پرسش

سلام خدمت مشاور محترم
ایمان هستم دو فرزند دارم
سال 89 عقد کردم و تا الآن هنوز متوجه هستم که همسرم بمن دروغ میگوید یا چیزی را پنهان میکند.
با او رودر رو صحبت کردم و اولین چیزی شنیدم کتمان کردن است.
او حقوق بگیر است و من شغل آزاد و با درآمد بیشتر
با هم قبل ازدواج توافق کردیم که هیچ کس چه زن و چه مرد مسئولیت صرف یک موضوع ندارد یعنی من هم میتوانم در خانه کمک کنم و هم بیرون کار کنم و کسی وظیفه اش نیست و با این ایدئولوژی زندگی را شروع کردیم
خب الآن تقریبا 8 سال گذشته و او طبق عادت معلوم نیست مقداری از حقوقش را چیکار میکند و در عمل نیز ندیدم اهل پس انداز باشد و مدیریت کردن پول را بلد نیست و حتی با صحبت های من در باره ساختن آینده هیچ تاثیری در او نداشته حالا به هر زبان و لحنی که صحیح و روان وخوش بوده گفتم.
در هر صورت او یا دروغ میگوید ویا جواب سر بالا و دروغ درباره پرسش های من در رابطه با مسائل مالی ارائه میدهد.
و این دروغ در مسائل دیگر هم ارتباط تنگاتنگی داردو مثال زدنیست.
چه با مهربانی و چه کم محلی و چه خشم همه را امتحان کردم و جوابی نگرفتم.
خو عزیز من کار غلط غلطه دیگه نکن.
کوچکترین حرف من در رابطه با این قضیه باعث دلخوری او میشود و ناراحت مینشیند یه گوشه تا روز
خو من چی بگم اگه مطرح نکنم که باید بیخیالی طی کنم که ضررش رو دیدم تا الان. و اگر مطرح کنم باید ناراحتیش رو هم تحمل کنم بشم افسرده.
خو بابا یه مرد آرامش لازم داره توی خونش بخدا.
والا داخل این هشت سال زندگی یک بار نشد راجع به مسئله یا مشکلی از من ناراحت شده باشه و گلایه کنه که میخوام بگم والا من مرد خوبی بودم و باندازه لازم در زندگی مشترک آگاهی داشته و دارم. و حتی مطرح کردم آیا بدی از دیدی یا مشگلی داری یا نه. و جواب داده خیر بدی ندیدم وگفته تو خوبی. بچه دار که شده بود با من در جریان نگذاشت و پنهانی بود.بعد دو ماه من از ظاهرش فهمیدم.
در بند هیچ برنامه ریزی برای زندگیش نیست و بلا نسبت انگار نمیفهمه بالواقع.
بلد نیست بچه بزرگ کنه
بچه من از فرط بیکفایتی ایشون در منزل و پیگیری نکردن درمان سرماخوردگیش کهنه شده و تبدیل به آلرژی شده و توصیه های پزشک رو مرتب انجام نمیده.
حتی خونه داری هم اونجور که شایسته ی یک خانمه بلد نیست
و حتی بقیه فامیل هم نظر دادن و گفتن که انگار خونه دانشجوییه.
من منظم و مرتبم ولی بچه های من تنشون بوی شاش میده. فرش خونه همینطور پتو و تشک بچه همینطور.
انگار طرف گاوه و حرف حالیش نیست بخدا. والا چی بگم و از کجاش بگم.
دیگه با دروغ که نمیشه کنار اومد بابا بخدا.

پاسخ

سلام کاربر گرامی. طبیعی است وقتی از دست همسرتان ناراحت و عصبی هستید فقط روی نکات منفی او تمرکز کنید و زندگی مشترک را در کل مایه عذاب و دلخوری ببینید ،ولی حتما همسرتان صفات مثبتی هم دارد ، سعی کنید آنها را به خودتان یادآوری کنید. دروغگویی کار بسیار زشتی است، برای درک  بهتر شرایط آخرین مورد دروغگویی را دقیقا توضیح دهید و بنویسید دقیقا چه میگویید. مثلا اگر جمله خود را با چرا و لحن عصبی شروع کنید مسلما نمیتوانید انتظار داشته باشید همسرتان راست بگوید.مرتب  ایراد گرفتن و تذکر دادن هم باعث تغییر در او نخواهد شد. همسرتان چند سال دارد و شما چگونه درباره انتظاراتتان با او صحبت میکنید؟ آیا شفاف هستید و یا با زبانی صحبت میکنید که او متوجه نمیشود و همین باعث میشود احساس کنید با گاو گفتگو میکنید؟ لطف کنید به سوالات پاسخ دهید . منتظر پاسخ شما هستم. موفق باشید