تبیان، دستیار زندگی

ابوریحان بیرونی در خانه یکی از بزرگان نیشابور میهمان بود از هشتی ورودی خانه،

صدای او را می شنید که در حال نصیحت و اندرز است.

مردی به دوست ابوریحان می گفت هر روز نقشی بر دکان خود افزون کنم و گلدانی خوشبوتر از پیش

در پیشگاهش بگذارم بلکه عشقم از آن گذرد و به زندگیم باز آید.

و دوست ابوریحان او را نصیحت کرده که عمر کوتاست و عقل تعلل را درست نمی داند

آن زن اگر تو را می خواست حتما پس از سالها باز می گشت

پس یقین دان دل در گروی مردی دیگر دارد و تو باید به فکر آینده خویش باشی.

سه روز بعد ابوریحان داشت از دوستش خداحافظی می کرد که خبر آوردند همان کسی که نصیحتش نمودید

بر بستر مرگ فتاده و سه روز است هیچ نخورده.

میزبان ابوریحان قصد لباس کرد برای دیدار آن مرد، ابوریحان دستش را گرفت

و گفت نفسی که سردی را بر گرمای امید می دمد مرگ را به بالینش فرستاده.

میزبان سر خم نمود.

ابوریحان بدیدار آن مرد رفته و چنان گرمای امیدی به او بخشید که آن مرد دوباره آب نوشید.

می گویند: چند روز دیگر هم ابوریحان در نیشابور بماند و روزی که آن شهر را ترک می کرد

آن مرد با همسر بازگشته خویش، او را اشک ریزان بدرقه می کردند.

*

ارد بزرگ اندیشمند برجسته می گوید:

هیچگاه امید کسی را نا امید نکن،

شاید امید تنها دارایی او باشد.

واکنون این تحقق وعده الهی است که ندای خمینی کبیر^{«قدس سره»} نه تنها از جماران و حسینیه امام خمینی در تهران بلکه از بیروت و ضاحیه، بنت جبیل و قانا مجددا به گوش می رسد که:

«مادر صدد خشکاندن ریشه های فاسد صهیونیسم و سرمایه داری و کمونیسم درجهان هستیم. ما تصمیم گرفته ایم تا به لطف خداوند و عنایات خداوند بزرگ نظام هایی که بر این سه پایه قرار گرفه اند را نابود کنیم و نظام اسلامی رسول الله را درجهان استکبار ترویج کنیم و دیریا زود ملتهای در بند شاهد آن خواهند بود»

پاشنه آشیل استکبار جهانی  در جنگ نرم؛ ترویج ایده اتصال انقلاب اسلامی به انقلاب جهانی حضرت مهدی(عج)

آری ما معتقدیم دلایل فراوان و غیر قابل انکار و قرائن متعددی از این واقعیت حکایت می نماید که عصر جدیدی آغاز گردیده که نسیم بهاریش عطر وجود یار را به همراه دارد.

خداوند متعال خطاب به جوامع اسلامی از جمله جامعه اسلامی ما به صراحت فرمان می دهد :

« ولاتکونوا کالذین تفرقوا و اختلفوا من بعد جا هم البینات و اولئک لهم عذاب عظیم »

« و شما مسلمانان مانند مللی نباشید که پس از آنکه آیات و ادله روشن از جانب خدا برای هدایت آنان آمد باز راه تفرقه و اختلاف پیمودند که البته برای چنین مردمی عذاب سخت خواهد بود . »

این آیه قرآن مصداق و نمونه ای از اختلاف افکنی و فرقه گرایی و حاصل نهایی آن یعنی خروج از دین را می نمایاند زیرا اولا در فرهنگ قرآن تفرقه و تشتت امری نکوهیده و مذموم است و یک ضد ارزش محسوب می شود. ثانیا عاملان ایجاد افتراق و اختلاف انسان هایی نه تابع خدا و تعالیم الهی که در تقابل و تعارض با دین خدا قرار دارند. ثالثا مستحق عذاب الهی شدن این افراد و گروه ها خود نمایانگر خروج از دین الهی و حرکت در بیراهه های ضلالت و گمراهی می باشد.

خداوند متعال در آیه ای دیگر می فرماید :

« ان الذین فرقوا دینهم و کانوا شیعا لست منهم فی شی انما امرهم الی الله ثم ینبئهم بما کانوا یفعلون »

چشم از آنان که به اختلاف و پراکندگی در دین پرداختند و در آن فرقه فرقه شدند بپوش که چنین کسان هرگز به کار تو نیایند . و از دست آنها غمگین مباش که مجازات کار آنان با خداست و آنان را از عقوبت آنچه می کنند آگاه خواهد کرد .

در این آیه شریفه نیز با صراحت تمام عمل اختلاف انگیزی و فرقه فرقه شدن در دین الهی محکوم و حرکتی علیه « نوبت » معرفی می شود و طبیعی است که اختلاف افکنان هم به دلیل عناد با دستورات صریح خداوند و هم به دلیل تعارض با رسالت پیامبر اکرم (ص ) عملا از دین خدا خارج می شوند.

مشاهده می کنیم که زیر ساخت تفکر امام خمینی و کلام قاطع آن پیشوای محبوب الهی مبنی بر خارج شدن کسی که اختلاف ایجاد می نماید از دین مبین اسلام آیات شریفه ای است که مطرح گردید. بنابراین باید با فرمان صریح الهی « لاتفرقوا » (5 ) از فرقه گرایی و پراکندگی بگریزیم و بنابر دستور الهی « واعتصموا بحبل الله جمیعا » به دستاویز مستحکم وحدت و همبستگی تمسک ورزیم و به مصداق آیه شریفه « واذکروا نعمت الله علیکم » همواره نعمت بزرگ و شریف اتحاد و برادری را که در پرتو انقلاب و نظام اسلامی و با مجاهدت های امام خمینی و روحانیت و مردم به آن رسیدیم به یادآوریم و به سپاسگزاری عملی از آن بپردازیم که به تعبیر قرآن کریم :

« هذا صراطی مستقیما فاتبعوه ولا تتبعوا السبل فتفرق بکم عن سبیله ذلک وصیکم به لعلکم تتقون »

« این است راه مستقیم از آن پیروی کنید و از راه های دیگر که موجب تفرقه و چند دستگی شماست متابعت نکنید. این است توصیه خداوند به شما باشد که به این وسیله به تقوا و پارسایی برسید . »

مبارزه با رفاه طلبی سازگار نیست عنوان مطلب امروز در مکتب امام از روزنامه کیهان است که در آن می نویسد:

ملت عزیز ما که مبارزان حقیقی و راستی ارزش های اسلامی هستند،به خوبی دریافته اند که مبارزه با رفاه طلبی سازگار نیست و آنها که تصور می کنند مبارزه در راه استقلال و آزادی مستضعفین و محرومان جهان با سرمایه داری و رفاه طلبی منافات ندارد،با الفبای مبارزه بیگانه اند و آنهایی هم که تصور می کنند سرمایه داران و مرفهان بی درد با نصیحت و پند اندرز متنبه می شوند و به مبارزان راه آزادی پیوسته ویا به آنان کمک می کنند،آب در هاون می کوبند.بحث مبارزه و رفاه ،بحث قیام و راحت طلبی،بحث دنیا خواهی وآخرت جویی دو مقوله ای است که هرگز با هم جمع نمی شوند و تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند که دردرفقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند فقرا و متدینین بی بضاعت،گردانندگان و برپادارندگان واقعی انقلاب ها هستند.

منبع: سایت امام خمینی

« وحدت و اتحاد » و در نقطه مقابل آن « تشتت و افتراق » از موضوعاتی هستند که در چرخه تفکرات و عمق اندیشی ها و نکته سنجی های خاص امام خمینی قرار داشت .

در میان اندیشه ها و رهنمودهای صریح و جدی این پیشوای الهی درباره اختلاف و تفرقه کلام ذیل بسیار تفکر برانگیز و تکان دهنده است :

« آن کسی که اختلاف ایجاد می کند از فرقه اسلام خارج می شود به حسب واقع ولو در صورت هم بین مسلمین باشد . »

موضوع اصلی این سخن شدت خبث و پلیدی « اختلاف انگیزی می باشد و به وضوح و در قالب عباراتی کوتاه ماهیت خطرناک انسان هایی که عامل ایجاد چند دستگی و تنازع می شوند را نمایان می کند.

تعابیر نهفته در این کلام را با دقت واکاوی می کنیم .

آن کسی که « اختلاف » می اندازد کار کوچکی انجام نمی دهد که عملی بزرگ و خطرناک مرتکب می شود.این عمل آفت زا و آسیب رسان اختلاف افکندن بین « افراد » و « جریان » ها در همه سطوح و موقعیتهای فرهنگی اجتماعی اقتصادی سیاسی و حکومتی است . یعنی پاشیدن بذر تفرقه چند دستگی منازعات فرسایش دهنده و باز دارنده از حرکت در مسیر رفع مشکلات و تنگناهای جامعه و ایجاد مانع بر سر راه شخصیتهای دینی مدی رو مدیر و حاضر در مدیریت کلان سیاسی با دولتمردان و کارگزاران و زمینه سازی برای هرج و مرج و در نهایت بازماندن دین و ملت و کشور از رشد سریع و همه جانبه .

در رهنمود بیدار کننده امام خمینی آمده است که عامل ایجاد اختلاف ـ هر کس و در هر کسوت و موقعیت که باشد با عمل شنیع و پلید خویش از اسلام خارج می شود!

این دیدگاه صریح و قاطع امام خمینی نشان میدهد که خروج از اسلام و در پی آن به تقابل با راهبردها خط مشی ها مبانی قوانین و ارزش های والای دین مبین الهی پرداختن هرگز محدود و منحصر به الحاد و کفرو شرک و نفاق نیست بلکه چه بسیار کسان که در ظاهر نام ملحد و کافر و مشرک و منافق ندارند و در عین حال به دلیل عملکرد هایی که به اسلام ضربات مهلکی وارد می کند و به تضعیف و تخریب آن می انجامد و در نهایت موجب شکست و انزوای دین حق می گردد از دیانت اسلام خارج می شوند و صفت و لقب « بی دین » می گیرند! به همین دلیل است که در متون فرهنگ و معارف اسلامی با آموزه هایی مواجه می شویم که بی دینی را نه فقط به کفر و شرک و نفاق که به رفتار و عملکردهای مبتنی بر مکر و نیرنگ که به اختلاف و درگیری می انجامد تعمیم می دهد و از آن جمله تصریح می گردد که :

• « لادین لخداع »
• « انسان مکار و خدعه کننده دین ندارد . »

راسی کسی که پی در پی مکر می کند و فریب و نیرنگ می ورزد اگر دیندار بود که مکر و خدعه نمی کرد زیرا یکی از تعالیم و دستورات صریح دین مبین الهی این است که مکاری و فریبندگی نکنید و به این وسیله انسان ها را به جان هم نیندازید و رابطه های صمیمی و محبت آمیز را از هم نگسلید.

بدیهی است که یکی از محرک ها و عوامل برانگیزاننده ای که برخی از افراد و گروهها و جناح ها را در موضع و جایگاه ایجاد اختلاف و تنازع بین « زمامداران و مسئولان » و « شخصیت های خدوم و دلسوخته درون و برون نظام » قرار می دهد « مکر و خدعه » است . در این میان « مکاران و خدعه گران سیاسی » نقش اساسی را ایفا می نمایند و با روش های گوناگون فریبکاری واغواگری ـ که معمولا با آمیزه ای از دروغ تهمت دشنام هتاکی و پرده دری های اخلاقی همراه است ـ صالحان را ناصالح جلوه می دهند و سعی می نمایند « خادمان » را از گردونه « خدمت » خارج کننده و « خائنان » را در جایگاه « خیانت » باقی بگذارند و به این وسیله مهره های ناسالم را در پیکره نظام جاسازی نمایند!

در کلام هشدار دهنده و بیدار کننده امام خمینی بحث « واقعیت » و « صورت » به میان آمده است و درباره عامل ایجاد اختلاف تصریح شده است که او با این عملکرد تباه و زیانبار خویش به حسب واقع از دین اسلام خارج می شود ولو در صورت در میان مسلمانان حضور داشته باشد!

« واقع » یا « واقعیت » به آنچه در خارج از محیط ذهن و فکر تحقق دارد اطلاق می شود. به تعبیری دیگر چیزی است که « وقوع یابنده » است و رخ می دهد و نمایان می گردد.

« صورت » به ظاهر و شکل انسان اطلاق می گردد. به عبارتی دیگر انسانها را ظاهری می باشد که به آن وسیله شناخته می شوند و آن قیافه و شکل آنان است که « صورت » نام می گیرد.

با این توضیح بیندیشیم که این کلام امام خمینی چقدر تکان دهنده است که اعلام می نمایند کسی که اختلاف ایجاد می کند به حسب واقع و آنچه تحقق می یابد از اسلام خارج می شود و چنین کسی فقط در « صورت » و « شکل » و « قیافه » مسلمان است و در میان مسلمین حاضر می شود!

این عبارات و تعابیر امام خمینی ـ که در مسئولیت بزرگ یک اسلام شناس و مفسر و فقیه و متکلم و آگاه به اعماق نظام اجتماعی و سیاسی و حکومتی اسلام و جایگاه و نقش تحرکات افراد و جریان ها مطرح می شود ـ نشان می دهد که « اختلاف و تشتت » یک آفت و آسیب و تهدید بزرگ است و « اختلاف انگیزان » که عامل هرج و مرج و چند دستگی و منازعات خطرناک و عامل شکست دین و ملت و کشور اسلامی می شوند از پلیدترین موجودات می باشند و به همین دلیل از اسلام و هویت دینی خارج می شوند و فقط در صورت و شکل و قیافه به عنوان مسلمان در جامعه مسلمین حضور می یابند!

می بینیم که امام خمینی ـ به همان دلیل که محیط به تعالیم اسلام و فانی در خداست و جز براساس خواست و رضایت او حرکت نمی کند ـ با کسی یا جریان و جناحی تعارف ندارد و ملاحظه هیچ فرد و گروهی را نمی نماید و صریح و قاطع دیدگاه الهی خویش را که بر اسلام ناب و اصیل منطبق است اعلام می کند و ماهیت مبتنی بر خبث و عملکرد برخاسته از نفس و آثار مهلک اختلاف افکنی های برخی از افراد و جریان های فکری و سیاسی را نمایان می سازد.

تفکر و اندیشه امام خمینی و قاطعیت و صراحت و مقابله شدید آن پیشوای اهلی با کسانی که عامل ایجاد اختلاف و تفرقه در دین خدا می شوند در آیات قرآن کریم مورد توجه و نظر خاص قرار می گیرد و به این ترتیب اختلاف انگیزان که نه تنها هیچ هشداری را در ترک مخاصمه و معارضه و رها کردن بیراهه تشتت و بازگشت به شاهراه وحدت و مودت برنمی تابند که بر تلاش گران خالص و صادق که پیوسته به وحدت و تعادل فرا می خوانند و با افراطی گری و چند دستگی در ستیز هستند می شورند و با ساماندهی جنگ روانی و برانگیختن افکار عمومی علیه آنان سعی در به شکست کشاندن فعالیتهای دلسوزانه آنان دارند از جانب خداوند متعال و در قرآن کریم طرد و نفی می شوند و مورد مذمت شدید قرار می گیرند.

نتایج یك مطالعه در انگلستان روی كباب‌های چرخان موسوم به كباب دونر یا كباب تركی، یافته‌های تكان دهنده‌ای در باره تركیبات نمك، چربی و كالری موجود در این‌گونه كباب‌ها را نشان داده است.

به گزارش بی‌بی سی، آژانس استاندارد مواد غذایی بریتانیا در این تحقیق از كارمندان 76 شركت به‌عنوان جامعه نمونه خواست 494 نوع كباب را مورد آزمایش قرار دهند.

نتایج آزمایش‌ها روی زنانی كه این كباب‌ها را مصرف كرده بودند نشان داد كه نیمی از زنان بیش از 1000 كالری غذا به‌طور روزانه دریافت كرده بودند. جئوفری تئو بالد، یكی ا زاعضای تیم محققان گفت: سطح و مقدار چربی اشباع شده و نمك در برخی از نمونه‌های گرفته شده به تنهایی می‌تواند عاملی برای سرطان باشد.

او اضافه كرد: در حالی كه مردم هرگز نمی‌خواهند كه كباب بخشی از یك عادت و برنامه غذایی تحت كنترل آنها باشد اما حقیقتا محتوای موجود در كباب به طرز نگران كننده‌ای برخلاف این خواسته بود. براساس نتایج این تحقیق به‌طور متوسط، مقدار نمك موجود در یك پرس كباب تركی 98 درصد نمك مورد نیاز روزانه و مقدار چربی اشباع شده بیش از 148 درصد مقدار مورد نیاز روزانه هر فرد را تشكیل می‌دهد.

این در حالی است كه بر خلاف اطلاعات ارائه شده در رستوران‌ها مقدار چربی اشباع شده در این كباب‌ها بسیار بیشتر از مقدار واقعی بوده است. این مقدار در برخی نمونه‌ها بیش از 35 درصد تفاوت را نشان می‌داد.

در این میان 6 نوع كباب یافت شد كه با وجود اینكه ادعا شده بود در تركیبات آنها، از گوشت خوك استفاده نشده، از این ماده در تولید آنها استفاده شده بود.

تئوبالد گفت: این كاملا غیرقابل‌قبول است كه به مردمی كه به محصولات غذایی اطمینان پیدا كرده‌اند چیز‌هایی بدهیم كه هیچ اطلاعی از جزئیات آن ندارند. اغلب كباب‌های آزمایش شده شامل 1990 كالری در هر پرس بوده و 95 درصد كالری مورد نیاز برای زنان را تامین می‌كنند. این در حالی است كه یك وعده كباب تركی 346 درصد چربی اشباع شده مورد نیاز زنان و 277 درصد نمك مورد نیاز روزانه آنها را دارا بوده است. به عبارت بهتر یك وعده كباب تركی به اندازه سه روز و نیم چربی و حدود 3 روز نمك آنان را تامین می‌كند.

محققان دریافته‌اند كه كباب‌های ارائه شده در بخش‌های شمالی انگلستان چرب‌تر از مناطق جنوبی بوده است. او اضافه كرد: برچسب‌های غلط در سطحی گسترده در انگلستان توزیع شده است و به علاوه تفاوت بسیار اندكی میان كباب‌های سایز كوچك و بزرگ وجود دارد. او گفت: بنابراین نباید انتظار داشت كه متوسط چاقی و افزایش وزن در كشور پایین بیاید.

نتایج این تحقیق كه توسط آژانس استاندارد مواد غذایی بریتانیا انجام شده همچنین نشان داد كه5/18درصد از كباب‌های تركی به‌طور معنا داری برای سلامت مردم تهدید محسوب شده و 8 درصد آنها به‌طور خطرناك و هشدار دهنده‌ای برای سلامت مردم یك تهدید جدی به شمار می‌رود.

نه مرادم، نه مریدم، نه پیامم، نه کلامم، نه سلامم، نه علیکم، نه سپیدم، نه سیاهم، نه چنانم که تو گویی، نه چنینم که تو خوانی…

نه آنگونه که گفتند و شنیدی، نه سمائم، نه زمینم، نه به زنجیر کسی بسته و نه برده دینم. نه سرابم، نه برای دل تنهایی تو جام شرابم. نه گرفتار و اسیرم، نه حقیرم، نه فرستاده پیرم، نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم. نه جهنم نه بهشتم، نه چنین است سرشتم.
این سخن را من از امروز نه گفتم نه نوشتم، بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتم:

حقیقت نه به رنگ است و نه بو، نه به های است و نه هو، نه به این است و نه او، نه به جام است و سبو. گر به این نقطه رسیدی به تو سربسته و در پرده بگویم، که کسی نشنود این راز گهربار جهان را.
آنچه گفتند و سرودند … تو آنی

خودِ تو جان جهانی، گر نهانی و عیانی. تو همانی که همه عمر به دنبال خودت نعره زنانی، تو ندانی که خود آن نقطه عشقی! تو خود اسرار نهانی.

همه جا تو… نه یک جای، نه یک پای… همه ای، با همه ای، همهمه ای.

تو سکوتی… تو خود باغ بهشتی، تو به خود آمده از فلسفه چون و چرایی، به تو سوگند که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی.

در همه افلاک بزرگی… نه که جزئی… نه چون آب در اندام سبوئی… خود اویی
به خود آی

تا به در خانه متروکه هرکسی ننشینی و بجز روشنی شعشعه پرتو خود هیچ نبینی و گل و وصل بچینی….

این نمی شود كه ما دم از محبت فاطمه ی زهرا(سلام اللّه علیها) بزنیم، در حالی كه آن بزرگوار برای خاطر گرسنگان، نان را از گلوی خود و عزیزانش - مثل حسن و حسین(علیهماالسّلام) و پدر بزرگوارشان(علیه السّلام) - برید و به آن فقیر داد؛ نه  یك  روز، نه دو روز؛ سه روز! ما می گوییم پیرو چنین كسی هستیم؛ ولی ما نه فقط نان را از گلوی خود نمی بُریم كه به فقرا بدهیم، اگر بتوانیم، نان را از گلوی فقرا هم می بُریم!

این روایاتی كه در «كافی» شریف و بعضی از كتب دیگر در باب علامات شیعه هست، ناظر به همین است؛ یعنی شیعه بایستی آن طوری عمل كند. ما باید زندگی آنها را در زندگی خود - ولو به صورت ضعیف - نمایش بدهیم. ما و از ما بزرگترها كجا، آن آستان بلند كجا؟ معلوم است كه ما حتّی به حدود دوردست او هم نمی رسیم؛ اما باید تشبه كنیم. نمی شود در نقطه ی مقابل زندگی اهل بیت حركت كنیم، ولی ادعا كنیم كه ما جزو موالیان اهل بیتیم! چنین چیزی ممكن است؟ فرض بفرمایید كسی در  زمان امام بزرگوار ما، از دشمنان این ملت - كه امام دایم علیه آنها حرف می زد - تبعیت می كرد؛ آیا او می توانست بگوید من تابع امامم؟! اگر چنین چیزی از زبان كسی صادر می شد، آیا شماها نمی خندیدید؟! همین قضیه در باب اهل بیت(علیهم السّلام) هم هست.

با تشریفات و تجمل گرایی، نمی شود پیرو فاطمه ی زهرا بود

ما باید شایستگی خود را ثابت كنیم. مگر نمی گوییم كه جهیزیه ی آن بزرگوار چیزهایی بود كه انسان با شنیدن آنها اشكش جاری می شود؟ مگر نمی گوییم كه این  زن والامقام، برای دنیا و زیور دنیا هیچ ارزشی قائل نبود؟ مگر می شود كه روزبه روز تشریفات و تجمل گرایی و زر و زیور و چیزهای پوچ زندگی را بیشتر كنیم و مهریه ی دخترانمان را زیادتر نماییم؟!

اوایل كه گاهی بعضیها مهریه ی عقد را یك خرده گران قرار می دادند، ما شوخی می كردیم و می گفتیم شما كه می خواهید مثلاً فلان قدر سكه قرار بدهید، پس یكباره بگویید 72 سكه! اما حالا می بینیم كه تعیین مهریه های گران قیمت، واقعی شده است! واقعاً چه خبر است؟ شما كه پدر آن دختر هستید، آیا می توانید ادعا كنید كه پیرو پدر فاطمه(سلام اللّه علیها) هستید؟ این طوری نمی شود؛ ما باید به حال خودمان فكری  بكنیم.(سخنرانی در دیدار با مداحان اهل بیت(ع)،