد. شكل كلي آن به صورت زير است : 1- Min - number 1 ; number 2 ; …. 2- Min - number 1 : number 2 5- تابع شمارنده (Count) : از اين تابع براي شمارش تعداد خانه هاي پر شامل اعداد استفاده ميشود . اين تابع نيز جز توابع گروه Statistical ميباشد و فرم كلي آن به صورت زير است : 1- Count - value 1 ; value 2 ; …. 2- Count - value 1 : value 2 6- تابع Round : از اين تابع براي گرد كردن اعداد استفاده مي شود و جز توابع گروه Math & Trig مي باشد و شكل كلي آن به صورت زير است : Round - number 1 ; num_digits قسمت Number براي معرفي عدد و قسمت Num_digits معرف تعداد ارقامي است كه بايد گرد شوند، Excel هنگام گرد كردن نگاه به اولين رقم بعد از رقم حذفي مي كند اگر كوچكتر از 5 بود كه خود اعداد را مي نويسد ولي اگر بزرگتر از 5 بود يك رقم به آخرين رقمي كه ميماند اضافه مي كند. Auto sum : توسط اين دستور مي توانيم تعدادي خانه را با هم جمع كنيم در اين حالت كافي است در خانه اي Click كنيم، Excel خانه هاي در محدودة خانة انتخابي ما را در نظر مي گيرد و مجموع آنها را حساب مي كند و خانه هاي انتخابي را به ما نشان مي دهد. اگر اين خانه ها مورد نظر ما نبودند، خودمان محدوده را انتخاب مي كنيم. براي فعال كردن اين دستور كافي است آيكون Auto sum ( ) را از نوار ابزار Standard انتخاب كنيم.
نظر یادتون نره؟
يکشنبه 13/8/1386 - 14:5
