تبیان، دستیار زندگی

 

 

سرطان پستان و سرطان دهانه رحم از شایع‌ترین سرطان‌های زنان ایران در سنین باروری هستند

   
: شایع‌ترین سرطان‌های زنانه در ایران کدامند؟
سرطان پستان و سرطان دهانه رحم از شایع‌ترین سرطان‌های زنان ایران در سنین باروری هستند که در صورت تشخیص دیررس، آمار مرگ و میر بالایی را به دنبال خواهند داشت. اگر این دو بیماری به‌موقع تحت درمان قرار نگیرند با خطر متاستاز دوردست (گسترش سلول‌های سرطانی به بافت‌های دیگر) همراه هستند. راه نجات از متاستاز باوجود شیمی‌درمانی و پرتودرمانی بسیار دشوار است، اما اگر زنان از لحاظ سلامت، پیگیر بررسی‌ها و معاینات دوره‌ای رحم و پستان خود باشند، هرگز با موارد ناشناخته سرطان و متاستاز و پخش دوردست آن در بدن مواجه نخواهند شد.
 
: آیا سرطان پستان فقط در افراد با سابقه ژنتیکی و خانوادگی اتفاق می‌افتد؟
نه، برخلاف تصور عموم که فکر می‌کنند فقط در صورت وجود سابقه ژنتیکی سرطان پستان باید دنبال رد پای این بیماری باشیم، امروزه نمونه‌هایی از سرطان پستان در خانم‌هایی دیده می‌شود که اصلا سابقه فامیلی سرطان را در پیشینه خانوادگی خود ذکر نمی‌کنند. این موضوع زنگ خطر برای تمام خانم‌ها و نشان‌دهنده اهمیت معاینات دوره‌ای پستان توسط متخصص زنان یا جراح عمومی ‌‌است.

: معاینه پستان از چه سنی باید آغاز شود و تا چه سنی ادامه پیدا کند؟
این معاینات باید بعد از بلوغ با تکمیل رشد طبیعی پستان توسط خود فرد آغاز شوند، اما زمانی که پستان به تازگی جوانه زده و خیلی کوچک است، نیازی به معاینه وجود ندارد. در صورت برخورد به برجستگی یا مورد مشکوک در معاینه خانگی، فرد باید صرف‌نظر از سن خود حتما برای انجام سونوگرافی به پزشک مراجعه کند.
 
برای آغاز معاینه با سونوگرافی محدودیت سنی وجود ندارد، اما ماموگرافی باید بعد از 40 سالگی آغاز شود زیرا تا قبل از این سن، بافت پستان سفت است و تشخیص با این روش با مشکل مواجه می‌شود. تا 65 سالگی نیز باید سالیانه 1 بار ماموگرافی را تکرار کرد.

: معاینه خانگی پستان چگونه و چه زمانی باید انجام شود؟
خانم‌ها بهتر است بلافاصله بعد از اتمام عادت ماهانه، پستان‌های خود را در حمام معاینه کنند. برای این منظور باید یک دست را پشت سر به حالت کشیده قرار داد و با دست دیگر، پستان سمت مخالف را به‌صورت دوایر متحدالمرکز از نوک پستان به سمت خارج پستان‌ها لمس کرد. در این معاینه باید از فشردن بافت پستان بین دو انگشت خودداری کرد زیرا پستان در حالت طبیعی دارای مجاری شیری، حفره‌ها و مجراهای چربی است.
 
این مجاری و حفره‌ها ممکن است فرد را بی‌دلیل نگران کنند، در حالی که فقط پزشک قادر است موارد غیرطبیعی آنها را تشخیص دهد، بنابراین معاینه خانگی پستان باید با لمس به حالت فشاری روی قفسه سینه انجام شود، نه فشردن بافت بین دو انگشت. در صورت مواجه شدن با هرگونه توده غیرطبیعی، فرورفتگی غیرعادی، تغییر رنگ بخشی از پستان، غیرقرینگی اندازه پستان بیش از حد طبیعی و ترشح رنگی یا سفید از نوک پستان‌ها باید حتما برای ارزیابی‌های دقیق‌تر به متخصص زنان یا جراح عمومی‌ مراجعه کرد.

 

خانم‌ها بهتر است بلافاصله بعد از اتمام عادت ماهانه، پستان‌های خود را در حمام معاینه کنند

: در چه صورتی فرد برای معاینه پستان به سونوگرافی و ماموگرافی نیاز پیدا می‌کند؟
بهترین روش برای بررسی توده‌ها و کیست‌های پستان قبل از 40 سالگی، سونوگرافی است. همه خانم‌ها باید حداقل سالی 1 بار پستان‌ها و بافت‌های زیر بغل خود را با سونوگرافی بررسی کنند. در صورت وجود موارد مشکوک، فواصل بررسی با سونوگرافی تحت‌نظر پزشک معالج کوتاه‌تر خواهد شد. ماموگرافی سالیانه نیز از 40 سالگی به بالا کنار سونوگرافی، ابزار تشخیصی دقیقی برای رد سرطان پستان است.

سرطان پستان از بیماری‌های خوش‌اقبال در رشته زنان است چراکه با بررسی‌های مرتب سونوگرافی، نمونه‌برداری و پاتولوژی می‌توان به محض تشخیص کوچک‌ترین توده یا مورد غیرطبیعی، از تبدیل شدن آن به سرطان پیشگیری کرد.
 
از آنجایی که سرطان پستان معمولا درد و علامت واضحی ندارد، فرد بدون انجام معاینات منظم از وجود آن بی‌خبرمی‌ماند. در این وضعیت سرطان به تدریج پیشرفت می‌کند و ممکن است به بافت‌های دیگر از جمله ریه‌ها و مغز استخوان انتشار پیدا کند، بنابراین هیچ گاه نباید معاینات دوره‌ای خود را پشت گوش بیندازید.

:کیست‌های طبیعی پستان چه تفاوتی با کیست‌ها و توده‌های غیرطبیعی دارند؟
بافت پستان حاوی حجرات، حفرات و مجاری شیری است که در طول چرخه‌‌های ماهانه به واسطه تغییرات دوره‌ای هورمونی دستخوش تغییرات طبیعی و فیزیولوژیک می‌شود. این تغییرات معمولا چند روز مانده به عادت ماهانه شروع می‌شوند و باعث ایجاد حس سنگینی در سینه‌ها و حتی افزایش اندازه و مقداری درد در پستان خواهند شد اما نیاز به مداخله درمانی خاصی ندارند.
 
باتوجه به اینکه امروزه سن ازدواج و بارداری بالا رفته و تعداد موارد بارداری و شیردهی در خانم‌ها کاهش یافته، حفرات و مجاری طبیعی شیری ممکن است به دنبال تغییرات هورمونی، فضاهای به هم پیوسته‌ای ایجاد کنند که در آنها مایع وجود دارد. اندازه این فضاهای حاوی مایع که کیست‌های پستانی نام دارند، متغیر است و گاهی دردناک می‌شوند.
 
اگر اندازه کیست زیر 20 میلی‌متر باشد، فرد باید هر 6 ماه یکبار تحت معاینه پزشک و بررسی ماموگرافی قرار بگیرد و از مصرف مواد غذایی محرک خودداری کند، اما اگر کیست بزرگ‌تر از 20 میلی‌متر باشد باید برای رد بدخیمی و بررسی پاتولوژیک از آن نمونه‌برداری انجام شود. گاهی اوقات نیز در معاینه یا سونوگرافی پستان، توده‌های سفت و جامدی دیده یا لمس می‌شوند که متحرک هستند و درد ایجاد نمی‌کنند.
 
این توده‌ها باید با بررسی‌های سونوگرافی و معاینه‌های نزدیک به هم از لحاظ افزایش اندازه پیگیری شوند. بعضی از توده‌ها نیز دیواره نامنظم و چسبنده‌ای دارند و متحرک نیستند و در سونوگرافی با نمای توده سفت دیده می‌شوند. این توده‌ها باید بلافاصله نمونه‌برداری شوند، اما اگر در معاینه پزشک، توده در ظاهر نمای بدخیم نداشته باشد، فرد می‌تواند هر چند ماه یکبار با سونوگرافی اندازه آن را بررسی کند و فقط در صورت افزایش اندازه توده نمونه‌برداری انجام دهد.

 

بهترین روش برای بررسی توده‌ها و کیست‌های پستان قبل از 40 سالگی، سونوگرافی است

: شیوه زندگی چه نقشی در پیشگیری از سرطان، کیست‌ها و توده‌های پستانی ایفا می‌کند؟
مصرف مایعات زیاد و سبزیجات خام، رژیم غذایی سالم، ورزش و تحرک روزانه، استفاده از هوای پاک و خودداری از استعمال دخانیات در پیشگیری از سرطان پستان نقش مهمی ایفا می‌کند. کاهش مصرف مواد غذایی محرک مثل نوشیدنی‌های حاوی کافئین زیاد، چای پررنگ، چربی‌ها، مواد غذایی شور و پرنمک یا خوراکی‌های حاوی مواد نگهدارنده نیز می‌تواند در پیشگیری از کیست‌ها و مشکلات پستان موثر باشد.
 
خانم‌ها تا حد امکان باید از پوشیدن سینه‌بند‌های تنگ و چسبان با الیاف مصنوعی خودداری کنند. همچنین توصیه می‌شود هنگام استراحت و خواب شبانه سینه‌بند باز شود تا جریان طبیعی خون بین عروق ناحیه برقرار شود. در معاینات دوره‌ای توسط متخصص زنان نیز حتما باید از معاینه پستان‌ها استقبال کرد.

: سرطان دهانه رحم چگونه ایجاد می‌شود؟
امروزه یکی از شایع‌ترین دلایل سرطان دهانه رحم در تمام جهان، ویروس ایجادکننده زگیل تناسلی است که تحت عنوان اچ‌پی‌وی (HPV) شناخته می‌شود. این ویروس در انواع مختلفی وجود دارد که همه آنها منجر به سرطان دهانه رحم نمی‌شوند اما بعضی از انواع آن خطرناک هستند. در صورت ابتلا به نوع پرخطر این ویروس‌ها فرد باید برای رد سرطان دهانه رحم، تحت ارزیابی‌های دقیق و منظم قرار بگیرد. برای این منظور باید معاینه دوره‌ای متخصص زنان و تست پاپ‌اسمیر به‌صورت سالیانه انجام شود. این تست با بررسی پاتولوژیک سلول‌های دهانه رحم می‌تواند بدخیمی ‌را در مراحل اولیه تشخیص دهد. سرطان دهانه رحم با توجه به میزان نفوذ و پخش شدن در بافت، درجات مختلف و شیوه‌های درمانی متفاوتی دارد.
 
از آنجایی که غربالگری سرطان دهانه رحم در ایران به‌صورت منظم با تست پاپ‌اسمیر انجام می‌شود، این سرطان یکی از خوش‌اقبال‌ترین بیماری‌های زنان است زیرا به واسطه این تست‌ها، سرطان در مراحل بسیار پایین قابل‌تشخیص، ردیابی و درمان خواهد بود.

: بررسی و معاینه از لحاظ سلامت دهانه رحم باید از چه سنی آغاز شود؟
همه خانم‌ها در سنین باروری با آغاز ارتباط زناشویی باید از لحاظ شکل ظاهری دهانه رحم مورد معاینه و بررسی با تست پاپ‌اسمیر قرار بگیرند. بعد از 20 سالگی نیز توصیه می‌شود هر سال این معاینه را تکرار کنند. در صورت لزوم، تست‌های غربالگری سرطان دهانه رحم هم باید هر 3 سال یکبار برای فرد انجام شود. باتوجه به پاسخ این تست‌ها و وضعیت فرد ممکن است فواصل تست‌های بعدی به صلاحدید پزشک کوتاه‌تر شود یا بررسی‌های تشخیصی دیگر مانند سونوگرافی و آزمایش‌های بیوشیمیایی برای بیمار درخواست شود.

: پاپ‌اسمیر چگونه انجام می‌شود؟
در پاپ‌اسمیر وسیله‌ای به نام «اسپکولوم» برای کنار زدن بافت‌ها و فراهم آوردن دید بهتر از دهانه رحم، داخل واژن قرار می‌گیرد. سپس یک برس مخصوص دور تا دور سوراخ خارجی دهانه رحم کشیده می‌شود. درواقع، با این کار سلول‌های دهانه رحم روی برس منتقل می‌شوند. برای انتقال این سلول‌ها به آزمایشگاه و بررسی آنها دو روش وجود دارد؛ در یکی از این روش‌ها متخصص زنان پس از گرفتن نمونه سلول‌های رحم، آنها را روی شیشه مخصوصی به نام لام قرار می‌دهد و با اسپری مخصوص ثابت می‌کند.
 
سپس نمونه به آزمایشگاه فرستاده می‌شود و سلول‌ها از لحاظ طبیعی یا غیرطبیعی بودن بررسی می‌شوند. متاسفانه بعضی از این سلول‌ها تا زمان رسیدن به آزمایشگاه و پاتولوژی تغییر شکل می‌دهند. گاهی اوقات نیز بعضی از آنها به دنبال ثابت کردن نمونه روی لام، به خوبی شکل نمی‌گیرند، بنابراین نتیجه این آزمایش ممکن است خیلی دقیق نباشد.
 
در سال‌های اخیر روش بسیار دقیق‌تر با صحت تشخیصی بسیار بالاتری نسبت به لام مطرح شده که بر پایه مایع انجام می‌شود. در این روش متخصص زنان پس از برداشت نمونه سلول‌های دهانه رحم، آنها را درون مایعی مخصوص قرار می‌دهد و به آزمایشگاه منتقل می‌کند. هرچند این روش گران‌تر و هزینه‌بر است، اما قدرت تشخیص بسیار بالاتری در رابطه با سرطان دهانه رحم دارد. بعد از حاضر شدن جواب آزمایش، برگه‌ای به بیمار تحویل داده می‌شود که تفسیر آن برعهده متخصص زنان است.

: آیا برای پیشگیری از ابتلا به ویروس عامل سرطان دهانه رحم، واکسنی هم وجود دارد؟
سرطان دهانه رحم در بیش از 90 درصد از موارد بر اثر ویروس‌های پرخطر زگیل تناسلی ایجاد می‌شود. خوشبختانه برای پیشگیری از ابتلا به بعضی از انواع پرخطر و شایع این ویروس‌ها واکسن ساخته شده است. تزریق این واکسن با کاهش خطر ابتلا به ویروس زگیل تناسلی، خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را نیز کاهش می‌دهد. در بعضی از کشورها واکسن زگیل تناسلی برای دختران و پسران از سنین 10 سالگی در 3 نوبت تزریق می‌شود. این واکسن در ایران نیز موجود است، اما هنوز جزو واکسیناسیون کشوری نیست. با این حال تزریق آن به همه افراد ترجیحا بین 13 تا 26 ساله توصیه می‌شود.

: بعضی از خانم‌ها تا پیش از ازدواج یا برخورد با علائم عفونت و بیماری به متخصص زنان مراجعه نمی‌کنند. بسیاری از خانم‌ها نیز با رسیدن به دوران یائسگی ویزیت‌های متخصص زنان را کنار می‌گذارند. این کار با چه عواقبی همراه است؟
خانم‌ها به هیچ وجه نباید به بهانه مجرد بودن، یائسگی و بی‌علامت بودن، ویزیت دوره‌ای متخصص زنان را پشت گوش بیندازند. تمام خانم‌ها به محض شروع روابط زناشویی، صرف‌نظر از سن خود باید برای معاینه دهانه رحم به متخصص زنان مراجعه کنند؛ حتی اگر مشکل یا علامتی نداشته باشند. برخلاف تصور عموم، بسیاری از بیماری‌های زنان کاملا بی‌علامت هستند. خیلی از عفونت‌ها و زخم‌های دهانه رحم فقط با ترشحات بسیار معمولی خود را نشان می‌دهند و اصلا درد، بو، سوزش و خارش ایجاد نمی‌کنند.
 
در این وضعیت با عدم تشخیص به‌موقع بیماری، احتمال ایجاد زخم روی دهانه رحم بالا می‌رود. این زخم‌ها نیز در طولانی‌مدت قابلیت تبدیل شدن به سلول‌های سرطانی را دارند، بنابراین نباید به بی‌علامت بودن اکتفا کرد. این موضوع در مورد بیماری‌های پستان نیز صدق می‌کند. بسیاری از سرطان‌های پستان بدون هیچ‌گونه درد، تغییر شکل و ترشح ایجاد می‌شوند و فقط با کمک معاینه، سونوگرافی و ماموگرافی قابل‌تشخیص هستند.

ویژگی‌های سرطان پستان قبل از۴۰ سالگی
سرطان پستان در سنین جوانی (زیر ۴۰ سال) نادر است، اما زنان جوانی که دچار سرطان پستان می‌شوند با چالش‌های منحصربه‌فردی روبرو هستند و نیاز به نوع متفاوتی از حمایت نسبت به زنان مسن‌تر دارند، ازجمله مساله تاثیر درمان سرطان روی توانایی بچه‌دار شدن.

عوامل خطرساز خاص برای ابتلا به سرطان پستان در سنین پایین شامل سابقه قبلی شخصی ابتلا به سرطان پستان یا بیماری‌های غیرسرطانی پستان، سابقه خانوادگی سرطان پستان، به‌خصوص در مادر، دختر یا خواهر، سابقه پرتودرمانی پیش از ۴۰ سالگی، داشتن جهش‌های ژنتیکی وراثتی اغلب در ژن‌های BRCA1 یا BRCA2، شروع عادت ماهانه پیش از ۱۲ سالگی، در برخی از زنان سن بالاتر (بالای ۳۵) هنگام تولد نخستین بچه.

تشخیص سرطان پستان زیر ۴۰ سال مشکل‌تر است چراکه بافت پستان در این زمان عموما متراکم‌تر است، بنابراین هنگامی‌که زن جوان توده‌ای در پستانش لمس می‌کند، سرطان ممکن است پیشرفته باشد.

به‌علاوه، سرطان پستان در زنان جوان ممکن است مهاجم‌تر باشد و با احتمال کمتری به درمان پاسخ دهد.

شناسایی زودرس هر سرطانی اهمیت دارد. ازآنجایی‌که در سن جوانی انتظار ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد، ممکن است نادیده گرفته شود. زنان جوان ممکن است وجود توده در پستانشان و ترشح غیرمعمول از نوک پستان را نادیده بگیرند یا حتی پزشک ممکن است این توده را به‌اشتباه یک کیست بی‌خطر تشخیص دهد.

ماموگرافی به‌طور عمومی برای زنان زیر ۴۰ سال توصیه نمی‌شود، تا حدی به‌علت اینکه متراکم بودن بافت پستان باعث می‌شود تصاویر ماموگرافی چندان کمک‌کننده نباشد. اغلب کارشناسان می‌گویند با توجه خطر کم سرطان پستان در سنین پایین انجام ماموگرافی با توجه به قرار گرفتن در معرض اشعه و هزینه آن قابل‌توجیه نیست، اما در زنان جوانی که سابقه خانوادگی سرطان پستان دارند، ممکن است استثنائا انجام ماموگرافی توصیه شود.

 

 

پیشگیری از سرما خوردگی در پاییز

 

فصل پاییز لذت های زیادی را با خود به همراه می آورد اما اگر مراقب خودتان نباشید ممکن است مشکلاتی برای سلامتیتان نیز به وجود بیاید.

در ادامه برخی از مشکلات شایع سلامت که معمولا در پاییز اتفاق می افتد را آورده ایم و همچنین گام هایی را به شما آموزش داده ایم که با استفاده از آنها می توانید نسبت به پیشگیری و درمان خود و عزیزانتان اقدام کنید.

 

1- سرفه و سرما خوردگی

سرفه و سرما خوردگی در طول فصل های سرد سال بسیار شایع هستند. سرما خوردگی با اینکه باعث می شود چند روز احساس بدی داشته باشید اما جان انسان را تهدید نمی کند.

 

درمان سرفه و سرما خوردگی

ویروس شایع سرما خوردگی را نمی توان با استفاده از آنتی بیوتیک ها درمان کرد بنابراین نیازی به معاینه ندارید. تنها زمانی باید با پزشک خود ارتباط برقرار کنید که سرما خوردگی چند روز بدون هیچگونه بهبودی ادامه داشته باشد.

 

پیشگیری از سرفه و سرما خوردگی

اگر به سرفه و سرما خوردگی مبتلا شده اید می توانید با پایبندی به چند نکته از پخش شدن آن پیشگیری کنید. از یک دستمال استفاده کنید تا جلوی سرفه و عطسه را بگیرید سپس دستمال را دور بیندازید و دست های خود را بشویید تا ویروس های باقی مانده کشته شوند. اگر تبی داشتید که با مصرف پاراستامول نیز بهبود پیدا نمی کرد و یا اگر در تنفستان مشکل به وجود آمد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

 

تنفس افرادی که دچار آسم هستند در روزهای سرد و مرطوب ممکن است دچار تحریک شوند. اگر دچار آسم هستید و در طول شب علائم بیماری را تجربه کردید و یا نشانه های آن برای کارهای روزانه تان اختلال به وجود آورد، باید حتما پزشک خود را مطلع سازید. پزشک به بررسی داروهایی که استفاده می کنید می پردازد. اگر لازم بود دوزی از استروئید ها برایتان تجویز می شود تا به تنفستان کمک کند.

 

 

سرفه و سرما خوردگی در طول فصل های سرد سال بسیار شایع هستند

 

2- آنفولانزا

تاثیر آنفولانزا روی سلامت می تواند بسیار شدید باشد. اگر شیوع آنفولانزا همه گیر باشد مطمئنا از مراکز بهداشتی هشدار دریافت خواهید کرد. آنفولانزا برای کودکان، سالمندان و هر کسی که به بیماری تنفسی دچار باشد خطرناک به حساب می آید. علائمی که آنفولانزا را از سرما خوردگی معمولی جدا می کند عبارتند از:

درد عضلانی که معمولا باعث می شود نتوانید از رخت خواب خود بیرون بیایید.

تب بالا

سرفه های شدید

اگر تعداد مراتب تنفس فرد مبتلا به آنفولانزا افزایش یافت و یا اگر تب از بین نرفت باید به پزشک مراجعه کنید.

 

درمان آنفولانزا

خط مقدم درمان و مقابله با آنفولانزا این است که از داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه و مقدار زیادی مایعات استفاده کنید. اگر حس کردید بهبود پیدا نمی کنید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا برایتان داروهای ضد ویروسی تجویز کند.

 

پیشگیری از آنفولانزا

هر سال مراکز پزشکی واکسن آنفولانزا را به افرادی که بیش از دیگران در برابر آنفولانزا ضعیف هستند تزریق می کند. این افراد عبارتند از:

افراد بالای 65 سال

خانم های باردار

افرادی که برای مدت زمان طولانی در خانه تحت مراقبت قرار دارند.

افرادی که مراقبان اصلی یک فرد معلول یا سالخورده به حساب می آیند.

اگر جزء هیچ یک از این گروه ها نیستنید، می توانید خودتان به صورت شخصی این واکسن را از داروخانه ها بخرید و استفاده کنید.

 

3- عفونت گلو

عفونت های ویروسی می توانند در نتیجه گسترش عفونت گلو به وجود بیایند. اگر گلویتان دچار عفونت شود، دچار درد و التهاب می شود.

 

درمان عفونت گلو

داروهای بدون نیاز به نسخه فراوانی هستند که می توانند کمکتان کنند درد گلو را تسکین دهید. اگر دچار تب شدید، غدد متورم و دردناک شدند و یا نقاط سفید رنگی روی لوزه ها دیده شد یا با قورت دادن مشکل پیدا کردید ممکن است لوزه تان برزگ شده باشد یا دچار آبسه لوزه شده باشید. در چنین شرایطی باید به پزشک مراجعه کنید.

 

 

اگر احساس افسردگی می کنید بهتر است با یک پزشک متخصص صحبت کنید  

 

4- عفونت چشم

اگر چشمتان دچارش خارش شد و قرمزی و ترشح داشت ممکن است دلیلش ورم ملتحمه باشد. ورم ملتحمه را می توانید با چند بار حمام آب گرم و یا قطره های چشم بدون نیاز به نسخه درمان کرد. با این حال اگر درد چشمتان بیشتر شد و یا دچار از دادن بینایی شدید، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

 

پیشگیری از عفونت چشم

بهترین روش برای پیشگیری از عفونت چشم این است که دست های خود را مرتب بشویید. همچنین در صورتی که دست ها آلوده بود نباید آنها را با چشم تماس دهید.

 

5- اسهال و استفراغ

برخی ویروس ها ممکن است باعث شیوع اسهال، استفراغ و یا هر دو شوند. شستن دست ها بهترین روش برای پیشگیری از این شیوع است. برای پیشگیری از شیوع ویروسی که عامل این علائم شده بهتر است افراد آلوده به ویروس تا 48 ساعت بعد از بهبودشان به محل کار یا مدرسه بازنگردند.

 

6- سلامت روان

با طولانی تر شدن شب ها برخی افراد ممکن است از نظر خلق و خو دچار مشکل شوند و اضطرابشان افزایش بیابد. داشتن یک برنامه غذایی سالم در کنار مکمل ویتامین D می تواند با چنین مشکلی مقابله کند. سعی کنید در روتین روزانه خود ورزش را نیز بگنجانید این کار باعث تقویت سطح سروتونین نیز می شود. اگر احساس افسردگی می کنید بهتر است با یک پزشک متخصص صحبت کنید تا کمکتان کند.

 

 

مصرف بیش از حد مواد مخدر عصبانیت، توهم و حس خشونت را به همراه خواهد داشت

 

دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم، مملو از حس های عجیب و هیجان انگیز است. هر کسی می تواند با توجه به رویدادهای زندگی شخصی، یکی از آن ها را تجربه کند. شادی، غم، خستگی و یا راحتی، از جمله احساساتی هستند که ما بیشتر با آن ها مواجه هستیم. اما برای داشتن چنین مواردی، همیشه هم نیاز به رخ دادن اتفاقات مختلف نیست و می توان آن ها را به روش های دیگری نیز تجربه نمود.

 

مواد شیمیایی و خوراکی زیادی در دنیا وجود دارند که هر کدام می توانند تاثیر خاصی بر روی بدن ما داشته باشند. گاهی اوقات با مصرف یک قرص، تمام دردها فراموش می شود و احساس خوبی به ما منتقل می گردد. از جمله آن ها می توان به مواد مخدر اشاره نمود که البته تاثیرات مخربی بر روی بدن خواهند داشت.

 

ماریجوانا

هنگامی که ماده فعال ماریجوانا یعنی «THC» به مغز می رسد، این عضو هورمون دوپامین را آزاد می کند و به همین دلیل، احساس خوبی به ما دست می دهد. این همان ماده ایست که هنگام انجام کارهای لذت بخشی مانند غذا خوردن، در بدن ما ترشح می شود. همین امر می تواند در برخی موارد به بدن ما آسیب بزند. اگر بیش از حد احساس رضایت به شما دست دهد، ممکن است دیگر احساسات خوب را کمتر حس کنید.

 

قارچ های جادویی

تحقیقات نشان می دهند که این نوع قارچ ها به نوعی همانند روانگردان ها عمل می کنند. آن ها فعالیت های همیشگی مغز را تغییر داده و ارتباطات جدیدی میان قسمت های مختلف برقرار می سازند. این اتصال ها، حس های مختلف را با یکدیگر ترکیب می کنند و باعث می شوند که همه چیز به هم بریزد. آن ها بدون ضرر هم نیستند و می توانند اضطراب های بیش از حد و یا توهمات خطرناک را به همراه داشته باشند.

 

الکل

همانند دیگر مواد، مشروبات الکلی نیز انتقال دهنده های عصبیِ کنترل کننده فکر و رفتار را تغییر می دهند. الکل با متوقف نمودن این پیام رسان های محرک، قدرت تفکر، سرعت تنفس و نرخ ضربان قلب ما را کاهش می دهد.

به نظر می رسد این موارد، انرژی ما را افزایش می دهند. این ماده، پیام رسان های بازدارنده که معمولا باعث آرامش هستند را تقویت می کند. به علاوه، مقداری ماده دوپامین نیز آزاد می شود که قبلا درباره آن توضیح داده ایم.

 

هروئین

مغز ما، هروئین را به مورفین تبدیل می کند. این امر آرامش را به همراه دارد و گیرایی مواد مخدر نامیده می شود و چگونگی درک ما از درد را تغییر می دهد. به همین دلیل است که افراد بعد از تزریق آن، احساس سرخوشی زیادی دارند. به دلیل آن که سلول های مغز نیز دارای این ویژگی هستند، مصرف بیش از حد می تواند توقف تنفس، آسیب به مغز، رفتن به کما و مرگ را به همراه داشته باشد.

 

مواد مخدر کاهش دهنده درد

تحقیقات اخیر نشان می دهند که میان هروئین و داروهایی مانند ویکودین و اکسی کانتین، ارتباط وجود دارد. گزارش ها حاکی از آن هستند که این داروها در برخی موارد به جای هروئین مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا همان احساس را به مغز منتقل می کنند.

 

کافئین

کافئین را می توان پرمصرف ترین ماده روان گردان جهان دانست. این ماده سامانه عصبی مرکزی را تحریک نموده و به این وسیله، انرژی و سطح هوشیاری ما را افزایش می دهد. آزاد شدن آدرنالین نیز از دیگر تاثیرات کافئین است که البته می تواند باعث افزایش اضطراب شود. این ماده توسط عملکرد مشابهش با ملکولی به نام «آدِنوسین»، به ما کمک می کند.

 

اسید دالای لاما

این ماده همانند قارچ های جادویی برای شما توهم ایجاد می کند و قسمتی از مغز که حالات ما را کنترل می کند را تحت تاثیر قرار می دهد. به علاوه، بخش هایی که واکنش در برابر استرس را کنترل می کنند نیز دچار تغییر می شوند. مصرف آن می تواند هر گونه توهم مانند دیدن مرگ خود را به همراه داشته باشد.

 

 

مواد مخدر تاثیرات مخربی بر روی بدن خواهند داشت

 

فلاکا

به خاطر جدید بودن این ماده، دانشمندان هنوز درباره نحوه اثر گذاری آن بر روی مغز مطمئن نیستند. در حال حاضر، تنها می توان بر روی ترکیبات فلاکا مانند آمفتامین و کوکائین مانور داد. این مواد باعث رهاسازی دو هورمون می شوند: دوپامین که احساس خوبی را به بدن می دهد و نوراپی نفرین که ضربان قلب را افزایش داده و ما را هوشیار نگه می دارد.

وابستگی که توسط مواد مخدر مذکور ایجاد می شود، می تواند به سوء استفاده از آن بیانجامد. مصرف بیش از حد آن، عصبانیت، پارانویا، توهم و حس خشونت را به همراه خواهد داشت.

 

اکستازی

مصرف این ماده، عملکرد دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین را تقویت می کند. این موارد، نقشی اساسی در کنترل رفتار ما ایفا می کنند. افزایش سروتونین می تواند عامل تمام رفتارهای عجیب مصرف کنندگان باشد. استفاده زیاد و یا کم از این ماده، به مغز آسیب خواهد رساند. افرادی که آن ها را به صورت مزمن استفاده می کنند، در یادگیری و قدرت حافظه دچار مشکل می شوند.

 

کوکائین

تزریق، دود کردن و یا هر نوع مصرف، این ماده را وارد جریان خون نموده و آن را به مغز می رساند. رها سازی مقدار زیادی دوپامین، باعث می شود که احساس خوبی به مصرف کننده دست دهد. تاثیر آن به قدری زیاد است که برخی آزمایشگاه ها، از آن برای از بین بردن حیوانات استفاده می کنند. این ماده بخش های اصلی حافظه را تحت تاثیر قرار می دهد و به همین دلیل اعتیاد آور است.

 

در یک آزمایش، در اثر مصرف مداوم کوکائین، سلول های بخشی از مغز موش ها که بر روی تصمیم گیری و بازدارندگی موثر هستند، دچار تغییر شدند. هر چه مصرف بیشتر باشد، تمایل برای بازگشت نیز افزایش خواهد یافت.

 

 

یکی از عوارض دیابت نوع 2 رتینوپاتی دیابتی است

از نظر پیشگیری و درمان، مهم‌ترین اقدامی که می توانید انجام دهید، حفظ سطوح قند خون در محدوده هدف سالم است.
اگر به دیابت نوع 2 مبتلا باشید، تردیدی وجود ندارد که با عوارض ناشی از سطوح بالای قند خون آشنا هستید. یکی از این عوارض رتینوپاتی دیابتی است.

 

پیشگیری از نابینایی دیابتی

رتینوپاتی به واسطه آسیب دیدن شبکیه چشم رخ می دهد و شایع‌ترین دلیل نابینایی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 محسوب می شود.

از نظر پیشگیری و درمان، مهم‌ترین اقدامی که می توانید انجام دهید، حفظ سطوح قند خون در محدوده هدف سالم است. اما فراتر از آن، پژوهش ها نشان داده اند که چند اقدام دیگر می توانند محافظت هرچه بیشتر را امکانپذیر کنند.

 

تاورین

تاورین (Taurine) فراوان‌ترین اسید آمینه در شبکیه چشم است و پژوهشگران بر این باورند که کمبود آن به انحطاط گیرنده نور منجر می شود. بدن می تواند این اسید آمینه را تولید کند، از این رو هرگز به عنوان یک ماده مغذی ضروری در نظر گرفته نشده است.

با این وجود، پژوهشگران کشف کرده اند که سطوح بالای قند خون به صورت مزمن موجب تهی شدن از تاورین در افراد مبتلا به دیابت های نوع 1، نوع 2، و بارداری می شود.

 

 

رتینوپاتی به واسطه آسیب دیدن شبکیه چشم رخ می دهد

 

چندین مطالعه روی حیوانات نشان داده اند که تاورین آهنگ توسعه رتینوپاتی را کند می کند، واکنش های منفی که در سلول های شبکیه رخ می دهند را تضعیف می کند و از انحطاط سلول های شبکیه پیشگیری می کند.

در این مرحله، حداقل از نظر رتینوپاتی هیچ گونه مطالعه انسانی صورت نگرفته است. اما خبر خوب این است که تامین تاورین مورد نیاز در بیماران مبتلا به دیابت نشان داده است که سوخت و ساز گلوکز و حساسیت به انسولین را بهبود می بخشد، از این رو می تواند روشی برد/برد برای شما باشد.

دوز پیشنهاد شده برای استفاده از مکمل از 1.5 تا 3 گرم در روز بوده است.

 

لوتئین و زاکسنتین

آسیب اکسیداتیو بخش مرکزی شکل گیری و پیشرفت رتینوپاتی محسوب می شود و این زمانی است که دو آنتی اکسیدان لوتئین و زاکسنتین برخی فواید جالب توجه خود را ارائه می کنند.

طی یک مطالعه مشخص شد بیماران مبتلا به دیابت که روزانه و به مدت 36 هفته 10 میلی گرم مکمل لوتئین دریافت کرده بودند، به طور قابل توجهی بهبود قدرت بینایی خود را تجربه کردند. در مطالعه ای دیگر، به بیماران ترکیبی از 6 میلی گرم لوتئین و 0.5 میلی گرم زاکسنتین داده شد و در نهایت نتایج مثبت مشابهی کسب شد: برخی جنبه های بینایی بهبود یافت.

این آنتی اکسیدان ها نه تنها به روند درمان کمک می کنند، بلکه برخی آزمایشات نشان داده اند که در درجه نخست می توانند از ابتلا به رتینوپاتی پیشگیری کنند.

 

 

آسیب دیدن شبکیه چشم

 

آنتی اکسیدان های ترکیبی/ کوآنزیم Q10

طی یک مطالعه پژوهشگران به بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی یک مکمل آنتی اکسیدانی ترکیبی حاوی پیکنوگنول 50 میلی گرم، ویتامین E 30 میلی گرم و کوآنزیم Q10 20 میلی گرم، به شکل یک قرص در روز و طی شش ماه دادند. و نتایج امیدبخش بودند...

هم استرس اکسیداتیو و هم ضخامت ماکولای مرکزی به طور قابل توجهی کاهش یافته و قدرت بینایی کلی بیماران بهبود یافت.

 

مطالعه ای دیگر با حضور سه گروه از بیماران مبتلا به دیابت که به صورت تصادفی دسته بندی شده بودند، انجام شد. به گروه اول روزانه کوانزیم Q10 400 میلی گرم داده می شد؛ به گروه دوم یک مکمل آنتی اکسیدان ترکیبی (لوتئین، ویتامین C، زاکسنتین، ویتامین E، روی) داده می شد و گروه سوم دارونما دریافت می کردند. بار دیگر نتایج امیدبخش بودند...

 

دو گروهی که کوآنزیم Q10 و مکمل ترکیبی مصرف کرده بودند بهبود قابل توجه در توانایی سرکوب استرس اکسیداتیو و عادی سازی وضعیت آنتی اکسیدانی را نشان دادند، که به معنای دستیابی به تعادل اکسیدان ها/آنتی اکسیدان ها برای پیشگیری از آسیب بیشتر بود.

 

 

مهم ترین منبع تامین زینک به جز مواد غذایی طبیعی در مکمل‌های تغذیه‌ای است

 

گیاهخواران از جمله افرادی هستند که بیشتر از دیگران در معرض کمبود مواد معدنی در بدنشان قرار دارند به همین جهت مصرف برخی خوراکی‌ها در فصل‌های سرد به این افراد توصیه می‌شود.

 

زینک (Zinc) ماده‌ای است که کمبود آن در بدن نشانه‌هایی را ایجاد می‌کند.

زینک پس از عنصر آهن از جمله ضروری‌ترین مواد برای حفظ سلامت و کارکرد مناسب اعضای بدن است. روی بر سلامتی پوست، مو، دندان و ناخن ها اثر می‌گذارد و سبب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود.

 

براساس پژوهش‌ها زینک بر فعالیت بیش از ۳۰۰ آنزیم بدن موثر است که این آنزیم‌ها باعث ایجاد واکنش‌های بیوشیمیایی در بدن می‌شوند.

 

آمار‌های سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد بیش از ۳۱ درصد از مردم در سراسر جهان دچار کمبود زینک هستند که به ویژه در مادران باردار می‌تواند سبب ابتلای جنین به انواع بیماری ها، نقص مادرزادی و زایمان زودرس شود.

 

گیاهخواران از جمله افرادی هستند که بیشتر از دیگران در معرض کمبود ماده معدنی زینک در بدنشان قرار دارند، زیرا به دلیل تنوع غذایی خاص خود دارای میزان بالای اسید فیتیک (phytic acid) دربدن خود هستند که مانع جذب زینک می‌شود؛ فیتیت در خوراکی هایی همچون گندم کامل، حبوبات و دانه‌های روغنی وجود دارد.

 

 

خوراکی های حاوی زینک می توان قارچ، پنیر، بادام، اسفناج و سیر را می توان نام برد

 

برخی بیماری‌ها از جمله اگزما و پسوریازیس هم با افزایش گردش خون سلولی سبب کمبود زینک در بدن می‌شوند، مصرف نکردن و یا کمبود مصرف غذا‌های حاوی گوشت قرمز نیز می تواند باعث کاهش زینک در بدن شود، زیرا جایگزین‌های گوشت قرمز حاوی مقدار بسیار کمی زینک هستند.

کمبود زینک همچنین سبب سرماخوردگی، دیر خوب شدن زخم ها، خستگی و حتی ناباروری در افراد می‌شود.

 

از جمله نشانه‌های کمبود زینک در بدن می‌توان موارد زیر را نام برد.

ریزش و کم پشتی مو‌های سر، وجود نقطه‌های سفید بر روی ناخن ها، وجود آکنه و جوش صورت در محل چانه، کدر شدن رنگ دندان ها، سفید شدن پوشش روی زبان، بوی دهان نامطبوع، التهاب لثه، بروز زخم در دهان و لثه ها، تب خال، پوکی و نرمی استخوان از مهمترین این نشانه‌ها است.

 

بر این اساس کارشناسان به افراد توصیه می‌کنند مواد غذایی به ویژه پروتئین حیوانی شامل گوشت گاو، گوسفند، مرغ و ماهی های روغنی در رژیم غذایی روزانه خود داشته باشند.

 

 

زینک پس از عنصر آهن از جمله ضروری‌ترین مواد برای حفظ سلامت بدن است

 

از جمله دیگر خوراکی های حاوی زینک می توان قارچ، پنیر، بادام، اسفناج و سیر را می توان نام برد.

براساس پژوهش‌ها زنان در سنین باروری حداقل باید روزی ۴۰ گرم گوشت قرمز مصرف کنند تا دچار کم خونی و کمبود زینک نشوند.

کارشناسان مهم ترین منبع تامین زینک به جز مواد غذایی طبیعی را در مکمل‌های تغذیه‌ای می‌دانند که با نظارت پزشک و انجام آزمایش خون می‌تواند برای رفع نیاز بدن به این ماده ضروری مورد استفاده قرار گیرد.

 

جلوگیری از مسمومیت با کربن مونوکسید

 

همزمان با سرد شدن هوا بیشتر افراد از وسایل گرمایشی در منزل و محل کار استفاده می‌کنند، اما رعایت نکردن نکات ایمنی سبب مسمومیت شدید با گاز و در بسیاری مواقع بروز مرگ شود.

همه ساله در جهان خبر‌های تلخی از مرگ و مسمومیت افراد بر اثر استشمام گاز کربن مونوکسید منتشر می‌شود اما با رعایت نکات ایمنی می‌توان از بروز مسمومیت جلوگیری کرد و به افرادی که دچارمسمومیت شده اند کمک‌های اولیه ضروری را ارائه داد.

 

کربن مونوکسید (CO) گازی بی رنگ و بی بو است و بیشتر افراد در ابتدا منتشر شدن آن را احساس نمی‌کنند.

از جمله خطرناکترین منبع‌های تولید این گاز می‌توان، اجاق گاز، آبگرمکن، چراغ‌های گازی خوراک پزی، دیزل‌های تولید برق خانگی در زمان قطع برق، بخاری گازی، شومینه و حتی روشن بودن خودرو درمحیط بسته پارکینگ خانه را نام برد.

افزون برگاز، وسایلی همچون بخاری هیزمی و شومینه نیزمی توانند بر اثر سوخت ناقص و وجود نداشتن تهویه مناسب هوا، سبب تولید گاز مونوکسید کربن و مسمومیت در افراد شوند.

 

در محیط‌های سربسته مانند اتاق، آپارتمان، قایق و چادرمسافرتی به ویژه زمانی که راه‌های خروج هوا و تهویه آن بسته شدنه باشد خطر مسمومیت با گاز به شدت افزایش می‌یابد.

در گام نخست با مشاوره با متخصص امن‌ترین شیوه گرمایش خانه و محل کار را انتخاب کنید و درصورتی که قصد دارید از وسایل گرمایشی گازی استفاده کنید برای نصب از افراد کارشناس بهره بگیرید.

وجود راه تهویه ایمن و استاندارد، دودکش از جنس بدنه و کلاهک مورد تایید از جمله اصلی‌ترین نکته‌ها درمحافظت از سلامتی شما و خانواده هایتان است.

 

از جمله مهم ترین نشانه‌های مسمومیت با گاز مونوکسید کربن موارد، زیرا می‌توان نام برد که در صورت وجود یک یا چند مورد از این علامت‌ها به سرعت باید به مراکز درمانی مراجعه کنید یا با اورژانس تماس بگیرید.

 

 

آموزش جلوگیری از مسمومیت با گاز کربن مونوکسید

  

برای جلوگیری از بروز مسمومیت راهکار‌های زیر توسط کارشناسان توصیه می‌شود:

• بررسی تمام وسایل گرمایشی به طور روزانه و اطمینان از سالم بودن سوپاپ، لوله، اتصالات و تعمیر سریع هرنوع آسیب و نقص تا خطر مسمومیت به حداقل برسد.

 

•  بررسی دودکش و محل تهویه هوای منزل و محل کار، استفاده از کلاهک دودکش مناسب، دست زدن به بدنه دودکش (درصورتی که بخاری گاز روشن باشد و بدنه دودکش سرد باشد نشان دهنده مسدود بودن دودکش و خطربروز مسمومیت است)، درصورت امکان خاموش کردن وسایل گرمایشی گازی در زمان استراحت شبانه، بازگذاشتن در و پنجره برای ایجاد جریان هوا در زمان استفاده از وسایل گرمایشی گاز سوز و استفاده از حسگر اعلام انتشار گاز مونوکسید کربن که توسط کارشناس می‌تواند بر روی دستگاه‌ها نصب شود همگی از راهکارهای مراقبتی و پیشگیرانه از مسمومیت با کربن مونوکسید  با است.

 

• خبررسانی به دوستان و اقوام درخصوص استفاده از این وسایل، تا درصورت بروز مسمومیت به سرعت به کمک شما بیایند و روشن نگذاشتن خودرو درمحیط پارکینگ سربسته می‌تواند سبب ایمنی و جلوگیری از مسمومیت با این گاز مرگبار شود.

 

• در زمان بروز باد، باران و یا بارش برف شدید امکان آسیب دیدن کلاهک دودکش وجود دارد، همچنین برخی از پرنده‌ها به دلیل گرم بودن این مکان برروی آن آشیانه درست می‌کنند که می‌تواند سبب مسدود شدن دودکش و بروز مسمومیت در افراد شود.

 

 

تنفس مقدار فراوان گاز مونوکسید یا جذب آن از راه پوست این ماده وارد جریان خون می‌شود 

 

اگر با افراد دچار مسمومیت با گاز مونوکسید کربن مواجه شدید:

در گام اول پنجره‌ها و درب‌ها را باز کنید تا هوای تازه در فضا جریان پیدا کند، تماس فوری با اورژانس پزشکی و اطلاع رسانی از حادثه کاری است که باید به سرعت انجام دهید، اگر امکان جابه جایی افراد را دارید آنها را به فضای باز ببرید، شیر گاز یا وسیله گرمایشی را ببندید و آن را خاموش کنید.

 

با حوله مرطوب جلوی دهان و بینی خود را بپوشانید تا دچار مسمومیت نشوید و با یک حوله مرطوب دیگر هوای داخل محیط بسته را به سمت در یا پنجره هدایت کنید تا هوای تازه با آن جایگزین شود.

 

افراد مسموم را به روی زمین قراردهید تا راه تنفسی آنها مسدود نشود، علائم حیاتی آنها شامل ضربان قلب، واکنش مردک چشم، سطح هوشیاری، قدرت حرکت و مواردی از این دست را بررسی کرده به کارشناس اورژانس تا قبل از رسیدن کادر پزشکی اطلاع دهید.

 

اگر شدت نشت گاز بسیار شدید است از محیط خارج شده منتظر بمانید تا کارشناسان آتش نشانی و اورژانس در محل حاضر شوند.

 

بر اثر تنفس مقدار فراوان گاز مونوکسید یا جذب آن از راه پوست، این ماده وارد جریان خون می‌شود و به جای اکسیژن وارد ارگان‌های حیاتی بدن چون قلب، مغز و شش‌ها می‌شود و به این ترتیب باعث مرگ افراد می‌شود.

 

مسمومیت با این گاز برای نوزادان، زنان باردار، افراد مبتلا به بیماری‌های تنفسی، چون آمفیزم و بیماران قلبی بسیارخطرناک است و حتی تنفس درصد بسیار کمی از این گاز می‌تواند به سلامت آنها آسیب برساند.

با رعایت توصیه‌های بالا می‌توانید ایمنی و سلامت خود را در فصل‌های سرد سال حفظ کنید و از محیط گرم لذت ببرید.

 

 

پیشگیری از مبتلا شدن به بیماری هپاتیت b

 

علائم هپاتیت B تقریبا با هپاتیت A مشترک است ولی اگر درمان نشود، احتمال ایجاد عارضه کبدی در درازمدت بیشتر است. هپاتیت B بیشتر از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. پس از وارد شدن ویروس هپاتیت B به بدن ۶ هفته تا شش ماه طول می‌کشد تا علائم بیماری ظاهر شوند، به این مدت زمان دوره نهفته بیماری گفته می‌شود.

 

در افراد مبتلا بیشترین غلظت ویروس در داخل خون است، ولی تمام انواع مایعات در بدن مثل بزاق، مایع منی، ترشحات واژن و ترشحات زخم می‌توانند مقادیر قابل‌ملاحظه‌ای از ویروس هپاتیت B را داشته باشند. ویروس هپاتیت B بیشتر از ویروس هپاتیت C و ایدز در محیط باقی می‌ماند.

 

راه‌های انتقال ویروس هپاتیت B 

هر نوع رابطه جنسی، مواجهه با خون و مایعات آلوده، استفاده از سوزن‌های آلوده در حین خالکوبی، استفاده از سرنگ‌های آلوده و استفاده از وسایل مشترک که ممکن است حاوی خون یا مایعات بدن باشند مثل مسواک، ریش تراش، ناخن‌گیر، تیغ و.... می‌تواند انتقال‌دهنده ویروس هپاتیت B باشد. 

در صورت ابتلا به هپاتیت B این بیماری می‌تواند به شریک جنسی منتقل شود، منجر به بیماری مزمن کبدی، سیروز، سرطان کبد و مرگ شود. 

 

در صورت آلوده بودن مادر امکان انتقال ویروس به جنین وجود دارد و نوزاد مبتلا ممکن است برای همیشه مبتلا باقی بماند. این بیماری هم در مرحله حاد و هم در مرحله مزمن قابل انتقال به دیگران است و حدود یک درصد بیماران در مرحله حاد فوت می‌کنند.

 

تبدیل شدن به عفونت مزمن رابطه مستقیم با سن ابتلا به این بیماری دارد. حدود ۹۰ درصد شیرخواران و ۳۰ درصد کودکان زیر ۵ سال که مبتلا به هپاتیت B می‌شوند، مبتلا به بیماری مزمن خواهند شد بنابراین خانم‌های باردار باید حداکثر مراقبت را داشته باشند تا در حین بارداری مبتلا به هپاتیت B نشوند. در افراد بالغ فقط ۶-۲ درصد مبتلایان به هپاتیت B دچار شکل مزمن بیماری می‌شوند.

 

 

در صورت آلوده بودن مادر به هپاتیت b امکان انتقال ویروس به جنین وجود دارد 

 

راه‌های پیشگیری از ابتلا به بیماری هپاتیت B 

واکسیناسیون همه شیرخواران، نوجوانان و افراد بالغ فعال از نظر جنسی، اجتناب از اقدامات غیر ضروری مثل خالکوبی و تاتو، عدم استفاده از هر نوع سوزنی به صورت مشترک، اجتناب از هر نوع رابطه جنسی خارج از ازدواج، اجتناب از تمامی مایعات بدن فرد آلوده مثل بزاق دهان، مایع منی، ترشحات واژن و ترشحات زخم‌ها، استفاده صحیح و منظم از کاندوم از جنس لاتکس در هر نوع رابطه جنسی که خطر ابتلا به هپاتیت B را کم می‌کند و همچنین عدم به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی از راهکارهای پیشگیری از ابتلا به این بیماری است. هر چقدر تعداد شرکای جنسی بیشتر باشد خطر ابتلا به بیماری‌های آمیزشی مثل هپاتیت B بیشتر می‌شود.

 

چه کسانی حتما باید بر علیه هپاتیت B واکسینه شوند:

* بیماران دیالیزی

* افرادی که به صورت منظم فرآورده خونی دریافت می‌کنند مثل بیماران هموفیلی و تالاسمی ماژور 

* پرسنل مراکز بهداشتی و درمانی

* کسانی از قبل دارای یک بیماری کبدی هستند مثل هپاتیت C 

* کسانی که در مراکزی کار می‌کنند که در آنها از افراد معلول و ناتوان نگهداری می‌شود 

* زندانیان، معتادان تزریقی 

* مردان هموسکسوال 

* در صورت مسافرت به مناطق پر خطر دنیا

* داشتن شریک جنسی آلوده به ویروس هپاتیت B 

* زندگی در مکانی که فرد مبتلا به هپاتیت B وجود دارد 

 

 تنفس مصنوعی دهان به دهان

تنفس مصنوعی به کلیه اعمالی گفته می‌شود که باعث رساندن اکسیژن به مصدوم می‌شود تا تنفس طبیعی وی دوباره برقرار گردد.
 

بدن می‌تواند مدت 6-4 دقیقه بدون اکسیژن بماند. بنابراین اگر قلب بایستد، یعنی خونی که حامل اکسیژن برای سلولهاست از جریان بیافتد، امدادگر برای برگرداندن ضربان قلب بطور متوسط 5 دقیقه فرضت دارد و حدود 60 ثانیه بعد از ایست قلب، تنفس نیز قطع می‌شود. اگر قلب کار کند ولی تنفس قطع شده باشد در اینجا هم 5 دقیقه فرصت برای نجات بیمار است.

 

موارد لزوم دادن تنفس مصنوعی

علائمی که نشان می‌دهد مصدوم یا بیمار به تنفس مصنوعی احتیاج دارد عبارتند از:

 

* هیچگونه حرکتی در قفسه سینه بیمار دیده نمی شود و حرکت هوا را از دهان بینی نمی‌توان شنید. با گرفتن تکه کاغذ یا پنبه در برابر دهان و بینی بیمار (و حرکت آنها) و یا گرفتن آینه جلوی دهان و بینی (و ظهور بخار روی آن) هم می‌توانیم به ایست قلبی پی ببریم.

 

* بیمار برای وارد و خارج نمودن هوا به ریه‌های خود تلاش می‌کند و عضلات جلوی گردن و برجسته می‌شوند ولی ورود و خروج هوا انجام نمی‌شود یا خیلی غیر موثر است و تنفس را نمی‌توان حس کرد. 

 

* بیمار دچار سیانوز می‌گردد یعنی پوست و مخاط اطراف لبها، ناخنها، بینی و گاهی تمام بدن و صورت به رنگ خاکستری متمایل به آبی (کبود) در می‌آیند.

 

 

بدن می‌تواند مدت 6-4 دقیقه بدون اکسیژن بماند 

 

 چگونگی دادن تنفس مصنوعی از طریق تنفس دهان به دهان

1) راه هوایی را باز كنید :

در حالتی كه مصدوم صاف و به پشت قرار گرفته است، دو انگشت یك دست خود را زیر چانه مصدوم و دست دیگرتان را روی پیشانی وی قرار داده و به آرامی قدری سر وی را به عقب متمایل كنید (در صورت اطمینان از عدم وجود صدمه نخاع گردنی)

 

2) در صورت مشاهده انسداد واضح، آنرا برطرف كنید.

 چانه مصدوم را با انگشتان خود نگه داشته و انگشت شست همان دست را به درون دهان وی فرو كنید تا بتوانید زبان او را نگه دارید.

 

در حالی كه زبان و آرواره مصدوم را محكم و ثابت نگه داشته اید، چانه را با دست دیگر خود مقداری بالا ببرید. از انگشت اشاره خود به حالت قلاب ماهیگیری برای بیرون آوردن جسم خارجی استفاده كنید، البته به شرطی كه آن را به طور واضح ببینید.

 

مانند دندان ها و پروتزهای شكسته یا جا به جا شده را از دهان خارج كنید. اگر دندانهای مصنوعی به خوبی در محل خود قرار دارند با آنها كاری نداشته باشید (هرگز انگشتان خود را برای جستجوی كوركورانه درون گلوی مصدوم فرو نكنید.

 

3) در تنفس دهان به دهان، بینی مصدوم را با فشردن انگشت شست و نشانه خود روی آن، مسدود سازید. سپس یك دم عمیق انجام داده لبهای خود را در اطراف دهان وی قرار دهید، به نحوی كه حین انجام تنفس حتی المقدور هوایی به بیرون نشت نكند.

 

 

 

4) تا زمانی كه بالا آمدن سینه وی را ببینید، هوای بازدمی خود را درون ریه هایش فوت كنید (حدود 2 ثانیه طول می كشد تا قفسه سینه به اندازه كافی بالا بیاید)

 

5) لبهایتان را برداشته و اجازه دهید كه قفسه سینه به طور كامل پائین بیاید كه این مرحله حدود چهار ثانیه زمان لازم دارد. یكبار دیگر هم تنفس دادن را تكرار كرده و سپس گردش خون را بررسی كنید.

 

اگر نشانه ای از بهبود وضعیت مثل برگشتن رنگ پوست به حالت طبیعی و یا انجام هر حركتی مثل نفس كشیدن و سرفه و یا عمل بلع در مصدوم دیده نشد، بلا فاصله شروع به انجام عملیات احیای قلبی - ریوی نمائید.

 

اگر نبض مصدوم حس شود، تنفس مصنوعی را تقریبا در هر 5 ثانیه یكبار ادامه داده و پس از 10 بار تنفس دادن، نبض وی را مجدداً باز بینی كنید. در صورت بازگشت تنفس، بدن مصدوم را به وضعیت ریكاوری در آورید.

 

 

هر گاه انجام تنفس دهان به دهان ممکن نبود می‌توان از تنفس دهان به بینی استفاده کرد

 

اگر پس از دو بار تلاش برای انجام تنفس مصنوعی سینه مصدوم بالا نیامد، موارد زیر را بررسی نمایید :

- آیا سر به اندازه كافی به پشت متمایل شده است ؟

- آیا سوراخ های بینی مصدوم را كاملاً مسدود كرده اید ؟

- آیا لبهایتان كاملاً به دور دهان مصدوم چسبانده شده بودند ؟

- آیا مسیر هوایی وی توسط خون، استفراغ و یا جسم خارجی مسدود شده است یا نه ؟

 

توجه : در صورتی كه ماسك و یا پوشش ویژه محافظ به همراه دارید از آن استفاده كنید.

در موارد زیر تنفس دهان به دهان نباید انجام شود.

♦  وجود زخم روی صورت، دهان و فک یا شکستگی فک

♦  آغشته بودن اطراف دهان مصدوم به سم

♦  استفراغ شدید و مکرر

♦  انقباض شدید عضلات فک (در تشنج)

 

تنفس دهان به بینی

هر گاه انجام تنفس دهان به دهان ممکن نبود می‌توان از این روش استفاده کرد. بعد از باز کردن راه هوایی و پاک کردن دهان، با انگشت شصت دستی که روی چانه قرار دارد لبهای مصدوم را به هم فشار دهید تا دهانش بسته شود.

 

نفس عمیق بکشید، دهانتان را روی بینی مصدوم قرار دهید و داخل بینی بدمید تا قفسه سینه بالا بیاید. سپس دهانتان را از روی بینی بردارید و در صورت امکان او را باز کنید تا هوا از طریق دهان و بینی خارج شود.

 

بلافاصله بعد از تنفس نبض کاروتید را جهت بررسی وضعیت قلبی بررسی کنید. اگر قلب ضربان ندارد همزمان ماساژ قلبی بدهید.

 

تعداد تنفس مصنوعی را با سرعت 15-12 بار در دقیقه در بزرگسالان و 20 بار در دقیقه در اطفال ادامه می‌دهید.

 

تنفس دهان به دهان و بینی

از این روش معمولا در کودکان و نوزادان استفاده می‌شود. بعد از قرار دادن سر بیمار در وضعیت مناسب از نظر راههای هوایی دهان خود را روی دهان و بینی طفل گذاشته و فقط با هوایی که در دهان دارید یا به آرامی فوت کنید (از بکار بردن هوای زیاد و با فشار زیاد خودداری شود) و به حرکات قفسه سینه نیز توجه کنید. سپس سر خود را کنار ببرید تا هوا زا ریه‌ها (ششها) خارج شود. و دوباره ... .

 

دادن تنفس به طریقه سیلوستر

این روش تنفس مصنوعی در برق گرفتگی و از کار افتادن ماهیچه‌های تنفسی در اثر عوامل دیگری مانند کزاز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش با باز کردن دستها به صورت دایره‌ای تا بالای سر و بعد جمع کردن دستها روی قفسه سینه و فشار روی قفسه سینه ورود و خروج هوا.

 

 

 از تنفس مصنوعی سریع و محکم خودداری کنید

 

تنفس مصنوعی برای شیرخواران و كودكان

در مورد كودكان زیر یكسال فقط از قرار دادن یك انگشت در زیر چانه استفاده كنید و گردن را بیش از حد به عقب نبرید.

 

• دهان مصدوم را نگاه كنید و بدقت هرگونه انسداد و جسم خارجی را كه بطور واضح می بینید خارج كنید.

 

• لب های خود را محكم در اطراف دهان و بینی شیرخوار و یا فقط در اطراف دهان در مورد كودكان 7-1 ساله بچسبانید.

 

• تا زمان بالا آمدن سینه به درون ریه ها بدمید.

 

• پنج بار تنفس بدهید، به طوری كه هر بار تنفس حدود سه ثانیه طول بكشد.

 

• علایم گردش خون (تنفس طبیعی، سرفه و یا حركت) را جستجو كنید و به دنبال سایر نشانه های بهبود وضعیت نیز بگردید.

 

• اگر علایم گردش خون وجود ندارد، احیا را شروع كنید (CPR)

 

• اگر علایم گردش خون وجود دارد، ابتدا تنفس مصنوعی را به مدت یك دقیقه ادامه داده، سپس با اورژانس تماس بگیرید.

 

 

تنفس مصنوعی به اعمالی گفته می‌شود که باعث رساندن اکسیژن به مصدوم می‌شود

 

نکات لازم در تنفس مصنوعی

◊ از تنفس مصنوعی سریع و محکم خودداری کنید.

 

◊ از باز بودن راه هوایی مطمئن شوید تا هوا به جای نای وارد معده نشود. ورود هوا به مری و معده باعث اتساع آن خواهد شد که باعث تحریک استفراغ شده و مواد استفراغی می‌تواند وارد مجاری هوایی شده و باعث خفگی شود و اتساع معده همچنین به علت فشار روی عضله دیافراگم، تنفس و باز شدن ریه را با اشکال روبرو می‌کند. در این صورت مراقب استفراغ کردن بیمار باشید و در صورت استفراغ او را به سرعت به پهلو بچرخانید تا مواد استفراغی از دهانش خارج شود و پس از آن دهان او را تمیز کنید و به دادن تنفس و احیا ادامه دهید.

 

◊ قرار نگرفتن کامل دهان امدادگر روی دهان بیمار، قرار نگرفتن کامل سر در وضعیت مناسب، بسته نشدن کامل بینی موقع دادن تنفس و کافی نبودن قدرت تنفسی مصنوعی عامل موثر نبودن تنفس مصنوعی خواهد شد.

 

 

به گفته محققان، زنان چاق یا دارای اضافه وزن باید بیشتر تحت غربالگری سرطان سینه قرار گیرند. 
به گزارش مهر، محققان دانشگاه کارولینسکا سوئد دریافتند زنان چاق یا دارای اضافه وزن در مقایسه با زنان لاغرتر بعد از بزرگ ترشدن تومور به بیش از ۲ سانتی متر متوجه سرطان سینه می شوند.

 

یافته ها نشان داد تشخیص سرطان سینه در زنان چاق تر در مقایسه با زنان لاغرتر بین غربالگری های منظم سرطان سخت تر و وخیم تر است.

 

دکتر فردریک استرند، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «به نظر می رسد زنان چاق و دارای اضافه وزن باید در فواصل زمانی کوتاه تری تحت غربالگری سرطان سینه قرار گیرند، اما هنوز مطالعه ما فواصل زمانی دقیق را نشان نداده است.»

 

این مطالعه شامل بیش از ۲۰۰۰ زن در سوئد بود. رده سنی تمامی شرکت کنندگان ۵۵ تا ۷۴ سال بود و همگی بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ مبتلا به سرطان سینه تهاجمی شده بودند. میانگین شاخص توده بدنی (BMI) آنها ۲۵.۶ بود. BMI برآورد تقریبی چربی بدن براساس اندازه گیری قد و وزن است.

 

BMI بین ۱۸.۵ و ۲۴.۹ عادی تلقی می شود. BMI ۲۵ تا ۲۹.۹ اضافه وزن و بالای ۳۰ چاق تلقی می شود.

 

برای این مطالعه، محققان فواصل بین ماموگرافی را تا دو سال در نظر گرفتند. نتایج نشان داد BMI بالای ۲۵ و داشتن بافت سینه متراکم تر با احتمال بیشتر وجود یک تومور بزرگ به هنگام تشخیص سرطان در طول غربالگری مرتبط است.

 

به گفته استرند، BMI بالای ۲۵ در مقایسه با زنان لاغرتر با تشخیص بدتر سرطان روبرو هستند. تشخیص وخیم تر سرطان به معنای عود مجدد سرطان، گسترش سرطان یا مرگ ناشی از سرطان است.

 

 

محققان دانشگاه منچستر با استفاده از جلبک موفق به ساخت نانو ربات‌های زیستی شده‌اند که می‌تواند با حرکت در بدن بدون هیچ عوارضی بیماری‌ها را تشخیص دهد. 
به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، نانو ربات‌ها سبب ایجاد یک انقلاب همه‌جانبه در پزشکی شده‌اند و این امکان را به پزشکان می‌دهند که بدون انجام جراحی‌های متعدد و یا استفاده از روش‌های درمانی مخرب بتوانند به بیماران کمک کنند.

 

اما این دستاورد جدید تا به حال با دو چالش مهم روبرو بوده است، یکی رساندن این نانو ربات‌ها به محل مورد نظر در بدن و همچنین خارج کردن آنها پس از آنکه وظیفه خود را انجام می‌دهند.

 

محققان دانشگاه منچستر راهکاری برای این چالش‌ها یافته‌اند و تصمیم گرفته‌اند ربات‌ها را از جنس مواد طبیعی بسازند. در این پروژه محققان از جلبک "اسپرالینا"(Spirulina) که در فروشگاه‌های مواد غذایی پیدا می‌شود استفاده کرده‌اند.

 

این ترکیب طبیعی که هیچ عارضه‌ای ندارد به راحتی قابل پیگیری و کنترل است.

 

این نانو ربات‌های طراحی شده دارای یک آهن اکسید خارجی هستند که به پزشکان این اجازه را می‌دهد تا با استفاده از تصویربرداری "ام.آر.آی"(MRI) آنها را از خارج بدن کنترل کنند.

 

این نانو ربات‌ها به نوعی دارای فلورسنت داخلی هستند و به صورت نقاط نورانی در تصویربرداری دیده می‌شوند و به علاوه زمان کمتری برای رسیدن به نقطه هدف در بدن نیاز دارند.

 

این نانو ربات‌ها بسیار انعطاف‌پذیر هستند و می‌توانند برای دارورسانی نیز مورد استفاده قرار بگیرند و هدف اصلی آنها تشخیص بیماری و معاینه بخش‌هایی است که دسترسی به آنها مشکل است.

 

این تحقیقات در مراحل ابتدایی خود قرار دارد و محققان باید عملکرد آنها را در آزمایش‌های متعدد مورد بررسی قرار دهند اما تا همین مرحله نیز ثابت شده است که می‌توان با استفاده از آنها بسیاری از چالش‌های پیش روی نانوربات‌های تشخیصی و دارورسان را حل کرد.