راهنمای خرید ماهی های آکواریومی :


بعد از شفاف شدن آکواریوم , میتونید به خرید ماهی اقدام کنید ! اما قبل از هر چیز باید بدونید که چه نوع ماهی ای رو میخواهید نگهداری کنین . برای خرید ماهی نکات مهمی رو باید در نظر بگیرید :


- هرگز از ماهی فروشیهای کثیف یا بی اعتبار ماهی نخرید .


- ماهی هایی رو انتخاب کنید که با هم سازگاری داشته باشن چه از نظر همزیستی و چه از نظر نحوه پرورش و تغذیه و خصوصیات رفتاری . برای نمونه نمیتونید ماهی گوشتخوار بخرید و در کنار ماهی گیاه خوار قرار بدید . و یا ماهی کم تحرک بخرید و در کنار ماهی های پر تحرک و مهاجم قرار بدین . ماهی سرد آبی بخرید و در کنار ماهی های آب گرم قرار بدین . ماهی ریز رو در کنار ماهی های خیلی درشت قرار بدین .


- ماهی ای رو انتخاب کنید که بیمار نباشه ! ماهی های بیمار روی بدنشون لکه های سفید بصورت نقطه های ریز دیده میشه و یا تنشون زخمی هست و لکه های سرخ داره و یا چشم و پولک هاشون میتونه پف کرده و مات باشه و از همه مهمتر کم تحرک باشن و باله هاشون جمع باشه و کف آکواریوم بخوابن و دم و باله های شنا رشته رشته و از هم جدا و خورده شده باشه ! اینها مشخصات عمومی ماهی بیماره که باید خیلی دقت کنید . ماهی سالم سرحال و فعاله و باله های شناش کاملن باز هستن و با اشاره دست سریع عکس العمل نشون میدن و رنگ شفافی داره .

- لازمه ماهی ای رو که میخرید در مورد نوع غذا و دمای آب و سازگاریش با ماهی های دیگه از فروشنده حتمن سوال کنید و بعد اقدام به خرید بکنید !! گاهی ماهی ها خیلی زیبا هستن اما نگهداری اونها فقط یکروز بیشتر نیست چون شرایط نگهداریشون مشکله و سریع میمیرن . پس جدا از زیبایی به توانایی خودتون در نگهداری از ماهی ها هم توجه کنید .


- خرید ماهی های خیلی درشت در کنار ماهی های ریز توصیه نمیشه . اگر مایل به خرید ماهی درشت هستین , 4 تا 6 عدد ماهی درشت کافیه ولی زیباترین حالت داشتن 10 تا 15 ماهی متوسطه و یا اگر مایل به خرید ماهی های ریز هستین , خوبه که اونها رو بصورت گروهی بخرید . یا همین طور ماهی های کم تحرک .


- تشخیص نر و مادگی بیشتر ماهی ها امکان نداره و در سن کم ممکن نیست . مخصوصن ماهی های گوشتخوار کوچک . بهتره که اگر قصد پرورش این ماهی ها رو دارین اونها رو بصورت گروهی خریداری کنید در دسته های 4 – 5 تایی تا خودشون جفت یابی کنن و از این نظر فروشنده رو مقصر ندونین .


- در آکواریوم بزرگ بهتره ماهی های پر تحرک و گروهی رو نگهداری کنید تا ماهی های ریز و کم تحرک . و بر عکس در آکواریوم کوچک بهتره ماهی های ریز رو انتخاب کنید .

-

دقت کنید که هر نوع ماهی ای برای آکواریوم مناسب نیست و بعضی فروشندگان هم فقط به فروش ماهی فکر میکنن نه به توانایی و تجربه شما برای نگهداری ماهی ! پس از خرید ماهی هایی که شناختی نسبت بهشون ندارین و یا نیازمندی های زیاد و حرفه ای میخوان مثل ماهی های دیسکاس و نئون ها و جواهر ماهی ها و ماهی های گوشتخوار و مخصوصن آب شور در ابتدای کار , خودداری کنید .


- دقت کنید هیچ وقت از فروشنده ای که ماهی مرده و بیمار در بین ماهی هاش وجود داره ماهی نخرین . چون احتمال داره بیماری به آکواریوم شما هم منتقل بشه !


- هرگز آبی رو که توی کیسه نایلونی حاوی ماهی هست و از فروشنده گرفتین رو در آکواریوم خالی نکنید . بهترین کار اینه که یک ظرف یا سطل آب داشته باشین و 24 ساعت قبل آب کنین و توی اون به اندازه 5 گرم نمک بریزین و کمی هم محلول متیل بلو . وقتی ماهی رو از فروشنده میخرید و به منزل میارین , ماهی رو با تور بگیرین و توی این آب برای مدت یکساعت قرار بدین و در واقع قرنطینه کنین . و بعد با تور تمیز گرفته و به آکواریوم انتقال بدین . این عمل باعث میشه اگر بیماری ای روی پوست یا همراه آب ماهی باشه , از بین بره و ماهی ضد عفونی بشه و آکواریوم شما آلوده نشه .


- موقع خرید گیاهان آکواریومی توی یک لیوان یکبار مصرف مقدار 5 گرم پرمنگنات پتاسیم که از داروخانه خریدین حل کنین . حالا گیاهانی که خریدین رو در سطل آب قرار بیدن و محلول پرمنگنات رو در سطل آب خالی کنید و 15 دقیقه صبر کنین تا کاملن ضد عفونی بشه و بعد زیر آب خوب بشورید و در آکواریوم بکارید !


- هرگز گیاهان آکواریومی رو از جایی نخرین که روی گیاهان حلزون وجود داره . حلزون ها باعث میشن که سطح آکواریوم در مدت کوتاهی پوشیده از حلزون بشه و گیاهان رو میخورن و سوراخ سوراخ میکنن و تخم ماهی ها رو هم نابود میکنن . بهترین دارو برای حلزونها نمک طعام هست که اگر گیاهان رو برای 5 دقیقه در آب و نمک غلیظ قرار بدین , تمام حلزونها و تخم حلزونها رو نابود میکنه ! همینطور کسانیکه حلزون دارن و نمیدونن چطور از شرش راحت بشن ماسه هاشون رو خوبه توی آب نمک غلیظ بخیسونن .


- از انداختن حیوانات آبزی مثل لاک پشت های آبی , مارماهی , قورباغه و سمندر و خرچنگ و میگو در آکواریوم جدن خودداری کنید . این حیوانات انگل های خاصی دارن و گوشتخوارن و شدیدن مهاجم و آلودگی ایجاد میکنن و بهتره جدا نگهداری بشن در صورت تمایل !!!!

.tebyan.net/Weblog/mehdi007

چه نوع فیلتری برای آکواریوم مناسب است :

در این مقاله سعی در کمک به کسانی شده که در انتخاب فیلتر تصفیۀ مناسب دچار تردید و مشکل شده اند.

به صورت کلّی اوّلین مسئله این است که بهتر است فیلترمان اینترنال ( داخلی ) باشد یا اکسترنال ( خارجی ) ؟

فیلترهای اینترنال به مراتب کوچکتر از انواع اکسترنال می باشند، امّا به این معنی نیست که فیلتر اینترنال کمتر از نوع اکسترنال می تواند آب را تمیز کند.

جالب است بدانید در بسیاری موارد انواع اینترنال ، آب را بهتر تمیز و شفّاف می کنند.

علّت این مسئله در آن است که در اصل، مادّۀ داخل فیلتر اینترنال ، ابر و یا الیاف Wool می باشد که نقش صافی را دارند و ذرّاتی را که توسّط چشم قابل دیدن هستند و اجتماع آن ها آب را کدر می کند به دام می اندازند.

و چون فیلتر سطح مقطع ورودی بالایی دارد ( تمام بدنۀ فیلتر ) بیشتر می تواند از این ذرّات جذب کند.

(نسبت به فیلترهای اینترنال که ورودی آن ها فقط یک لوله می باشد )

و از طرفی هم به دلیل فشار زیاد خروج آب در این نوع، دائماً آب به هم می خورد و ذرّات فرصت ته نشین شدن را پیدا نمی کنند.

امّا در فیلتر های اکسترنال جریان خروجی معمولاً کمتر است و ذرّات درشت بیشتر ته نشین می شوند.

اوّلین مشکل در آن است که هنگام تمیز کردن فیلتر اینترنال شما هر بار باید دست در آب آکواریوم کنید و به جز آن، نسبت به انواع اکسترنال باید زود به زود فیلترتان را تمیز کنید.

در نوع اینترنال نمی شود عملاً و آن طور که باید و شاید، از موادّی همچون زغال ، سرامیک و بیوبال و... استفاده نمود؛

چرا که برای این کار :

اوّلا به فضا نیاز دارید تا از هر مادّه مقدار کافی در آن جای دهید.

دوّما استفاده از این مواد باید آب به ترتیب از ابر، الیاف ، زغال ، سرامیک و بیوبال ها عبور کند. امّا به دلیل اینکه اکثر فیلترهای اینترنال آب را از تمام نقاط بدنه جذب می کنند، این ترتیب رعایت نمی شود و عمر مواد به شدّت کاهش می یابد.

- سوّماً در فیلترهای اینترنال آب در مخزن حاوی این مواد نمی ماند و فرصتی برای رسیدگی به باکتری های مفید نخواهد بود.

- فیلترهای اینترنال به مراتب ارزان تر هستند و برای آکواریوم های کوچک که تمیز کردن دستی آن ها راحت است، مناسب تر می باشند.

 امّا فیلترهای اکسترنال در قدیم تنها از ابر و الیاف پر می شد و تنها تفاوت آن با نوع اینترنال در قدرت و حجم آب در گردش، و همچنین راحتی در تمیز کردن آن بود.

امروزه با گرایش آکواریوم داران به سمت ایجاد اکوسیستم و برخوردهای بیولوژیکی با محیط آکواریوم، فیلترهای اکسترنال جایگاه ویژه ای پیدا کرده اند.

فضای بزرگ محفظۀ این فیلتر ها در واقع محیطی مناسب است تا باکتری های مفید و ضروری برای آب در آن کشت شود.

در واقع با ریخت موادّی چون سرامیک و بیوبال شرایط مناسبی برای زندگی،تغدیه و البته تولید مثل این نوع باکتری ها فراهم می شود.

در این حالت، مخزن مانند لوله ای نیست که آب از آن گذر کند، بلکه مانند محلّی است که همواره مقداری آب به آن وارد و مقداری از آن خارج می گردد و همیشه مقداری آب وجود دارد که باکتری ها در آن فعّالیت کنند، البته این باکتری ها به جریان آب نیز نیازمندند که در فیلترهای اکسترنال این جریان بسیار مناسب است.

در هر حال وقتی به ترتیب درست همه چیز را چیده باشید :

آب ابتدا از ابر عبور می کند و ذرّات درشت مانند خرده گیاه های پوسیده و ... در آن گیر می کند.

سپس آب وارد الیاف می شود که ذرّات کوچک تر آب را که در واقع آن را تار می کنند به دام می اندزد.

در مرحلۀ سوّم به سرامیک می رسد که باز هم روزنه های کوچک تری دارد و البته باکتری ها در این روزنه ها منتظر غذا هستند و پناه گرفته اند؛ باز مرحله ای دیگر سپری می شود.

در قسمت بعدی آب به زغال می رسد که در واقع تنگ ترین صافی است و علاوه بر گرفتن ذرّات میکروسکوپی آب، بوی بد و اثر داروها و حتّی عدّه ای از میکروب های آب را می گیرد.

بیوبال هم که با به هم زدن جریان اب باز محیط رو برای رشد باکتری ها آماده تر می کند.

در انتخاب فیلترهای اکسترنال چند نکته بسیار ضروری است :

اوّل این که بدانید؛ فیلتر شما بیرون از آب قرار دارد و اگر به هر دلیلی آب از آن نشت کند تا آخرین قطرۀ آب آکواریوم رو باید از روی فرش جمع کنید.

پس دقّت کنید که فیلتر شما بست های محکم و مطمئنی داشته باشد، خیلی مواقع روی شیرها و بدنۀ این فیلترها ترک هایی بسیار ریز هست که دیده نمی شوند و وقتی که آب با فشار شروع به گردش کرد، می بینید که از جایی قطره قطره آب می چکد.

 پس جنسی را بخرید که بتوان روی قطعات یدکی و خدمات فروشندۀ آن حساب کرد.

شروع به کار فیلترهای اکسترنال همواره مشکل اساسی دارندگان آن ها بوده،

منظور از شروع به کار زمانی نیست که فیلتر خاموش است و می خواهید آن را روشن کنید، بلکه زمانی است که آن را خالی و پر کرده اید و قطعات آن باز و دوباره بسته شده.

این پمپ وقتی شروع به کار می کند که تمام محفظه پر از آب باشد و از هوا خالی، این امر معمولاً در شروع امکان ندارد زیرا نمی توان فیلتر را بیش از اندازه از آب پر کرد.

برای حلّ این مشکل در مدل های قدیمی راه هایی وجود داشت :

ابتدایی ترین راه این بود که با مکش دهان هوا را خالی و قسمت باقی ماندۀ مخزن را از آب پر می کردند و موتور را روشن می نمودند.

بعضی لولۀ خروجی و ورودی آب را ( که اختلاف سطح با هم دارند ) برعکس روی فیلتر سوار می کردند و این اختلاف سطح باعث می شد که آب به داخل فیلتر برگردد و آن را پر کند.

بعدها از تلمبه های دستی استفاده شد که هنگام شروع به کار با آن آب را داخل فیلتر می کردند.

امروزه شرکت های معتبر تلمبه هایی روی بدنه فیلتر تعبیه کردند که با فشار دادن آن تمامی کارهای بالا در چند فشار انجام می شود و فیلتر شروع به کار می کند.

پس به وجود تلمبه روی دستگاه توجّه کنید.

مارک و قدرت موتور نیز بسیار موثر است و سعی کنید از مارکی استفاده کنید که بعدها موتور آن ضعیف نشود.

همواره به مشخصات موجود روی کاتالوگ فیلتر توجه کرده و آن ها را با مشخصات تانک خود مقایسه کنید.

در تمامی موارد نوشته می شود که فیلتر برای چه حجمی از آب مناسب است و برای حساب نمودن حجم آب آکواریومتان مطلبی در همین سایت موجود است.

m-ameli.com

منبع : پارس انتخاب

راهنمای خرید خمیردندان کودک

اگر سری به داروخانه‌ ها بزنید، انواع خمیردندان ‌های مخصوص کودکان را پیدا خواهید کرد که با تیوپ‌های رنگی و زیبا موجب جلب توجه کودکان می‌ شوند.

این خمیردندان‌ها با طعم ‌های مختلف توت ‌فرنگی، موز و حتی لیمو و ژله تهیه می‌ شوند تا بچه‌ ها به شوق خوردن یک خمیردندان خوشمزه هم که شده، شب ها دندان‌ های شان را مسواک بزنند.

ولی این بار که همراه کوچولو‌های تان به فروشگاه رفتید به جز طعم و شکل ظاهری خمیردندان، به نکات دیگری هم توجه کنید تا خرید سالم ‌تر و بهتری داشته باشید.

* قبل از دو سالگی، خمیردندان بدون فلوراید:

قبل از دو سالگی، کودک شما باید از خمیردندان بدون فلوراید استفاده کند. بنابراین برای خرید خمیردندان برای کودک زیر دو سال، حتما به نوشته‌ های روی تیوپ خمیردندان دقت کنید که خمیردندانی تهیه کنید که بدون فلوراید باشد.

کودکان قبل از دو سالگی معمولا نمی ‌توانند توصیه‌ های شما را برای قورت ندادن خمیردندان اجرا کنند و ناخواسته مقداری از خمیردندان را قورت می‌ دهند.

جذب خمیردندان و فلوراید آن در بدن می ‌تواند موجب مسمومیت کودک شود و یا سبب بد رنگ شدن دندان‌هایش شود که این عارضه "فلوئوروزیس" نام دارد.

* اندازه یک نخود خمیردندان: 

برای کودک لازم نیست خمیردندان‌هایی بخرید که تیوپ خیلی بزرگی دارند، چون هم نگهداری آن ها در دست کودک دشوار است و هم کودک در هر بار مسواک زدن نیاز چندانی به خمیردندان ندارد.

در هر بار مسواک زدن کافی است به اندازه یک نخود خمیردندان روی مسواک کودک ‌تان بگذارید و از او بخواهید پس از مسواک زدن باقی‌ مانده آن را به بیرون تف کند.

بنابراین خرید تیوپ‌های کوچک خمیردندان برای کودکان به صرفه ‌تر است که هم کودک از طعم و مزه آن خسته نمی‌ شود و هم خمیردندان مدت زیادی باقی نخواهد ماند تا محتویات آن فاسد شود.

شرکت ‌های تولید کننده خمیردندان کودک هم معمولا تیوپ ‌های خمیردندان را برای کودکان در اندازه‌ های کوچک می‌ سازند و به بازار ارائه می ‌کنند.

مشخصات یک مسواک مناسب

بارها و بارها شده که بیماران از من در مورد مسواک خوب و اینکه چه خمیر دندانی را مصرف کنیم، سئوال کرده اند. فکر می کنم این سئوال در ذهن خیلی های دیگه باشه، به خصوص با این همه مسواک و خمیر دندانی که در بازار است و تبلیغات زیادی که وجود دارد آدم گیج می شود که معیار انتخاب خمیر دندان و مسواک خوب چیست؟ در این مطلب سعی می کنم چند نکته را برای افزایش آگاهی شما نسبت به این موضوع متذکر شوم.

در مورد خمیر دندان باید بگویم که اصلا حساسیتی نسبت به این موضوع نداشته باشید. چرا؟

راستش را بخواهید خمیردندان های مختلف فرق چندانی با هم ندارند، بخصوص که در رعایت بهداشت دهان و دندان نوع خمیر دندان حداقل نقش را دارد.

همه خمیر دندان ها این مواد را دارند و تفاوت آنها جزئی است و بسته به نوع مواد خوشبو کننده یا نوع بسته بندی شاید اختلافی با هم داشته باشند که این اختلاف هم نقش چندانی در بهداشت دهان و دندان بازی نمی کند. به عنوان مثال خمیردندان سیگنال با پاوه هیچ فرقی ندارند و اینطور نیست که بگوییم حالا سیگنال چی هست؟! به تبلیغات در این موارد اهمیت ندهید.

نوع مسواک بر خلاف خمیر دندان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. چرا ؟ چون نقش اساسی در بهداشت دهان و دندان دارد. شما بدون خمیر دندان می توانید به خوبی دندان هایتان را تمیز کنید، اما اگر مسواک خوبی نداشته باشید، این امر غیر ممکن است. برای همین سعی می کنم شرایط یک مسواک خوب را برایتان به طور مفصل توضیح دهم.

  

یک مسواک خوب آن است که بعد از مدتی استفاده، پرزهای آن پخش و پلا نشود. عکس بالا را نگاه کنید. این مسواک مفت هم نمی ارزد. می بینید که چقدر پرزهای آن پخش و پلا شده است. شاید بگویید که همه مسواک ها بعد از مدتی اینطور می شوند. نه اینگونه نیست. مسواک اگر خوب باشد، به جای اینکه دو هفته ای داغون شود، 4-3 ماه بدون اینکه پرزهایش مشکلی پیدا کنند، کار می کند.

  

این مسواک حدود چهار ماه است که استفاده می شود. می بینید که پرزهایش صاف و سرحال هستند.

حال چرا باید به پرزهای مسواک اهمیت داد؟ واقعیت این است که اگر به نوشته ای که در مورد نحوه مسواک زدن(لینک ان در پایین صفحه است) داشتم دقت کرده باشید، تمیز کردن دندان ها وقتی میسر است که پرزهای مسواک خاصیت FLEXIBILITY یا خاصیت ارتجاعی خود را از دست نداده باشند. خاصیت ارتجاعی پرز مسواک به حالتی گفته می شود که وقتی پرز مسواک را خم کردیم به حالت اولیه ی خود برگردد. این حالت باعث می شود که پرزها، مواد غذایی را به خوبی تمیز کنند. اگر این حالت وجود نداشته باشد موقعی که پرزهای مسواک را روی دندان می کشیم به جای اینکه مواد غذایی را تمیز کنند، از روی آن سُر می خورند و ردّ می شوند.

حال اگر مسواک خوبی داشته باشید، پُرزهای آن برای چندین ماه خاصیت ارتجاعی خود را حفظ می کنند. ولی پرزهای یک مسواک ارزان و نامرغوب بعد از چند بار استفاده، پخش و پلا می شود. اگر دیدید مسواکی اینگونه است، دیگر از آن نوع نخرید.

  

به تصویر بالا نگاه کنید. همین الان بروید دستشویی و مسواک هایتان را بررسی کنید. هر کدام مثل مسواک بده شده اند، آن را دوربیندازید ؟! و یک مسواک مرغوب و مناسب بخرید.

بعد از مسواک زدن و دندان ها و شستن آن، کف پرزهای مسواک را به خوبی بررسی کنید تا کاملا تمیز شده باشد، زیرا ما به تمیز بودن خود مسواک کمتر اهمیت می دهیم.

  

این عکس را می بینید. این مسواک با این همه کثیفی توسط یکی از بیمارانم مصرف می شد که من آن را مصادره کردم !!!! زیرا از بیمارهایی که نزد من می آیند، می خواهم دفعه ی بعد مسواک خودشان را بیاورند تا با آن مسواک زدن را توضیح بدهم و این فرصتی می شود که مسواکشان را هم بررسی کنم. این مسواک یک بنده خدایی بود که تا آخرین روز هم مصرف می کرده ؟!

زیاد به این مسئله فکر نکنید که مسواک نرم بخریم یا زبر!! آنچه که مهم است دقت در تمیز کردن دندان ها و وضعیت پرزهای مسواک است.

از تجربه ی دندانپزشک خود در زمینه ی انتخاب مارک مناسب برای خرید مسواک استفاده کنید، چون این مارک در هر کشوری فرق می کند. در ضمن چندین مسواک با مارک های متفاوت وجود دارند که همگی خوب هستند.

با توجه به اینکه ممکن است در هر شهری مسواک مرغوب در دسترس متفاوت باشد، لذا از ذکر اسامی مارک های مناسب خودداری می کنم.

اگر پُر کردگی های ناجور یا دندان های پوسیده ای دارید که دارای لبه های تیز هستند، این حالت ها به مسواک شما آسیب می رساند و با شکستن پرزها، خاصیت ارتجاعی آنها را از بین می برند. لذا هر چه سریع تر باید نسبت به ترمیم دندان ها و پر کرددگی های ناجور اقدام کنید و مسواکتان را هم عوض کنید.

منبع : WWW.IRANDENTIST.INFO

با انواع خمیردندان آشنا شوید

می ‌گویند شاید در آینده نیازی به خرید خمیردندان نداشته باشید، چون مسواک‌ های نسل آینده، شما را از مصرف خمیردندان بی ‌نیاز می ‌کنند. دانشمندان در داخل این مسواک‌ ها، هسته ‌ای از جنس "دی‌اکسید‌تیتانیوم" قرار داده‌اند که موجب نوعی واکنش الکتروشیمیایی می ‌شود که به راحتی پلاک ‌های میکروبی و جرم را از روی دندان‌ ها برمی‌ دارد. ولی تا قبل از اینکه چنین مسواک‌ هایی به بازار بیایند، شما باید همچنان به دنبال خرید یک خمیردندان مناسب باشید.

مطلب زیر را بخوانید تا خمیردندانی را بخرید که علاوه بر طعم و رنگ دلخواه شما، بتواند از پوسیدگی دندان‌ های شما نیز پیشگیری کند.

خمیردندان های ضد پوسیدگی

خمیردندان ‌های حاوی فلوراید، اثر کاهش دهندگی پوسیدگی دندان‌ ها را بر عهده دارند. مطالعات نشان می ‌دهد اگر شما در سنین کودکی یعنی حدود 2 سالگی از خمیردندان فلوراید دار استفاده کنید و همچنان به مصرف آن در سنین بزرگسالی ادامه دهید، می‌ توانید تا 44 درصد از پوسیدگی دندان ‌ها جلوگیری کنید. اگر شما دنبال خرید این خمیردندان ‌ها هستید، باید بگویم که در این نوع خمیردندان‌ها معمولا فرمول فلوراید و یا کلمه فلوراید دار را به زبان کشور سازنده روی تیوپ خمیر دندان می‌ نویسند.

خمیردندان‌های سفید کننده

این روزها خیلی ‌ها به دنبال خرید خمیردندان‌هایی هستند که هر چه بیشتر دندان ‌هایشان را سفید کند. از طرفی دیگر شرکت‌ های سازنده خمیردندان نیز در رقابت شدید با هم هستند تا خمیردندان‌ هایی را ارایه دهند که مشتریان بیشتری را به خاطر خواص سفید کنندگی بیشتر آن، جذب کند.

ولی شما باید به عنوان یک مصرف کننده از خمیردندان‌های سفید کننده انتظارات منطقی داشته باشد.

این خمیردندان ها دارای مواد ساینده و پاک ‌کننده قوی هستند که موجب تمیزی و سفیدی و شفافیت دندان‌ها می‌شوند.

لذا اگر دندان‌هایی سالم و بدون پوسیدگی دارید، ما خرید این خمیردندان‌ ها را به شما توصیه می ‌کنیم، ولی اگر دندان‌هایتان دارای پوسیدگی متعدد و مینای آسیب دیده است، بهتر است دور این خمیردندان‌ها را خط بکشید، چون مواد شیمیایی قوی موجود در آنها به طور مستقیم روی عاج دندان قرار گرفته و سبب بروز حساسیت دندانی در شما می‌ شود.

خمیردندان‌ های ضد حساسیت

بیشتر شرکت های تولید کننده خمیردندان در میان محصولات خود، خمیردندان های ضد حساسیت را هم به بازار عرضه می ‌کنند. این خمیردندان‌ها مخصوص افرادی است که دندان‌ های حساسی دارند و با خوردن بستنی یا آب یخ یا چای و قهوه داغ، ناگهان دندان‌هایشان درد شدیدی را احساس می ‌کند.

اگر شما هم چنین مشکلی دارید یک تیوب از این خمیردندان ‌ها بخرید، ولی فراموش نکنید این خمیردندان‌ها برای استفاده روزمره و دایمی نیست. به طور معمول باید دو هفته از این خمیردندان‌ها استفاده کنید و بعد از آن تا چند هفته با خمیردندان‌ معمولی دندان ‌هایتان را مسواک بزنید. سپس با توصیه دندان پزشک، برای برطرف شدن مشکلتان، یک یا چند دوره دیگر از این خمیردندان‌ها استفاده کنید.

خمیردندان‌ های ضد جرم

اگر سیگاری باشید، گاهی وسوسه می‌ شوید که یک خمیردندان ضد جرم مخصوص سیگاری ها را بخرید و از شر جرم‌ های روی دندان‌ و تغییر رنگ آن خلاص شوید.

ما به شما توصیه می ‌کنیم که از خمیردندان های ضد جرم استفاده نکنید. این خمیر‌دندان‌ ها حاوی موادی است که قدرت سایندگی شان بالاست. بنابراین اگر شما هر شب از این خمیردندان ها استفاده کنید، باید در انتظار سایش مینای دندان هایتان باشید که از این محل‌های ساییدگی، دندان‌ها حساس می‌ شوند و شما با خوردن هر خوراکی یا نوشیدنی سرد و گرم احساس درد خواهید کرد.

ذرات ساینده این خمیردندان ها، سایش لثه‌ ها را هم در پی دارند. بنابراین اگر سیگاری‌ نیستید، اصلا چنین خمیردندانی را نخرید.

اگر هم سیگاری هستید استفاده از این خمیردندان‌ها را به یک ‌بار در هفته و یا هر دو هفته یک ‌بار کاهش دهید.

خمیردندان ‌های چینی

شاید برخی از خمیردندان ها، قیمت بسیار ارزانی داشته باشند. بیشتر این خمیردندان‌ ها، چینی هستند که استفاده از آن ها ممنوع اعلام شده است. چندی پیش اخباری درباره سمی بودن ترکیبات خمیردندان‌های چینی در بازارهای جهانی پخش شد و بسیاری از کشورها واردات خمیردندان از چین را ممنوع کردند.

توصیه آخر

هنگام خرید خمیر دندان، باید وجود موادی مانند "دی‌اتیلن گلیکول، دی ‌گلیکول" و یا "دی‌ گلیکول استئارات" را در آن بررسی کنید، اما ممکن است بعضی از خمیردندان ‌ها، لیست مواد تشکیل ‌دهنده را ذکر نکرده باشند که در این صورت باید به نام کشور سازنده، نشان استاندارد و مجوز وزارت بهداشت توجه کنید.

کدام رنگ مو را انتخاب می‌کنید؟

هفته نامه سلامت:معیارهای علمی برای گزینش پرمصرف ترین محصول آرایشی خانم ها و آقایان
دکتر هانیه زائررضائی
از رنگ‌موهایتان خسته شده‌اید؟ مشکی دلتان را زده؟ از موی روشن هم خوشتان نمی‌آید؟ چه رنگی را انتخاب کرده‌اید؟ قهوه‌ای سوخته؟ مطمئنید که به شما می‌آید؟ اگر این رنگ را تنها از روی کاتالوگ‌های موجود در فروشگاه‌ها انتخاب کرده‌اید، بعید نیست 2 روز دیگر پشیمان شوید. اگر هم این رنگ مو را دوست شما استفاده کرده و شما هم خوشتان آمده، باید بدانید که یک رنگ یکسان روی موهای مختلف نمودهای متفاوتی دارد. انتخاب رنگ‌مو آن‌قدرها هم که فکر می‌کنید، ساده نیست!

ساختمان طبیعی مو
هر تار مو از دو بخش غلاف و ریشه تشکیل شده است. غلاف همان‌طور که از نامش پیدا است، دور تا دور پوست و ریشه را که (در زیر سطح پوست قرار دارد) می‌‌پوشاند. رشد مو از قسمت ریشه صورت می‌گیرد (نه از نوک مو)! و سایر بخش‌های مو مرده هستند. رنگی که موها دارند، به‌دلیل وجود رنگدانه‌هایی در آنها است. این رنگدانه‌ها از 2 نوع که یک نوع آن شامل رنگدانه‌های قهوه‌ای تا سیاه و نوع دیگر در برگیرنده رنگ‌های طلائی، زرد، حنائی و قرمز است. نبود رنگدانه هم باعث سفیدی موها می‌شود. قبل از اینکه به سراغ رنگ موها برویم، این را هم بدانید که موهای نرم نسبت به موهای ضخیم و زبر زودتر صدمه می‌بینند ولی در عوض، جذب مواد شیمیائی در موهای نرم سریع‌تر است. موهای زبر به علت اینکه لایه‌های کوتیکول بیشتری دارند، معمولاً‌ در برابر رنگ موها و دکلره کننده‌ها بیشتر مقاومت می‌کند.

انواع رنگ مو
قبل از اینکه تصمیم قطعی به رنگ کردن موهای خود بگیرید، لازم است ابتدا انواع رنگ مو را بشناسید. رنگ موی موقت به رنگ موئی گفته می‌شود که فقط به اندازه یک بار شامپوزدن دوام دارد این نوع رنگ فقط بر روی ساقه مو قرار می‌گیرد. رنگ موهای نیمه موقت، یا نیمه ثابت به اندازه 4-6 بار شامپو زدن دوام دارند و برای پوشاندن موهای سفید بهتر است از این نوع رنگ‌موها استفاده شود که حاوی مواد اکسیدان ضعیف هستند اما اغلب آمونیاک ندارند. این نوع رنگ 2 تا 6 هفته بر روی مو باقی می‌ماند و به‌عنوان تقویت کننده رنگ طبیعی مو نیز از آنها استفاده می‌شود. اما رنگ موهای ثابت تغییرات کلی و اساسی بر مو می‌‌گذارند و نیاز به اکسیدان و آمونیاک دارند. برای اینکه بهتر تفاوت رنگ‌ موها را متوجه شوید، لازم است با عملکرد اکسیدان‌ها و آمونیاک‌ آشنا شوید. اکسیدان‌ها موادی هستند که استحکام زیادی دارند و به‌عنوان کاتالیزور عمل می‌کنند و به رنگ اجازه می‌دهند که به‌طور مستمر بر روی مو باقی بماند. اکسیدان‌ها قدرت‌های مختلف دارند.
مثلا‌ اکسیدان Vol 10 رنگ را فقط به‌طور جزئی باز می‌کند، اکسیدان Vol 20 قدرت بازکنندگی و روشن کنندگی بالاتری دارد و اکسیدان Vol 30 قدرت روشن کنندگی بسیار بالا را با کمترین میزان رنگ دارد. از آنجایی‌که اکسیدان‌های با درجه بالا میزان بیشتری از سولفور موهای شما را پاک می‌کند معمولاً توصیه می‌شود از اکسیدان‌های با درجه کمتر از 30 استفاده کنید. آمونیاک هم همین خطر را دارد.
آمونیاک ماده‌ای است که معمولاً در رنگ موهای دائمی استفاده می‌شود و مانند تمام قلیاها تمایل به جداکردن کوتیکول دارد و به همین دلیل به رنگ اجازه می‌دهد تا به داخل مو نفوذ کند. اگر آمونیاک به‌کار رفته بیش از حد تند باشد، پیوندهای سولفور مو بیش از اندازه جدا شده و در نتیجه مو سفت می‌شود و قطر و وزنش را از دست می‌دهد. این دو اصطلاح را هم به خاطر بسپارید:
سطح رنگ مو: منظور از<اول> یا سطح رنگ مو، درجه روشن کنندگی آن است. هر رنگی می‌تواند از رنگ روشن‌تر یا تیره‌تر ساخته شود و با اضافه کردن یک رنگ‌ تیره و یا روشن می‌توان این درجه را تغییر داد. رنگ موها چه طبیعی و چه مصنوعی از درجه 1 تا 10 طبقه‌بندی می‌شوند. درجه 1، نشان دهنده رنگ سیاه و درجه 10 نشان دهنده روشن‌ترین رنگ یعنی بلوند است.
تون: منظور از تون، گرم یا سرد بودن رنگ است. رنگ‌های گرم (هایت‌لایت‌کننده‌ها)، قرمز، نارنجی و زرد هستند. خاکستری، آبی، سبز و بنفش هم رنگ‌های سرد را تشکیل می‌دهند.

رنگ موی مناسب برای موی شما
با وجودی‌که هر چند وقت یک‌بار خبرهایی در مورد عوارض استفاده مداوم از رنگ مو و حتی سرطان‌زا بودن آنها بخش می‌شود (البته این مورد دوم بیشتر در مورد رنگ‌موهای قدیمی صدق می‌‌کند)، با این حال، نمی‌توان خانم‌ها را از استفاده از رنگ مو باز داشت. بنابراین وقتی خطرات احتمالی را به جان می‌خرید)!( سعی کنید دست کم به‌طور اصولی و درست از رنگ مو استفاده کنید. قدم اول، انتخاب رنگ مو به مرغوبیت رنگ، سلیقه و خواسته شما و مدت زمانی که می‌خواهید آن رنگ روی مویتان باقی بماند بستگی دارد. اغلب خانم‌ها از رنگ‌های تیره شروع می‌کنند و هر بار رنگ را یک درجه روشن‌تر از قبل انتخاب می‌کنند.در مورد پوست‌های روشن، های‌لایت آبی قرمز و برای پوست‌های صورتی و سرخ، رنگ کرم گلی، زیتونی تیره و قهوه‌ای تیره با سایه آبنوسی جلوه خاصی ایجاد خواهد کرد. بهترین رنگ‌ها برای کسانی که پوست گندمگون و برنزه دارند، رنگ‌های شیری، گل‌بهی، مسی، کرم نخودی، قهوه‌ای‌ـ زرد سوخته، فندوقی، عسلی، سبز کاهوئی و زرد است. برای چشم‌های آبی روشن، آبی خاکستری و آبی‌‌تیره، سبز تیره، قهوه‌ای و مشکی، بهترین رنگ مو ارغوانی با های‌لایت شرابی، پلاتینی، خاکستری، قهوه‌ای، قهوه‌ای تیره، مشکی و شیری است. برای چشم‌های کهربائی هم رنگ موهای طلائی با های‌لایت قرمز، قهوه‌ای طلائی، قهوه‌ای عسلی، فندوقی، مسی‌ و قهوه‌ای سوخته مناسبت است.
توجه داشته باشید که وقتی رنگ موهای خود را روشن می‌کنید، هاله گرمی از رنگ‌های زرد و قرمز دور شما دیده می‌شود.
رنگ کردن موهای سفید
برخی از موهای سفید به ویژه موهای ریز و کلفت و خاکستری رنگی که در اطراف شقیقه‌ها می‌رویند، در برابر رنگ مو مقاوم هستند و یا در مقایسه با سایر موهای سفید، به سرعت رنگ خود را از دست می‌دهند. اگر موهای شما خیلی زبر و مقاوم در برابر رنگ است شاید لازم باشد که قبل از رنگ کردن آنها را نرم کنید چون با نرم کردن، لایه‌های کوتیکول رنگ را بهتر جذب می‌کنند. در موهایی که 80 تا 100 درصد سفید شده‌اند، ابتدا اکسیدان با Vol20 یا 30 را مستقیماً روی موی سفید بگذرانید و پس از 5-7 دقیقه بشوئید. بهتر است از جائی که سفیدترین موها را دارد شروع کنید و پس از شستن، با حوله خوب خشک کنید. سپس از رنگی که یک درجه تیره‌تر از رنگ مورد نظرتان است، استفاده کنید. چون به خاطر نبودن رنگدانه در تار مو، رنگی که می‌گذارید روشن‌تر به نظر می‌رسد. برای بالا رفتن قدرت جذب موی سفید توصیه می‌شود که مدت زمان گذاشتن رنگ را به حدود 45 دقیقه برسانید.

خانم‌های باردار می‌توانند مویشان را رنگ کنند؟
متا‡سفانه پاسخ آسان و صریحی برای این سوِال وجود ندارد. پوست کف سر بسیار جاذب است و هنگام رنگ کردن، مقدار کمی از مواد شیمیایی رنگ وارد جریان خون شما می‌شود. دانشمندان در مطالعات و آزمایشاتی که بر روی حیوانات انجام دادند، مواد شیمیایی مو را با ناقص‌الخلقه شدن نوزادان حیوانات مرتبط دانستند. البته این مسئله در مواقعی ایجاد شد که دفعات رنگ زدن‌ها بسیار زیاد بود و موها به مدت طولانی در معرض رنگ‌های شیمیایی قرار گرفتند. در عین حال بر اساس مطالعاتی که تاکنون بر روی انسان‌ها انجام شده، رنگ کردن مو هنگام بارداری مطمئن و بدون خطر است و هیچ‌گونه آسیبی به جنین وارد نمی‌کند. اما واقعیت این است که هنوز تحقیقات پایان نیافته و جواب صددرصد مشخصی برای این سوِال وجود ندارد. بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند خانم‌های باردار برای رنگ‌ کردن موهایشان تا سه ماهه دوم یا سوم صبر کنند، چون سه ماهه اول زمان شکل‌گیری جنین و پیشرفت سلول‌های اولیه جنین است. و جنبن بسیار حساس و آسیب‌پذیر است. در ضمن اگر شما باردار هستید، می‌توانید به جای رنگ کردن کل موها از های‌لایت کردن استفاده کنید زیرا های‌لایت نیاز زیادی به رنگ و مواد شیمیایی ندارد و کمتر هم با پوست سر تماس دارد و در نتیجه پوست کف سر رنگی نمی‌شود. این روش می‌تواند تا حدی مطمئن‌تر از رنگ‌کردن تمام موها باشد.

این چند نکته را به‌خاطر بسپارید
‌ رنگ مو را روی پوست سر نمالید و اگر به طور اتفاقی رنگ مو روی پوستتان پخش شد، برای تمیز کردن آن از پودربچه استفاده کنید.
از رنگ کردن مو با درجات مختلف و رنگ‌های گوناگون بپرهیزید.
نوک موها به علت داشتن منفذ و خلل‌های بسیار زیاد معمولاً خوب رنگ نمی‌گیرد، برای رفع این مشکل، بهتر است همان رنگ مورد نظرتان و یا یک درجه تیره‌تر را انتخاب کرده و بدون اکسیدان آن را روی نوک موها بگذارید و بعد موها را خشک کنید. سپس رنگ‌ها را طبق معمول روی مو بگذارید تا رنگ تثبیت شود.
در تابستان به علت تا‡ثیرات مخرب خورشید و گرما، رنگ موها ثابت نمی‌ماند بنابراین بهتر است که برای درست کردن خلل و فرج مو و نرم کردن آن از نرم کننده استفاده کنید.
موی بلوند در اثر مواد شیمیایی موجود در استخر شنا سبز می‌شود. برای رفع این مشکل از رنگ‌های گرم مانند قرمز یا طلائی استفاده کنید. البته شامپوهای براق کننده و شفاف کننده نیز ممکن است در رفع این مشکل موِثر باشند.
وقتی که یک رنگ با پایه‌های آبی به موی زرد یا طلائی زده شود، رنگ حاصل سبز می‌شود. با جانشین کردن یک رنگ با پایه`‌ بنفش، رنگ طبیعی‌تری بدست خواهید آورد.
وقتی که بلوند، قرمز روشن کم‌رنگ شده و به نارنجی تبدیل می‌شود، مقداری رنگ طلائی، قرمز برای های‌لایت کردن اضافه کنید.
وقتی که خطوط صورتی در موهای سفیدی که با قرمز رنگ شده پدیدار شد، برای پوشاندن آن به مقداری رنگ قهوه‌ای طبیعی به همان درجه وتون و یا تیره‌تر نیاز دارید.
وقتی که موی فعلیتان از رنگ مورد نظرتان تیره‌تر است حتماً‌ به یک دکلره کننده نیاز دارید تا رنگ قبلی را به سطح و درجه` برابر با رنگ انتخابی برساند و رنگ دلخواه شما بدست آید.
‌ اگر مو بعد از استفاده از یک پاک‌کننده رنگ مو، قرمزشد. برای خنثی کردن تون گرم ناخواسته‌ای که ایجاد شده، می‌توانید یک رنگ با تون یا زمینه` خاکستری و یا بنفش به آن اضافه کنید.
همیشه قبل از گذاشتن رنگ، موهایتان را خشک کنید زیرا رنگ موی مرطوب، رقیق شده و در نتیجه مطلوب به‌دست نخواهد آمد.

مراقبت از موی رنگ شده

استفاده از رنگ مو باعث خشکی و شکنندگی و ریزش موی سر خانم‌ها می‌شود. از آنجایی‌که وضعیت طبیعی مو با استفاده از رنگ مو دچار تغییر می‌شود و مثلاً از میزان رطوبت مو کاسته می‌شود، راه حل مناسب استفاده از اسیدهای چرب طبیعی است. یکی از بهترین و غنی‌ترین گیاهان دارای اسید چرب که می‌تواند رطوبت کافی را به موهای خشک باز گرداند، زعفران است. چند قطره روغن زعفران را در کف دست بریزید و به آرامی روی موهای خشک بمالید. مطمئن باشید که مقدار چربی که در موهای شما نفوذ می‌کند بسیار ناچیز خواهد بود ولی تداوم این کار باعث بازگشت رطوبت از دست رفته به موهای شما خواهد شد. بهتر است از شامپوهای مخصوص موهای رنگ شده برای شست‌وشو استفاده کنید و پیش از ورود به استخر موهای رنگ شده خود را با آب بدون کلر بشوئید. موها را در زمان خیس‌بودن شانه نزنید و و از شانه دندانه درشت استفاده کنید. تا جائی که می‌شود از خشک کردن موها با سشوار خودداری کنید.

چه رنگی را برای موهای‌مان انتخاب کنیم

شناخت انواع رنگ مو

وقتی برای خرید رنگ مو به داروخانه می ‌روید و یا سری به آرایشگاه می ‌زنید، احتمالا می ‌گویید یک رنگ مو به من بدهید، ولی نمی ‌دانید انواع مختلفی از رنگ مو وجود دارد که شما می‌ توانید آن ها را هم انتخاب کنید. در واقع رنگ ‌هایی که معمولا استفاده می ‌کنید، رنگ‌ های اکسیداسیون دایم هستند. شناخت انواع رنگ موهای موجود در بازار به شما کمک می ‌کند که هر کدام را در موقع خودش استفاده کنید.

اگر شما می خواهید فقط برای رفتن به یک مهمانی و یا یک سفر چند روزه، موهای تان را رنگ کنید و حال و هوایی عوض کنید، پیشنهاد ما این است که سراغ رنگ ‌موهای موقتی بروید. بازیگران سینما و تئاتر هم برای بازی کردن در نقش‌ های کوتاه ‌مدت، با این نوع رنگ ها موهای شان را رنگ می ‌کنند تا بتوانند به راحتی به رنگ موی اولیه خود باز گردند.

این محصولات دو دسته ‌اند: رنگ موهای موقت و رنگ موهای نیمه دایم.

رنگ‌ موهای موقت

این فرآورده‌ ها اساسا رنگ طبیعی مو را روشن‌ تر و درخشان ‌تر می ‌کنند، از تندی موهای سفید یا زرد می ‌کاهند و موهای راه راه و مش شده را یکنواخت می ‌کنند. این رنگ ‌ها تغییر شدیدی در رنگ مو ایجاد نمی کنند و چون به راحتی و با یک بار شستشو از بین می ‌روند، برای امتحان کردن یک رنگ مو مناسب هستند.

دو نوع رنگ موی موقت وجود دارد: رقیق ‌ها و غلیظ‌ ها.

رقیق ‌ها موها را خیلی ملایم رنگ می ‌کنند، در حالی که غلیظ ‌ها رنگ تیره ‌تری ایجاد می‌ کنند. رنگ موهای موقت رقیق اصولا به صورت مایع هستند و پس از استفاده و بدون این که آبکشی شوند، به مو مدل می ‌دهند. وقتی در غلظت بالا استفاده شوند، اثرشان عادی نیست. بعضی از این رنگ‌ های موقت به صورت اسپری در فروشگاه‌ ها موجود است.

رنگ‌ های به کار رفته در رقیق ‌ها، معمولا رنگ‌ های تضمین شده و رنگ ‌های مصنوعی تصفیه شده ‌ای هستند که از نقطه ‌نظر ایمنی تست شده اند و برای استفاده در غذاها، داروها و لوازم آرایشی توسط FDA (اداره ی غذا و دارو) مورد تایید واقع گشته اند. این رنگ ‌ها تقریبا بی ‌خطرند، لذا در برچسب روی بسته‌ بندی ‌ها، لزوم انجام تست پاچ قید نشده است (در تست پاچ، باید رنگ مو را 48 ساعت قبل از استفاده، روی قسمت کوچکی از پوست دست گذاشته و پس از نیم ساعت بشویید).

رقیق‌ها همچنین حاوی اسید ضعیفی هستند که باعث افزایش قدرت جذب رنگ‌ توسط مو می ‌گردند. برخی فرآورده ‌ها ممکن است علاوه بر رنگ ‌های تضمین شده، حاوی رنگ‌ های ترکیبی دیگر باشند که در این صورت برچسب بسته‌ بندی این فرآورده‌ ها، دارای تذکراتی برای رعایت احتیاط و همچنین آموزش انجام پاچ تست مقدماتی است. اکثر این مواد علاوه بر رنگ، برای مدل دادن مو نیز به کار برده می ‌شوند.

برخی فرآورده‌ ها به صورت اسپری، موس یا ژل ساخته شده ‌اند، برخی برای ایجاد رنگ‌ های فانتزی مو، قرمز، آبی، طلایی ‌‌نقره‌ای، صورتی و سایر رنگ‌ های غیرمعمول به کار می ‌روند. همه رنگ ‌های موقت، مواد رنگی را مثل یک پوشش رنگی روی مو می‌ گذارند و به درون ساختمان مو نفوذ نمی ‌کنند و یا خیلی کم نفوذ می ‌کنند.

رنگ‌ های خیلی غلیظ ممکن است به بالش یا لباس مالیده شوند. تعریق موجب رنگ دادن مو به پوست می‌ گردد. رنگ‌ های موقت تا اندازه ‌ای نسبت به آب مقاوم هستند، ولی به راحتی با یک بار شستشو از بین می ‌روند.

رنگ ‌های نیمه ‌دایم

رنگ های نیمه‌ دایم چند امتیاز دارند. دوام‌ شان از رنگ ‌های موقت بیشتر است، ولی پس از 4 تا 5 بار شستشو از بین می ‌روند، لذا اگر خوش تان نیامد، برای تان مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

این فرآورده ها کاربردشان آسان است و تقریبا طبیعی به نظر می ‌آیند و کمتر از رنگ‌ های اکسیداسیون دایمی، عکس‌العمل‌های آلرژی ایجاد می ‌کنند. عیبی که دارند این است که اثرشان دایمی نیست، همچنین نمی‌ توانند برای ایجاد رنگی روشن ‌تر از رنگ اصلی مو به کار برده شوند.

این فرآورده‌ ها حاوی رنگ‌ های آلی هستند که مخصوصا برای نفوذ در مو و سفت کردن مو در نظر گرفته شده‌اند. به ماده اکسید کننده یا آمونیاک که برای رنگ‌ های اکسیداسیون ضروری هستند، احتیاج ندارند و لذا لازم نیست قبل از استفاده با آن ها مخلوط شوند. به این ترتیب مصرف آن ها آسان ‌تر است و ملایم ‌تر از رنگ ‌های اکسیداسیون هستند. این نوع رنگ‌ها را مستقیما به مو زده و مثل شامپو به تمام قسمت‌ های‌ مو می‌ مالند. اکثرا به صورت مایع بوده، اما تعداد کمی نیز به صورت موس هستند.

چون رنگ به داخل مو نفوذ می ‌کند، مو کاملا رنگ می ‌شود و بر خلاف رنگ ‌های موقت به لباس و ملافه و... مالیده نمی ‌شود. بسته به دفعات مصرف و فاصله بین آن ها، برای رنگ کردن تدریجی یا سریع مو به کار می ‌روند.

رنگ ‌های نیمه دایم به صورت سری کاملی از بلوند خاکستری تا مشکی معمولی وجود دارند و نیز انواعی از طیف خاکستری، به رنگ‌ های دودی یا نقره‌ای موجود می ‌باشند.

در واقع این رنگ‌ها اغلب برای پوشاندن موهای سفید (وقتی کمتر از 40 درصد مو، سفید و به صورت یکنواخت منتشر شده باشد) یا برای از بین بردن رنگ ‌های زرد و خاکستری یا سفید کردن آن ها به کار می ‌روند. همچنین برای طراوت دادن به رنگ مو در فواصل مصرف رنگ‌ های دائمی یا برای افزایش درخشندگی موی طبیعی، مصرف می ‌شوند.

معمولا این رنگ‌ ها برای موهای دکلره شده توصیه نمی ‌شوند.

با رنگ‌ های نیمه‌ دایم تعداد موارد عکس‌ العمل‌های آلرژیک خیلی پایین است و اغلب در افرادی پیش می ‌آید که به رنگ‌ های اکسیداسیون حساس هستند. با این حال برای احتیاط، در برچسب بسته ‌بندی‌ها، انجام تست پاچ، قبل از هر بار مصرف، دستور داده شده است.

اگر شما می خواهید از هر کدام از این رنگ‌ ها استفاده کنید، دستورات برچسب را به دقت مطالعه نموده و به آنها عمل کنید و قبل از هر بار مصرف، پاچ تست انجام دهید.

.tebyan.net