گاهی اوقات والدین از رفتار جنسی کودک شان تعجب می کنند (اون فقط 4 سالشه!). این تعجب به خاطر این است که والدین به چشم یک بزرگسال به این رفتارها نگاه می‌کنند و برداشت دیگری از آن دارند. اما کودک 4 ساله شما بزرگسال نیست. او فقط یک کودک کنجکاو است که سعی می‌کند جواب سوال‌هایش را پیدا کند و نسبت به بزرگ شدنش عکس العمل نشان می‌دهد. تمام رفتارهایی که در این بخش به آنها اشاره خواهیم کرد بخشی از فرایند طبیعی رشد کوکان است.

معمولا کودکان 4 ساله در مورد تفاوت‌های فیزیکی بین دخترها و پسرها بسیار کنجکاو هستند. تعجب نکنید اگر کودک 4 ساله شما در حمام به بدن پرستارش توجه می‌کند (به او نگاه می‌کند، به او اشاره می‌کند و می‌خندد و یا به او دست می‌زند). حتی ممکن است که کودک تان سعی کند وقتی که شما لخت هستید، به طرف شما بیاید و به شما دست بزند. (بعضی از والدین وقتی که می بینند فرزندشان دراین سن خیلی سریع تحریک می‌شود، سعی می‌کنند در مقابل او لباس های پوشیده تری بپوشند، با هم حمام نروند و کنار همدیگر نخوابند).

شما می‌توانید به کودک تان بگویید: «من می فهمم که تو درباره خواهر کوچولوت کنجکاو هستی. اگر راجع به اون سوالی داری، بیا و از خودم بپرس، ولی نمی تونی به اون دست بزنی». (از آنجایی که کودک شما در این سن به دنبال جواب سوال هایش است، زمان بسیار مناسبی است که برای او کتاب هایی را بخوانید که برای کودکان در مورد تفاوت های آناتومی بین دختران و پسران نوشته شده است). با این کار نشان می‌دهید که شما برای اندام های جنسی کودک تان همانند سایر اندام هایش ارزش قائل هستید و به آنها احترام می‌گذارید. بعضی وقت ها می‌توانید از عبارت «جای خصوصی» استفاده کنید، چرا که کودک 4 ساله معنی کلمه خصوصی را می‌فهمد.

در این سن، احتمال این وجود دارد که با وارد شدن به اتاق کودک تان ببینید که او و دوستش لخت هستند و با کنجکاری همدیگر را بررسی می کنند. این کاملا طبیعی است و معمولا به آن «دکتر بازی» می‌گوییم. توجه داشته باشید که این کار فقط به این علت است که آنها کنجکاو هستند. اگر بچه ها را در چنین حالتی غافلگیر کردید، از هرگونه عکس العملی که نشان بدهد آنها کار بدی کرده اند پرهیز کنید (و یا در مورد احساس طبیعی کنجکاوی شان احساس گناه بکنند). در عوض به آنها بگویید: «باید لباس هاتون را بپوشید». وقتی لباس هایشان را پوشیدند به آنها بگویید: «این اشکالی نداره که شما در مورد همدیگه کنجکاو هستید. ما می تونیم در مورد این مسایل با هم صحبت کنیم، ولی شما نباید به جاهای خصوصی همدیگه دست بزنید».

وقتی که کودک تان در این مرحله قرار دارد، سعی کنید وقتی دوستش به خانه شما می‌آید در اتاق را باز بگذارید و گاهی به آنها سر بزنید. اگر کودکان را به حال خود تنها بگذارید تا به این طریق همدیگر را بررسی کنند، عصبی و مضطرب خواهند شد. شما باید برای آنها محدودیت هایی قائل شوید (مثلا: «حالا وقتشه که یه کار دیگه بکنیم. دوست دارید خاله بازی کنیم؟»)

کودکان 4 ساله سوالات بسیار زیادی در مورد ساختار فیزیکی بدن شان دارند. گاهی اوقات دختربچه ها تعجب می‌کنند که چرا بدن آنها با پسرها فرق دارد. مثلا مادری تعریف می کرد که دخترش چطور با دیدن برادر کوچولوی لختش عکس العمل نشان داده است: دخترم یه تیکه چوب برداشت اون را گرفت جلوی خودش و گفت: «حالا منم شدم مثل اون».

پسربچه ها هم در مورد این که چرا بدن آنها با خواهرشان فرق دارد کنجکاو هستند. مثلا پسر بچه‌ای از پدرش می پرسید: «آیا کسی اون جای خواهرم را برداشته؟ آیا مال منم برمی دارن؟». وقتی بچه ها در مورد این مسائل از شما سوال می‌پرسند، مواظب باشید که به آنها نخندید و حرف ها و افکارشان را مسخره نکنید (اگرچه ممکن است حرف های شان بامزه و جالب باشد). توجه داشته باشید که این مسائل برای آنها دغدغه‌های مهمی هستند. در عوض، لازم است که برای آنها توضیح دهید که دخترها و پسرها با هم متفاوت هستند. حتی می‌توانید به آنها بگویید که وقتی بزرگ شدند، مثل مامان و باباها، این تفاوت ها به آنها کمک می‌کند که بچه دار شوند (حتما سوال بعدی این است که: «چطور؟» مراجعه کنید به قسمت توضیح مساله تولد به کودکان).

به کودک تان خاطر نشان کنید که بدن قشنگی دارد. کودکان 4 ساله از بدن‌های خود لذت می برند. شاید هیچ چیزی را بیشتر از این دوست ندارند که برای مدت زمان طولانی در یک وان آب گرم بنشینند و یا به محض این که به خانه می‌آیند، تمام لباس‌های‌شان را درآورند و در خانه فقط با یک شورت بچرخند (مثلا برای این که خوابش ببرد و یا اضطراب و استرسش را کم کند). حتی ممکن است وقتی که مشغول استراحت کردن روی کاناپه است، دست به این کار بزند. والدین معمولا به خاطر ممنوعیت‌های خودشان در دوران کودکی دیدگاه بسیار منفی نسبت به خودارضایی دارند. حتی ممکن است از این بترسند که دیگران کودکان آنها را سرزنش کنند. ولی نکته مهم این است که والدین باید تمام تلاش شان را بکنند که در چنین شرایطی کاملا منطقی و بی طرف برخورد کنند. این فقط یک رفتار بچه گانه از طرف یک بچه است درست مثل مکیدن انگشت و به مرور زمان دیگر این کار را نخواهد کرد.

اگر کودک‌تان را در حین خودارضایی ببینید، نباید او را به خاطر این که از بدنش لذت می برد، سرزنش کنید. این باعث می‌شود که او در مورد بدنش احساس بدی داشته باشد (و اگر بدنش بد است، پس خود او هم بد است) و در تمام طول زندگی‌اش در مورد لذت جسمانی‌اش احساس گناه خواهد کرد. به جای آن بهتر است سعی کنید حواسش را به کار دیگری پرت کنید.

وقتی که از او می‌خواهید این کار را نکند، برایش سخت است که بلافاصله به حرف شما گوش کند. بیشتر والدین متوجه این نکته شده‌اند که اگر مدام از کودک شان بخواهند که کاری را انجام ندهد، بیشتر آن کار را انجام می دهد. اگر حس کردید که این رفتار نوعی عکس العمل به نگرانی هایش است (مثلا وقتی که مادربزرگ مریض است)، می توانید با یک متخصص کودک مشاوره کنید تا به شما کمک کند برای مقابله با نگرانی های کودک تان راه حلی پیدا کنید.

نکته بسیار مهم در رابطه با رشد کودک تان این است که شما در مورد لذت های فیزیکی او به طور مثبت عکس العمل نشان دهید. انسان ها دارای دو بعد هستند، ذهن و جسم و برای این که بتوانند احساس خوبی در مورد خودشان داشته باشند، باید بتوانند برای هر دو بعد شخصیتی شان ارزش قائل شوند (ترس از لذت جسمانی حتی ممکن است مانع این شود که یک انسان بالغ بتواند روابط سالمی با دیگران برقرار کند).

اگر شما در کودکی عکس العمل مثبتی نسبت به این رفتارهای کودک تان نشان دهید، همچنان که بزرگ‌تر می‌شود، یاد می‌گیرد لذت بردن را تجربه کند و آزادانه از شنا کردن در دریا، تنیس بازی کردن و از داشتن یک رابطه سالم در بزرگسالی لذت ببرد. اینها احساساتی هستند که برای یک انسان میلیون ها دلار ارزش دارند. اینها احساساتی هستند که مطمئنا والدین دوست دارند بچه های شان بارها و بارها در طول زندگی تجربه کنند.