تبیان، دستیار زندگی

طبق نتایج یک مطالعه جدید، پروتئین لخته کننده خون از ترمیم مغز پیشگیری کرده و ممکن است به بیماران مبتلا به ام اس کمک کند.  
به گزارش مهر، همانند یک سیم لخت که بدون روکش پلاستیکی عادی بوده و در معرض عناصر و ریسک نابودی قرار می گیرد، الیاف عصبی درون مغز روکش حفاظتی شان موسوم به میلین را از دست داده و بی نهایت اسیب پذیر می شوند.

این وضعیت موجب می شود سلول های عصبی در معرض محیط قرار گیرند و توانایی شان در انتقال سریع سیگنال ها کاهش یابد و در نتیجه منجر به اختلال در شناخت، احساسات و حرکت می شود.

در این بیماری به نظر می رسد مغز موجب فعال شدن مکانیسم های ترمیم کننده میلین می شود اما نمی تواند این فرآیند را تکمیل نماید. سال ها دانشمندان در پی تشخیص این موضوع بودند که چرا این مکانیسم ترمیم متوقف می شود.

کاترینا آکاسوگلو، سرپرست تیم تحقیق از موسسه گلدستون کالیفرنیا، در این باره می گوید: «ما به شیوه های درمانی جدید امیدوارکننده ای دست یافتیم. این فرایند با پروتئین موجود در خون مرتبط است. ما دریافتیم زمانیکه فیبرینوژن (پروتئین لخته کننده خون) در سیستم عصبی مرکزی نفوذ می کند، مانع از تولید میلین توسط سلول های مغز می شود و در نتیجه از ترمیم مغز ممانعت می کند.»

سلول های موردنیاز برای ترمیم میلین در حال حاضر در سیستم عصب مرکزی موجود است. آنها سلول های بنیادی بالغی هستند که به محل های صدمه دیده حرکت می کنند و در آنجا به سلول های تولید کننده میلین تبدیل می شوند.

با این حال در بسیاری از بیماری های نورولوژیکی، این فرایند متوقف می شود. به همین دلیل مغز قادر به ترمیم میلین آسیب دیده نیست.

حال محققان در حال بررسی شیوه های جدید هدف قراردادن فیبرینوژن به عنوان شیوه ای برای بازسازی عملکردهای بازسازی کننده در سیستم عصب مرکزی هستند. این اقدام منجر به درمان های جدیدی برای کمک به بیماران مبتلا به ام اس و بسیاری از بیماری های دیگر مرتبط با میلین می شود.

یک پژوهش جدید که توسط محققان هاروارد انجام شده نشان می‌دهد که چگونه روزه می‌تواند با تغییر فعالیت شبکه‌های میتوکندری در سلول‌های ما باعث افزایش طول عمر، کند شدن روند پیری و بهبود وضعیت سلامت شود. 
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، محققان این پژوهش اظهار کردند: "پژوهش‌های پیشین نشان دهنده این موضوع بود که روزه می‌تواند روند پیری را آهسته کند، اما ما در حال حاضر به دنبال درک زیست شناسی این اتفاق هستیم."

میتوکندری‌ها مانند نیروگاههای کوچکی در درون سلولهای ما هستند. سال گذشته تیمی از محققان دانشگاه نیوکاسل به طور موفقیت آمیز نشان دادند که چگونه وجود میتوکندری‌ها به پیری سلول‌ها بستگی دارد.

تحقیقات جدیدی از دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که چگونه تغییر شکل شبکه‌های میتوکندریایی می‌توانند طول عمر را تحت تاثیر قرار دهند، اما مهمتر از همه، مطالعات نشان می‌دهند که چگونه روزه این شبکه‌های میتوکندری را دستکاری می‌کند تا آنها را در حالت "جوان" حفظ کند.

در داخل سلول‌ها شبکه‌های میتوکندریایی عموما بین دو حالت "همجوشی" و" تقسیم شده" در حال تغییر هستند.

محققان در این پژوهش با استفاده از کرم‌های "نماتد"(Nematode)، که ارگانیسم‌های مفید برای مطالعه طول عمر بوده و تنها به مدت دو هفته زندگی می‌کنند، نشان دادند که رژیم‌های محدود کننده باعث افزایش "هم‌ایستایی یا هومئوستازی" (homeostasis) در شبکه‌های میتوکندریایی شده و باعث ایجاد یک پلاستیسیته طبیعی بین این دو حالت متصل و تقسیم شده می‌شود.

هم‌ایستایی یا هومئوستازی، توسط فیزیولوژیست‌ها به معنای حفظ شرایط پایدار و ثابت در محیط داخلی به کار برده می‌شود. ویژگی‌ که یک سامانه است که محیط داخلی خود را تنظیم می‌کند و تمایل به حفظ وضعیت ثابت و پایدار از جمله حفظ ویژگی‌هایی مانند دما دارد.

این مطالعه همچنین نشان داد که روزه باعث تقویت هماهنگی میتوکندریایی با پراکسیتن‌ها می‌شود.

پراکسیتن یا پرکسی‌تن یا پراکسیزوم اندامک‌های تک غشایی موجود در یاخته‌های گیاهی و جانوری هستند. فعالیت اکسیدازی و پراکسیدازی شدیدی دارند. این اندامک‌ها بسیار کوچکتر از میتوکندری‌ها هستند و قطری بین ۱۵/. تا ۲۵/. میکرون دارند.

در آزمایش‌های این پژوهش، طول عمر کرم توسط حفظ هومئوستازی شبکه میتوکندریایی از طریق مداخله در رژیم غذایی افزایش یافت.

این نتایج نشان می‌دهد که چگونه روزه می‌تواند طول عمر را افزایش داده و باعث بهبود روند پیری شود.

محققان این پژوهش اظهار کردند: یافته‌های ما راه‌های جدیدی را برای جستجوی استراتژی های درمانی ارائه کرده و احتمال بروز بیماری های مرتبط با سن را کاهش می‌دهد."

این پژوهش در مجله Cell Metabolism منتشر شده است.

سلول های بنیادی بدن انسان نقش مهمی در جهت مقابله با بیماری های مختلف ایفا می کنند و لذا دست یافتن به دانش تولید آنها اهمیت فراوانی دارد. 
به گزارش مهر به نقل از انگجت، محققان دانشگاه استنفورد برای اولین بار روشی برای تولید و رشد حجم زیادی از سلول های بنیادی سلسله اعصاب ابداع کرده اند. بدین منظور از ژل های پلیمری برای تولید این سلول ها به طور سه بعدی استفاده می شود.

ژل های یادشده به سلول های بنیادی جدید کمک می کنند تا خود را بر مبنای شرایط محیط اطرافشان بازسازی کنند و با یکدیگر در ارتباط باشند. محققان می گویند تنها با استفاده از یک سانتیمتر مربع از این ژل ها و با صرف هزینه ای اندک می توان سلول های بنیادی تازه را در حجم مورد نیاز تولید کرد.

البته از این روش فعلا نمی توان برای تولید سلول های بنیادی غیر عصبی استفاده کرد، اما محققان امیدوارند تحول جدید زمینه را برای مداوای بیماران قطع نخاع یا افرادی که از برخی بیماری های مغزی مانند پارکینسون رنج می برند، فراهم کند. برای این کار سلول های بنیادی تهیه شده با استفاده از این ژل باید دقیقا به محل آسیب دیده تزریق شوند تا مداوا به شکلی موثر صورت پذیرد.

مطالعه جدید نشان می دهد لیوان های طرح دار زیبا به نظر می رسند اما برای سلامت مضر هستند. 
به گزارش مهر، مطالعه نشان داد رنگ مورد استفاده بر روی شیشه لیوان می تواند حاوی مقادیر سمی سرب و کادمیوم باشد، از اینرو خطرات سلامت افزایش می یابد.

یافته ها نشان داد در لیوان های لعاب دار طراحی شده، ورقه های رنگ غالباً بر روی لیوان هستند و می توانند در طولانی مدت بلعیده شوند و برای سلامت انسان خطر دارد.

در این مطالعه، محققان دانشگاه پلایموث انگلستان ۱۹۷ تست بر روی لیوان های نو و دست دوم  انجام دادند.

آنها به وجود سرب در ۱۳۹ مورد و کادمیوم در ۱۳۴ مورد بر روی سطح لیوان پی بردند که گاهاً بیش از ۱۰۰۰ برابر بیشتر از حد مجاز بود.

اندرو ترنر، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «وجود مواد خطرناک در رنگ و لعاب لیوان های تزئین شده دارای عوارض آشکاری برای سلامت انسان و محیط زیست هستند. یافتن این میزان بالا سرب و کادمیوم بر روی سطح خارجی لیوان و اطراف لبه آن، حقیقتاً تعجب آور است.»

ترنر در ادامه می افزاید: «خطرات سلامت ناشی از بلع این میزان مواد در طولانی مدت خطرناک است. از اینرو باید این صنعت مورد توجه فوری قرار گیرد.»

در این مطالعه، انواع لیوان ها با استفاده از اسپکترومتر فلورسنت اشعه ایکس (XRF) ارزیابی شدند.

غلظت سرب موجود از حدود ۴۰ تا ۴۰۰ هزار بخش در هر میلیون (ppm) و میزان کادمیوم از حدود ۳۰۰ تا ۷۰ هزار ppm بود. طبق اعلام اداره محیط زیست آمریکا، میزان مجاز استفاده از رنگ بر روی لیوان اشامیدنی به ترتیب برای سرب و کادمیوم ۲۰۰ و ۸۰۰ ppm است.

مصرف منظم غلات کامل نظیر جو، برنج قهوه ای، ارزن، بلغور جو دوسر و چاودار هم به کاهش وزن کمک کرده و هم از ریسک بیماری قلبی و دیابت می کاهد. 
به گزارش مهر، یافته ها نشان داد شرکت کنندگان مطالعه، بخصوص افراد دارای اضافه وزن، که غلات کامل و سبوس دار مصرف کرده بودند، التهاب کمتری داشتند؛ التهاب ریسک ابتلا به دیابت نوع۲ را افزایش می دهد.

همچنین شرکت کنندگان دریافتند مصرف غلات کامل موجب سیری طولانی مدت می شود.

مهم تر آنکه داشتن رژیم غذایی حاوی غلات کامل در مقایسه با غلات تصفیه شده به کاهش وزن کمک می کند چراکه غلات تصفیه شده مملو از نشاسته، گلوتن و فاقد فیبر طبیعی است.

تین راسک لیچت، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه دانمارک، در این باره می گوید: «تجزیه و تحلیل ما اثبات می کند که مبنای علمی قابل قبولی برای توصیه به مصرف غلات کامل وجود دارد. این رژیم غذایی مخصوصا به افرادی که در معرض ریسک بالا ابتلا به بیماری قلبی-عروقی یا دیابت نوع۲ هستند، توصیه می شود.»

محققان از توالی DNA برای آنالیز نمونه مدفوع شرکت کنندگان استفاده کردند تا بررسی کنند آیا انواع متفاوت رژیم غذایی بر ترکیب باکتری روده شرکت کنندگان تاثیر می گذارد.

در مجموع بررسی ها نشان نداد که این رژیم غذایی بر ترکیب باکتری های روده تاثیر دارد.

یک متخصص ارتوپدی با بیان اینکه کمبود ویتامینD از علت‌های شکستگی و پوکی استخوان است، گفت: یکی از دلایل عمده ناتوانی عضلات در افراد مسن سطح پایین ویتامین D است.
 یاسر نژادی در گفتگو با  مهر درباره اثرات ویتامین D در بدن، اظهارداشت: ویتامین D یا کلسیفرول از دسته ویتامین های محلول در چربی است، این ویتامین با افزایش جذب کلسیم و فسفر از روده‌ها به رشد و استحکام استخوان‌ها کمک می‌کند، لازم است بدانیم ویتامین D۳ یا کوله کلسیفرول از انواع دیگر ویتامین‌های D در بدن،از اهمیت بیشتری برخوردار است.

وی افزود: ویتامین D و کلسیم باعث افزایش قدرت و هماهنگی در عضلات افراد میانسال نیز می شود که از دلایل عمده ناتوانی عضلات در افراد مسن سطح پایین ویتامین D آنها است.

نژادی اظهار کرد: پایین بودن سطح ویتامین D در اطفال باعث بیماری  نرمی استخوان می شود و کمبود همین ویتامین در بزرگسالان باعث استئوپروز یا پوکی استخوان خواهد شد.

این جراح زانو در خصوص آمار ویتامین D در ایران، گفت: در تحقیقاتی که در ایران صورت گرفته است، از هر ۱۰۰ بیمار مبتلا به شکستگی استخوان ۹۰ نفر کمبود ویتامین D داشته و در تحقیقات دیگری که در کشور صورت گرفته ٦٠ تا ٨٠ درصد افراد دچار کمبود ویتامین D بودند که استفاده از مکمل‌ها به عنوان غنی کننده مواد غذایی لازم است.

وی افزود: از آنجا که این ویتامین از ویتامین‌های محلول در چربی است می‌توان آن را حتی به روغن مصرفی روزانه اضافه کرد.

نژادی با تاکید بر این موضوع که بهترین منبع دریافت این ویتامین نور خورشید است گفت: در تحقیقاتی که در جوامع غربی بر اساس نوع پوشش صورت گرفته نیاز به در معرض نور خورشید قرار گرفتن ١/٣ بدن فرد در بعضی زمان‌ها مطرح بود که تحقیقات اخیر نشان داد قرار گرفتن صورت، پشت دست‌ها و پاها در معرض نور مستقیم خورشید و بدون مانع شیشه لازم و کافی است لذا افرادی که از پوشش کامل برخوردار هستند با مشکل کمبود دریافت ویتامین D مواجه نخواهند شد، اما افرادی که دارای پوست تیره‌تری هستند، لازم است مدت زمان بیشتری نیاز دارند تا مقدار مورد نیاز را جذب کنند.

این متخصص ارتوپدی گفت: بدن کودکان ١ تا ٣ سال ٢٤٨ واحد و کودکان ۴ تا ۸ سال ۲۴۴ واحد، پسران ٩ سال و بالاتر بین ٢٠٠تا ٢٧٠ واحد، دختران ٩ سال ١٥٠ تا٢٠٠ واحد و برای سنین بالای ٥٠ سال ٤٠٠ واحد ویتامینD نیاز دارد.

نژادی در آخر افزود: در موارد کمبود سطح ویتامین D در بدن معمولا مصرف خوراکی آن با دوزهای روزانه یا هفتگی، به صورت سه ماهه ،هر ماه یک آمپول تزریقی توصیه می‌شود.

در بررسی‌های محققان دانشگاه ییل مشخص شد رژیم‌های غذایی که کالری آنها بسیار پایین است، می‌توانند به راحتی دیابت نوع 2 را درمان کنند. 
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، محققان در طول سالیان متمادی اعلام کرده‌اند که دیابت نوع 2 را می‌توان با رعایت رژیم‌های غذایی تحت کنترل درآورد ولی حال محققان دانشگاه "ییل"(Yale) در بررسی‌های خود متوجه شدند که با استفاده از رژیم‌های غذایی می‌توان اثرات این بیماری را معکوس کرده و حتی آن را درمان کرد.

مدتی است که محققان و پزشکان نسبت به فراگیر شدن بیماری دیابت نوع دو در سراسر جهان هشدار می‌دهند و تعداد مبتلایان را تا چند صد میلیون نفر برآورد می‌کنند.

بر اساس تخمین‌های اعلام شده تا سال 2050 ازهر سه آمریکایی یک نفر به دیابت نوع دو مبتلاست و ساده‌ترین راه کنترل آن رعایت رژیم غذایی است.

حال محققان دانشگاه ییل در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند در صورتی که فرد مبتلا به این بیماری به مدت دو ماه در روز بین 600 تا 800 کالری دریافت کند، می‌تواند به طور کامل درمان شود.

این تحقیقات در مراحل ابتدایی خود به سر می‌برد و محققان جزئیات آن را اعلام نکرده‌اند؛ اما تست‌های حیوانی که در این تحقیق انجام شده‌اند کاملا رضایت‌بخش بوده‌اند.

محققان دانشگاه ییل موفق شده‌اند در این تحقیقات سه مکانیسم اثرگذار بر کاهش میزان قند خون را شناسایی کنند.

آنها با تمرکز بر فرایندهای متابولیسمی کبد،  متوجه شدند این رژیم می‌تواند تبدیل لاکتات، گلیکوژن و آمینواسید به گلوکز و به عبارت ساده‌تر تولید قند را کاهش دهد.

این فرایند چربی کبد را نیز کاهش داده و پاسخ کبد به انسولین را نیز بهبود داده است.

"جرالد شولمن"(Gerald Shulman)، محقق ارشد این تحقیق گفت: در صورتی که تست انسانی نیز با موفقیت انجام شود، می‌توان داروهای بسیار موثری برای مقابله با این بیماری فراگیر تولید کرد.

دیابت شیرین نوع ۲ ( Diabetes mellitus type 2) که سابق بر این آن را دیابت شیرین غیروابسته به انسولین (NIDDM) یا دیابت بزرگسالان می‌نامیدند، نوعی اختلال در سوخت و ساز بدن است که با بالا بودن گلوکز خون در شرایط مقاومت در مقابل انسولین و کمبود نسبی انسولین شناسایی می‌شود. این مسئله در تقابل با دیابت شیرین نوع ۱ است که در آن به دلیل تخریب سلول‌های جزیره‌ای در لوزالمعده با کمبود مطلق انسولین مواجه هستیم.

نشانه‌های کلاسیک این بیماری عبارتند از احساس تشنگی مفرط، تکرر ادرار و احساس گرسنگی مفرط. ۹۰ درصد افراد مبتلا به دیابت به دیابت نوع ۲ دچار هستند و ۱۰ درصد دیگر به ترتیب به دیابت شیرین نوع ۱ و دیابت بارداری مبتلا هستند. گفته می‌شود که چاقی دلیل عمده دیابت نوع ۲ در افرادی است که به لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری هستند. از دیگر دلایل آن می‌توان به عدم تحرک، فشار خون بالا، داشتن HDL خون پایین یا تری گلیسیرید بالا اشاره کرد.

در شروع بیماری می‌توان با افزایش ورزش و اصلاح رژیم غذایی دیابت نوع ۲ را کنترل کرد. اگر سطح گلوکز خون با این روش‌ها به اندازه کافی پایین نیامد، ممکن است مصرف داروهایی مانند متفورمین یا انسولین لازم باشد. معمولاً باید به طور مرتب سطح قند خون کسانی که انسولین مصرف می‌کنند، کنترل شود.

نرخ ابتلا به دیابت به طرز قابل توجهی در ۵۰ سال اخیر به موازات چاقی افزایش یافته است. تا سال ۲۰۱۰ تقریباً حدود ۲۸۵ میلیون نفر مبتلا به این بیماری بودند و این درحالیست که تعداد آنها در سال ۱۹۸۵ حدود ۳۰  میلیون نفر بوده است. عوارض ناشی از قند خون بالا می‌تواند شامل بیماری قلبی، سکته‌ها، رتینوپاتی دیابتی که بر بینایی اثر می‌گذارد، نارسایی کلیوی که در آن فرد ممکن است نیاز به دیالیز داشته باشد و گردش ضعیف خون در دست و پا که ممکن است منجر به قطع عضو شود. 

این مطالعه در مجله Cell Metabolism منتشر شده است.

داشتن روابط گرم و حمایتی افراد سالمند با یکدیگر موجب می شود زندگی برای سالمندان استرس روانی کمتری داشته باشد.
به گزارش مهر، محققان دانشگاه نورث وسترن شیکاگو دریافتند افراد "سوپرسالمند" که ۸۰ سال به بالا سن دارند و دارای قدرت حافظه نظیر افراد ۵۰ تا ۶۵ سال هستند، احتمالا روابط مثبت بیشتری نسبت به دیگران دارند.

امیلی راگالسکی، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «یک توضیح این است که  حفظ روابط دوستانه، مغز را فعال نگه می دارد. می توان روابط دوستانه را همانند یک ورزش سالم برای مغز تصور کرد.»

این مطالعه اثبات نکرده است که روابط مثبت موجب بهبود حافظه می شود اما این امکان وجود دارد که ارتباط شان بسیار پیچیده باشد.

در این مطالعه، تیم تحقیق ۳۱ فرد سوپرسالمند را بررسی کردند که دارای حافظه منحصربه فردی نسبت به سن شان بودند.

تمامی شرکت کنندگان بالای ۸۰ سال بوده، مهارت های حافظه شان همانند افراد ۵۰ تا ۶۵ سال بود، و حداقل میانگین مهارت های فکری یک فرد ۸۰ سال به بالا را داشتند.

محقان این افراد را با ۱۹ سالمند ۸۰ سال به بالا دیگر مقاسیه کردند که میانگین مهارت های حافظه و فکری شان مناسب با سن خودشان بود.

به گفته راگالسکی، «هر دو گروه سالمندان از لحاظ شناختی سالم بودند. میانگین رده سنی هر دو گروه ۸۴ سال، اکثرا زن و تقریبا همگی سفیدپوست بودند.»

محققان دریافتند شرکت کنندگان سوپرسالمند دارای روابط مثبت با افراد دیگر بودند که خودشان آن را رضایت بخش، گرم و قابل اعتماد تعریف می کردند.

همچنین آنها دریافتند فعالیت های چالش برانگیز ذهنی موجب تقویت و افزایش ایجاد سلول های جدید مغز و اتصالات نورونی جدید می شود.

طبق نتایج یک مطالعه مقدماتی، افراد مبتلا به لوپوس در صورت گنجاندن ویتامینD و چربی امگا۳ کافی در رژیم غذایی شان احساس بهتری خواهند داشت. 
به گزارش مهر، در مطالعات جداگانه، محققان دانشگاه ایالتی اوهایو ارتباط دو ماده مغذی یا کمبودشان را با ریسک بالا برخی علائم لوپوس و عوارض آن بررسی کردند.

در یک مطالعه، بیماران مبتلا به لوپوس دارای میزان پایین ویتامین D در خون شان با ریسک بالاتر آسیب کبدی در مقایسه با افراد دارای میزان کافی این ویتامین مواجه بودند.

در مطالعه دیگر، افرادی که چربی امگا۳ بیشتری مصرف می کردند علائم خارش با شدت کمتری داشته و کیفیت خواب شان بهتر بود. ماهی های چرب حاوی چربی های امگا۳ هستند.

بیماری لوپوس چندین نوع است که شایع ترین آن «لوپوس اریتماتوی سیستمیک» (SLE) است. در بیماری SLE سیستم ایمنی به اشتباه آنتی بادی های علیه بافت خود بدن تولید می کند. این تهاجم تبعات گسترده ای داشته و به پوست، مفاصل، قلب، ریه ها، کلیه ها و مغز اسیب می رساند.

طبق اعلام انجمن لوپوس آمریکا، بیماری لوپوس در زنان شایع تر بوده و معمولا در دهه های ۲۰ و ۳۰ سالگی آغاز می شود.

طبق نتایج یک مطالعه جدید، قرارگیری در معرض آلاینده های هوا ریسک پوکی استخوان و شکستگی استخوان را در افراد مسن افزایش می دهد. 
به گزارش مهر، محققان داده های بیش از ۹.۲ میلیون نفر را در آمریکا که از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ به خاطر شکستگی در بیمارستان بستری شده بودند بررسی کردند.

پژوهشگران دریافتند حتی افزایش کم قرارگیری در معرض ذرات آلاینده هوا موسوم به PM۲.۵  با افزایش شکستگی استخوان در بین افراد مسن مرتبط است. طبق اعلام سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا، PM۲.۵  برچسبی برای ذرات ریز قابل استنشاق با قطر ۲.۵ میکرومتر یا کوچک تر است.

محققان همچنین ۸ سال پیگری وضعیت ۶۹۲ فرد میانسال را طبق نظرسنجی سلامت بوستون ارزیابی کردند.

یافته ها نشان داد افراد ساکن در مناطق دارای میزان بالا PM۲.۵ و کربن سیاه (آلودگی ناشی از اگزوز وسائط نقلیه) دارای میزان کمتر کلسیم و هورمون مرتبط با استخوان در بدن شان بودند و در مقایسه با افرادی که کمتر در معرض این دو آلاینده بودند، تراکم معدنی استخوان شان کاهش بیشتری یافته بود.

دکتر آندرا باکارلی، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کلمبیا نیویورک، در این باره می گوید: «تحقیقات متعددی ریسک آلودگی هوا را در مورد بیماری های قلبی-عروقی و تنفسی، سرطان و اختلال شناختی و مهارت های فکری اثبات کرده بودند و حال ارتباط آلودگی هوا با پوکی استخوان مشخص شده است.»

به گفته محققان، با وجود مشخص شدن ارتباط بین آلودگی هوا و مشکلات استخوانی، هنوز رابطه علی و معلولی آن به اثبات نرسیده است.