• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
کد: 1324741

پرسش

با سلام و احترام دختری متولد 94 و پسری متولد 96 دارم
با کد1323890 یک سوال پرسیده بودم که فرموده بودید دو ادامس به او بدهید و اگر نگه داشت ... اگه نگه نداشت چی؟ چه کنیم؟
1.بچه ها (عمدتا ) به حرفای من و مادرشان گوش نمیدند مثلا می گوییم آب بازی نکنید... گوش نمیدهند و آب بازی میکنند مادرشان بیشتر از روش تهدید استفاده میکند و میگوید مثلا اگر اسباب بازی هایتان را جمع نکنید به مهمانی نمیرویم و از این مدل تهدید ها... بنده میگویم این روش درست نیست، حال ما چه کنیم؟
2. دخترم(که بزرگتر است) وقتی یک چیز میخواهد انقدر دنبال قضیه را میگیرد و گریه میکند که مرا کلافه میکند
مثلا دیشب من خسته بودم و نتونستیم بریم مراسم عزاداری (خونه عمه اش ) انقدر گریه ک.......رد هر چی براش توضیح میدادام خیییییییلی طولانی شد و همه اش میومد با جیغ گریه میگفت بریم بریم .... که مجبور شدم سرش داد بزنم
چه کنیم؟

پاسخ

باسلام
کاربر گرامی من تصور می کنم شما با کمی مطالعه در زمینه روشهای تربیتی می توانید مشکلات ارتباطی را بسیار کاهش دهید. گریه، جیغ زدن، بهانه گرفتن و .. همه روشهای جلب توجه کودکان است. راه علاج مقابله با این سبک رفتارها هم این است که کودک نتواند رفتار والدین را پیش بینی کند مثلا کودک شما نباید به این نتیجه برسد که با جیغ زدن می تواند شما را تسلیم کند یا شما را عصبانی کند.
عمدتا در زمانهای بهانه گیری بچه ها برای یک موضوع خاص روش حواس پرتی بسیار موثر است یعنی حواس او را به یک موضوع جذاب جلب کنید تا کمتر بهانه گیری کند. مساله مهم دیگر صبر و تحمل زیاد والدین در برابر کودک است یعنی والدین باید بتوانند خشم خود را کنترل کنند و در برابر رفتارهای منفی کودکان برخوردهای سنجیده و منطقی داشته باشند.
تهدید کردن، تسلیم شدن و یا باج دادن و عصبانیت و .. هرگز رفتار یک کودک را اصلاح نمی کند بلکه صرفا باعث تکرار همان رفتار در موقعیت مشابه می شود.
توصیه می کنم کتاب " راهنمای فرزندپروری" انتشارات رشد را تهیه و مطالعه کنید. قطعا به شما و همسرتان بسیار کمک خواهد کرد.
باتشکر از تماس شما
 

مشاور : خانم عطاريان | پرسش : شنبه 1/6/1399 | پاسخ : پنج شنبه 20/6/1399 | تربیت کودک | طلبه | 31 سال | شیوه های تربیتی | تعداد مشاهده: 612 بار

تگ ها : تربیت کودک لجاجت راهکار

مشاوره های مرتبط

با سلام .پسر من ۳ سالشه و اکثرا ناارامه.مدام دستور میده.بعضی مواقع یهو معلوم نیس چش میشه که اگه کاری بکنی میگه برو برگرد یا اون کارو از نو انجام بده یا میخاد خودش انجام بده و بشدت گریه میکنه.هیچ جور کوتاه نمیاد از خاسته هاش.زورگو هس و همه کوچیکا باید بفرمانش باشن.چیزی به کسی نمیده.از صبح تا شب نق میزنه.مدام یا با لباسشویی داره لباس میشوره.یا تو اپارات فیلم لباسشویی میبینه.یا با اسباب بازی لباسشوییش بازی میکنه.
داداش کوچیکشکه الان ۶ ماهشه رو مدام میزنه یا یهو تا قاطی میکنه میگه به داداش شیر ندین یا نخابونیدش
نمیدونم باش چیکار کنم خستمون کرده.

با سلام و خسته نباشید،بنده فرزندی سه ساله دارم نزدیک به 5 ماه است از پوشک جدا شده است،وقتی در خانه خودمان هستیم بسیار حرف گوش کن و دستشویی میرود اما خانه ی پدر و مادرم که هستیم بسیار گریه می کند و از انجام دادن هر کاری سر باز میزند،و پدر و مادرم هم از فرزندم حمایت میکنند در مقابل من،من باید چکار کنم ؟ممنون از زحمات شما

سلام دختر دو سال و نیمه من خیلی خوب و مودب است و همه چیز را دقیق و درست انجام می دهد.
اما لج باز است.
تقصیر خود ما هم هست.
از ترس آینده اش هر چه را با گریه خواسته برایش انجام داده ایم.
مثلا ابتدا بستنی ندادیم.
بعدا دلمون سوخته و دادیم!
حالا همیشه لج می کند و دوست دارد همه چیز را با گریه بدست آورد.
البته دیگران و اطرافیان هم کمی دلسوزی کرده اند و شده این.
لطفا راهنمایی فرمایید.
ممنون

با سلام پسرم چهار سالشه در کل بچه خوبی هست ولی ۹۰ درصد مواقع در مقابل خواسته های ما مقاومت میکنه و هر چی بهش بگیم نه میگه حتی اگر کاری رو دوست داشته باشه اگر ما بهش بگیم میگه نه و مخالفت میکنه ولی بعدش میاد انجام میده نمیدونم لجبازی میکنه یا علت دیگه ای داره این حالتش با گریه و پرخاشگری نیست فقط میگه نه نمیدونم چکار کنم میترسم براش عادت بشه و در نوجوانی هم همینطور بمونه رفتار درست چیه که انجام بدم؟ و علت رفتارش چیست؟

با سلام خدمت مشاور محترم
دختری دارم دو سال و یک ماهه. حدود یکی دوماه هست عادت کرده شلوارشو در میاره و بعضی از مواقع به همراه اون پوشک هم در میاد. بسیار لجباز هست بصورتی که اگه متوجه بشه روی موضوعی حساس هستیم بیشتر انجام میده مثل ضربه به ال سی دی ، پنکه و موارد دیگه بعضا با صدای کمی بلند و بعضا با بی توجهی باهاش رفتار کردیم و در هر مورد نیز به بد بودن کارش و ینکه باهاش قهر میکنیم اشاره شده اما جواب نداده. لطفا راهنمایی بفرمایید

با عرض سلام و خسته نباشید
دخترم 5 ساله است و از یک سالگی به بعد بهانه گیر و لجباز بود. تا جایی که به گریه کردن و بهانه گرفتن در فامیل معروف شد!
بعد از چهارسالگی لجبازیش خیلی کمتر شده اما مشکلی که الان باهاش دارم اینه که گاهی خیلی با تندی و پرخاش حرف میزنه و گاهی میخواد با تحکم حرفش رو به کرسی بنشونه. اینطور مواقع اگر به حرفش گوش نکنم و بی اعتنایی کنم اینقدر پافشاری میکنه و از حرفش کوتاه نمیاد که اعصابم به هم میریزه و دعواش می کنم، بعدشم میره تو اتاقش و کلی گریه می کنه و جیغ میزنه! دفعه بعد باز هم همین قضیه تکرار میشه.
مشکل دیگه هم اینه که به بعضی چیزا حساسیت بیخود داره. مثلا دمپایی باید حتما خشک خشک باشه تا پاش کنه، حتی وقتی که میخواد بره حمام! یا اینکه اگر آستین لباسش خیلی کم خیس بشه باید حتما عوض کنه. در این مواقع باید به حرفش گوش کنم؟ البته همیشه به اینها حساسیت نشون نمیده و بعضی موقع ها نادیده میگیره اما بیشتر اوقات نسبت به این موارد بهانه میگیره
کلا برخورد آدم دربرابر این حساسیت ها در بچه ها باید چطور باشه؟
ممنون از توجهتون

سلام خدمت مشاور گرامی
من یک خواهر که سه سال از خودم بزرگترهست دارم که ازدواج کرده و یک دختربچه سه سال و نیمه داره. نوع برخوردی که با این بچه داره و تربیتی که پیش گرفته واقعا نگران کننده ست برای من و خیلی خیلی بابتش ناراحتم. یک اینکه خواهرم بچه رو کتک میزنه! همین حرف زدنای عادی هی نفرینش میکنه! با بددهنی و بدخلقی
البته بچه هم خیلی اذیت میکنه و اصلا حرف گوش نمیده مخصوصاً اینکه غذا درست حسابی نمیخوره و سر هر وعده غذایی کلی با هم جدل دارن و با کتک و فحش چهارقاشق غذا خورده میشه
هر چقدر هم که نثصیحت میکنیم میگیم این رفتار غلطه تاثیری نداره
من گاهی فکر میکنم خواهر به کل روانی شده و اگه جلوشو نگیریم بچه رو میکشه :(
خواهشم اینه که راهنمایی کنید چکار کنیم
امکانش هست جایی معرفی کنید من هم خواهرمو ببرم نشون بدم ؟ مشاوره حضوری براش خوبه؟ یا با خود بچه چه کنیم؟ حتی برا تنبیه هم اگر یه وعده بهش غذا نده نمیگه گشنم شده .. خیلی لجباز
شیوه های تشویقی هم نتیجه نداره به هیچ عنوان باج بول نمیکنه مثلو بگی اگه غذاتو بخوری و حرف گوش کنی فلان کارو برات میکنم.. اصلا روش اثر نداره
هر روقت میان خونه ما کلی گریه میکنه که من نمیرم مامانم منو کتک میزنه... خیلی ناراحت کننده ست...لطفا کمک کنید

سلام من یه بچه 2 ساله دارم وقتی یه چیزی ور میخاد بهش نمیدی خیلی جیغ و داد میکنه زیاد میبرمش خونه پدر و مادرم وقتی جلوی در خونه اونها رد میشم اما قصد ندارم برم اونجا به شدت جیغ می کشه و بی تابی میکنه میخام ببینم این نتیجه گوش دادن ما به خواسته هاشه ایا توی این سن هم باید جلوی درخواستهای بچه ها ایستاد تا بد بار نیان ؟از اینده اش می ترسم ممنون میشم راهنمایی کنید

UserName