تبیان، دستیار زندگی

می خواستم شمع باشم " همیشه می خواستم که شمع باشم ، بسوزم ، نور بدهم و نمونه ای از مبارزه و کلمه حق و مقاومت در مقابل ظلم باشم . می خواستم همیشه مظهر فداکاری و شجاعت باشم و پرچم شهادت را در راه خدا به دوش بکشم. می خواستم در دریای فقرغوطه بخورم و دست نیاز به سوی کسی دراز نکنم. می خواستم فریاد شوق و زمین وآسمان را با فداکاری و آسمان پایداری خود بلرزانم. می خواستم میزان حق و باطل باشم و دروغگویان ومصلحت طلبان و غرض ورزان را رسوا کنم. می خواستم آنچنان نمونه ای در برابر مردم به وجود آورم که هیچ حجتی برای چپ و راست نماند، طریق مستقیم روشن و صریح و معلوم باشد، و هر کسی در معرکه سرنوشت مورد امتحان سخت قرار بگیرد و راه فرار برای کسی نماند..."

توکل و رضا " ترا شکر می کنم که از پوچی ها ، ناپایداری ها ، خوشی ها و قید و بندها آزادم کردی و مرا در طوفانهای خطرناک حوادث رها ننمودی، و درغوغای حیات، در مبارزه با ظلم و کفر غرقم کردی، لذت مبارزه را به من چشاندی ، مفهوم واقعی حیات را به من فهماندی... فهمیدم که سعادت حیات در خوشی و آرامش و آسایش نیست ، بلکه در جنگ و درد و رنج و مصیبت و مبارزه با کفر و ظلم و بالاخره در شهادت است. خدایا ترا شکر می کنم که به من نعمت " توکل " و " رضا" عطا کردی، و در سخت ترین طوفانها و خطرناکترین گردابها، آنچنان به من اطمینان و آرامش دادی که با سرنوشت و همه پستی ها و بلندیهایش آشتی کردم و به آنچه تو بر من مقدر کرده ای رضا دادم. خدایا در مواقع خطر مرا تنها نگذاشتی ، تو در کویر تنهایی، انیس شبهای تار من شدی، تو در ظلمت ناامیدی، دست مرا گرفتی و کمک کردی... که هیچ عقل و منطقی قادر به محاسبه پیش بینی نبود، تو بر دلم الهام کردی و به رضا و توکل مرا مسلح نمودی، و در میان ابرهای ابهام و در مسیری تاریک مجهور و وحشتناک مرا هدایت کردی."

یابن زهرا (علیه السلام) هر چند غرق گناه هستیم لیک با عشق تو سرمستیم از روی عنایت و محبت با ما به از آن باش که هستیم

خدایا به دادم برس به بزرگی خودت چون می دانم که اینها نیست جز امتحان تو صبر می کنم و دم برنمی آورم وگرنه کارد به استخوانم رسیده و اما به هر حال عجب ما را قابل دانسته ای که مورد آزمایش قرار می دهی به هر حال و در هر حال شکر خدایا

دیشب تو تبریز زلزله اومده بود صبح وقتی از خونه اومدم بیرون دیدم همسایه هامون بیرونتوی ماشین خوابیدن با خودم فکر کردم چرا به جای اینکه تو این هوای سرد (برای امنیت) حاضر می شیم توی ماشین بخوابیم ولی حاضر نیستیم به خدا پناه ببریم و امنیت را در یاد خدا جستجو کنیم؟ چرا ماشینهای دلمونو آماده نمی کنیم تا به سوی خدا بریم؟ آیا این همه نشانه از قدرت خداوند کافی نیست تا به ما بفهماند که در این دنیای پر هیاهو که رو به سقوط و فساد می رود تنها راه نجات اتصال به دامان اهلبیت و یاد خداست؟ خدایا شرمنده ایم ... با این همه نشانه قدرت که به ما نشان می دهی باز هم خود را اسیر ارزوهای دور و دراز و تخیلات واهی کرده ایم و واقعیت را نمی بینیم. به حرمت پیامبرت و خاندان پاکش و به حرمت آخرین ذخیره ات ما را ببخش و بر ما سخت مگیر که ما طاقت سختی نداریم و پناهی جز تو نداریم.

خوش دارم که در نیمه های شب در سکوت مرموز آسمان و زمین به مناجات برخیزم. با ستارگان نجوا کنم و قلب خود را به اسرار ناگفتنی آسمان بگشایم. آرام آرام به عمق کهکشانها صعود نمایم، محو عالم بی نهایت شوم . از مرزهای علم وجود در گذرم و در وادی ثنا غوطه ور شوم و جز خدا چیزی را احساس نکنم. بر قامت بی سر شهیدان صلوات

گفتی که ذخیره خدایی بر عالمیان گفتی که از اوضاع و احوال ما با خبری گفتی که اگر بیایی زمین را پر از عدل و داد میکنی گفتی که برای آمدنت دعا کنیم بی وفایی کردیم و شاید گاهی هم فراموشت !!! منتظر ماندیم اما ... نمی دانم بی خبری و انتظار را چگونه باید معنا کنم ؟ ای حجت خدا بر زمین ، می دانم که بخشنده ای پس درگذر از بی وفایی ما ، به وفای خون آقا ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) ای مولای نازنین ! قدم بر چشمان شرمنده ما نه ، بیا ... بیا که جهانی چشم انتظار توست ادرکنا یا مولانا یا صاحب الزمان (عج) بر قامت دلربای مهدی (عج) صلوات

خدایا عذر میخواهم از این که بخود اجازه میدهم که با تو راز و نیاز کنم عذر میخواهم که ادعا های زیاد دارم در مقابل تو اظهار وجود میکنم در حالی که خوب میدانم وجود من ضائیده ی اراده من نیست و بدون خواسته ی تو هیچ و پوچم , عجیب آنکه از خود میگویم منم میزنم خواهش دارم و آرزو میکنم برقامت بی سر شهیدان صلوات

خدایا میدانی که تار و پود وجودم با مهر تو سرشته شده است واز لحظه ای که به دنیا آمده ام نام ترا در گوشم خوانده اند ویاد تو را بر قلبم گره زده اند " هر گاه دلم رفت تا محبت کسی را به دل بگیرد "تو او را خراب کردی. خدایا به هر که وبه هر چه دل بستم تو دلم را شکستی " عشق هر کسی را بدل گرفتم تو قرار از من گرفتی هر کجا خواستم دل مضطرب ودردمندم را آرامش دهم در سایه امیدی وبه خاطر آرزویی"برای دلم امنیتی بوجود آورم تو یکباره همه را بر هم زدی ودر طوفانهای وحشت زای حوادث رهایم کردی تا هیچ آرزویی در دل نپرورم وهیچ خیر امیدی نداشته باشم و هیچ وقت آرامشی وامنیتی در دل خود احساس نکنم ... تو این چنین کردی تا به غیر از تو محبوبی نگیرم وبه جز تو آرزویی نداشته باشم وجز تو به چیزی یا به کسی امید نبندم وجز در سایه توکل به تو آرامش وامنیت احساس نکنم ...خدایا تو را بر همه این نعمتها شکر می کنم "ای خدا کیست که مزه شیرینی دوستیت را چشیده باشدوغیر تو را بجای تو اختیار کند و آن کیست که به مقام قرب تو انس یافته ولحظه ای از تو روی گردانیده باشد ؟ ای خدای بزرگ از چیزهایی که دیگران به دنبال آن می روند بیزارم خدایا نمی دانم هدف من از زندگی چیست عالم ومافیها مرا راضی نمی کند اگر چه بیش از دیگران می دوم کار می کنم. ولی نتیجه آن مرا خشنود نمی کند . فقط به عنوان وظیفه قدم به پیش می گذارم ودر کشمکش حیات شرکت می کنم ودر این راه انتظار نتیجه ای ندارم . خستگی برایم بی معنا شده است بی خوابی عادی ومعمولی است در زیر بار غم واندوه گویی چون کوه استوار شده ام . هر کجا برسد می خوابم هر وقت اقتضا کند بر می خیزم . هر چه پیش آید می خورم . چه ساعتهای دراز که بر سر تپه های دانشگاه برکلی به خاک خفتم ... چه نیمه های شب که مانند ولگردان تا سپیده صبح بر روی تپه ها وجاده های متروک قدم زده ام! چه روز های درازی که با گرسنگی به سر اورده ام درویشم " در وادی انسانیت سر گردانم وشاید از انسانیت خارج شده ام . چون احساس و آرزویی مانند دیگر انسانها ندارم وتنها آرزویم تو هستی " بر قامت بی سر شهیدان صلوات

بسم الله الرّحمن الرّحیم یا الله، یا محمّد ،‌یا علی یا فاطمه زهرا یا حسن یا حسین یا علی یا محمّد یا جعفر یا موسی یا علی یا محمّد یا علی یا حسن یا مهدی (عج) و تو ای ولی مان یا روح الله! و شما ای پیروان صادق شهیدان. خدایا! چگونه وصیت نامه بنویسم در حالی كه سراپا گناه و معصیت، و سراپا تقصیر و نافرمانیم؛ گرچه از رحمت و بخشش تو ناامید نیستم ولی ترسم از این است كه نیامرزیده از دنیا بروم؛ رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشوم. یا رب! العفو . خدایا! نمیرم در حالی كه از ما راضی نباشی. ای وای كه سیه روی خواهم بود. خدایا! چقدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی! هیهات كه نفهمیدم! یا اباعبدالله شفاعت. آه چقدر لذّت بخش است انسان آماده باشد برای دیدار ربّش! ولی چه كنم كه تهیدستم. خدایا! تو قبولم كن! سلام بر روح خدا، نجات دهنده ما از عصر حاضر، عصر ظلم و ستم ،‌عصر كفر و الحاد، عصر مظلومیت اسلام و پیروان واقعی اش. عزیزانم اگر شبانه روز شكرگزار خدا باشیم كه نعمت اسلام و امام را به ما عنایت فرموده باز كم است. آگاه باشیم كه سرباز راستین و صادق این نعمت شویم. خطر وسوسه های درونی و دنیا فریبی را شناخته و بر حذر باشیم كه صدق نیت و خلوص در عمل، تنها چاره ساز ماست. ای عاشقان اباعبدالله! بایستی شهادت را در آغوش گرفت، گونه ها بایستی از حرارت و شوقش سرخ شود و ضربان قلب تندتر بزند؛ بایستی محتوای فرامین امام را درك و عمل نماییم تا بلكه قدری از تكلیف خود را شكرگزاری به جا آورده باشیم. بر قامت بی سر شهیدان صلوات