به تماشا سوگند

 و به آغاز کلام

وبه پرواز کبوتر از ذهن

واژه ای در قفس است

 حرفهایم مثل یک تکه چمن روشن بود

 من به آنان گفتم

آفتابی لب درگاه شماست

که اگر در بگشایید به رفتار شما می تابد

و به آنان گفتم: سنگ آرایش کوهستان نیست..

در کف دست زمین گوهر ناپیدایی است

که رسولان همه از تابش آن خیره شدند

پی گوهر باشید...

 و به آنان گفتم : هر که با مرغ هوا دوست شود

خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود...

زیر بیدی بودیم

برگی از بالای سرم چیدم و گفتم:

چشم  را باز کنید،

آیتی بهتر از این می خواهید؟

من اگر اشک به دادم نرسد میشکنم

اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

بر لب کلبه ی محصور وجود من

 در این خلوت خاموش سکوت 

اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

اگر از هجر تو آهی نکشم می شکنم

چقدر سخته

چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت گرفته

 و به جاش یه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه داده

 زل بزنی و به جای اینکه لبریز کینه و نفرت بشی

حس کنی که هنوز دوستش داری

 چقدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیوار تکیه بدی

 که یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده

 چقدر سخته تو خیال ساعتها باهاش حرف بزنی

اما وقت دیدنش هیچ چیز جز سلام نتونی بگی

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه

دونه های اشک گونه ها تو خیس کنه

 اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه هنوز

  اونی که یار تو بود، اگه غمخوار تو بود، قلبش رو پس نمی داد دل به هر کس نمی داد، دل می گفت مقدسه عشق اون برام بسه ،از نگاش نفهمیدم که دروغ وهوسه، غصه خوردن نداره ،گریه کردن نداره، به یه قلب بی وفا دل سپردن نداره، آخر قصه چی شد، قلب اون مال کی شد اون که از من پر گرفت چی می خواستیم وچی شد، اونی که مال تو بود اگه لایق تو بود تورو تنها نمی ذاشت، با خودت جا نمی ذاشت... اونی که یار تو بود، اگه غمخوار تو بود، قلبش رو پس نمی داد دل به هر کس نمی داد

اگر در اين شب هاي مبارک سر سجاده سبز ، دل مهربونت لرزيد و قطره اشکي گوشه چشماي پاکت رو نمناک کرد به ياد ما هم دستي به آسمون بلند کن . شايد خدا به حرمت نفس آسموني فرشته هاي زمينش گوشه چشمي هم به ما بندازه...

آه اي رفيق
 

آه اي رفيق 
 

نان گرم سفره ام را
 

باتو قسمت كردم اي دوست 

 

هرچه بود از من گرفتي

 

غير آه سردم اي دوست

 

آه اي رفيق آه اي رفيق

اي مرغ سحر عشق ز پروانه بياموز

كان سوخته را جان شد و آواز نيامد
اين مدعيان در طلبش بي خبرانند

كان را كه خبر شد خبري باز نيامد