تبیان، دستیار زندگی

پسرم حسن! تو و همه فرزندان و خاندانم و هر کس را که این نامه به او می رسد، به امور زیر سفارش می کنم:

- هرگز تقوای الهی را از یاد نبرید و کوشش کنید تا دم مرگ بر دین خدا باقی بمانید.

- همه با هم به ریسمان خدا چنگ بزنید و بر اساس ایمان به خدا، متحد باشید و از هم جدا نشوید. همانا از پیامبر خدا شنیدم که می فرمود: "اصلاح میان مردم، از نماز و روزه دائم، افضل است و چیزی که دین را نابود می کند، فساد و اختلاف است."

- نزدیکان و خویشاوندان را از یاد نبرید. صله رحم کنید که صله رحم، حساب انسان را نزد خدا آسان می کند.

- مبادا گرسنه و بی سرپرست بمانند .

- با همسایگان خوش رفتاری کنید؛ پیامبر آن قدر در مورد همسایه سفارش کرد که ما گمان کردیم برای همسایگان از همسایه خود، ارث قرار می دهد.

- مبادا دیگران در عمل کردن به قرآن بر شما پیشی گیرند.

- توجه شایسته به نماز؛ چرا که نماز، ستون دین شماست.

-  رمضان؛ که روزه آن ماه، سپری است برای آتش جهنم.

- جهاد در راه خدا؛ از مال و جان خود در این راه، کوتاهی نکنید.

- زکات مال آتش خشم الهی را خاموش می کند.

- درباره امت پیامبران مبادا مورد ستم قرار گیرند.!

- درباره صحابیان پیامبرتان؛ زیرا رسؤل خدا درباره آنان سفارش کرده است.

- فقرا و تهیدستان را در زندگی خود شریک کنید.

- بردگان و کنیزان، آخرین سفارش پیامبر درباره آنها بود.

- با مردم به خوشی و نیکی رفتار کنید، همان طوری که قرآن دستور داده است و به ملامت مردم، ترتیب اثر ندهید.

- امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید. نتیجه ترک آن، این است که بدان و ناپاکان بر شما مسلط خواهند شد و به شما ستم خواهند کرد. آن گاه هر چه نیکان شما دعا کنند، دعای آن ها مستجاب نخواهد شد.

- بر شما باد هنگام معاشرت، فروتنی و بخشش و نیکویی درباره یکدیگر! از کناره گیری از یکدیگر و قطع ارتباط و تفرقه و تشتت بپرهیزید.

- کارهای خیر را به مدد یکدیگر و به صورت گروهی انجام دهید و از همکاری در گناهان و اموری که موجب کدورت و دشمنی می شود، بپرهیزید .

- از خدا بترسید که کیفر خدا شدید است .

خداوند، نگهدار شما خاندان باشد و حقوق پیامبرش را در حق شما حفظ فرماید. اکنون با شما وداع می کنم و شما را به خدای بزرگ می سپارم و سلام و رحمتش را برای شما می خوانم.

 

یکی از جاهایی که فرشتگان می خندند زمانی است که زن بی

حجاب یا بدحجاب می میرد وبستگانش اورادر قبرمی گذارندوروی آن

زن خشت وخاک می پوشانند تابدنش دیده نشود(ویا صدامی زنند

محارم زن بیاید بدنش رادر قبر بگذارند)در اینجافرشتگان می خندند

ومی گویند:هنگامی که جوان بود وبادیدنش مردم را

به گناه می انداخت(اطرافیانش غیرت نورزیدندو) اورانپوشاندند ولی

اکنون که مرده وهمه از دیدنش نفرت دارند اورا می پوشانندودر حدیث

معراج آمده است که وقتی پیامبراکرم(ص) عذابهای زنان امت خود

رابرای دخترش فاطمه زهرا(ع) بیان می کردند از جمله فرمودند:زنی

رادیدم که اورا به موهایش اویزان کرده بودندومغز سرش می جوشید

وان زنی بود که موهایش را ازمردان نامحرم نمی پوشانید ودر حفظ

حجابش سستی می ورزید ...آری بی مبالاتی وسستی ورزیدن در

رعایت حجاب که حقی الهی است -گناه بزرگی به شمار می

آیدوعقوبتهای سختی رابه دنبال دارد وبسیاری از زنان ازاین ناحیه

گرفتار می شوند...

همانطور که چشم چرانی ونگاه به نامحرم برای مردان مسلمان گناه

بزرگی به شمار می اید وعقوبتهای سنگینی رابه دنبال دارد.تاجایی

که پیامبراکرم(ص) نگاه ناروا رابه زن نامحرم را زنای چشم دانستند

وفرمودند:زنای چشمان نگاه نارواست ....

  متحیّــــرم چه نامم شه ملــــک لا فتــــی را 

 

روزى حضرت رسول (ص) به همراه عدّه اى از اصحاب خود به بیابان كویرى بدون گیاه و درخت رهسپار شدند..

هنگامى كه به آن جا رسیدند، رسول خدا(ص) به همراهان خود دستور داد هر كدام مقدارى هیزم بیاورید

اصحاب گفتند:

یارسول اللّه ! در این بیابان كویر كه چوب و هیزم پیدا نمى شود.

حضرت فرمود:

هر یك از شما به هر مقدار كه مى تواند باید هیزم بیاورد.

اصحاب حضرت رسول همه پراكنده شدند، بعد از گذشت ساعتى ، هر یك مقدارى

هیزم پیداكرده ، آوردند و در حضور حضرت ختمى مرتبت روى هم ریختند؛ و در نتیجه

مقدار بسیارزیادى هیزم روى هم انباشته گردید.

حضرت رسول (ص) نگاهى نمود واظهار داشت :

بدانید كه گناهان نیز به همین شكل زیاد و روى هم انباشته مى گردد،

سپس آن حضرت به عنوان موعظه و نصیحت ، خطاب به حاضرین نمود و فرمود:

مواظب حركات خویش باشید و حتّى از گناهان كوچك نیز خود را برهانید، (چون ذرّه ،

ذرّه جمع گردد و انسان را روسیاه مى گرداند)

و سپس افزود:

بدانید كه تمام حركات شما چه كوچك و چه بزرگ مورد توجّه خداوند متعال است و

همه آن ها در نامه اعمال ثبت مى گردد، همان طورى كه خداوند در قرآن حكیم

فرموده است : ما تمامى اعمال و كارهاى شما را محاسبه خواهیم كرد.

احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا امنا و هم لا یفتنون و لقد فتنا الذین

من قبلهم فلیعلمن الله الذین صدقوا و لیعلمن الکاذبین، سوره عنکبوت

آیات 1و 2،

آیا مردم پنداشتند همین که گفتند ایمان آوردیم به حال خود رها می شوند و مورد آزمایش قرار نمی گیرند؟ و به یقین کسانی را که پیش از اینان بودند آزمودیم، پس خدا حتما آنها را که راست گفتند می شناسد و نیز دروغگویان را می شناسد.»

«و من کلام له علیه السلام قبل موته: و انما کنت جارا جاورکم بدنی ایاما و ستعقبون منی جثة خلاء ساکنة بعد حراک و صامتة بعد نطق لیعظکم هدوی وخفوت اطراقی و سکون اطرافی فانه اوعظ للمعتبرین من المنطق البلیغ، غدا ترون ایامی و یکشف لکم عن سرائری و تعرفوننی بعد خلو مکانی و قیام غیری مقامی» (خطبه 149 نهج البلاغه

اینها از جمله بیانات و کلماتی است که امیرالمؤمنین صلوات الله و سلامه علیه بعد از ضربت خوردن در حالی که در بستر افتاده بود ایراد فرمود، می فرماید: مدتی من با شما بودم و بدن من مجاور شما بود، عن قریب خواهید دید این بدن به شکل یک جثه خالی و ساکن و بی حرکت، خاموش و بی زبان در جلو چشم شماست. شما باید از این سکوت و آرامی و از این سکوت و خاموشی پند بگیرید. زبان این حالت و این تغییر که چگونه آنهمه حرکتها و دلیریها و دلاوریها تبدیل شد به سکون و آرامی و آنهمه فصاحتها و بلاغتها یکمرتبه تبدیل شد به سکوت و خاموشی، از هر منطق و هر بیانی رساتر و گویاتر است. هر اندازه خطیب و گوینده می خواست با زبان خود فنا و زوال دنیا و آخر رسیدن عمر را مجسم کند نمی توانست این طور بیان کند که عن قریب به چشم خود می بینید.
بعد فرمود: من خواهم رفت اما شما مرا بعد از رفتن من خواهید شناخت، بعدا معلوم خواهد شد که من چه می گفتم و چه می خواستم و چه منظوری داشتم، وقتی که جای من خالی شد و کسی دیگر به جای من نشست و زمام امور را به دست گرفت من شناخته خواهم شد. رفتن و مردن من پایان کار من نیست، پرونده من با مردن بسته نخواهد شد، تخمی که در این مدت در میان این تلخیها و سختیها کاشتم تدریجا خواهد رویید و ثمره خواهد داد.