تبیان، دستیار زندگی

محمد بن سیر بن نقل كرده كه معجزه اى از امیرالمومنین على علیه السلام در این باب ظاهر شد آن حضرت گاهى عمر سعد را در ایام جوانى اش ‍ ملاقات كرده و به او فرموده بود: واى بر تو یابن سعد، چگونه خواهى بود در روزى كه مردد شوى ما بین بهشت و جهنم و تو جهنم را اختیار كنى.

 منتهى الامال ، ص 334

احمد بن حنبل به سند خویش از ابى عبدالله نجار روایت مى كند با على علیه السلام هنگامى كه به صفین مى رفت همراه بودم چون به سرزمین نینوا (كربلا) رسیدیم ندا كرد: صابر باش اى حسین در كنار نهر فرات .
پرسیدم : اى امیر مومنان ،منظورتان چیست ؟
فرمود: روزى بر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله وارد شدم ، دیدم چون ابر بهار گریه مى گرید، گفتم : یا رسول الله ، چرا چنین مى گریید ؟
فرمود: پیش از تو جبرئیل به من خبر داد كه فرزندم حسین علیه السلام در كنار فرات كشته مى شود

فلسفه انقلاب حسین ، ص 46، ینابیع الموده ، ص 320، و احقاق الحثق ، ج 8، ص 147.

قال ابن عباس : ما كنا نشك اهل البیت و هم متوافرون ان الحسین علیه السلام یقتل بالطف. ابن عباس مى گوید: ما خانواده پیغمبر صلى الله علیه و آله هیچ شكى نداشتیم و با اطمینان بسیار مى دانستیم كه حسین در كربلا شهید خواهد شد

 احقاق الحق ، ج 11، ص 363.
 اعیان الشیعه ، ج 4، ص 139.

مسیب بن نجبه فرازى مى گوید: هنگامى كه سلمان فارسى به دیار ما یعنى عراق آمد (ظاهرا وقتى است كه سلمان فارسى والى مدائن بود) در زمره استقبال كنندگان او رفتیم سپس به سوى كربلا رهسپار شد و در آن جا گفت :
این قتلگاه برادران من است ، این جاى زمین نهادن بنه آنان است و این خوابگاه سواران آنان است شتران خود را در آن براى ابد خواهند خوابانید و این محل ریزش خون آنان است در این زمین پسر بهترین پیغمبران كشته مى شود در این زمین بهترین بازماندگان كشته مى شود.

به سند متصل از ابن قولویه از محمد بن یعقوب كلینى به اسنادش از داود بن فرقد گفت :
در خانه حضرت ابى عبدالله نشسته بودم كبوتر راعبى دیدم همهمه مى كند، آن حضرت به سوى من نگریست و فرمود:
اى داود، مى دانى این مرغ چه مى گوید؟
گفتم : نه به خدا فرمود: بر قاتلان امام حسین علیه السلام نفرین مى كند ، پس در خانه هاى خود از اینها نگاه دارید

 نفس المهموم ، ص 19

امام محمد باقر علیه السلام فرمود: على علیه السلام به كربلا گذر كرد و فرمود: خوابگاهى است از سوارانى ! قتلگاهى است از عشاق ! این كوى ،كوى شهیدانى است كه گذشتگان از آنان پیشى ندارند و آیندگان به آنان نمى رسند.

امام محمد باقر علیه السلام فرمود: على علیه السلام با دو تن از یاران خود به كربلا گذشت ، هنگامى كه به آن سرزمین گذر كرد چشمانش پر از اشك شد و گفت : این خوابگاهى از سواران آنهاست ، این بار اندازى براى بنه آنان است در این جایگاه ، خون آنان به زمین ریخته مى شود خوشا به تو پاكیزه خاكى كه در فراز تو خون احبا خواهد ریخت

هرثمه بن مسلم مى گوید: در جنگ صفین در ركاب على بن ابى طالب كارزار كردیم ،هنگامى كه از آن جا بازگشتم ، در سرزمین كربلا پیاده شده و نماز صبح در آن جا خواندیم حضرت را خاك آن جا كفى برداشت و بویید ، گویى در تعقیب نماز خاك شهیدان را بویید، سپس گفت :
وه !شگفتا از تو اى خاك اسرارآمیز! از تو در رستاخیز گروه گروه بر مى خیزند و بى حساب داخل بهشت خواهند شد.

در كافى از حضرت ابى عبدالله (ع) روایت كرده اند كه جبرئیل امین بر پیامبر (ص) نازل شد و عرض كرد:
خداوند سلام مى رساند و تو را بشارت مى دهد به این كه فاطمه (ص) پسرى بیاورد و امت تو از روى جهل و نادانى او را خواهند كشت رسول اكرم صلى الله علیه و آله فرمود: از من به خداوند عالم سلام باد ، به مولودى كه امتم را او را شهید خواهند كرد نیازى ندارم .

جبرئیل علیه السلام به آسمان بازگشت و دیگر باره نزول فرمود و گفت : خداوندت سلام مى رساند كه پاداش این ستمى كه بر مولود تو مى رسد، وصایت و ولایت و امامت را در ذریه پاك او و اولادش خواهم گذاشت رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
به آن چیزى كه پروردگار جهان خواسته است خشنودم .
پس نزد حضرت فاطمه علیها السلام رفته مژده آنچه از جانب خداوند شنیده بود باز گفت : حضرت زهراعلیها السلام عرض كرد: به چنین فردى كه باید شهید شود نیازى ندارم . حضرت بار دیگر بیان فرمود كه جبرئیل نازل شده و مى گوید كه امامت و ولایت و صاحب در اولاد حسین علیه السلام است پس حضرت زهراعلیها السلام رضاى خویش را به پدر اظهار نمود

كافى ، ج 1، ص 464، خصائص الحسینه ، ص 208

رسول خدا صلى الله علیه و آله حسین علیه السلام را در دامن خود نشانده بود، كه جبرئیل آمد و گفت : این پسر تو است ؟ حضرت فرمود: آرى جبرئیل گفت : امت پس از تو او را خواهند كشت ؟
آن حضرت گریان شد، جبرئیل گفت : اگر بخواهى ، زمینى كه در آن كشته مى شود به تو نشان بدهم فرمود: آرى.
آن گاه جبرئیل مشتى از خاك سرزمین كربلا به آن حضرت نشان داد

 راه و روش ما، ص 123، مجمع الزوائد، ج 9، ص 188، الصواعق ، ص 115، خصائص ، ج 2، ص 125، كنز العمال ، ج 6، ص 223، جوهرة الكلام ، ص 1117.

شیخ سلیمان بخلى حنفى در ینابیع الموده (باب 60) نقل مى كند كه رسول اكرم صلى الله علیه و آله فرمود:
به درستى كه این پسر من حسین علیه السلام كشته مى شود در زمین كربلا، پس هر كس از شما آن روز حاضر باشد، یارى كند امام حسین علیه السلام را.
آنگاه نوشته است ، انس بن حارث به سوى كربلا رفت و به فرمان پیغمبر صلى الله علیه و آله عمل كرد و كشته شد با اباعبدالله الحسن علیه السلام.

شبهاى پیشاور، ص 535.