تبیان، دستیار زندگی

به گزارش سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، از علل ایجاد کننده کم خونی می‌توان کمبودهای تغذیه‌ای، خونریزی، ناهنجاری‌های ژنتیکی، بیماری‌های مزمن و یا مسمومیت‌های دارویی را نام برد. کم خونی ناشی از فقر آهن یکی از شایع‌ترین کم خونی‌های تغذیه‌ای در کودکان و زنان در سنین باروری است.

علایم کم خونی

مهم‌ترین علامت کم خونی، احساس ضعف و خستگی زودرس است. رنگ پریدگی پوست، ضربان نامنظم یا تند، تنگی نفس، درد قفسه سینه، احساس سبکی در سر و یا سرگیجه خفیف، مشکلات عصبی، بی‌حسی، کرختی یا سردی انتهای اندام‌ها و سردرد از دیگر علایم کم خونی به شمار می‌روند.

هر خانم در یک سال می‌تواند 3 مرتبه اهدای خون داشته باشد و در صورتی که به توصیه‌های لازم عمل کند می‌تواند از کم خونی پیشگیری کرده و سال‌های متمادی خون اهدا کند. اهداکنندگان نباید فراموش کنند که برای سلامتی بخشیدن به بیماران با اهدای خون خود، باید به فکر سلامتی خود نیز باشند.

جهت پیشگیری از کم خونی ناشی از کمبود آهن در زنان اهدا کننده، موارد زیر توصیه می‌شود:

- مصرف قرص‌های حاوی آهن:

پس از هر بار اهدای خون در صورت صلاحدید پزشک اهداکنندگان، قرص فروس سولفات به فرد اهدا کننده ارایه می‌شود. چنانچه این قرص‌ها با معده خالی مصرف شوند جذب آنها بهتر و بیشتر صورت می‌گیرد اما در این حالت سبب تحریک معده و بروز مشکلات گوارشی می‌شوند که می‌توان برای کاهش این عوارض به تدریج به میزان آن افزود و در آخر شب قبل از خواب آن را مصرف کرد.

ویتامین «ث» جذب آهن را افزایش می‌دهد، منابع غذایی حاوی ویتامین «ث» عبارتند از: پرتقال، گریپ فورت، گوجه فرنگی، کلم، توت فرنگی، فلفل سبز، لیموترش.

از نوشیدن چای یا قهوه یک ساعت قبل تا دو ساعت پس از مصرف قرص آهن خودداری کنید.

مصرف همزمان بعضی داروها مانند آنتی اسیدها و ویتامین «E» باعث کاهش جذب آهن می‌شود.

از مصرف همزمان قرص آهن با ترکیبات دارای کلسیم مانند لبنیات خودداری کنید.

- مصرف غذاهای سرشار از آهن:

با دریافت غذاهای سرشار از آهن معمولا آهن از دست رفته ناشی از اهدای خون پس از یک ماه و نیم جایگزین می‌شود.

مواد غذایی مانند جگر، قلوه، انواع گوشت قرمز سرشار از آهن هستند.

آهن موجود در منابع حیوانی از نوعی است که به آسانی جذب بدن می‌شود.

مواد غذایی دیگری مانند زرده تخم مرغ، حبوبات مانند عدس و لوبیا، سبزیجات دارای برگ سبز تیره مانند اسفناج و جعفری و همچنین آجیل و خشکبار هم آهن زیادی دارند.

شرایط اهدای خون

- حداقل سن 18 سال تمام و حداکثر 60 سال (در صورت اهدای خون مستمر تا 65 سال)

- حداقل وزن 50 کیلوگرم

- فواصل اهدای خون هر 8 هفته یک بار مشروط به آنکه تعداد دفعات آن در طول یک سال بیش از 4 بار برای مردان و 3 مرتبه برای زنان نباشد.

- همراه داشتن کارت شناسایی معتبر عکس‌دار (ترجیحا کارت ملی)

در صورت وجود سابقه موارد زیر حتما پزشک انتقال خون را در جریان قرار دهید:

- آلرژی‌ها: کهیر و آلرژی تنفسی و ...

- سابقه بیماری‌های قلبی و عروقی، ریوی، کلیوی، کبدی

- سابقه تزریق خون و فرآورده‌های آن

- سابقه غش، صرع، تشنج

- سابقه اعتیاد به مواد مخدر تزریقی

- سابقه اعمال جراحی

- سابقه رفتارهای پرخطر (تماس جنسی خارج از چارچوب خانواده)

- سابقه خالکوبی، حجامت، تاتو

- سابقه زردی یا یرقان در خود و خانواده

- مسافرت به مناطق آندمیک مالاریا خیز

- سابقه بیماری‌های قلبی و عروقی

دکتر داریوش خشوعی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه خوزستان، اظهار کرد: در موارد بسیار پیشرفته و شدید که درمان دارویی کارساز نباشد، بیماران جهت آلرژی‌ درمانی به متخصصان روماتولوژیست ارجاع داده می‌شوند.

پارگی پرده صماخ چگونه اتفاق می‌افتد؟

وی درباره عواملی که می‌تواند موجب پارگی پرده گوش شود، توضیح داد و گفت: پارگی پرده گوش می‌تواند ناشی از عواملی مانند ضربه، پریدن در استخر یا گاه دستکاری‌هایی باشد که فرد در گوش انجام می‌دهد.

خشوعی ادامه داد: گاهی اوقات عفونت‌های گوش میانی یا برخی عفونت‌ها که در در دوران کودکی یا نوجوانی ایجاد می‌شوند و در اثر عدم درمان یا سهل‌انگاری فرد پیشرفت کرده، عارضه‌دار شده می‌تواند موجب پارگی پرده صماخ شود.

وی افزود: در صورت عدم درمان ممکن است پارگی وارد مرحله‌ای شود که دیگر ترمیم‌پذیر نبوده و عملا با داروهای معمول قابل برگشت نیست چرا که زخم حالتی پیدا می‌کند که دیگر نمی‌تواند ترمیم شود و پرده گوش جوش بخورد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در پاسخ به این که آیا صدا نیز ممکن است موجب پارگی پرده گوش شود، عنوان کرد: شاید به صورت تئوری این امکان وجود داشته باشد اما در واقعیت تنها در صورت برخورد صوت بسیار شدید ممکن است چنین اتفاقی رخ بدهد، به عنوان مثال صداهای ناشی از موج انفجار.

علایم پارگی پرده گوش

این متخصص گوش، حلق و بینی درباره علایم عارضه پارگی پرده گوش، گفت: معمولا پارگی حاد پرده گوش در مراحل اولیه علایمی مانند خون‌ریزی و درد خیلی شدید را به همراه دارد. گاهی اوقات اگر پارگی ناشی از عفونت حاد گوش میانی باشد، ممکن است پس از خارج شدن مقداری خونابه از گوش، درد ظاهرا تسکین یابد، اما در این موارد حتما باید با مراجعه به متخصص گوش، حلق و بینی مراحل درمان سریعا آغاز شود.

وی افزود: به طور معمولی، اگر پارگی تنها در پرده گوش باشد، در حدود 30 دسی‌بل افت در آستانه شنوایی فرد ایجاد می‌شود. البته این مورد مشروط به این است که هیچ آسیبی به حلزون گوش، زنجیره استخوانی یا گوش میانی وارد نشده باشد. اما اگر این قسمت‌ها نیز آسیب دیده باشند، مقدار کاهش شنوایی فرد بیشتر خواهد بود.

آلودگی هوا و بیماری‌های گوش، حلق و بینی

خشوعی درباره تاثیر آلودگی هوا بر بیماری‌های گوش، حلق و بینی اظهار کرد: انسان به طور عادی از بینی تنفس می‌کند. بستگی به نوع آلودگی و شدت آن، این اثرگذاری می تواند در مرحله اول به صورت حساسیت و رینیت آلرژیک خودش را نشان بدهد. در این مرحله با استفاده از اسپری‌های کورتونی موضعی و قرص‌های ضدحساسیت، بیماری قابل درمان است.

وی ادامه داد: در موارد پیشرفته‌تر، التهاب‌هایی که در بینی ایجاد می‌شود، می‌تواند منجر به انسداد مجراهای سینوسی و ابتلا به بیماری سینوزیت شود. در مراحل اولیه، سینوزیت به صورت سینوزیت حاد می‌باشد که در این مرحله امید به درمان دارویی بالا است. اما اگر مورد درمان قرار نگرفته و بیماری پایدار شود (معمولا بعد از سه ماه)، سینوزیت وارد مرحله مزمن خواهد شد.

سینوزیت را چگونه تشخیص دهیم؟

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: بهترین روش تشخیص سینوزیت مزمن از سینوزیت حاد نیز انجام سی تی اسکن پس از چند دوره درمان دارویی است. معمولاً در سینوزیت مزمن پاسخ به درمان دارویی بسیار کمتر از سینوزیت حاد است. برای درمان سینوزیت مزمن پیشنهاد عمل آندوسکوپی سینوس می‌شود که طی این عمل مجاری سینوسی باز شده، مخاط‌های آسیب‌دیده برداشته می‌شود تا دوباره جریان هوا در سینوس‌ها برقرار شود.

وی عنوان کرد: با توجه به شرایط کنونی آلودگی شهر اهواز، راه‌های مختلفی برای پیشگیری از ابتلا به حساسیت‌ها به شهروندان توصیه می‌شود، استفاده از ماسک‌های استانداردی که اطراف حفره بینی و دهان را به طور کامل بپوشاند، یکی از این راه‌هاست. البته ماسک باید پس از دو الی سه ساعت تعویض شود. از راه‌های دیگر می‌توان به مصرف بیشتر مایعات برای حفظ روند طبیعی جریان مخاطی بینی و استفاده از قرقره‌ها و بخورهای آب گرم برای دفع مواد آلرژی از حلق و بینی اشاره کرد.

دکتر نصرت پورسینا در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه یزد، در مورد مرقبت‌های پوستی در زمستان گفت: پوست یکی از بزرگترین ارگان‌های بدن است که در فصول مختلف احتیاج به مراقبت‌های ویژه دارد.

وی افزود: به عنوان مثال در زمستان که هوا سرد و در بعضی از مناطق مانند استان یزد خشک و سرد است برای گروه‌های خاصی مانند اطفال و افراد مسن مشکل ساز می‌شود و یا حتی بیماران دیابتی یا مبتلایان به فشار خون بالا که داروهای ادرارآور مصرف می‌کنند و خود به خود دارای پوست خشک هستند در فصول زستان و پاییز این خشکی تشدید می‌شود.

وی ادامه داد: در کودکانی که سابقه درماتیت اتوپی دارند در فصل زمستان بیماریشان تشدید می‌شود بنابراین به این گروه‌های خاص توصیه‌های ویژه در فصل زمستان داریم.

دکتر پورسینا به این افراد توصیه کرد: شستشوی بدنشان را به هفته‌ای دو یا سه بار تقلیل دهند و همچنین استفاده از پاک کننده‌های بسیار قوی و قلیایی برای این افراد ممنوع است.

وی همچنین توصیه کرد: از صابون‌ها یا شامپوهای بدن کرم دار استفاده کنند و مدت زیادی در حمام نمانند و بعد از خروج از حمام حتما پوست بدن را با لوسیون‌های مخصوص بدن چرب کنند.

وی اضافه کرد: از کیسه‌های زبر، لیف‌های ضخیم که سبب ایجاد خراش‌های بسیار کوچک روی پوست می‌شود استفاده نشود. محیطی که این بیماران زندگی می کنند باید رطوبت نسبی مناسب داشته باشد به عنوان مثال اگر از بخاری گازی استفاده می‌شود حتما روی آن یک ظرف آب قرار گیرد.

وی با اشاره به اینکه تغذیه در زمستان نیز باید متناسب باشد، افزود: استفاده از سبزی و میوه جات مخصوص برای افراد مسن توصیه می شود.

این متخصص پوست تصریح کرد: کودکانی که در معرض آفتاب و باد سرد قرار می گیرند حتما از دستکش‌های نخی، کلاه، عینک، کرم مرطوب کننده مخصوص به اضافه کرم ضدآفتاب استفاده کنند.

وی اضافه کرد: افراد مسن هم از نرم کننده‌های قوی بعد از هر بار شستشوی دست و صورت استفاده کنند.

مهرداد کاظم زاده عطوفی در گفت و گو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، اظهار داشت: برخی مردم نسبت به درمان دارویی بیماریهای روانپزشکی واکنش نشان می دهند.این در حالی است که به دلایل زیستی برای درمان برخی اختلالات روانی به این داروها نیاز است.

وی افزود: به طور مثال در اختلالات اضطرابی به ویژه اضطراب فراگیر و دائمی دارو درمانی می تواند در کاهش علائم اضطراب موثر باشد.

دبیر انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران تأکید کرد: نباید صرف عوارض اولیه، دارو را قطع کرد. از طرفی در صورت عدم سازگاری فرد مبتلا،‌ می‌توان داروی مشابه را جایگزین کرد و در کنار دارودرمانی می توان از روان درمانی نیز استفاده کرد.

وی افزود: روان درمانی اختلال اضطراب دائمی به وسیله تکنیک ها و روش هایی است که از عهده روانشناسان بالینی بر می آید. در روان درمانی به فرد مبتلا شیوه هایی برای مدیریت اضطراب می‌آموزند که روند درمان این اختلال را تسهیل می‌کند.

این متخصص بهداشت روان اذعان داشت: برای استفاده از داروها دلایل علمی وجود دارد که نتیجه تحقیقات پژوهشگران حوزه روانشناسی و روانپزشکی است. بنابراین در صورتی که روانپزشک دارویی را برای درمان یک اختلال روانی تجویز کرد نباید مصرف آن خودسرانه قطع شود.

وی خاطر نشان ساخت: همه افراد جامعه اضطراب را تجربه می کنند اما،‌ درجات آن متفاوت است و در اختلال اضطراب فراگیر با بالاترین شدت آن مواجیم.

اضطراب احساسی منتشر، ناخوشایند و مبهم هراس و دلواپسی با منشاء ناشناخته است، که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی است.

احساس خستگی، عصبی بودن و بی‌قراری، ترس و نگرانی،‌ بی خوابی یا بدخوابی،‌ تپش قلب و تنفس نامنظم و سریع،‌ عرق کردن،‌ سردرد و سرگیجه،‌ مشکل در تمرکز و حافظه،‌ لرزش یا پرش عضلات و تکرر ادرار علائم آن است.

به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت فارس(باشگاه توانا)، به آنچه که عقیده داشتند، عمل می‌کردند؛ کسب روزی حلال در سخت‌ترین شرایط از اولویت‌های زندگی‌شان بود؛ چه صاحب‌کار بالای سرشان باشد چه نباشد طوری متعهدانه کار می‌کردند که انگار صاحب‌کار تمام ثانیه‌ها زیرنظرشان دارد. آنها با خدا معامله می‌کردند و همیشه خدا را ناظر بر اعمال خود می‌دیدند.

سردار شهید «عبدالحسین برونسی» یکی از همین کسانی است می‌گفت: «نانی که من می‌خورم باید حلال باشه»؛ حجت‌الاسلام «محمدرضا رضایی» روایتی را از تعهد شهید برونسی بیان می‌کند:

                                                                  ***

پنجاه متر زمین داشتم تو کوی طلّاب. سندش مشاع بود، ولی نمی‌گذاشتند بسازم. علناً می‌گفتند: باید حق حساب بدی تا کارت راه بیفته. از یک طرف به این کار راضی نمی‌شدم، از طرفی هم خانه را باید حتماً می‌ساختم، ولی آنها نمی‌گذاشتند. سردی هوا و زمستان هم مشکلم را بیشتر می‌کرد.

بالاخره یک روز تصمیم گرفتم شبانه دور زمین را دیوار بکشم. رفتم پیش اوستا عبدالحسین و جریان را بهش گفتم. گفت: «یک بنای دیگه هم می‌گم بیاد، خودتم کمک می‌کنی ان‌شاء الله یک شبه کلکش رو می‌کنیم».

فکر نمی‌کردم به این زودی قبول کند، آن هم تو هوای سرد زمستان. شب نشده، مصالح را ردیف کردیم. بعد از نماز مغرب، با یکی دیگر آمد. سه تایی دست به کار شدیم.

بهتر و محکم‌تر از همه او کار می‌کرد. خستگی انگار سرش نمی‌شد. به طرز کارش آشنا بودم. می‌دانستم برای معاش زن و بچه‌اش مثل مجاهد در راه خدا عرق می‌ریزد و زحمت می‌کشد. توی گرم‌ترین روزهای تابستان هم بنایی‌اش تعطیل نمی‌شد.

شب از نیمه گذشته بود. من همین طور به اصطلاح ملات درست می‌کردم و می‌بردم. بخار سفید نفس‌هام تند و تند از دهانم می‌آمد بیرون. انگشت‌های دست و پام انگار مال خودم نبود. گوش‌ها و نوک بینی‌ام هم بدجوری یخ زده بود.

یک بار گرم کار، چشمم افتاد به آن بنای دیگر. به نظرم آمد دارد تلو تلو می‌خورد. یک هو مثل کُنده خشک درختی که از زمین کنده شود، افتاد زمین! دویدم طرفش. عبدالحسین هم آمد. شاید برای دلداری من، گفت: «چیزی نیست، سرما زده شده».

شروع کرد به ماساژ دادن بدنش، من هم کمکش. چند دقیقه بعد به حال آمد. کم کم نشست روی زمین. وقتی به خودش آمد، بلند شد. ناراحت و عصبی گفت: «من که دیگه نمی‌کشم، خداحافظ!». رفت؛ پشت سرش را هم نگاه نکرد.

نگاه نگرانم را دوختم به صورت عبدالحسین. اگر او هم کار را نیمه تمام رها می‌کرد، من حسابی توی درد سر می‌افتادم. لبخندی زد دست گذاشت روی شانه ام. گفت: «ناراحت نباش، به امید خدا خودم کار اون رو هم می‌کنم..».

هر خانه‌ای که می‌ساخت، انگار برای خودش می‌ساخت. یعنی اصلاً این براش یک عقیده بود، عقیده‌ای که با همه وجود بهش عمل می‌کرد. کارش کار بود، خانه‌ای هم که می‌ساخت، واقعاً خانه بود. کمتر کارگری باهاش دوام می‌آورد. همیشه می‌گفت: نانی که من می‌خورم باید حلال باشه.

می‌گفت: روز قیامت، من باید از صاحبکار طلبکار باشم، نه او از من. برای همین هم زودتر از همه می‌آمد سر کار، دیرتر از همه هم می‌رفت؛ حسابی هم از کارگرها کار می‌کشید.

آن شب تا نزدیک سحر بکوب کار کرد. دیگر رمقی نداشتم. عبدالحسین ولی مثل کسی که سرحال باشد، داشت می‌خندید. از خنده‌اش، خنده‌ام گرفت حالا دیگر خیالم راحت شده بود.

«اربعین انتهای جاده اسارت است و ابتدای اسارت ستم. اگر نگاهی از جنس حقیقت آن سوی اربعین را می دید 33 هزار زنجیری را می دید که پیشاپیش آنان یزید، عبیدالله و عمرسعد در سلسله و غل بودند.»

1. اربعین روز پایان حیرت، سردرگمی، بهت و ضلالت است. اربعین، روز باز کردن چشم هاست که در زیارت اربعین می خوانیم و «بذل مهجته فیک لیستقذ عبادک عن الجهاله و حیره الضلاله» حسین خونش را در راه تو بخشید تا بندگان را از جهالت و سردرگمی گمراهانه رها کند.

2. اربعین، عدد کمال است؛ کمال تابستان، چله تابستان است و کمال زمستان، چله زمستان؛ چهل سالگی سن کمال است و نقطه بعثت و برانگیختگی پیامبران؛ اربعین روز رسیدن به کمال است. کمال عاشورا، اربعین است؛ کمال همه رفتن ها، کمال همه تکاپوها و تلاش ها. کربلا در اربعین آینه به قله رسیدگانی است که 40 منزل تا مقصد را یک نفس و هم نفس می پیمایند و در این راه رخوت، سکون و عقبگرد نمی شناسند.

3. در زیارت نامه اربعین می خوانیم: و قد توازر علیه من غرته الدنیا و باع خظه بار ذل الادنی و شری آخرته بالثمن الاوکس و تغطرس و تردی فی هواه و اسخطک و اسخط نبیک و اطاع من عبادک اهل الشقاق و النفاق و حمله الاوزار المستوجبین النار فجاهدهم فیک صابرا محتسبا حتی سفک فی طاعتک دمه

در آن روز، تاریک دلانی مقابل حسین ایستادند که فریب خوردگان دنیا بودند و به فروترین و بی ارج ترین بها خود را فروخته و آخرت خویش را از سر غرور و حماقت به اندک قیمتی به حراج و تاراج سپرده بودند. فریب خوردگانی که واژگون در چاه هوس ها افتاده و خشم حسین(ع) و پیامبر(ص) را برانگیخته و به پیروی از بی آبرویان و دورویان، جهنم را بر دوش گرفتند و خون حسین(ع) را که صبورانه و عاشقانه مجاهدت می کرد، ریختند و حرمت حرمش را نامردمانه شکستند. لعنت وبال آمیز و سنگین بر آنان باد.

اربعین، روز برائت و بیزاری از این خصلت هاست. روز نفرت و بیزاری از هواپرستی، خودپرستی و دنیاپرستی است. اربعین روز دیدن ناکامی دنیازدگان است؛ روز فهم قیمت انسان. اربعین درک حظی است که باید از آخرت ببریم و این درک و حظ، بی خط کشیدن بر دنیای فریبناک ممکن نیست.

4. بازگشت به کربلا، نوعی تجدید عهد با شهداست. تکریم و تجلیل شهید و راه شهید است. زیارت شهید، مرور و ذکر راه شهید است.

5. در عاشورا، خداوند میراث همه انبیا را به حسین(ع) بخشید. (و عطیته مواریث الانبیا) روز اربعین روز بخشیدن این میراث به تاریخ است. عاشورا نمایشگاه بخشش خدا به حسین و اربعین نمایشگاه بخشش حسین(ع) به انسان و تاریخ است.

6. سلام، پل پیوند با کسی که بر او سلام می دهیم. روز اربعین روز سلام و پیوند با شهیدان و با آرمان شهیدان کربلاست و این سلام، سلام به فداکاری، ایمان، ایثار، خلوص، آزادگی، عزت، امر به معروف و نهی از منکر است.

اربعین روز سلام به صحابه حسین(ع) است. سلام به جان های صیقل خورده است و این سلام یعنی سلام به معرفت، یقین، عبادت، رادی و آزادی و آزادگی. روز اربعین روز بیعت با خوبی و خوبان است. زیارت است و همراهی و همدلی و همردایی.

اربعین پایان هجران و آغاز وصال است.

روز، روز چشم به حسین(ع) و راه او گشودن است و رهنمود راه او بودن، هر چند این راه با زخم و درد و طعن و تازیانه و تحقیر و تلخی طی شود.

اربعین همیشه «راهرو» ماندن است.

دکتر محمدرضا سنگری / پژوهشگر و مدرس دانشگاه

چون قرار بود پوستر برای همه در خیابان های شهر نمایش داده شود، فضای معمول بیرق های عاشورایی را در این اثر حفظ کردم و نخواستم با ساختارشکنی هنری در قالب کار، بین مخاطب و اثر فاصله ایجاد کنم.

معمولا براساس شعار پیشنهاد شده از سوی سفارش دهنده، کار را به سامان می رسانم، اما شعارها و نوحه هایی را که برای این سفارش فرستاده بودند به دلیل عیار پایین ادبی و شعری نپذیرفتم و خودم شعرش را ساختم.

برخی پوسترهایم را مثل همین نمونه ابتدا طراحی و سپس شعار یا شعری مناسب برایشان انتخاب می کنم. کانسپت (مفهوم) این پوستر را از بی سر شدن واژه «حسین» یافتم که بدون حرف «ح» واژه «سین» می ماند و «یا حسین» تبدیل به «یاسین» می شود.

یاسین نام سوره ای از قرآن است. آن پیشوای شهید آزادی، خود، قرآنی ناطق بود که بر حاکم دیکتاتوری که داعیه دار دین و قرآن بود، شورید و آینه آیین شد. از سویی به خانواده پیامبر(ص) نیز آل «یاسین» می گفتند. بی سر شدن حسین(ع) یعنی یاسین شدنش و شعاری که برای این کار ساختم، به فضای اثر کمک کرد که پوستر کامل شود:

«بی سر شد و یاسین شد / آینه آیین شد»

فرزاد ادیبی / هنرمند

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این پروژه، «نقشه باد زمین» (Earth Wind Map) نام دارد و بادها را مانند خطوطی مارپیچ و به همراه طرحواره‌هایی از قاره‌های موجود در زیر آنها، نمایش می‌دهد.

این نقشه نسیم‌های ملایم را با رشته‌های نازک سبز نمایش می‌دهد، در حالی که بادهای قوی به رنگ زرد روشن هستند و قوی‌ترین جریان‌ها نیز به رنگ قرمز روشن مشاهده می‌شوند.

کاربران می‌توانند مکان مطلوبشان را انتخاب کرده و برای نمایش سرعت باد در نقطه‌ای خاص بر روی آن کلیک کنند.

با استفاده از این نقشه، اثرات پنج باد موجود در اقیانوس هند و شمال و جنوب اقیانوس آرام و اطلس را می‌توان در سراسر جهان رهگیری کرد.

«کامرون بکاریو»، مهندس نرم‌افزار، خالق این پروژه گزارش شده است.

این نقشه با استفاده از داده‌های «مرکز ملی حفاظت از محیط زیست»، «مرکز خدمات ملی آب‌و‌هوا» و «سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا» امریکا تهیه شده و هر سه ساعت یک بار به‌روز می‌شود.

دکتر علی رضا رحمانی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان، با بیان اینکه مسکن‌ها به دو دسته مسکن‌های غیراستروئیدی و استروئیدی تقسیم می‌شوند، اظهار کرد: برخی مسکن‌ها خاصیت ضد التهاب، ضد درد و تب بر دارند و برخی دیگر تنها درد را تسکین می‌دهند اما خاصیت ضدالتهابی ندارند.

وی با بیان اینکه مسکن آسپرین در دسته مسکن‌های ضد التهاب و ضد درد قرار می‌گیرد، افزود: اگرچه آسپرین خاصیت ضد درد دارد اما مصرف خودسرانه آن به ویژه در افرادی که به ناراحتی‌های گوارشی مبتلا هستند ممکن است منجر به خونریزی معده شود.

عضو هئیت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تاکید بر اینکه افرادی که زمینه شکل گیری بیماری آسم در آن‌ها مشاهده شده یا دچار تنگی نفس هستند در صورت مصرف آسپرین باید محتاط عمل کنند، خاطرنشان کرد: در صورت مصرف خودسرانه مسکن آسپرین احتمال افزایش حساسیت‌ها و تشدید بیماری آسم در این بیماران وجود دارد.

رحمانی با بیان اینکه مصرف خودسرانه برخی از مسکن‌ها بر فعالیت کلیه‌ها اثرات منفی می‌گذارد، افزود: این مسکن‌ها منجر به نارسایی کلیه در بیماران کلیوی می‌شود بنابراین در مصرف مسکن‌ها باید محتاطانه عمل کرد و باید از مصرف خود سرانه آن‌ها پرهیز شود.

وی با تاکید بر اینکه در مصرف مسکن‌ها نباید زیاده روی شود و تعادل باید رعایت شود، ادامه داد: برای تسکین دردهای ناگهانی مانند سردرد یا کمردردهای معمولی یک یا دو بار مصرف مسکن در روز مشکل خاصی برای فرد ایجاد نمی‌کند.

این فوق تخصص بیماری‌های گوارشی تصریح کرد: اما در صورتی که شرایط بیماری فرد حاد بود و مصرف مسکن‌ها در تسکین درد مفید واقع نشدند لازم است از مصرف خودسرانه این مسکن‌ها پرهیز شود و بیمار حتما به پزشک مراجعه کند.

رحمانی با اشاره به اینکه یکی از دلایل مهم خونریزی معده مصرف خودسرانه مسکن‌ها به ویژه آسپرین است، گفت: مصرف آسپرین از سرطان روده یا کسیه صفرا جلوگیری می‌کند اما به هر حال باید توجه داشته باشیم که مصرف مسکن‌ها برای تسکین هر دردی مناسب نیست، برای نمونه بیشتر آسپرین را برای کسانی توصیه می‌کنیم که به ناراحتی‌های قلبی و انسداد عروق کرونر مبتلا هستند.

وی با بیان اینکه در خصوص مضررات مسکن‌ها باید اطلاع رسانی‌های لازم صورت گیرد، تصریح کرد: بیماران نمی‌دانند مصرف خودسرانه مسکن‌ها چه عوارضی دارد و باید در خصوص افزایش سطح آگاهی مردم تلاش کرد.

این متخصص داخلی خاطرنشان کرد: با توجه به این که مصرف مسکن‌ها به صورت خودسرانه مضر است اما داروخانه‌ها این داروها را به راحتی در دسترس مردم قرار می‌دهند. لازم است که مسوولان داروخانه‌ها تنها در صورت وجود نسخه پزشک به بیمار مسکن تحویل دهند.

سعید تقدیری استاد زبان و ادبیات فارسی در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره یلدا و بازتاب آن در ادب فارسی اظهار داشت: شب یلدا یکی از آیین‌های کهن در فرهنگ ایرانی است، که هرسال مصادف با یکم دی ماه برگزار می‌شود و از جهاتی با جشن‌های اقوام دیگر شباهت‌هایی دارد.

به گفته این استاد دانشگاه، واژه «یلدا» از ریشه زبان سریانی به معنی «تولد» و «ولادت» و منظور از آن زایش خورشید (میترا/ مهر) است. ابوریحان نیز از آن با عنوان «میلاد اکبر» یا «میلاد خورشید» یاد می‌کند.

تقدیری با تاکید بر اینکه اصطلاح فارسی «شب چله» هم از نام‌های دیگر اوست و علت نامگذاری آن به «شب چله» آن است که «چله» در لفظ به معنی «منسوب به چهل» از لغات مربوط به آیین‌های زایش و مرگ است، خاطرنشان کرد: دو چله در آیین‌های قدیم وجود داشت: یکی «چله بزرگ» -از اول دی تا دهم بهمن (چهل روز)-  و دیگری «چله کوچک» - از دهم بهمن تا آخر بهمن(بیست روز)- که شب چله بزرگ، شب شروع زمستان بود. اصولا واژه چله با زایمان و ولادت مربوط است: چله زن آبستن، چله کودک نوزاد، و همین طور با تولدی دیگر یعنی مرگ مربوط است: چهلم متوفی، چله صوفیان هم در حقیقت آیینی برای رسیدن به تولد دیگر بوده است.

وی ضمن بیان اینکه «یلدا» شب زایش خورشید است و این ظریف‌ترین نکته‌ای است که در دل این اسطوره قرار گرفته، تصریح کرد: یلدا شب زایش خورشید است و این ظریف‌ترین نکته‌ای است که در دل این اسطوره قرار گرفته، چرا که بلندترین شب سال نه آبستن ماه، بلکه آبستن خورشید است. این پارادوکس، زیباترین تصویری است که می‌توان برای یک زایش فرض کرد. برای توضیح این مساله که شب چه ارتباطی می‌تواند با تولد خورشید داشته باشد باید به چند نکته توجه کرد: نخست آنکه در اساطیر ایران خداوند به شکل نور متجلی می‌شود و قرآن کریم نیز در آیه 35 سوره مبارکه نور بر این امر اشاره کرده، و می‌فرماید: «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاء وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ» (معنی: خداوند نور آسمان‌ها و زمین است. دستان نورش مانند مشکاتی است که در آن چراغی باشد و آن چراغ در میان شیشه‌ای که تلالو آن گویی ستاره ایست درخشان و روشن از درخت مبارک زیتون که با آنکه شرقی و غربی نیست، شرق و غرب جهان بدان فروزان است و بی آنکه آتشی زیت آن را برفروزد خود به خود جهانی را روشنی بخشد که پرتو آن نور حقیقت بر روی نور و معرفت قرار گرفته و خدا هرکه را خواهد به نور خود هدایت کند و این مثل‌ها خدا برای مردم می‌زند و خدا به همه امور آگاه است.) اما ایرانیان بر این اعتقاد بودند که نور خداوندی بر روی زمین در آتش بوده و این نور در آسمان، ابتدا در خورشید، سپس در ماه و بعد در ستارگان وجود داشته است؛ ازین روی به نماد خورشید (میترا/مهر) توجه خاصی داشته‌اند. دیگر آنکه اعتقاد آنان بر ثنویت بوده، به این معنی که جهان را به دو عنصر نیروهای خوب و نیروهای بد تقسیم می‌کردند و همه پدیده‌های عالم را در این تقسیم بندی جای می‌دادند. به عنوان مثال: دروغ، سیاهی، خشکسالی، سردی و... زیرمجموعه پدیده‌های بد و راستی، سپیدی، شادابی، گرمی و... زیرمجموعه نیروهای خوب بود. 

وی متذکر شد، با توجه به این مقدمه پیداست که شب و سیاهی را از آفریده‌های اهریمن می‌پنداشتند و بر این باور بودند که اهریمن و عمالش در جدالی سخت و طولانی، سعی دارند تا هرکجا روشنایی و سپیدی هست، آن را به تاریکی و سیاهی کشند؛ بنابراین در شب یلدا که بلندترین شب سال است، اهریمن نیز نیرو و توان بیشتری دارد تا بر نیروهای خوب بتازد. ازین روست که نیاکان ما با شروع این شب، در اجاق خانه‌ها و فانوس‌ها آتش می‌افروختند، سفره‌ای به نام «میزد» Myzad یا «لرک» Lork را می‌گستردند، پیرترین عضو خانه به قصه خوانی می‌پرداخت و همه اهل خانه به خوردن انواع میوه‌های خشک و تر مشغول می‌شده، با یکدیگر سخن می‌گفتند تا ذره‌ای یأس، نومیدی و غم به دل خود راه ندهند و بتوانند بر نحسی و سیاهی این شب طولانی چیره شوند. تقدیری به بیان رسم‌های این شب همچنین خوراکی‌های تناول شده، گفت: علت خوردن میوه‌هایی چون انار، هندوانه و یا استفاده از آجیل دراین شب نیز همین است. اتحاد دانه‌های به هم پیوسته انار، هسته‌های پربار یک هندوانه باشد–که نمادی از زمین هم می‌تواند باشد- و مغزهای دانه‌های آجیل همگی نماد پرمایگی هستند تا بر کم مایگی اهریمن بتازند و در این پیکار به پیروزی رسند.

دکترای زبان و ادبیات فارسی در ادامه خاطرنشان کرد: با همه این اوصاف سوال اساسی اینجاست که چرا زایش خورشید گرما بخش، مصادف با شروع زمستان است و آغاز فصل سرد؟ برخی چنین تصور کرده‌اند که تولد خورشید، نوید شکست اهریمن را دارد در صورتی که اگر چنین فرض شود، برای غلبه کردن سرما بر گرما با شروع زمستان و کوتاه شدن روز و همچنین کمتر شدن قدرت خورشید چه پاسخی باید داد؟!

تقدیری بیان کرد: به قطع یقین مراسم شب یلدا در دوران باستان به نحو دیگری غیر از شکل و سیاق امروزی برگزار می‌شده، اما پس از اسلام آوردن ایرانیان، به مصداق: «شیر خدا و رستم دستانم آرزوست» این آیین نیز چهره ایرانی-اسلامی به خود گرفته و دستخوش تغییراتی گشته است. به عنوان مثال تفأل به دیوان حافظ شاید چند سده‌ای است که رواج پیدا کرده و جایگزین فال گردو شده باشد که در این فال از روی شکستن پوست گردو، به سبب پوک یا مغزدار بودن آن به پیش بینی آینده می‌پرداختند و یا انواع و اقسام فال های دیگر که به انجام آن مبادرت می‌کردند.

این استاد ادبیات اضافه کرد: در ادبیات فارسی، شعرا تعابیر مختلفی از «شب یلدا» داشته‌اند و بیشتر «زلف یار» و «ایام هجران» را از جهت «سیاهی» و «بلندی» به یلدا تشبیه کرده‌اند:

برآی ای صبح مشتاقان، اگر هنگام روز آمد/ که بگرفت این شب یلدا، ملال از ماه و پروینم (سعدی)

همه شب های غم آبستن روز طرب است/ یوسف روز به چاه شب یلدا بینند   (خاقانی)

امروز مراسم آیینی شب یلدا در نقاط مختلف ایران به شیوه و رسم محلی همان منطقه برگزار می‌شود و این رسم در میان مردم محبوبیت بسیاری دارد؛ هم از آن روست که سالیان سال این فرهنگ کهن در دل مردم جای گرفته است.