تبیان، دستیار زندگی

در غنچه ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به كوی تو چندان غریب نیست

كردم جنایتی و امیدم به عفو اوست

دانم كه بگذرد ز سر جرم من كه او

وز پی دیدن او دادن جان كار من است

Hafez51

Hafez52

غم این كار نشاط دل غمگین من است

دیدن روی تو را دیده جان بین باید

Hafez52

Hafez53

دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است

گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باك

Hafez53

Hafez54

ببین كه در طلبت حال مردمان چون است

به یاد لعل تو و چشم مست میگونت

Hafez54

Hafez55

ز كارستان او یك شمه این است

جمالت معجز حسن است لیكن

Hafez55

Hafez56

چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست

گر چه شیرین دهنان پادشهانند ولی

Hafez56

Hafez57

كه هر چه بر سر ما می رود ارادت اوست

نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر

بیار باده كه بنیاد عمر بر بادست

غلام همت آنم كه زیر چرخ كبود

چون كوی دوست هست به صحرا چه حاجت است

جانا به حاجتی كه تو را هست با خدا

Hafez33

كرم نما و فرود آ كه خانه خانه توست

به لطف خال و خط از عارفان ربودی دل

Hafez34

Hafez35

مرا فتاد دل از ره تو را چه افتادست

میان او كه خدا آفریده است از هیچ

Hafez35

Hafez36

دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است

گشاد كار من اندر كرشم ههای تو بست

مرا و سرو چمن را به خاك راه نشاندزمانه تا قصب نرگس قبای تو بست

یا رب این تاثیر دولت در كدامین كوكب است

تا به گیسوی تو دست ناسزایان كم رسد

خم گو سر خود گیر كه خمخانه خراب است

گر خمر بهشت است بریزید كه بی دوست

Hafez29

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست

در نعل سمند او شكل مه نو پیدا

Hafez27

پیرهن چاك و غزل خوان و صراحی در دست

نرگسش عربده جوی و لبش افسوس كنان