تبیان، دستیار زندگی

بهترین دوست اون دوستیه که بتونی باهاش روی یک سکو ساکت بشینی و چیزی نگی و وقتی ازش دور میشی حس کنی بهترین گفت وگوی عمرت رو داشتی.

تکنیک های تند خوانی

با بکار بستن نکات زیر مهارت تند خوانی را در خود تقویت کنید:

۱) مکثــها و توقفهای چشمان خود را حین مطالعه سطورکــاهش دهید. این همان تمرکزهای لحظه ای بروی حروف و واژه ها اسـت. مـا هنگام خواندن هر یک از سطرهای یک مـتـن چشمان خود را بصورت جهشی بسمت جلو حرکت می دهیم اکنون هر میزان که ما این مکثـها و جهشــها را کـاهش دهیـم سـرعـت خـوانــدنمان نیز افزایش می یابد.تـــعداد این توقفها معمولا در افراد کند خوان به ۷ بار در هرسـطر میرسد اما شما میتوانید این تعداد مکث را به ۳ باردر هر سطر کاهش دهید.
▪ نکته:هنگام مطالعه چشمان خود را در طول سطور حرکت دهید و نه سر خود را.
▪ نکته: برای کاهش مکث ها و توقفها میبایست حوزه دید خود را افزایش دهید. برای این منظور شما باید سعی کنید تا تصاویر واقع در گوشه چشمان خود را بدون اینکه بطور مستقیم به آنها نگاه کنید،ببینید.
▪ نکته:اجازه ندهید حین مطالعه دیدتان دچار سرگردانی گردد.

۲) واژه ها را گروه بندی کنید. ما دیگر آموخته ایم که چگونه حروف را با یکدیگر ترکیب کرده و کلمات را خوانده و درک کنیم. اکنون باید بیاموزیم که دسته ای از کلمات را با یکدیگر ترکیب کرده و یک جمله را در آن واحد بخوانیم. و در قدم بعدی باید بیاموزیم که چگونه جملات را دسته بندی کرده و مفهوم کلی یک پاراگراف را استخراج کنیم.
▪ نکته: ثابت شده که دسته بندی واژه ها قوه ادراک و فهم را افزایش میدهد. بطور کلی مفهوم را آسانتر میتوان از یک دسته واژه استخراج کرد تا از کلمات منفرد و حتی حروف تک.

۳) هیچگاه به عقب باز نگردید. اغلب افراد عادت کرده اند هنگام مطالعه به عقب بازگشته و واژه ها و یا قسمتهایی از متن را که بدرستی متوجه نشده اند را بازخوانی کنند. این کار فقط از سرعت خواندن شما میکاهد. شما میتوانید با مطالعه تکمیلی قسمتهایی که بدرستی متوجه نشده اید را درک کنید. شاید با خودتان بگویید که این باز خوانی مجدد هم زمانبر است. اما باز گشت مکرر به عقب برای بازخوانی قسمتهای درک نشده به مراتب وقت گیر تر از مطالعه مجدد یک مطلب به روش تند خوانی ست.

۴) هدفمند مطالعه کنید. هدف خود را از مطالعه هر مطلبی از پیش تعیین کنید. که چه نوع اطلاعاتی را میخواهید کسب کنید. این کار سبب میگردد تا شما اطلاعات غیر ضروری و حاشیه ای را در فرایند مطالعه حذف کنید.

۵) فقط کلمات و مفاهیم کلیدی را مطالعه کنید. ما برای نگاشتن مطالب ناگزیریم پاره ای دستورات نوشتاری و ساختار صحیح جملات را رعایت کنیم. اما هنگام خواندن نه.۴۰ تا ۶۰ درصد کل یک متن از واژه ها و حروف بی اهمیت و غیر ضروری (البته برای درک آن) تشکیل یافته است. مانند حروف ربط مانندو و یا. بیاموزید تنها اسمها و افعال را بخوانید. نکات و مفاهیم اصلی یک پاراگراف را یافته و آن را در ذهن بسپارید و جزئیات خارج از موضوع اصلی را حذف کنید.

۶) با صدای بلند مطالعه نکنید. سرعت ادا کردن و صحبت کردن بسیار کمتر از ظرفیت یادگیری و مطالعه شماست. در فرایند مطالعه میبایست فقط چشمها و مغز درگیر باشند. سرعت قوه بینایی شما بسیار بیشتر از سرعت تکلم شماست. بنابراین از تلفظ حروف و واژه ها حین مطالعه خودداری کنید. اما مسئله اصوات به همین جا ختم نیمشود. ما حین خواندن در ذهن خود نیز اصوات مرتبط با حروف و واژه ها را بیان میکنیم. این همان ندای درون شماست زمانی که به اصطلاح در دلتان مطلبی را میخوانید. یعنی ما پس از دیدن یک کلمه صبر میکنیم تا صدای مرتبط با آن کلمه (تلفظ) در ذهنمان کامل شود سپس به سراغ کلمه بعدی میرویم. این عادت نیز سرعت مطالعه شما را کاهش میدهد. به یاد داشته باشید که حذف کامل این صداها در مغز و ذهن غیر ممکن است اما میتوان آنها را به حداقل رساند.

۷) در محیط مطالعه خود هر عاملی که موجب پرت شدن حواس شما میگردد را حذف کنید.

۸) هر میزان که شما با واژگان و اصطلاحات یک زبان آشنا تر ومانوس تر باشید درک بهتری نیز از متون نگاشته شده به آن زبان خواهید داشت. بنابراین تا میتوانید واژه و اصطلاح جدید بیاموزید.

۹) تمرین کنید، تمرین کنید. تا میتوانید تند خوانی را تمرین کنید. تند خوانی نیز همچون سایر مهارتها نیاز به ممارست دارد.

۱۰) تمرکز خود را حین مطالعه حفظ کنید. بدین مفهوم که در حین خواندن مطلبی در آن واحد به چیز دیگری فکر نکنید

در حالی که مسئولان مخابرات و شرکت ارتباطات زیرساخت، وجود مشکل در اینترنت کشور را چندان مهم ارزیابی نمی‌کنند، به درازا کشیدن مشکل ارتباط با اینترنت تا دو هفته، بیشتر کاربران ایرانی را در روزهای اخیر به ستوه آورده است.

به گزارش خبرنگار «تابناک»، در حالی که سخنگوی شرکت ارتباطات زیرساخت که متولی اصلی اینترنت و خطوط ارتباطی دیتای کشور است، کندی و قطعی اینترنت کشور را ناشی از کنجکاوی مردم برای بررسی وضعیت اینترنت می‌داند؛ گزارش سایت‌های معتبر جهانی حاکی از دسترسی ایران به اینترنت در حد صفر است.

بنا بر این گزارش، چندی پیش در پی اصابت لنگر یک کشتی به کابل‌های SMW3 و SMW4، اینترنت خاورمیانه قطع و کل خاورمیانه و کشورهایی همچون چین، ژاپن، سنگاپور و کشورهای دیگری که اینترنت آنها از این کابل‌ها منشعب می‌شد، با کندی و قطعی اینترنت روبه‌رو شدند.
اما در حالی که برخی اخبار از اتصال کابل‌های SMW3 و SMW4 حکایت دارد، مشکل اینترنت بیشتر کشورها پایان یافته است، اما خطوط اینترنت ایران همچنان دچار مشکل است.
 

همانگونه كه مشاهده می كنید مشكل قطعی اینترنت اكثر كشور های منطقه برطرف شده، ولی اینترنت ایران كاملا قطع می باشد

این گزارش می‌افزاید: اتصال خطوط اینترنت ایران از سه مسیر پاکستان، دبی و ترکیه انجام می‌شود که بخش اعظم انتقال اطلاعات  از طریق خطوط دبی انجام می‌شود و اخیرا قطعی در کابل مذکور آن را دچار مشکل کرده بود.

گویا پس از این رخداد مخابرات کلیه مسیرها را به خط انتقال ترکیه هدایت کرده، اما ضعف مخابرات در هدایت مسیر خطوط اینترنت از طریق مسیریاب‌های پویا (Dynamic Routers) باعث شده تا به رغم حل مشكل اینترنت در دیگر كشورهای آسیایی کل پهنای باند در خط ترکیه که ضعف جدی دارد، متمرکز شده و کاربران را دچار مشکل نماید.

برخی تماس‌ها نیز حاکی از آن است که به دلیل اتصال خط اینترنت ایران از طریق فجیره دبی، مشکل کاربران اینترنت در بیشتر استان‌ها حل شده و این مشکل صرفا برای کاربران تهرانی ادامه دارد.

اعتیاد اینترنتی

هنگامی كه مرور كردن وب، ایمیل زدن، بازی، خرید، دریافت موسیقی، و چت كردن با كار و یا زندگی اجتماعی یك فرد تداخل ایجاد كنند، زمانی است كه مشكل آغاز شده است.  

ساعت ۱۱:۳۰ شب است. بسیار خسته است، به طوری كه چشمانش باز نمی‌شوند. فردا هم از همان اول صبح كلی كار دارد. اما مگر می‌تواند بدون چك كردن ایمیل‌هایش بخوابد؟ پای رایانه‌اش می‌نشیند و به اینترنت وصل می‌شود. با خود می‌گوید: فقط نیم ساعت. بعد می‌خوابم. چند ایمیل چك می‌كند و چندتا هم جواب می‌دهد. دو سه نفر از دوستانش آن‌لاین هستند. شروع به صحبت با او می‌كنند. همزمان مشغول خواندن خبرهای روز در سایت‌های مختلف است. ناگهان به طور تصادفی چشمش به گوشه پایینی سمت چپ مانیتور می‌افتد و ساعت سیستم را می‌بیند. ساعت ۲:۳۰ بامداد است و او هنوز بیدار است.

تا به حال این اتفاق برای شما افتاده است؟ اگر پاسخ مثبت است، باید بگویم كه علائم یك بیماری اینترنتی یعنی اعتیاد به وب یا WebAddiction در شما به چشم می‌خورد.

 روانشناسان و محققان در نقاط مختلف جهان مشغول بررسی این مشكل هستند، تا افراد مقدار زمانی را پشت رایانه‌هایشان به سر ببرند كه مشكلی برای آنها پیش نیاورد. مطابق تحقیقات جدیدی كه در دانشگاه فلوریدا انجام شده و در تاریخ ۷ آگوست منتشر شده است، برای تست اعتیاد به وب باید به ۵ سوال پاسخ داد و برای به خاطر سپردن این ۵ سوال باید كلمه Mouse را كه حرف ابتدای این سوالات است، در ذهن ثبت كرد.

  این نكات و سوالات عبارتند از:

۱) گذراندن زمان بیش از زمان مورد نظر روی اینترنت)

 (More Than intended time spent online)

۲) غفلت از سایر مسئولیت‌ها)

 (Other responsibilities neglected)

۳) تلاش‌های ناموفق برای كاهش مدت حضور روی شبكه)

 (Unsuccessful attempts to cut down)

۴) یك ناسازگاری مهم در روابط به علت استفاده از اینترنت)

 (Significant relationship discord because of use)

۵) اشتیاق و تفكر بیش از حد در زمان عدم حضور روی شبكه)

 (Excenssive thoughts or anxiety when not online)

محققان دانشگاه فلوریدا این نكات را پس از ارزیابی روانشناسانه حضوری و رودررو روی ۲۰ داوطلبی كه احساس می‌كردند دچار این مشكل هستند و ۱۷ دانشجو با سطوح مختلف استفاده از اینترنت، به دست آوردند. داوطلبان همگی افرادی بودند كه در هفته بیش از ۳۰ ساعت آنلاین بودند و مدت زمان استفاده غیر ضروری آنها از اینترنت ۱۰ برابر بیش از زمان مورد استفاده برای كار یا تحصیل بود.
جالب است بدانید مطابق تحقیقات انجام شده حدود ۲۵ تا ۵۰ درصد از وابستگی شدید و اعتیاد به وب و اینترنت، در محل كار ایجاد می‌شود كه این نكته نشان می‌دهد این عده از افراد برای شركت در فعالیت‌هایی كه ربطی به كارشان ندارد، حقوق می‌گیرند. بنابراین تحقیقات، هركارمند بیش از یك روز كامل كاری را در هر هفته به مرور صفحات وبی می‌پردازد كه ربطی به كارش ندارد.

از طرف دیگر، سر زدن به سایت‌های مختلف و گوناگون از سوی كارمندان باعث به خطر افتادن شبكه‌های داخلی شركت‌ها می‌شود و احتمال نفوذ ویروس، كرم‌های اینترنتی و كدهای خطرناك را به این شبكه‌ها بالا می ‌برد.

مشكل دیگری كه در این مواقع ایجاد می‌شود، ترافیك بالاست. هنگامی كه یك یا چند نفر از كارمندان مثلا در حال دیدن یك فیلم یا گوش دادن به یك آهنگ از روی شبكه هستند. ترافیك ایجاد شده باعث می‌شود تا سایر افراد دسترسی سریع و مناسب به اینترنت نداشته باشند.

این دلایل باعث می‌شود تا شركت‌های مختلف به فكر استفاده از فایروال و كنترل دسترسی كاركنان به اینترنت بیفتد تا بتوانند كارایی را بالا ببرند و امنیت شركت خود را حفظ كنند.

سال 1995 روانپزشکی به نام گلدبرگ ، اعتیاد جدیدی را کشف کرد و با مردمی

روبرو شد که برای زل زدن به مانیتور، خانواده را رها کرده اند. این مردم ترجیح می دادند که وقت خود را با کامپیوتر و اینترنت، در محیط مجازی بگذرانند. شباهت های بسیاری بین این نوع اعتیاد و اعتیاد به مواد مخدر و الکل وجود دارد. متخصصان بهداشت روانی در حال تحقیق بر روی کسانی هستند که بیش از اندازه آنلاین می شوند و از نظر تعداد رشد فزاینده ای دارند. در بعد روانشناختی، اینترنت در کنار فواید غیرقابل انکارش، می‌تواند برای کاربران آسیب های جدی متعددی از جمله هویت نامشخص، اضطراب، افسردگی و انزوا، اعتیاد به اینترنت و به خصوص اعتیاد به به چت به همراه داشته باشد. بنابر یک گزارش ، برخی از آمریکایی ها تا جایی به اینترنت اعتیاد پیدا کرده اند که روزانه بیش از 18 ساعت از وقت خود را با اینترنت می‌گذرانند. این بیماری در آمریکا به جایی رسیده است که دولت و خانواده ها دست به دامن کلیساها شده اند(کلیساها نفوذ بسیاری بر زندگی آمریکایی ها دارند) سرپرست مرکز درمانی اعتیاد دانشگاه استنفورد می گوید:" اگر فردی متوجه شد که قادر نیست یک روز را بدون استفاده از آن سپری کند، شکی نیست که این فرد به استفاده از اینترنت معتاد شده است." اعتیاد به اینترنت در سال اولیه چندان جدی گرفته نمی شد ولی با رشد روزافزون مبتلایان ، رسما به عنوان یک اعتیاد معرفی شد و در بعضی کشورها، کلینیک های مخصوصی برای درمان مبتلایان به این نوع اعتیاد دایر گشت. از جمله این کشورها می توان به چین، آمریکا وآلمان اشاره کرد که به علت تعداد زیاد کاربران اینترنت، دارای بیشترین معتادان به اینترنت هستند. آلمان با حدود 30 میلیون کاربر بیش از یک میلیون معتاد به اینترنت دارد یا در چین از 94 میلیون کاربری که از اینترنت استفاده می کنند، 2/5 میلیون نفر به اینترنت معتادند. با رشد روزافزون این پدیده، کشورها اندک اندک وارد مقوله ی مبارزه با آن می شوند. در همین راستا سال گذشته مرکز ترک اعتیادی در چین ایجاد شد تا این کاربران را به سوی زندگی بهتر سوق دهد و دولت هم در حال تصویب قوانینی است تا پدر و مادرها مسوولانه تر برفرزندان خود نظارت داشته باشند. اینترنت محدود به مرزها نیست.اعتیاد به اینترنت هم نمی تواند محدود به کشورها باشد. ویروس های مجازی حد و مرز نمی شناسند، بیماری های مجازی نیز چنین اند. چقدر پیش

می آید که پیش از دیسکانکت شدن به خود بگویید فقط چند دقیقه دیگر؟ هنگام شلوغی خطوط، چقدر تلاش می کنید تا به اینترنت وصل شوید؟ تا چه حدی اتصال به اینترنت را از دیگران مخفی می کنید؟ کانکت بودن را چقدر به بیرون رفتن ترجیح می دهید؟ نکند شما معتاد هستید؟؟؟

بعد از ده پانزده سال مطالعه روانشناسان بر روی عواقب استفاده زیاد از اینترنت، مثلا درباره موضوعاتی مثل اعتیاد اینترنتی، حالا هفته نامه نیوساینتیست نتیجه کار پژوهشگران در رشته های مختلف روانشناسی را تحت عنوان "هشت بیماری اینترنتی" منتشر کرده است :

عنوان اولین بیماری جستجوی خود است این بیماری برخی از مردم و احتمالا، بسیاری از جماعت روشنفکر و روزنامه نگار را شامل می شود. ظاهرا مبتلایان به این بیماری دائم در اینترنت دنبال اسم خودشان می گردند. اینکه چند نفر و از کجا به وبلاگ یا سایتشان لینک داده اند برای آنها بسیار مهم است و مدام کنتور سایتشان را چک می کنند و احتمالا از کمبود یا افزایش بازدیدکنندگان دچار استرس می شوند.

خودافشاگری وبلاگی مساله دیگری است که محققان آن را یک بیماری خوانده اند.

گروهی از مردم رازها و اسراری را که معمولا شخصی و خصوصی قلمداد می شود روی وبلاگ هایشان افشا می کنند که دامنه اش از عکس های خصوصی گرفته تا روابط خصوصی امتداد دارد.

اینترنت گردی از همه جا، گوگل بازی مفرط، اعتیاد به ویکی پدیا، آشغال جمع کنی اینترنتی، دلبستگی به آلبوم عکس افراد ناشناس و خود بیمار پنداری اینترنتی، نام بقیه بیماری های اینترنتی است که ممکن است نصیب وبگردهای حرفه ای شود.محقق:مریم سعید