تبیان، دستیار زندگی

آیت الله گلپایگانی: اگر در روزه رمضان در شب جنب شود و به تفصيلي كه در مسأله 1639 گفته شد بيدار شود و دوباره بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود و يا بيدار شود و براي مرتبه سوم بخوابد و بيدار نشود، فقط قضاي آن روز را بگيرد، ولي اگر كار ديگري كه روزه را باطل مي كند عمدا انجام دهد، در صورتي كه مي دانسته آن كار روزه را باطل مي كند، قضا و كفاره بر او واجب مي شود و اين حكم در ارتماس بنابر احتياط واجب است . اگر در روزه ماه رمضان عمدا قي كند يا در شب جنب شود و به تفصيلي كه در مسأله 1630 گفته شد سه مرتبه بيدار شود و بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود،فقط بايد قضاي آن روز را بگيرد، و چنانچه عمدا اماله كند يا سر زير آب ببرد،بنابر احتياط واجب بايد كفاره هم بدهد، ولي اگر كار ديگري كه روزه را باطل مي كندعمدا انجام دهد، در صورتي كه مي دانسته آن كار روزه را باطل مي كند، قضا وكفاره براو واجب مي شود.

اگر به واسطه ندانستن مسأله كاري انجام دهد كه روزه را باطل مي كند،آیت الله گلپایگانی: چنانچه در ياد گرفتن مسأله تقصير كرده و در وقت به جا آوردن آن كار،احتمال مفطر بودن آن را مي داده ، كفاره بر او واجب مي شود، و اگر در وقت بجاآوردن آن غفلت داشته ، كفاره بر او واجب نيست ، اگر چه احوط است ، و همچنين اگردر ياد گرفتن مسأله تقصير نكرده باشد، كفاره واجب نيست . چنانچه مي توانسته مسأله را ياد بگيرد، بنابر احتياط واجب كفاره بر او ثابت مي شود، و اگر نمي توانسته مسأله را ياد بگيرد يا اصلا ملتفت مسأله نبوده يايقين داشته كه فلان چيز روزه را باطل نمي كند، كفاره بر او واجب نيست .

كسي كه كفاره روزه رمضان بر او واجب است ، بايد يك بنده آزاد كند يابه دستوري كه در مسأله بعد گفته مي شود، دو ماه روزه بگيرد يا شصت فقير را سيركند يا به هر كدام ، يك مد كه تقريبا ده سير است ، طعام يعني گندم يا جو ومانند اينها بدهد، و چنانچه اينها برايش ممكن نباشد، آیت الله گلپایگانی: هر مقدار مي تواند صدقه به فقرا بدهد، و اگر از دادن صدقه هم عاجزاست ، 18 روز پي در پي روزه بگيرد، و اگر روزه نتوانست بگيرد، استغفار كند و هرقدر مي تواند روزه بگيرد، و اگر اصلا نمي تواند روزه بگيرد، اكتفا به استغفار نمايد،اگر چه مثلا يك مرتبه بگويد: "استغفرالله "، و احتياط واجب آن است كه هر وقت بتواند، كفاره را بدهد. هر چند مد كه مي تواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد بايد استغفار كند، اگر چه مثلابك مرتبه بگويد: "استغفرالله "، و احتياط واجب در فرض اخير آن است كه هر وقت بتواند، كفاره را بدهد.

كسي كه مي خواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد، بايد سي و يك روز آن را پي در پي بگيرد، و اگر بقيه آن پي در پي نباشد، اشكال ندارد.

كسي كه مي خواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد، نبايد موقعي شروع كندكه در بين سي و يك روز، روزي باشد كه مانند عيد قربان روزه آن حرام است .

كسي كه بايد پي در پي روزه بگيرد، اگر در بين آن بدون عذر يك روز روزه نگيرد، يا وقتي شروع كند كه در بين آن به روزي برسد كه روزه آن واجب است ،مثلا به روزي برسد كه نذر كرده آن روز را روزه بگيرد، بايد روزه ها را از سر بگيرد.

اگر در بين روزهايي كه بايد پي در پي روزه بگيرد، عذري مثل حيض يانفاس يا سفري كه در رفتن آن مجبور است ، براي او پيش آيد، بعد از برطرف شدن عذر واجب نيست روزه ها را از سر بگيرد، بلكه بقيه را بعد از برطرف شدن عذر بجامي آورد.

اگر به چيز حرامي روزه خود را باطل كند، چه آن چيز اصلا حرام باشد مثل شراب و زنا، يا به جهتي حرام شده باشد مثل نزديكي كردن با عيال خود در حال حيض ،آیت الله گلپایگانی: كفاره جمع بر او واجب مي شود... بنا بر احتياط كفاره جمع بر او واجب مي شود، يعني بايد يك بنده آزاد كند ودو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند، يا به هر كدام آنها يك مد كه تقريباده سير است گندم يا جو يا نان و مانند اينها بدهد، و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد، هر كدام آنها را كه ممكن است بايد انجام دهد.

اگر روزه دار دروغي را به خدا و پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم نسبت دهد، آیت الله گلپایگانی: اگرچه روزه خود را به چيز حرامي باطل كرده ، ولي كفاره جمع بر او واجب نمي شود. كفاره جمع كه تفصيل آن در مسأله پيش گفته شد بنابر احتياط بر اوواجب مي شود.

اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند، آیت الله گلپایگانی: بنابر احتياط براي هر دفعه يك كفاره بر او واجب است ، ولي اگر جماع او حرام باشد، براي هر دفعه يك كفاره جمع واجب مي شود. يك كفاره براو واجب است ، ولي اگر جماع او حرام باشد يك كفاره جمع واجب مي شود.

اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه غير جماع كار ديگري كه روزه را باطل مي كند انجام دهد، براي همه آنها يك كفاره كافي است .