اهل بیت
شعار پرچم امام زمان (ع) هنگام ظهور هر حکومتی دارای پرچمی است که به وسیله آن شناخته می شود. انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) نیز پرچم خاصی دارد و بر آن شعاری نقش بسته است. از روایات اسلامی ـ اعم از شیعه و سنی ـ استفاده میشود که شعار پرچم پرافتخار حضرت مهدی هنگام ظهور، جمله «اَلبَیْعةُ للّه» است.
شیخ صدوق روایت کرده است: «همانا بر پرچم مهدی اَلبَیْعةُ للّه است.» (كمال الدین و تمام النعمه ج 2 ص 654) همچنین شیخ مفید از امام صادق (ع) نقل کرده است: «پرچم مهدی (ع) اَلبَیْعةُ للّه است؛ یعنی بیعت و حاکمیت از آن خداست.»
عبد الله عجلان گوید ما در خدمت امام ششم علیه السلام ظهور قائم علیه السلام را یادآورد شدیم باو عرض کردیم از کجا برای ما فراهم شود که این موضوع را بدانیم گفت نشانه اینست که هر کدام شما صبح از خواب برخواستید در زیر بالین خود نامه ای دریابید که بر آن نوشته است طاعه معروفه فرمانبری افتخار آمیز، و روایت شده است که بر پرچم مهدی علیه السلام نقش است که اَلبَیْعةُ للّه (بیعت برای خدای عزوجل است)(كمال الدین و تمام النعمه ج 2 ص 365)
امام علی (ع) نیز فرمود:«برای ما اهل بیت پرچمی است که هر کس بر آن پیشی گیرد ربوده میشود؛ هر کس از آن عقب بماند هلاک میگردد و هر کس از آن پیروی کند به آن می پیوندد. روی آن پرچم نوشته شده است: اَلبَیْعةُ للّه.»
امام جواد (ع) فرمود:«گویى می نگرم كه قائم علیه السلام، میان ركن و مقام ابراهیم در مسجدالحرام ایستاده است و در آغاز قیام, جبرئیل فرشته امین وحى، در برابر او قرار گرفته و ندا میدهد كه «اَلبَیْعةُ للّه» هر كس می خواهد براى خدا بیعت كند بشتابد و با حجت خدا بیعت نماید. پس در آن هنگام، پیروان او از اقصی نقاط گیتی به سوی او می شتابند، تا این‌که با آن حضرت بیعت کنند. پس خداوند به وسیلة او زمین را پر از عدل و داد می سازد؛ آنسان که پر از ظلم و جور شده است.»
قال المهدی علیه الصلاة و السلام لمن جاء یسأل عن البیعة قال علیه السلام: البیعة لیست لی بل لله تعالى من فوق عرشه ، فمن صدق مواعید الله ورسوله، وآمن بأخبار الله تعالى ورسوله فقد بایع الله تعالى بالإیمان والتصدیق، ومن كذب أخبارهما فهذا لم یبایع بل كذب وسیناله عذاب ألیم جراء عدم التصدیق والإیمان، والإمتحان الیوم للناس والإبتلاء العظیم فی تحقق مصداق دعوى الإیمان بما قال الله ورسوله وتصدیقهما ، أو نقض هذه الدعوى بتكذیب الله ورسوله صلى الله علیه وسلم ، هذا هو الإبتلاء العظیم .
منابع و مراجع :
الشیعة و المرجعة، ج 1، ص 210
بن حماد : ص 98 - حدثنا یحیى بن الیمان ، عن سفیان الثوری ، عن أبی إسحاق ، عن نوف البكالی قال : - ولم یسنده إلى النبی (ع) و فیها : عن ابن سیرین ، كما فی عرف السیوطی ، ولم نجده فی ابن حماد فی مظانه عن ابن سیرین .
فتن زكریا : على ما فی ملاحم ابن طاووس
الدانی : ص 100 - حدثنا ابن عفان ، حدثنا قاسم ، حدثنا أحمد ، حدثنا ضرار بن صرد ، حدثنا یحیى بن یمان، عن سفیان، عن أبی إسحاق ، عن عوف قال : - كما فی ابن حماد بتفاوت یسیر ، ولم یسنده أیضا .
ملاحم ابن طاووس : ص 68 ب 141 - عن ابن حماد ، وفی سنده « یحیى بن سفیان الثوری » وفیه « . . مكتوب علیها .»
وفی : ص 164 ب 21 - كما فی ابن حماد بتقدیم وتأخیر ، عن فتن زكریا ، قال : حدثنا محمد بن الحسن قال :حدثنا أبو هاشم الزجاجی قال : حدثنا عبد الرحمن ، عن أبی إسحاق ، عن نوف قال : -
عقد الدرر : ص 216 ب 9 - كما فی الدانی ، وقال « أخرجه الإمام أبو عمرو عثمان بن سعید المقری فی سننه ، وأخرجه الحافظ أبو عبد الله نعیم بن حماد فی كتاب الفتن. »
جواهر العقدین : على ما فی ینابیع المودة .
عرف السیوطی ، الحاوی : ج 2 ص 75 - عن ابن حماد ، عن ابن سیرین ، وفیه « على بدل فی القول المختصر : ص 24 ب 3 ح 36 - مرسلا ، وفیه « على رایته » . برهان المتقی : ص 152 ب 7 ح 25 - عن عرف السیوطی
فرائد فوائد الفكر : ص 8 ب 4 - عن ابن حماد ، وقال « وفی التذكرة » رایاته بیض وصفر فیها مرقوم فیها اسم الله الأعظم مكتوب ، فلا یهزم له رایة ، یمشی النصر بین یدیه أربعین میلا».
ینابیع المودة : ص 435 ب 73 - كما فی الدانی ، عن جواهر العقدین .
منتخب الأثر : ص 319 ف 2 ب 49 ح 1 - عن ینابیع المودة . وفیها : ح 4 - عن برهان المتقی
و عن ابی اسحاق عن نوف، قال: رایه المهدی فیها مکتوب: البیعه لله؛
باز یوسف بن یحیی، روایت کرده است: ابی اسحاق ازنوف روایت کرده که گفت: بر روی پرچم مهدی (ع) نوشته شده: «بیعت برای خدا» این روایت را ابوعمر و عثمان بن سعید المقری در کتاب السنن، و نیز حافظ ابوعبدالله نعیم بن حماد در کتاب الفتن ، نقل کرده است.
شیخ مفید نقل میکند که امام صادق علیه السلام فرمود: ینادی باسم القائم فی لیله ثلاث و عشرین (ای من شهر رمضان کما فی الروایات الاخر) و یقوم فی یوم عاشورا و هو الیوم الذی قتل فیه الحسین بن علی، لکانی به فی الیوم العاشر من المحرم قائما بین الرکن و المقام، جبرئیل عن یمینه، ینادی: البیعه لله فتصیر الیه شیعته من اطراف الارض تطوی لهم طیا حتی یبایعوه فیملا الله به الارض عدلا کما ملئت جورا و ظلما
نویسنده : اَلبَیعتُ ِلله.........................با علی مولا
جمعه 4/12/1391 - 20:14
اهل بیت
سوره ی مبارکه مریم : آیه 1
كهیعص(1)
كهیعص (1)
از سعد بن عبدالله روایت شده است که حضرت قائم علیه السلام درباره تأویل « کهیعص » پرسیدم.
حضرت فرمود: این حروف از خبرهای غیبی است که خداوند بنده اش زکریا را بر آن آگاه ساخت. آن گاه داستان آن را برای محمد صلی الله و علیه و آله و سلم بیان کرده است، و داستان آن از این قرار است که زکریا از پروردگارش درخواست نمود که وی را بر نامهای پنج تن « پیامبر و اهل بیتش » آگاه سازد پس جبرئیل بر او فرود آمد و نام پنج تن را بر وی تعلیم داد.
زکریا هرگاه یاد و ذکری از محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام می کرد، ناراحتی و اندوهش برطرف می شد و هرگاه متذکر نام حسین علیه السلام می شد اشک چشمانش را می گرفت و نفسش به شماره می افتاد.
روزی گفت: خدایا، چرا هرگاه چهار تن از آنها را یاد می کنم به وسیله نامهایشان از اندوه تسلای خاطر می یابم و هرگاه حسین را یاد می کنم اشک در چشمانم حلقه می زند و آه از دلم بلند می شود؟
خدای تبارک و تعالی وی را از داستان کربلا آگاه ساخت و فرمود: « کهیعص » پس: « کاف » نشان کربلاست و « ها » نشان هلاکت عترت پاک او و « یا » نشان یزید، کسی که در حق حسین ظلم کرد و « عین » نشان عطش است و « صاد » نشان صبر حسین علیه السلام است. چون زکریا علیه السلام قصه کربلا را شنید، سه روز از مسجد خارج نشد و با مردم نیز ملاقات نکرد و در این مدت در گریه و سوگواری بسر برد و این چنین مرثیه می خواند: خدایا، آیا بهترین خلقت را به فرزندش سوگوار می سازی.
خدای من، آیا این مصیبت بزرگ را بر آستان او فرود می آوری؟ خدای من، آیا بر قامت علی و فاطمه لباس مصیبت می پوشانی؟ آیا اندازه این مصیبت را بر درگاه آنان وارد می سازی؟
پس از آن می گفت: خدایا، به من فرزندی عطا کن که در پیری مایه چشم روشنی من باشد. و چون این فرزند را به من عطا کردی مرا دیوانه محبتش بگردان، آن گاه مرا در مصیبتش سوگوار کن همان گونه که محمد، حبیب خودت را به فرزندش سوگوار کردی. پس خداوند یحیی را به او عنایت کرد و او را در غم مصیبت « یحیی » سوگوار ساخت. و مدت حمل یحیی 6 ماه بود، همانند حسین علیه السلام.
منابع
بحارالانوار، ج 44، ص 223، حدیث 1 - احتجاح، ص 239. التماس دعا دارم یا علی مولا........................
جمعه 4/12/1391 - 20:0
دانستنی های علمی
هیچگاه امید کسی را نا امید نکن شاید ابن تنها دارایی او با شد
وقتی داری بالا می روی مهربان و فروتن باش.. چرا که وقتی که داری سقوط می کنی کنار همین آدمها می افتی
هر کاری که انجام می دهی خدا را ناظر بر کارهایت ببین فکر کن سر جلسه امتحانی که نمی توانی تقلب کنی با برسانی همیشه احساس کن دارد نگاهت می کند وقتی که اینکار کنی بطرف گناه نمی روی
شاید چشمهای ما نیاز داشته باشند که گاهی با سیل اشکهایمان شسته شوند تا این روز گار که همچون طاووس است شفاف تر ببینیم پس اگر کسی اشکتان در آورد وشیشه قلبتان شکست حتما حکمتی در آن است
جمعه 4/12/1391 - 16:38
اهل بیت
فضیلت آیه: سید آیات
پیامبر اکرم(ص) آیة الکرسی را با عظمت ترین و سید آیات قرآن کریم دانسته است. ائمه معصومین(ع) در روایات به طور گسترده و در زمان ها و مکان های گوناگون به تلاوت آن سفارش کرده اند و آن را همواره مانند تابلوی زیبایی فراروی انسان قرار داده اند.
با اندکی دقت و آشنایی نسبت به فضیلت، خاصیت، آثار فراوان، گسترده و متنوع این آیه شریفه، احساس شوق و رغبت در انسان زنده می شود و مصمم می گردد تا خود را هرچه بیشتر از برکت و فضیلت آن بهره مند سازد و گاهی هم با دیدن آثار مؤثّر، مشکل گشا، اعجازآفرین و فوق العاده آیه الکرسی، ناراحت می شود و با حسرت یاد می کند که: چرا ما با وجود این چراغ پرفروغ به بی راهه می رفتیم و از آن برای سعادت خویش و حل مشکلات روحی، معنوی، دنیایی، آخرتی، کلی و جزئی استفاده نکردیم و بهره مند نشدیم؟ چرا با آ ن دیر آشنا و مأنوس گشتیم؟
امیدواریم این گفتار گامی باشد هر چند کوچک در راه آشنایی و بهره مندی و نزدیکی با فضیلت، آثار، خاصیت و موارد استفاده و کاربرد آیةالکرسی، این شریف ترین و با عظمت ترین آیه قرآن کریم.
نام یک آیه
همه سوره ها در قرآن کریم، دارای نام هستند. مانند: سوره بقره، آل عمران، مائده و... اما غالباً آیات سوره ها اسم خاصی ندارند و تنها با شماره از آنها یاد می شود. مانند: آیه چهار سوره بقره یا آیه ده سوره آل عمران. فقط برخی از آیه ها به لحاظ نوعی ویژگی، دارای نام مخصوصی هستند. مانند: آیه نور ، ملک، شهادت، دِین و... و از آن جمله: آیه 255 از سوره بقره است که با عنوان آیة الکرسی خوانده می شود.
آیةالکرسی نام یک آیه است که با اَللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَالحَی القَیوم آغاز و با هُوَالعَلی العَظیم پایان می یابد و دو آیه بعد از آن جزء آیةالکرسی نمی باشد، هر چند در برخی از موارد به خواندن آنها همراه آیةالکرسی تأکید شده است. در روایت آمده است که: آیةالکرسی پنجاه کلمه و در هر کلمه پنجاه برکت است و در آیه یاد شده تا علی العظیم، پنجاه کلمه می باشد. همچنین استفاده از تعبیر آیةالکرسی به جای آیات الکرسی، روشن می سازدکه تنها یک آیه منظور بوده است و از سوی دیگر لفظ الکرسی نیز فقط در آیه اول آمده است، به علاوه آن که در مواردی که منظور، خواندن هر سه آیه بوده است، گفته اند: آیةالکرسی و دو آیه بعد از آن را بخوانید. بنابراین آیةالکرسی تنها یک آیه است و در بین آیات، دارای نام مخصوص به خود می باشد .منبع عبدلهیان
جمعه 4/12/1391 - 13:40
اهل بیت
حادیث رسول اکرم ( ص )
رسول اكرم ( ص )
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
تَجَنَّبِ الدَّواءَ مَا احتَمَلَ بِدَنُكَ الداءَ فَإِذا یَحتَمِلِ الداءَ فَالدَواءَ؛
تا هنگامى كه بدنت درد را تحمل مى كند از مصرف دارو بپرهیز، چنانچه درد را تحمل نكردى آنگاه از دارو استفاده كن.
مكارم الاخلاق، ص 362
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
ما خَلَقَ اللّه تَعالى داءً إِلاّ وَخَلَقَ دَواءً إِلاَّالسامَ؛
خداوند هیچ دردى را بى درمان نیافریده مگر سام (مرگ) كه درمان ندارد.
بحارالأنوار، ج62، ص72، ح27
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
بِمَوتِ النَّفسِ تَكونُ حَیاةُ القَلبِ وَبِحَیاةِ القَلبِ البُلوغُ إِلَى الاِستِقامَةِ؛
زیرا پاگذاشتن هوا و هوس، دل را زنده مى كند و زنده دلى، سبب استقامت است.
مستدرك الوسایل، ج11، ص226، ح12813
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
إِنَّ اللّهَ تَعالى جَمیلٌ یُحِبُّ الجَمالَ، سَخىٌّ یُحِبُّ السَّخاءَ، نَظیفٌ یُحِبُّ النَّظافَةَ؛
خداوند زیباست و زیبایى را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاكیزه است و پاكیزگى را دوست دارد.
نهج الفصاحه، ح 690
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
تَنَظَّفوا بِكُلِّ مَا استَطَعتُم فَإِنَّ اللّهَ تَعالى بَنَى السلامَ عَلَى النَّظافَةِ وَلَن یَدخُلَ الجَنَّةَ إِلاّكُلُّ نَظیفٍ؛
خودتان را با هر وسیلهاى كه مىتوانید پاكیزه كنید، زیرا كه خداى متعال اسلام را برپایه پاكیزگى بنا كرده است و هرگز به بهشت نمىرود، مگر كسى كه پاكیزه باشد.
نهج الفصاحه، ح 1182
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
طَهِّروا هذِه الجسادَ طَهَّرَكُمُ اللّهُ، فَاِنَّهُ لَیسَ عَبدٌ یَبیتُ طاهِرا اِلاّ باتَ مَعَهُ مَلَكٌ فى شِعارِهِ وَ لا یَتَقَلَّبُ ساعَةً مِنَ اللَّیلِ اِلاّ قالَ: اَللّهُمَّ اغفِر لِعَبدِكَ فَاِنَّهُ باتَ طاهِرا؛
پیامبر صلىاللهعلیهوآله :
این بدنها را پاكیزه كنید، خداوند پاكیزهتان كند، زیرا هیچ بندهاى نیست كه شب با بدنى پاكیزه بخوابد مگر اینكه فرشتهاى در جامه او با وى مىخوابد و هیچ لحظهاى از شب از این پهلو به آن پهلو نمىشود، مگر اینكه آن فرشته مىگوید: خدایا بندهات را بیامرز، زیرا كه با بدنى پاكیزه خوابیده است.
كنز العمال، ح 26003
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
تَخَلَّلوا، فَاِنَّهُ یُنَقِّى الفَمَ وَ مَصلَحَةٌ لِلِّثَةِ؛
خلال كنید، چرا كه دهان را تمیز مىكند و مایه سلامت لثه است.
كافى، ج 6، ص 376، ح 5
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
لا یُطَوِّلَنَّ أَحَدُكُم شارِبَهُ وَلا شَعرَ إِبطَیهِ وَلا عانَـتَهُ فَإِنَّ الشَّیطانَ یَتَّخِذُها مَخبَئا یَستَتِرُ بِها؛
كسى از شما موهاى سبیل و موهاى زیر بغل و موى زیر شكم خود را بلند نكند؛ چرا كه شیطان (میكروب) این نقاط را پناهگاه خود قرار داده، و زیر موها پنهان مىشود.
وسائل الشیعه، ج 1، ص 422، ح 6
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
غَسلُ اِلناءِ وَ طَهارَةُ الفِناءِ یورِثانِ الغِنى؛
شستن ظرفها و پاكیزگى حیاط خانه مایه غناست.
نهج الفصاحه، ح 2031
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
اِنَّ مِن حَقِ الضَّیفِ اَن یُكرَم وَ اَن یُعِدَّ لَهُ الخِلال؛
از حقوق میهمان است كه میزبان او را احترام كند و برایش خلال دندان فراهم نماید.
كافى، ج 6، ص 285، ح 3
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
جابِرُ بنُ عَبدِاللّهِ: اَتانا رَسُولُ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله فَرأى رَجُلاً شَعِثا قَد تَفَرَّقَ شَعرُهُ، فَقال: اَما كان یَجِدُ هذا ما یُسَكِّنُ بِهِ شَعرَهُ؟! وَ رأى رَجُلاً آخَرَ (و) عَلَیهِ ثیابٌ وَسِخَةٌ فَقال: اَما كانَ هذا یَجِدُ ماءً یَغسِلُ بِهِ ثَوبَهُ؟!
پیامبر صلىاللهعلیهوآله : جابر بن عبداللّه: رسول خدا صلىاللهعلیهوآله نزد ما آمد و چشمش به مردى افتاد كه موهایش ژولیده و در هم بود. فرمودند: آیا این مرد چیزى پیدا نكرد كه با آن موهاى خود را مرتب كند؟ و مرد دیگرى را دیدند كه لباسهاى چركین به تن داشت، فرمودند: آیا این مرد آبى پیدا نكرده كه لباسش را بشوید؟
سنن ابى داود، ح 4062
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
نِعمَ السِّواكُ الزَّیتونُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ، یُطَیِّبُ الفَمَ وَ یَذهَبُ بِالحَفَرِ، وَ هُوَ سِواكى وَ سِواكُ النبیاءِ قَبلى؛
چه خوب مسواكى است زیتون! از درختى پر خیر و بركت كه دهان را خوشبو مىكند و جِرم دندان را از میان مىبرد. این مسواك من و پیامبران پیش از من است.
مكارم الاخلاق، ص 49
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
مَنِ اتَّخَذَ شَعرا فَلیُحسِن وَلایَتَهُ، اَو لِیَجُزَّهُ؛
هر كس مو مىگذارد، آن را خوب نگه دارد وگرنه كوتاهش كند.
كافى، ج 6، ص 485، ح 2
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
لا تُبَیَّتُوا القُمامَةَ فى بُیوتِكُم وَ اَخرِجوها نَهارا، فَاِنَّها مَقعَدُ الشَّیطانِ؛
زباله را شب در خانههاى خود نگه ندارید و آن را در روز به بیرون از خانه منتقل كنید، زیرا زباله نشیمنگاه شیطان است.
من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 5، ح 4968
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
یَساَلُ اَحَدُكُم عَن خَبَرِ السَّماءِ وَ هُوَ یَدَعُ اَظفارَهُ كَأَظفارِ الطَّیرِ، یَجتَمِعُ فیهَا الجَنابَةُ وَ الخَبَثُ وَ التَّفَثُ ؛
بعضى از شما از خبرِ آسمان مىپرسند، در حالى كه ناخنهاى خود را به مانند چنگال پرندگان، وا مىگذارند كه در آنها جنابت، آلودگى و چرك، جاى مىگیرد.
كنز العمال، ح 17260
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
لا تُؤووا التُّرابَ خَلفَ البابِ، فَاِنَّهُ مأوَى الشَّیطانِ؛
زباله را پشت در (حیاط) جمع نكنید، زیرا كه لانه شیطان مىشود.
محاسن، ج 2، ص 624، ح 9
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
مالى اَراكُم تَدخُلونَ عَلَىَّ قُلحَا مُرغا؟ مالَكُم لاتَستاكونَ؟
شما را چه شده است وقتى بر من وارد مىشوید، مىبینمتان كه دندانهایتان جرم گرفته و زرد و موهایتان ژولیده است. چرا مسواك نمىزنید.
محاسن، ج 2، ص 561، ح 943
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
اَنَّ الثَّوبَ یُسَبِّحُ، فَاِذا اَتَّسَخَ انقَطَعَ تَسبیحُهُ؛
لباس، [خدا را] تسبیح مىگوید و هرگاه كثیف شود از تسبیح باز مىماند.
كنزالعمال، ح 26009
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
اَلوُضوءُ قَبلَ الطَّعامِ یَنفِى الفَقرَ، وَ بَعدَهُ یَنفِى الهَمَّ وَ یُصَحِّحُ البَصَرَ؛
شستن دست قبل از غذا، فقر را و پس از غذا، غم و اندوه را برطرف مىكند و به چشم سلامتىمىبخشد.
مكارم الاخلاق، ص 139
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
لِیُبالِغ اَحَدُكُم فِى المَضمَضَةِ وَ ا لستِنشاقِ، فَاِنَّهُ غُفرانٌ لَكُم وَ مَنفَرَةٌ لِلشَّیطانِ؛
سزاوار است هر یك از شما در دهان و بینى زیاد آب بچرخاند، چرا كه این كار، مایه آمرزش شما و گریزِ شیطان است.
ثواب الاعمال، ص 19
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
بَیتُ الشَّیاطینِ مِن بُیوتِكُم بَیتُ العَنكَبوتِ؛
خانههاى عنكبوتى كه در اتاقهاى شماست، لانه شیاطین است.
كافى، ج 6، ص 532، ح 11
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
مَرَّ اَخى عیسى علیهالسلام بِمَدینَةٍ فَاِذا وُجُوهُهُم صُفرٌ وَ عُیونُهُم زُرقٌ فَشَكَوا اِلَیهِ ما بِهِم مِنَ العِلَلِ. فَقالَ: دَواؤُكُم مَعَكُم، اَنتُم اِذا اَكَلتُمُ اللَّحمَ طَبَختُموهُ غَیرَ مَغسولٍ، وَ لَیسَ یَخرُجُ شَىْءٌ مِنَ الدُّنیا اِلاّ بِجَنابَةٍ. فَغَسَلُوا بَعدَ ذلِكَ لُحومَهُم فَذَهَبَت اَمراضُهُم ؛
رسول خدا صلىاللهعلیهوآله : برادرم عیسى، از شهرى عبور كرد و دید كه مردمش رنگ چهرههایشان زرد و چشمهایشان كبود است. آنان از بیمارىهایى كه داشتند، نزد وى اظهار ناراحتى كردند. عیسى علیهالسلام گفت: درمانتان همراهتان است. شما هنگامى كه گوشت مىخورید، آن را ناشسته مىپزید، در حالى كه هیچ چیزى بدون نوعى جنابت از دنیا نمىرود. از آن پس، گوشتهاى مصرفى خود را شستند و در نتیجه بیمارىهایشان از میان رفت.
قصص الانبیاء، ص 274، ح 357
رسول اكرم صلىاللهعلیهوآله :
وَالسِّواكُ فِى الفَمِ یُثَبِّتُ الضراسَ؛
مسواك، دندانها را در دهان محكم مىكند.
كنزالعمال، ح 17208
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
إِنَّ اللّه تَعالى جَمیلٌ یُحِبُّ الجَمالَ، سَخىٌّ یُحِبُّ السَّخاءَ، نَظیفٌ یُحِبُّ النَّظافَةَ؛
خداوند زیباست و زیبایى را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاكیزه است و پاكیزگى را دوست دارد.
نهج الفصاحه، ح 690
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
تَنَظَّفوا بِكُلِّ مَا استَطَعتُم فَإِنَّ اللّه تَعالى بَنَى السلامَ عَلَى النَّظافَةِ وَلَن یَدخُلَ الجَنَّةَ إِلاّكُلُّ نَظیفٍ؛
خودتان را با هر وسیله اى كه مى توانید پاكیزه كنید، زیرا كه خداى متعال اسلام را برپایه پاكیزگى بنا كرده است و هرگز به بهشت نرود مگر كسى كه پاكیزه باشد.
نهج الفصاحه، ح 1182
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
لا یُطَوِّلَنَّ أَحَدُكُم شارِبَهُ وَلا شَعرَ إِبطَیهِ وَلا عانَتَهُ فَإِنَّ الشَّیطانَ یَتَّخِذُها مَخبَئا یَستَتِرُ بِها؛
بلند نكند كسى از شما موهاى سبیل و موهاى زیر بغل و موى زیر شكم خود را، زیرا شیطان این مراكز را پناهگاه خود قرار داده زیر موها پنهان مى شود.
وسائل الشیعه، ج1، ص422، ح6
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
تَقلیمُ الظفارِ یَمنَعُ الدّاءَ العظَمَ وَیَزیدُ الرِّزقَ؛
گرفتن ناخنها درد بزرگ را مانع مى شود و روزى را زیاد مى كند.
وسائل الشیعه، ج1، ص433، ح1
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
لا تُبَیِّتوُا القُمامَةَ فى بُیوتِكُم وَأَخرِجوها نَهارا، فَإِنَّها مَقعَدُ الشَّیطانِ؛
زباله را شب در خانه هاى خود نگه ندارید و آن را در روز به بیرون از خانه منتقل كنید، زیرا زباله نشیمنگاه شیطان است.
من لایحضره الفقیه، ج4، ص5، ح4968
پنج شنبه 3/12/1391 - 23:52
اهل بیت
علت هجرت حضرت معصومه (س) به قم
حضرت معصومه(س) با گروهی از همراهان (علویان)، به ظاهر برای زیارت امام رضا(ع) مدینه را به سوی خراسان ترك می كنند. یك سال از آخرین ملاقات با برادرشان گذشته و اینك پس از یك سال تحمّلِ رنجِ فراق برادر و جلب امام رضا(ع) به خراسان، قصد هجرت كرده اند.
به گزارش شفقنا، محمدكاظم بدرالدین در شماره ی 114 مجله ی اشارات نوشت: روی دیگر سكه آن است كه این زیارت، یك ملاقات عادی نبوده است؛ بلكه یك حركت است. تحول عظیمی است كه آغاز آن با حضرت امام رضا(ع) بوده است و ادامه آن با حضرت معصومه(س). (گرچه دیدار حضرت معصومه با امام رضا انجام نشد و در اثنای سفر و در ساوه، جنگ سختی درگرفت و كریمه اهل بیت 23 تن از عزیزان خود را در این ستیز از دست داد و خود نیز پس از هفده روز در قم وفات یافت).
این حركت، مانند حركت حضرت ابی عبدالله است كه آغاز حركت، با سیدالشهدا و ادامه آن با حضرت زینب(س) بود. اینكه هجرت امام رضا(ع) از مسیر بصره ـ‌اهواز ـ فارس به مرو صورت گرفت و هجرت حضرت معصومه یك سال بعد، از مسیر دیگری انجام شد، می تواند علت مهم تری داشته باشد و آن این است كه معصومین (علیهم السلام) می خواستند پایگاهی بسیار قوی در سرزمین ایران ایجاد كنند كه قم را بهترین و مناسب ترین مكان یافتند؛ لذا نخستین جرقه از لسانِ مبارك امام صادق(ع) بود كه خبر دفن یكی از اولادشان در قم را بیان فرمودند. حضرت معصومه(س) قم را انتخاب كردند تا با آمدن به این شهر، سخن امامان خود را به تحقق برسانند كه تا آن زمان هیچ‌یك از اولاد معصومین(علیهمالسلام) در قم دفن نشده بودند؛ بلكه حتی به این شهر قدم نیز نگذاشته بودند.
چهار فاطمه در خانه امام
مطابق نوشته مورّخان، حضرت موسی بن جعفر(ع) چهار دختر به نام «فاطمه»به شرح زیر داشته اند (كه به فواطم اربعه معروفند):
1. فاطمه كبری، ملقب به «حضرت معصومه»(س) كه در قم مدفون است.
2. فاطمه صغری، ملقب به «بی بی هیبت» كه در مدخل شهر باكو در جمهوری آذربایجان مدفون است.
3. فاطمه وسطی، ملقب به «ستّی فاطمه»كه در اصفهان مدفون است.
4. فاطمه اُخری، مشهور به «خواهر امام» كه در رشت مدفون است.
نكته: فقط حضرت معصومه(س) از نجمه خاتون (مادر امام رضا(ع)) تولد یافته است.
ـ محدّث گرانقدر، حاج شیخ عباس قمی(ره) به هنگام بحث از دختران حضرت موسی بن جعفر(ع) می-نویسد:«برحسب آنچه به ما رسیده، افضل آنها سیده جلیله معظّمه، فاطمه بنت امام موسی(ع)، معروف به حضرت معصومه است».
ـ‌این خاتون دوسرا و شفیعه روز جزا، القاب فراوانی دارد كه برخی از آنها عبارتند از:
معصومه، كریمه اهل‌بیت، اُختُ الرضا،نقیه، سیده، طاهره و حمیده.
عالمه آل عبا
پیرمردهای عالم اسلام، سؤال هایشان را جمع كرده، نوشته و آورده بودند خدمتِ‌امام‌كاظم(ع). چون امام(ع) نبودند، سؤال ها را دادند به دختر او (حضرت معصومه(س)) تا مطمئن شوند كه سؤال ها به دست پدر خواهد رسید. وقتی فردا آمدند، هنوز امام كاظم(ع) نیامده بودند. سؤال ها را گرفتند و رفتند. دختر امام، سؤال ها را كامل جواب داده بود. میان راه به امام كاظم(ع) برخوردند و جواب ها را به او نشان دادند. حضرت(ع) همه جواب ها را تأیید كردند و فرمودند: «فِداها اَبُوها؛ پدرش به فدایش»!
بیت النور
بیت النور حجره ای است كه حضرت معصومه(س) در مدت اقامت هفده روزه اش در منزل موسی بن خزرج، در آنجا مشغول عبادت بودند كه هم اكنون نیز این حجره در محله میدان میر قم وجود دارد و مورد توجه دوست داران اهل‌بیت است. عبادت و شب زنده داری هفده روزه این بانوی مكرمه در واپسین روزهای عمر شریفش، گوشه‌ای از یك عمر عبودیت و خضوع و خشوع او در برابر ذات پاك الهی است. بر سرْدرِ آن مكان مقدس این دو بیت به چشم می خورد:
شده بنیاد این كاخ منوّر
به پاس دختر موسی بن جعفر
عبادتگاه معصومه است اینجا
كز اینجا قم شرافت یافت دیگر
انتهای پیام
http://shafaqna.com/persian/
چهارشنبه 2/12/1391 - 21:53
اهل بیت
شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه):
روى القاضى نور اللّه عن الصادق علیه السلام قال:
ان للّه حرماً و هو مكه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدینة ألا وان لامیرالمؤمنین علیه السلام حرماً و هو الكوفه الا و انَّ قم الكوفة الصغیرة ألا ان للجنة ثمانیه ابواب ثلاثه منها الى قم تقبض فیها امراة من ولدى اسمها فاطمه بنت موسى علیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتى الجنة با جمعهم .
خداوند حرمى دارد كه مكه است پیامبر حرمى دارد و آن مدینه است و حضرت على (ع) حرمى دارد و آن كوفه است و قم كوفه كوچك است كه از 8 درب بهشت سه درب آن به قم باز مى شود - زنى از فرزندان من در قم از دنیا مى رود كه اسمش فاطمه دختر موسى (ع) است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت مى شوند .
عن سعد عن الرضا(ع) قال:
یا سعد من زارها فله الجنة
ثواب الأعمال و عیون اخبار الرضا(ع): عن سعد بن سعد قال: سالت اباالحسن الرضا(ع) عن فاطمه بنت موسى بن جعفر (ع) فقال:
من زارها فله الجنة
امام رضا (ع) فرمود- كسى كه حضرت فاطمه معصومه را زیارت كند پاداش او بهشت است .
كامل الزیارة:عن ابن الرضا علیهماالسلام قال:
من زار قبر عمتى بقم فله الجنة
امام جواد - كسى كه عمه ام را در قم زیارت كند پاداش او بهشت است .
امام صادق (ع):
من زارها عارفاً بحقّها فله الجنة
(بحار ج ٤٨ صفحه ٣٠٧) (این تعبیر بخشى از روایت مذكور در همین ورق شماره ٧ است )
امام صادق (ع) كسى كه آل حضرت را زیارت كند در حالى كه آگاه و متوجه شأن و منزلت او باشد به بهشت مى رود.
امام صادق (ع):
«الّا انَّ حرمى و حرم ولدى بعدى قم» بحار ج ٦٠ صفحه ٢١٦
امام صادق (ع) - آگاه باشید كه حرم و حرم فرزندان بعد از من قم است
جایگاه حضرت معصومه(س)
لقب «معصومه» را امام رضا(ع) به خواهر خود عطا فرمود:
آن حضرت در روایتى فرمود:
«مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زَارَنى.» (١)
«هركس معصومه را در قم زیارت كند،مانند كسى است كه مرا زیارت كرده است.»
این لقب، كه از سوى امام معصوم به این بانوى بزرگوار داده شده، گویاى جایگاه والاى ایشان است.
امام رضا(ع) در روایتى دیگر مى فرماید:
هركس نتواند به زیارت من بیاید، برادرم را در رى یا خواهرم را در «قم» زیارت كند كه ثواب زیارت مرا در مى یابد. (٢)
لقب دیگر حضرت معصومه(س) «كریمه اهل بیت» است. این لقب نیز بر اساس رؤیاى صادقانه یكى از بزرگان، از سوى اهل بیت به این بانوى گرانقدر داده شده است. ماجراى این رؤیاى صادقانه بدین شرح است :
مرحوم آیت اللّه سیّد محمود مرعشى نجفى، پدر بزرگوار آیت اللّه سید شهاب الدین مرعشى (ره) بسیار علاقه مند بود كه محل قبر شریف حضرت صدّیقه طاهره (س) را به دست آورد. ختم مجرّبى انتخاب كرد و چهل شب به آن پرداخت. شب چهلم پس از به پایان رساندن ختم و توسّل بسیار، استراحت كرد. در عالم رؤیا به محضر مقدّس حضرت باقر(ع) و یا امام صادق (ع) مشرّف شد.
امام به ایشان فرمودند:
«عَلَیْكَ بِكَرِیمَةِ اَهْل ِ الْبَْیت ِ.»
یعنى به دامان كریمه اهل بیت چنگ بزن .
________________________________________
١-ناسخ التواریخ، ج ٣، ص ٦٨، به نقل از كریمه اهل بیت، ص ٣٢
٢-زبدة التصانیف، ج ٦، ص ١٥٩، به نقل از كریمه اهل بیت، ص ٣ .
ایشان به گمان اینكه منظور امام (ع) حضرت زهرا(س) است، عرض كرد: «قربانت گردم، من این ختم قرآن را براى دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زیارتش مشرّف شوم.»امام فرمود: «منظور من، قبر شریف حضرت معصومه در قم است.» سپس افزود:«به دلیل مصالحى خداوند مى خواهد محل قبر شریف حضرت زهرا(س) پنهان بماند؛ از این رو قبر حضرت معصومه(س) را تجلّى گاه قبر شریف حضرت زهرا(س) قرار داده است. اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه(س) داده است.»مرحوم مرعشى نجفى هنگامى كه از خواب برخاست، تصمیم گرفت رخت سفر بر بندد و به قصد زیارت حضرت معصومه (س) رهسپار ایران شود. وى بى درنگ آماده سفر شدو همراه خانواده اش نجف اشرف را به قصد زیارت كریمه اهل بیت ترك كرد. (١)
---------------------------------------
١-كریمه اهل بیت، ص٤٣، با تلخیص و تصرّف .
منبع: موسسه جهانی سبطین(ع)
انتهای پیام
چهارشنبه 2/12/1391 - 21:41
امر به معروف و نهی از منکر
گاهی اوقات انسان مرتکب معصیتی میشود و با کوچک شمردن آن حتی به فکر استغفار هم نمی‌افتد.
انسان با توجه به ویژگی جایز الخطا بودنش و از سویی هجمه وسوسه های شیطان به سمت او ،همواره باید خود را در محضر الهی بداند و ضمن استغفار از گناهان کوچک و بزرگ و گناهانی که ندانسته انجام داده دل در گرو آمرزش حق تعالی داشته باشد.
امام حسن عسگری علیه السلام سبک شمردن گناه را ولو کوچک نهی نموده و می فرمایند:از جمله گناهانی که آمرزیده نمی شود این است که (آدمی به جهت سبک شمردن گناه بگوید) ای کاش مرا به غیر این گناه مواخذه نکنند. چهارشنبه 2/12/1391 - 21:21
اهل بیت
عظمت 5 تن آل عبا و فضلیت آنان قبل از خلقت آدم
چهارشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۱ ساعت ۱۴:۳۸
آیه بالا آیه ۳۷ سوره بقره است همینطور که می بینید در این آیه حضرت آدم با کلماتی که از خداوند دریافت کرده توبه کرد و توبه او مورد پذیرش فرار گرفت.
حال این کلمات چیست؟
در تفسیر نمونه نوشته شده:
در روایات متعددى كه از طرق اهل بیت (علیهمالسلام ) وارد شده است مى خوانیم : كه مقصود از كلمات تعلیم اسماء بهترین مخلوق خدا یعنى محمد و على و فاطمه و حسن و حسین (علیهماالسلام ) بوده است ، و آدم با توسل به این كلمات از درگاه خداوند تقاضاى بخشش نمود و خدا او را بخشید.
تفسیر نمونه جلد 1 صفحه 198
این تنها آیه از قرآن کریم درباره اهل بیت (ع) نیست بلکه ایات متعددی در این باره وجود دارد مانند:
إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِب عَنكمُ الرِّجْس أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطهِّرَكمْ تَطهِیراً
روایات بسیار زیادى كه در منابع اهل سنت و شیعه وارد شده که مى گوید: مخاطب در آیه فوق منحصرا پنج نفرند: پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم )، على (علیه السلام ) و فاطمه (علیهاالسلام ) و حسن (علیه السلام ) و حسین (علیه السلام ).
همچنین تنها قرآن از این ها سخن به میان نیاورده است بلکه در کتب دیگر نیز ما شاهد این هستیم
و اما در خصوص اسماعیل تو را اجابت فرمودم اینك او را بركت داده بارور گردانم و او را بسیار كثیر گردانم دوازده رئیس از وی پدید آیند و امتی عظیم از وی به وجود آورم
(21 پیدایش 16)
به کلمه دوازده رئیس دقت کنید .
آیا حضرت محمد از نسل حضرت ابراهیم نیست؟
آیا تعداد امامان شیعه ۱۲ نیست؟
در کتیبه ای که در بقایای کشتی نوح پیدا شده است نشان می دهد که حضرت نوح به نام پنچ تن خدا را قسم داده تا کشتی وی را حفظ کند
معنای این حروف و کلمات بدین شرح است:
«ای خدای من! و ای یاور من! به رحمت و کرمت مرا یاری نما! و به پاس خاطر این نفوس مقدّسه:
مُحمّد
إیلیا (علیّ(
شَبَر (حَسَن(
شُبَیْر (حُسَین(
فاطِمَه
آنان که همه بزرگان و گرامی‌اند
جهان به برکت آنها برپاست.
به احترام نام آنها مرا یاری کن!
تنها توئی که میتوانی مرا به راه راست هدایت کنی!»
حال به مطلبی که در سایت بیداری اندیشه است دقت کنید:
"پس از طولانی شدن فراق حضرت یعقوب و یوسف و جریاناتی که برای آنان پیش آمد و به نابینایی یعقوب منجر شد، جبرئیل بر یعقوب فرود آمد و به او گفت:آیا میخواهی دعایی به تو یاد دهم که خدا چشمان و دو فرزندت را (یوسف و بنیامین) به تو برگرداند؟یعقوب گفت:بله. جبرئیل گفت:بگو آنچه را که آدم گفت و خدا توبهاش را پذیرفت؛ و آنچه را که نوح گفت و کشتی وی از غرق شدن نجات یافت و کنار جودی پهلو گرفت؛ بگو چیزی را که ابراهیم خلیل آن گاه که او را در آتش انداختند، گفت و آتش بر او سرد شد. یعقوب گفت:آن دعا چیست؟جبرئیل گفت، بگو:
"یا رب أسألک بحق محمد و علی و فاطمة و الحسن و الحسین، أن تأتینی بیوسف و بن یامین جمیعاً"
هنوز دعای یعقوب به آخر نرسیده بود که بشیر آمد و پیراهن یوسف را آورد و بر چشمان یعقوب انداخت و یعقوب دوباره بینا شد".(1)
این روایت صریح در این مطلب است که پیامبران بزرگ یعنی آدم و نوح و ابراهیم و یعقوب برای حل مشکل خود به پنج تن مقدس متوسل شده و مشکل آنان حل شده است.
پینوشتها:
1 - امالی صدوق، مؤسسه اعلمی، بیروت، ص 208.
منابع:
بیداری اندیشه
کتابخانه الکترونیکی علوم حدیث
چهارشنبه 2/12/1391 - 21:12
عقاید و احکام
آثار و فضایل عجیب تلاوت قرآن یک بررسی مقدماتی در جامعه ما به عنوان یک جامعه مسلمان نشان می دهد آنچنان که شایسته است قرآن مجید در زندگی ما حضور ندارد و این در حالی است که حتی در تلاوت ساده قرآن آثار و فواید ارزشمندی است که ما کمتر بدان آگاه هستیم.
به گزارش پارس به نقل از مهر، بدون شک سبک زندگی دینی مشخصات و شرایط ویژه خود را دارد. شاید یکی از مواردی که در زندگی ما به عنوان یک مسلمان کمتر بدان توجه می شود تلاوت قرآن به عنوان کتاب دینی ما و تعمق در آیات آن است. به همین دلیل است که کمتر این کتاب آسمانی در زندگی ما جا دارد. در حالی که خداوند حكیم در این مورد می فرماید: ای مردم، از سوی پروردگارتان موعظه و اندرزی برای شما آمد، كلامی و قرآنی كه مایه شفای بیماری دل ها و روان ها است و چیزی كه مایه هدایت و راهنمایی است و رحمت برای مومنان است. این پیامبر به مردم بگو به فضل پروردگار و به رحمت بی پایان او و این كتاب بزرگ آسمانی كه جامع همه نعمت ها است باید خشنود بشوند نه به ثروت اندوزی و پست و مقام دنیا و فزونی قوم و قبیله. (سوره یونس آیات 58-57)
گذشته از بحث اساسی تر تعمق در قرآن در خود خواندان و تلاوت این کتاب الهی، فضائل، آثار و فواید دنیایی و آخرتی فراوانی وجود دارد؛ باروری ایمان، تخفیف گناهان، درمان بیماری های روحی و روانی، عمر با بركت، استجابت دعا، صفای خانه، رفع غم و اندوه، پیمودن درجات كمال و ترقی از جمله پاداش های تلاوت قرآن است.
كفاره گناهان
انسان در زندگی گاه دچار گناه و لغزش های كوچك و بزرگ می شود كه برخی از آنان كفاره دارد، تلاوت قرآن كفاره گناهان است. قرآن بخوان كه خواندن قرآن كفاره گناهان، سپر آتش و امان از عذاب الهی است. (وسایل الشیعه، ج4، ص 839)
بارور شدن ایمان
امیرالمومنین (ع) فرموده: تلاوت قرآن، مایه باروری ایمان است (غررالحكم و دررالكلم ص 263)؛ یكی از راه های موثر در رشد و باروری ایمان در هر فرد قرائت قرآن است.
گفتگو با خداوند
برای انسان مومن و با ایمان چه چیزی می تواند زیباتر از سخن گفتن با خداوند باشد و چه واسطه ای و همكلامی بهتر، كه آن قرائت قرآن است. پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: هر كه دوست دارد با خدایش سخن بگوید قرآن بخواند. (كنزالعمال، ج 21 ص510، ح 2257)
منور شدن منازل
خانه های خود را با تلاوت قرآن نورانی كند؛ خانه ای كه زیاد در آن قرآن تلاوت شود خیر و بركتش فزونی یابد به اهلش فراخی رسد و نورش به اهل آسمان روشنایی دهد؛ بدان سان كه ستاره های آسمان به اهل زمین، روشنایی دهند (اصول كافی، ج 2، ص 610)
چه بسیار افرادی هستند كه در زندگی خود نورانیت آشكاری با تلاوت قرآن احساس كرده اند و روزی و بركت خود را مدیون قرآن هستند.
زدودن زنگار از قلب
پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: قلوب شما همانند آهن، زنگار می گیرد. پرسیدند جلا دهنده آن چیست؟ فرمود: تلاوت قرآن (كنز العمال، ج 2، ص 241، ح 3924). قلب انسان در مراحل مختلف زندگی دچار زنگارهایی می شود و اگر برای جلا دادن آن اندیشه ای نداشته باشیم هلاكت حتی به سراغ مان می آید كه یكی از بهترین این راه ها برای پاك كردن زنگارها قرائت قرآن است.
قرار گرفتن در شعاع نور نبوت
كسی كه قرآن بخواند شعاع نور نبوت او را فرا می گیرد با این تفاوت كه به او وحی نمی شود. (اصول كافی، ج 2، ص 610)
انسان هایی كه قلب پاك و رستگاری دارند و خود را از هر گونه گناه و آلودی دور می دارند در هنگام قرائت قرآن پاداش های فراوانی نصیب شان می شود.
قدرت عظیم
قرآن قدرت و نیروی عظیمی است برای كسی كه آن را دوست بدارد و بنا و ساختمان محكمی است كه پایه های آن منهدم نمی گردد و قرآن قدرتی است كه پیروان و یارانش شكست ناپذیرند و دریایی است كه اعماقش را نمی توان درك نمود.
قرآن تنها سنگر و پناهگاه
رسول خدا(ص) فرمود: زمانی كه فتنه ها به پا خاست به طوری كه نتوانستید اسلام ناب و خالص را تشخیص دهید، (مانند شب تاریكی كه نمی توان راه را تشخیص داد) بر شما لازم است كه به قرآن مراجعه كنید. (بحارالانوار، ج 92، ص17)
چهارشنبه 2/12/1391 - 20:3
