تبیان، دستیار زندگی

آزمایشگاهی که ویروس Duqu را برای اولین بار کشف و شناسایی کرد، اکنون اقدام به ارائه ابزاری برای تشخیص این ویروس کرده است.

به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام و به نقل از فارنت ، ابزار Duqu Detector Toolkit V1.01 قادر است فایل‌هایی را که توسط ویروس Duqu ایجاد شده‌اند، شناسایی کند. این ابزار از چهار بخش مختلف تشکیل شده و علاوه بر شناسایی ردپای ویروس Duqu، می‌تواند راه های نفوذ ویروس به شبکه را نشان دهد و همچنین مشخص کند که چه اطلاعاتی از داخل شبکه توسط ویروس به سرقت رفته است.

البته آزمایشگاه CrySyS یا Cryptography and System Security که بخشی از دانشگاه بوداپست در مجارستان است، ضمن انتشار این ابزار کمکی، احتمال خطا و شناسایی غلط توسط این ابزار را نیز متذکر شده است لذا از کاربران این ابزار خواسته شده تا اطلاعات به دست آمده را با دقت بررسی کرده و سپس عکس‌العمل نشان دهند.

اطلاعات بیشتر درباره این ابزار شناسایی ویروس Duqu و نحوه دریافت آن، در این لینک قابل دسترسی است.

در همین حال موسسه تحقیقاتی NSS Labs نیز اقدام به عرضه یک ابزار کمکی برای شناسایی ویروس Duqu کرده است. برخلاف ابزار ارائه شده توسط آزمایشگاه Crysys که براساس فایل های ایجاد شده توسط ویروس، اقدام به تشخیص ویروس Duqu می کند، ابزار NSS Labs براساس برنامه خود ویروس و فایل های اجرایی آن، قادر به کشف ویروس Duqu است. علاوه بر این، از فناوری های “گمانه زنی” (Heuristic) در ابزار NSS Labs استفاده شده تا امکان شناسایی گونه‌های مختلف و جدید این ویروس فراهم شود.

برخی کارشناسان توانایی ابزار NSS Labs را مورد تردید قرار داده‌اند. طبق نظر این کارشناسان، اگر از فناوری‌های گمانه‌زنی صحیح در این ابزار استفاده شده است، به دلیل مشابهت‌های زیاد بین دو ویروس Duqu و Stuxnet، این ابزار باید قادر به شناسایی گونه‌های مختلف Stuxnet هم باشد، ولی در عمل چنین نیست.

از طرف دیگر، موسسه NSS Labs تاکید دارد که هیچگونه خطا و تشخیص غلط توسط ابزار ارائه شده، رخ نخواهد داد و تاکنون نیز، دو گونه جدید از ویروس Duqu توسط همین ابزار کشف و شناسایی شده است.

ناگفته نماند که هر دو ابزاری که توسط آزمایشگاه Crysys و موسسه NSS Labs تهیه شده‌اند از نوع برنامه “متن آزاد” (Open Source) هستند. لذا این احتمال داده می‌شود که نویسندگان ویروس Duqu به راحتی بتوانند با بررسی این دو ابزار، راه‌های فرار و پنهان شدن از دید این ابزارها را در گونه‌های بعدی ویروس بگنجانند.

به همین دلیل نیز، موسسه NSS Labs ابزار خود را با آنکه رایگان است، در اختیار عموم قرار نداده و تنها با درخواست افراد و بررسی فرد درخواست کننده، این ابزار را ارائه می کند. اطلاعات بیشتر درباره ابزار NSS Labs را می‌توان در این لینکبدست آورد.

هنگامی که سه سال پیش مایکروسافت ویندوز ۷ را روانه بازار کرد همگان اذعان داشتند که بسیاری از قابلیت های آن بهبود یافته و شمار زیادی از نقاط ضعف ویستا و ایکس پی برطرف شده اند. در این میان برخی قابلیت ها نیز بودند که هنوز کار بیشتری می طلبیدند، از جمله قابلیت جستجوی پیشرفته.

به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام و به نقل از گویا آی تی ، همانگونه که شما نیز واقف هستید، فرایند جستجوی پیشرفته در ویندوز ۷ نسبت به ایکس پی پیچیده تر شده است و به همین خاطر ما در این پست می خواهیم ضمن معرفی چند برنامه سودمند، به ترفندها و تنظیماتی بپردازیم که می توانند شما را در بهینه تر کردن نتایج جستجوی ویندوز ۷ یاری رسانند. در ادامه به ذکر این نکات می پردازیم:

 فیلتر ها و نتایج جستجو توسط دایرکتوری جاریِ شما تحت تاثیر قرار می گیرند.

همانگونه که بسیاری از شما واقف هستید، هنگامی که در جستجوی چیزهایی هستید همیشه نمی توانید گزینه های فیلتر مشابهی را در اختیار داشته باشید. علت این است که شما بسته به نوع مکانی که در حال جستجو هستید فیلتر های پیشفرض متفاوتی را نیز مشاهده خواهید نمود.

اکنون ما در “Library-My Pictures” هستیم. همانگونه که مشاهده می نمایید به طور پیشفرض ویندوز به ما اجازه ی اضافه نمودن فیلترهای “Name”، “Type” و “Tags” را می دهد.

اسکرین شات بالا به هنگامی که در “Library-My Music” بودیم گرفته شده. در این جا گزینه های فیلتر متفاوت و معینی هم چون “Album”، “Artists” و “Genre” را در اختیار داریم. همانگونه که می بینید ویندوز ۷ به وسیله به کارگیری فیلترهای مرتبط از همان ابتدا تلاش بسیاری نموده تا چیزها را بسیار “شهودی” و قابل درک سازد. البته بدون توجه به مکانی (در ویندوز) که در آن قرار دارید و یا زمان می توانید هر کدام از عملگرهای فیلتر را تایپ و استفاده نمایید. هر چند گزینه های قابل کلیک (Clickable) بر حسب زمینه تغییر می کنند، اما متاسفانه روش مستقیمی برای تغییر این رفتار در ویندوز وجود ندارد.

نتایج بر فولدرهای فهرست شده تکیه می کنند.

از دیگر نکات مهم در یافتن فایل ها با استفاده از AQS، فهرست بندی است. ویندوز تمامی فایل ها را برای تعیین متادیتا و محتوا و با توجه به نوع شان تجزیه می کند و در ادامه آن ها را به منظور سریعتر نمودنِ جستجو در یک فایل ایندکس قرار می دهد. البته اگر فایل های مورد نظر شما در لیست مکان های فهرست شده نباشند، بالطبعِ آن در نتایج نیز نشان داده نخواهند شد. شما می توانید این مورد را به راحتی با قرار دادن فولدرهای مورد نظرتان در یک یا چند “کتابخانه” (Library) برطرف نمایید. این روش، روش پیشفرض ویندوز ۷ برای تصمیم گیری در مورد نحوه جستجو و تعیین موارد با اهمیت می باشد. حدس این است که اکثر کاربران در این “کتابخانه ها” و یا در هنگام سفارشی سازی آن ها برای رفع نیازهایشان، گیر خواهند کرد. البته می دانیم که این موارد همیشه پیش نمی آیند.

در سمت دیگر، شما می توانید به طور دستی موقعیت ها را برای فهرست شدن اضافه نمایید. کنترل پنل را باز نموده و به دنبال “Indexing Options” بگردید، در انتها بر روی لینکی که پدیدار می شود کلیک کنید.

در پنجره ی پاپ آپی که ظاهر می شود بر روی دکمه “Modify” کلیک کنید.

در پنجره ی جدیدِ ظاهر شده می توانید بین فولدرهای خاص پیمایش نموده و آنها را به منظور قرار دادن در فهرست بندی تیک بزنید. فهرست نمودن کل درایو C:/ ایده ی خوبی نخواهد بود زیرا که این درایو شامل فایل های سیستمی غیر ضروریِ بسیاری است که احتمالا شما نیز خواهان دسترسی سریع بدان ها نمی باشید. علاوه بر دلیل ذکر شده ی قبلی، رویهمرفته کارایی جستجویتان هم به علت شمارِ زیاد فایل هایی که در جستجو لحاظ می شوند کاهش خواهد یافت. در مورد مکان هایی بغیر از درایو سیستمی نیز می توانید بدون نگرانی پارتیشن یا درایو دیگری را در فهرست قرار دهید.

هم چنین در همان پنجره “Index Options” نیز می توانید بر روی دکمه “Advanced” کلیک نمایید.

در این جا می توانید گزینه های چندی را تغییر داده و به طور دستی به بازسازی فهرست جستجو اقدام نمایید. اگر با مشکلاتی در زمینه جستجوی فایل ها مواجه هستید و مشکل نیز به طور واضح مشخص شده، ممکن است بخواهید این گزینه را مشاهده نموده و بیازمایید.

شما می توانید در تبِ “File Types” مشخص نمایید کدام نوع از فایل ها می بایست و یا نمی بایست در فهرست بندی لحاظ شوند. هم چنین می توانید تعیین کنید که ویندوز تنها به خصوصیات (Properties) آن ها نظر کند و یا که علاوه بر آن در محتویات فایل نیز به جستجو بپردازد.

مجوزهای نامناسب

در آخر این که اگر یک فولدر برای فهرست شدن مارک زده شده و شما هم دارای فیلترهای مناسبی در همان مکان هستید، تنها یک دلیل وجود خواهد داشت که جلوی نمایش آن فایل را بگیرد: مجوزهای نامناسب. برای بررسی این موضوع بر روی فولدر مورد نظر کلیک راست نموده و در ادامه نیز بر روی تب “Security” کلیک نمایید. حال ببینید آیا در کادر “Group or user names” واژه ی “SYSTEM” مشاهده می شود؟

اگر مشاهده نمی شد، ابتدا بر روی دکمه “Edit” و در ادامه روی دکمه “Add” کلیک نمایید.

در کادر مشخص شده کلمه “SYSTEM” (بدون علامت های نقل قول) تایپ کرده و بر روی دکمه “Check Names” کلیک نمایید.

اگر لیستی از کلمات تطبیقی نشان داده شد، از میان آن ها “SYSTEM” را برگزینید. در ادامه در تمامی پنجره های باز بر روی “OK” کلیک نمایید تا زمانی که به نقطه شروع (Explorer) باز گردید. با این عمل می بایست به فولدر مورد نظر شما تنظیمات مجوز مناسب داده شود.

گزینه های ثانویه جستجو به سبک ویندوز ایکس پی

قطعا جستجوی ویندوز ۷ کامل نیست، یا حداقل برای بسیاری از ما و با توجه به نوع استفاده از کامپیوترمان مناسب نیست. تنظیماتی که در بالا بدان ها اشاره شد می بایست بتوانند آلامی را که مایکروسافت با تغییراتی که از زمان ایکس پی تا به امروز در بسیاری از ما به وجود آورده، تسکین دهند.

در سمت دیگر، اگر هنوز از این که روش قدیمی کادر جستجو (در XP) را کنار گذاشته اید احساس ناراحتی می کنید، می بایست به دنبال دیگر روش های جایگزین برای این موضوع باشید.  برنامه Everything  فولدرها را نیز به همان خوبی فایل ها بازمی گرداند (گزارش می دهد)، یعنی همان نقطه ضعف عمده در جستجوی درونی ویندوز ۷٫

اگر از سیستم قوی ای استفاده نمی کنید، توصیه ما را بررسی کنید: FileSearchEX. این برنامه سودمند بسیار شبیه صفحه جستجوی پیشرفته در ویندوز ایکس پی عمل می کند و ضمن سبُکی تنها مقدار اندکی از منابع سیستم را مورد استفاده قرار می دهد.

ممکن است بسیاری از شما نخواهید از توانایی تجزیه محتویات فایل، صرف نظر کنید و یا که شاید بخواهید امکان این را داشته باشید که از regular expression ها (بر پایه زبان پِرل) در جستجویتان استفاده کنید. در این حالت می توانید از برنامه Agent Ransack استفاده نمایید. آن هایی هم که از سیستم های روزآمدتری استفاده می کنند می توانند به برنامه InSight Desktop Search نگاهی بیاندازند. این برنامه پس از این که توسعه Google Desktop متوقف شد به عنوان بزرگترین “منبع نیرو” در زمینه جستجوی دسکتاپ مطرح شد.

وب سایت CNET در گزارشی اقدام به معرفی ۱۰ ویروسی نمود که به نوعی باعث تغییر دیدگاه ها در مورد امنیتی دنیای دیجیتالی شدند .

به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام و به نقل از دیسنا، این گزارش با نام ” ۱۰ ویروس که دنیا را تغییر دادند ” منتشر شده است .

اولین این ویروسها Brain نام دارد که در سال ۱۹۸۶ شناسایی شد .

دومین ویروس Christmas Tree نام دارد که در سال ۱۹۸۷ شناسایی شده است .

سومین ویروس کرم اینترنتی Morris Worm نام دارد که در سال ۱۹۸۸ شناسایی شد .

چهارمین ویروس ، ویروس Melissa نام دارد که در سال ۱۹۹۹ باعث آلودگی میلیونها رایانه در اقصاء نقاط  دنیا شد .

پنچمین ویروس ILOVEYOU نام دارد که در سال ۲۰۰۰ شیوع یافت .

ششمین ویروس Santy نام دارد که در سال ۲۰۰۴ شیوع یافت .

هفتمین ویروس Conficker می باشد که مورد توجه کارشناسان امنیتی قرار گرفت و در سال ۲۰۰۸ شناسایی شد .

هشتمین ویروس هم ویروس جاسوسی STUXNET بود که در سال ۲۰۱۰ شناسایی شد و هم توجه کارشناسان امنیتی و هم کارشناسان نظامی و سیاسی را به خود جلب کرد .

نهمین ویروس نامش کمی طولانیست “When HARLIE Was One by David Gerrold ” و در سال ۱۹۷۲ شناسایی شد.

و در نهایت دهمین ویروس “ The Shockwave Rider by John Brunner ” نام دارد که در سال ۱۹۷۵ مورد توجه قرار گرفت.

امروزه بر طبق گزارش شرکت امنیتی سوفوس روزانه بیش از ۱۵۰ هزار ویروس و تهدیدات و بدافزار به دنیای دیجیتالی ما وارد می شوند و برای در امان بودن از آنها و حفظ اطلاعاتمان باید از چندین راهکار امنیتی استفاده نمائیم .

مسئله آموزش نیز در سالهای اخیر مورد توجه خاص بوده که باید توجه همه کاربران و شرکتها جدی گرفته شود . 

مرگ پروست؛ نویسنده نابغه فرانسوی
مرگ مارسل پروست نویسنده و رمان‏نویس معروف فرانسوی در چنین روزی از سال ۱۹۲۲ میلادی رخ داد.
مارسل پروست رمان‏نویس معروف فرانسوی در دهم ژوئیه ۱۸۷۱م در پاریس به‏دنیا آمد. او از کودکی به‏علت کسالت مزاجی و وضعیت خوب خانوادگی، درصدد برنیامد که حرفه‏ای برای خود جست‏وجو نماید. پروست از‌‌ همان اوایل جوانی، از بیماری تنگی نفس رنج می‌‏برد و همین وضع باعث گردید که بیش‏تر اوقات را در گوشه‏ای به مطالعه بپردازد و در نتیجه، علاقه فراوانی به ادبیات پیدا نماید.
با این حال، پروست وارد دانشگاه سوربن شد و از این دانشگاه در رشته علوم سیاسی فارغ‏التحصیل گردید. پروست در سن ۲۴ سالگی اولین اثر خود، شامل چند مقاله و داستان را با عنوان «لذت‏‌ها و روز‌ها» منتشر کرد. مضمون اصلی این کتاب، تأسف بر روزهای از دست رفته، شادی‏های کودکانه، صفای زندگی در کوهستان، خشک شدن سرچشمه‏های احساس و ناراحتی از روح پاک از دست رفته، می‌‏باشد.
مارسل پروست تا ۳۵ سالگی، زندگی خود را در محیط‏های تجملی و تصنعی سالن‏های اشرافی و رستوران‏های پر زرق و برق و مجلل گذراند و با کنجکاوی خاصی که نسبت به همه چیز داشت، از راه پرسیدن و آموختن، نکته‏های زیادی به‏خاطر سپرد و چون وضع مزاجی‏اش حکم می‌‏کرد که بیش‏تر استراحت نماید، به تدوین مجموعه یادداشت‏‌ها و خاطرات کودکی خود پرداخت.
این مجموعه یادداشت‏‌ها، تحت عنوان «در جست‏وجوی زمان از دست رفته» بود که جلد اول آن نتوانست توجه محافل ادبی را به خود جلب کند. اما جلد دوم آن مورد استقبال کانون‏های ادبی واقع شد و پروست موفق به اخذ جایزه کنکور گردید که از مهم‌ترین جوایز ادبی فرانسه به‏شمار می‌‏رود. پروست پس از انتشار پنج جلد دیگر از این مجموعه به شهرت زیادی رسید و در شمار نویسندگان معروف زمان قرار گرفت.
کتاب، با وجود وسعت غیرمنتظره موضوع و اختلاط‌ها و ترکیب اجزا، از نظمی خاص برخوردار است که به‏طور اعجاب‏آور تا پایان کار حفظ شده است. پروست خاطرات جوانی را با سبکی هیجان‏انگیز پیش چشم خواننده تجسم می‌‏دهد و این نکته را یادآور می‌‏شود که هنرمند هیچ چیز خلق نمی‌‏کند، بلکه کار او تنها مکاشفه است. هنر، هر چیز را که در زنجیر لحظه‏‌ها محبوس است آزاد می‌‏سازد و از سرنگون شدن آن در عدم، جلوگیری می‌‏کند.
مبارزه ضد فراموشی با کوششی مداوم و آمیخته با واقع، موضوع اصلی اثر پروست را تشکیل می‌‏دهد. پروست آن قدرت را داشت که احساس‏های بسیار دقیق و ظریف و پیچیده را تشخیص دهد و با قلم توانا آن‌ها را به بند کشد و تحلیل روانی را در داستان‏نویسی وارد کند. پروست سراسر روز را در اتاقی تاریک می‌‏خوابید و تمام شب را بیدار می‌‏ماند. وی در اواخر عمر، خود را ملامت می‌‏کرد که چرا همه زندگی را صرف به ظهور رساندن استعداد‌هایش نکرده است.
قدرت تخیلی پروست از نظر روان‏‌شناسی بسیار قوی بود و از دیدگاه بسیاری از نویسندگان و ادیبان، وی در زمره ده نفر اول نویسندگان جهان است. مارسل پروست سرانجام در تاریخ هجدهم نوامبر سال ۱۹۲۲ میلادی به‏علت ابتلا به بیماری ذات‏الریه در سن پنجاه و یک سالگی درگذشت

مرگ رابرت پیری؛ کاشف قطب شمال
مرگ رابرت پیری دریانورد آمریکایی و کاشف قطب شمال در چنین روزی از سال ۱۹۲۰ میلادی روی داد.
رابرت اروین پیری دریانورد و کاشف معروف امریکایى در سوم ماه مه ۱۸۵۶م در ایالت پنسیلوانیای امریکا به‏دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات خود، با عنوان مهندسی، در نیروی دریایى ایالات متحده امریکا به کار اشتغال ورزید. پیری چندی بعد شیفته‌ی کشف مناطق جغرافیایى گشت.
او در سال ۱۸۸۶م نخستین سفر خود را به جزیره‌ی گرینلند در نزدیکی قطب شمال آغاز کرد و به جاهایى رفت که تا پیش از آن، کسی بدان‌جا گام ننهاده بود. رابرت پیری هم‌چنین در سال ۱۸۹۱م به سوی مناطق قطب شمال رو نهاد ولی موفق به ورود به قطب نشد. او تحقیقات فراوانی درباره‌ی گرینلند کرد و طی دوازده سال سفر، راه و رسم زندگی اسکیمو‌ها را فراگرفت.
پیری از سال‏‌ها قبل درصدد بود تا بتواند قطب شمال را فتح کند و گامی برای شناخت این سرزمین بردارد. پس از چند تلاش ناموفق، سرانجام در تاریخ ششم آوریل ۱۹۰۹م به یکی از آمال دیرینه‌ی بشر که رسیدن به قطب شمال بود جامه‌ی عمل پوشیده شد و رابرت پیری به‌اتفاق پنج نفر از همراهان خود پس از تحمل رنج و مشقت زیاد به آن منطقه رسیدند.
پیری در یکی از سفر‌ها، همسر خود را همراه برده بود و او توانست ماجرای این سفر را به‌نام «گزارش قطب» در کتابی منتشر کند. پیری در جریان سفر به قطب دچار سرمازدگی شد و پس از مداوای فوری، ده انگشت پا‌هایش را از دست داد؛ چرا که سرما آن‌ها را از بین برده بود.
رابرت پیری هم‌چنین در سال ۱۹۱۱م در مسابقه‌ی به سوی قطب جنوب، حریف خود رابرت اسکات را شکست داد و زود‌تر از وی به قطب جنوب دست یافت. وی در‌‌ همان سال به‌واسطه‌ی تلاش‏‌هایش به درجه‌ی دریاداری نیروی دریایی امریکا ارتقا یافت. رابرت پیری سرانجام در تاریخ هجدهم نوامبر سال ۱۹۲۰ میلادی پیش از آن‏که نقشه‌ی دیگر خود را برای مسافرت مجدد به قطب شمال عملی کند، در سن شصت و چهار سالگی جان سپرد.

51- سال شصت و سه بود. توی انرژی اتمی ، آموزش می دیدیم. بعد از یک مدت ، بعضی از بچه ها ، کم کم شل شده بودند. یک روز آقا مهدی، بی خبر آمد سر صبحگاه . هرکس را که دیر آمد ، از صف جدا کرد و بعد از مراسم ، دور اردوگاه کلاغ پر داد.

52- وقتی از عملیات خبری نبود، می خواستی پیدایش کنی، باید جاهای دنج را می گشتی. پیدایش که می کردی ، می دیدی کتاب به دست نشسته ، انگار توی این دنیا نیست. ده دقیقه وقت که پیدا می کرد ، می رفت سر وقت کتاب هایش . گاهی که کار فوری پیش می آمد ، کتاب همان طور باز می ماند تا برگردد.

53- جلسه که تمام شدف دیدیم ، تا وضو بگیریم و برویم حسینیه ، نماز تمام شده است. اما مهدی از قبل فکرش را کرده بود. سپرده بود، یک روحانی ، از روحانی های لشکر ، آمده بود همان جا ؛ اذان که تمام شد، در همان اتاق جنگ تکبیر نماز را گفتیم.

54- حوصه ام سر رفته بود. اول به ساعتم نگاه کردم ، بعد به سرعت ماشین . گفتم . « آقا مهدی! شما که می گفتین قم تا خرم آباد رو سه ساعته می رین . » گفت « اون مالِ روزه . شب ، نباید از هفتاد تا بیش تر رفت. قانونه . اطاعتش ، اطاعت از ولی فقیهه.»

55- تازه وارد بودم . عراقی ها از بالای تپه دید خوبی داشتند . دستور رسیده بود که بچه ها آفتابی نشوند . توی منطقه می گشتم ، دیدم یک جوان بیست و یکی دوساله ، با کلاه سبز بافتنی روی سرش ، رفته بالای درخت ، دیده بانی می کند. صدایش کردم« تو خجالت نمی کشی این همه آدمو به خطر می اندازی ؟ » آمد پایین و گفت « بچه تهرونی؟ » گفتم آره ، چه ربطی داره ؟ » گفت « هیچی . خسته نباشی . تو برو استراحت کن من اینجا هستم . » هاج و واج ماندم . کفریم کرده بود. برگشتم جوابش را بدهم که یکی از بچه های لشکر سر رسید . هم دیگر را بغل کردند، خوش و بش کردند و رفتند. بعد ها که پرسیدم این کی بود، گفتند « زین الدین»

56- چند تا از بچه ها ، کنار آب جمع شده بودند. یکیشان ، برای تفریح ، تیراندازی می کرد توی آب . زین الدین سر رسید و گفت « این تیرها ، بیت الماله . حرومش نکنین . » جواب داد « به شما چه ؟ » و با دست هلش داد. زین الدین که رفت ، صادقی آمد وپرسید « چی شده ؟ » بعد گفت « می دونی که رو هل دادی اخوی ؟ » . دویده بود دنبالش برای غذر خواهی که جوابش راداده بود « مهم نیس. من فقط امر به معروف کردم گوش کردن و نکردنش دیگه با خودته. »

57- رفته بودیم بیرون اردوگاه ، آب تنی . دیدیم دو نفر دارند یک را آب می دهند . به دوستانم گفتم « بریم کمکش ؟ » گفتند « ول کن ، باهم رفیقن » پرسیدم « مگه کی اند ؟ » گفتند «دل آذر و جعفری دارند زین الدین رو آبش می دن. معاون های خودشن.»

58- زن و بچه ام را آورده بودم اهواز ، نزدیکم باشند . آن جا کسی را نداشتیم . یک بار که رفته بودم مرخصی ، دیدم پسرم خوابیده . بالای سرش هم شیشه ی دواست. از زنم پرسیدم « کی مریض شده ؟ » گفت « سه چهار روزی می شه .» گفتم « دکتر بردیش ؟ » گفت « اون دوست لاغره ، قدبلنده ت هست، اومد بردش دکتر . دواهاش رو هم گرفت . چند بار هم سرزده به ش. »

59- بچه های زنجان فکر می کردند، با آنها از همه صمیمی تر است. سمنانی ها هم ، اراکی ها هم ، قزوینی ها هم .

60- مدتی بود ، حساس شده بود. زود عصبانی می شد. دو سه بار حرفمان شده بود. رفتم پیش رئیس ستاد ، گله کردم. دیدم حاج مهدی را صدا کرد و برد توی سنگر . یک ساعت آن جا بودند . وقت ِ بیرون آمدن ، چشم های مهدی پف کرده بود. برگشتم پیش رئیس ستاد گفت « دلش پر بود . فرمانده هاش ، نیروهاش ، جلوی چشمش پرپر می شن. چه انتظاری داری؟ آدمه . سنگ که نیس. » بعداز آن ، انگار که خالی شده باشد، دوباره مثل قبل شده بود ؛ آرام ، خنده رو.

61- یک روز زین الدین ، با هفت هشت نفر از بچه ها ، می آمدند خط. صدای هلی کوپتر می آید. بعد هم صدای سوتِ راکتش .بچه ها، به جای این که خیز بروند ، ایستاده بوند جلوی زین الدین . اکثرشان ترکش خورده بودند.

62- قبل از عملیات ، مشورت هایش بیرون سنگر فرماندهی ، بیش تر بود تا توی سنگر . جلسه می گذاشت با تیربارچی ها ؛ امداد گرها را جمع می کرد ازشان نظر می خواست . می فرستاد دنبال مسئول دسته ها که بیایند پیش نهاد بدهند.

63- امکان نداشت امروز تو را ببیند ، و فردا که دوباره دیدت ، برای روبوسی نیاید جلو. اگر می خواستی زود تر سلام کنی، باید از دور ، قبل از این که ببیندت ، برایش دست بلند می کردی.

64- روی بچه های متاهل یک جور دیگر حساب می کرد. می گفت « کسی که ازدواج کرده ، اجتماعی تر فکر می کند تا آدم مجرد . » بعداز عقد که برگشتم جبهه ، چنان بغلم کرد و بوسید که تا آن موقع این طور تحویلم نگرفته بود. گفت « مبارکه ، جهاد اکبر کردی.»

65- نزدیک عملیات بود . می دانستم دختردار شده . یک روز دیدم سرِ پاکت نامه از جیبش زده بیرون . گفتم « این چیه ؟ » گفت « عکس دخترمه .» گفتم « بده ببینمش » گفت « خودم هنوز ندیده مش.» گفتم « چرا ؟ » گفت « الآن موقع عملیاته . می ترسم مهر پدر و فرزندی کار دستم بده . باشه بعد. »

66- ساعت ده یازده بودکه آمد ، حتا لای موهایش پر بود از شن. سفره را انداختم . گفتم « تا تو شروع کنی ، من لیلا رو بخوابونم. » گفت « نه ، صبر می کنم با هم بخوریم. » وقتی برگشتم. دیدم کنار سفره خوابش برده . داشتم پوتین هایش را در می آوردم که بیدار شد. گفت« می خوای شرمنده م کنی؟ » گفتم « آخه خسته ای.» گفت « نه ، تازه می خوایم با هم شام بخوریم.»

67- عروسم که حامله بود به دلم افتاده بود اگر بچه پسر باشد، معنیش این است که خدا می خواهد یکی از پسرهایم را عوضش بگیرد. خدا خدا می کردم دختر باشد. وقتی بچه دختر شد ، یک نفس راحت کشیدم . مهدی که شنید بچه دختر است، گفت « خدارو شکر . در رحمت به روم باز شد. رحمت هم که برای من یعنی شهادت»

68- رفته بود شمال غرب ، مأموریت فرستاده بودندش . بعد از یک ماه که برگشته بود اهواز ، دیده بود لیلا مریض شده ، افتاده روی دست مادرش. یک زن تنها با یک بچه ی مریض . باز هم نمی توانست بماند و کاری کند. باید برمی گشت . رفت توی اتاق . در را بست . نشست و یک شکم سیر گریه کرد.

69- وقتی برای خرید می رفتیم ، بیش تر دنبال لباس های ساده بود با رنگ های آبی آسمانی یا سبز کم رنگ. از رنگ هایی که توی چشم می زد، بدش می آمد. یک بار لباس سرخ آبی پوشیدم ؛ چیزی نگفت ، ولی از قیافه اش فهمیدم خوشش نیامده . می گفت « لباس باید ساده باشه و تمیز» از بوی تمیزی ِ لباس خوشش می آمد. از آرایش هم خوشش نمی آمد . می گفت « این مربا ها چیه زن ها به سرو صورتشون می مالن ؟»

70- ازش گله کردم که چرا دیر به دیر سر می زند. گفت « پیش زن های دیگه م ام .» گفتم « چی؟ » گفت « نمی دونستی چهار تا زن دارم ؟ » دیدم شوخی می کند . چیزی نگفتم . گفت « جدی می گم . من اول با سپاه ازدواج کردم ، بعد با جبهه ، بعد با شهادت ، آخرش هم با تو. »

71- یکی دوبار که رفت دیدار امام ، تا چند روز حال عجیبی داشت. ساکت بود. می نشست وخیره می شد به یک نقطه می گفت« آدم وقتی امام رو می بینه ، تازه می فهمه اسلام یعنی چه . چه قدر مسلمون بودن راحته . چه قدر شیرینه .» می گفت « دلش مثل دریاست . هیچ چیز نمی تونه آرامششو به هم بزنه . کاش نصف اون صبر و آرامش ، توی دل ما بود.»

72- شب ، ساعت ده و نیم از اهواز راه افتادیم من و آقا مهدی و اسماعیل صادقی.قرار بود برویم خدمت امام . حرف ادغام گردان های ارتش و سپاه بود. تا صبح نخوابیدیم.صادقی تو پوست خودش نمی گنجید . دائم حرف می زد. مهدی هم پایش را گذاشته بود روی گاز و می آمد. همان آدمی که شب با ماشین سپاه هشتاد تا تندتر نمی رفت. حالا رسانده بود به صد و شصت و پنج . جماران که رسیدیم، ساعت ده بود. آقای توسلی گفت « دیر آمدید .قرار ملاقاتتون ساعت هشت بود . امام رفته اند.»

73- اهل ریا و تعارف واین حرف ها نبود. گاهی که بچه ها می گفتند « حاج آقا ! التماس دعا» می گفت« باشه ، تو زیارت عاشورا ، جای نفر دهم میارمت.» حالا طرف ، یا به فکرش می رسید که زیارت عاشورا تا شمر ، نه تا لعنت دارد یا نه.

74- وقتی منطقه آرام بود ، بساط فوتبال را ه می افتاد . همه خودشان را می کشتند که توی تیم مهدی باشند.می دانستند که تیم مهدی تا آخرِ بازی ، توی زمین است.

75- رسیدم سر پل شناور. یک تویوتا راه را بسته بود پیاده شدم درهای ماشین قفل بود. خبری هم از راننده اش نبود. زین الدین پشتم رسید. گفت « چرا هنوز نرفته این؟» تویوتا را نشانش دادم. گشت آن دور و برها . یک متر سیم پیدا کرد. سرش را گرد کرد و از لای پنجره انداخت تو . قفل که باز شد ، خندید و گفت « بعضی وقتا از این کارام باید کرد دیگه .»

76- جاده را آب برده بود . ماشین ها ، مانده بودند این طرف. بی سیم زدیم جلو که « ماشین ها نمی توانند بیایند .» آقا مهدی دستور داد، بلدوزرها چند تا تانک سوخته ی عراقی انداختند کنار جاده . آب بند آمد. ماشین ها رفتند خط.

77- وقتی رسیدم دستشویی، دیدم آفتابه ها خالی اند. باید تا هور می رفتم .زورم آمد. یک بسیجی آن اطراف بود. گفتم « دستت درد نکنه . این آفتابه رو آب می کنی؟ » رفت و آمد . آبش کثیف بود. گفتم « برادر جان! اگه از صدمتر بالاتر آب می کردی ، تمیز تر بود.» دوباره آفتابه را برداشت و رفت. بعد ها شناختمش . طفلکی زین الدین بود.

78- از رئیس بازی بعضی بالادستی ها دلخور بود می گفت « می گن تهران جلسه س . ده پانزده نفر کارهامونو تعطیل می کنیم می آییم. سیزده چهارده ساعت راه ، برای یک جلسه ی دوساعته ؛ آخرشم هیچی . شما یکی دو نفرید. به خودتون زحمت بدین ، بیاین منطقه ، جلسه بگذارین.»

79- زنش رفته بود قم . شب بود که آمد ، با چهار پنج نفر از بچه های لشکر بود . همین طور که از پله های می رفت بالا ، گفت « جلسه داریم.» یک ساعت بعد آمد پایین . گفت « می خوایم شام بخوریم . تو هم بیا. » گفتم « من شام خورده م .» اصرار کرد. رفتم بالا. زنش یک قابلمه عدس پلو، نمی دانم کی پخته بود، گذاشته بود تو یخچال . همان را آوردسر سفره . سرد بود، سفت بود، قاشق توش نمی رفت. گفتم « گرمش کنم؟ » گفت « بی خیال ، همین جوری می خوریم .» قاشق برداشتم که شروع کنم . هرچه کردم قاشق توی غذا فرو نمی رفت . زور زدم تا بالاخره یک تکه از غذا را با قاشق کندم و گذاشتم دهنم . همه داد زدند « الله اکبر»

80- توی پله ها دیدمش . دمغ بود. گفتم« چی شده ؟ » گفت « بی سیم زدند زود بیا اهواز ، کارت داریم. هوا تاریک بود ، سرعتم هم زیاد یه دفعه دیدم یه بچه الاغ جلومه . نتونستم کاریش کنم . زدم به ش. بی چاره دست و پا می زد. »

81- شاید هیچ چیز به اندازه ی سیگار کشیدن بچه ها ناراحتش نمی کرد. اگر می دید کسی دارد سیگار می کشد، حالش عوض می شد. رگ های گردنش بیرون می زد. جرات می کردی توی لشکر فکر سیگار کشیدن بکنی؟

82- ندیدم کسی چیزی بپرسد و او بگوید « بعدا» یا بگوید « از معاونم بپرسید .» جواب سر بالا تو کارش نبود.

83- گفتند فرمانده لشکر ، قرار است بیاید صبحگاه بازدید. ده دقیقه دیرکرد، نیم ساعت داشت به خاطر آن ده دقیقه عذر خواهی می کرد.

84- توی صبحگاه ، گاهی بچه ها تکان می خوردند یا پا عوض می کردند، تشر می زد « رزمنده ، اگر یک ساعت هم سرپا ایستاد، نباید خسته بشه . شما می خواهید بجنگید . جنگ هم خستگی بردار نیست.»

85- از همه زودتر می آمد جلسه . تا بقیه بیایند ، دو رکعت نماز می خواند. یکبار بعد از جلسه ، کشیدمش کنار و پرسیدم « نماز قضا می خوندی؟ » گفت « نماز خواندم که جلسه به یک جایی برسد. همین طور حرف روی حرف تل انبار نشه . بد هم نشد انگار.»

86- اگر از کسی می پرسیدی چه جور آدمی است. لابد می گفتند « خنده روست.» وقت کار اما ، برعکس ؛ جدی بود. نه لبخندی ، نه خنده ای انگار نه انگار که این ، همان آدم است. توی بحث ، نه که فکر کنی حرفش را نمی زد، می زد. ولی توی حرف کسی نمی پرید.هیچ وقت . من که ندیدم . می دانستم پایش تازه مجروح شده و درد می کند. اما تمام جلسه را دو زانو نشست. تکان نخورد.

87- بالای تپه ای که مستقر شده بودیم، آب نبود . باید چند تا از بچه ها ، می رفتند پایین ، آب می آوردند . دفعه ی اول ، وقتی برگشتند ، دیدیم آقا مهدی هم همراهشان آمده . ازفردا ، هر روز صبح زود می آمد . با یک دبه ی بیست لیتری آب.

88- اگر با مهدی نشسته بودیم و کسی قرآن لازم داشت، نمی رفت این طرف و آن طرف را بگردد. می گفت « آقا مهدی! بی زحمت اون قرآن جیبیت را بده .»

89- رک بود . اگر می دید کسی می ترسد و احتیاج به تشر دارد، صاف توی چشم هایش نگاه می کرد و می گفت « تو ترسویی.»

90- اگر جلوی سنگرش یک جفت پوتین کهنه و رنگ و رورفته بود ، می فهمیدیم هست، والا می رفتیم جای دیگر دنبالش می گشتیم.

91- جاده های کردستان آن قدر نا امن بود که وقتی می خواستی از شهری به شهر دیگر بروی ، مخصوصا توی تاریکی ، باید گاز ماشین را می گرفتی ، پشت سرت را هم نگاه نمی کردی. اما زین دالدین که هم راهت بود، موقع اذان ، باید می ایستادی کنار جاده تا نمازش را بخواند. اصلا راه نداشت.بعد از شهادتش ، یکی از بچه ها خوابش را دیده بود؛ توی مکه داشته زیارت می کرده. یک عده هم همراهش بوده اند. گفته بود « تو این جا چی کار می کنی؟ » جواب داده بوده « به خاطر نمازهای اول وقتم، این جا هم فرمانده ام.»

92- شب های جمعه ، دعای کمیل به راه بود. زین الدین می آمد می نشست یکی از بچه های خوش صدا هم می خواند . آخرین شب جمعه ، یادم هست ، توی سنگر بچه های اطلاعات سردشت بودیم.همه جمع شده بودند برای دعا. این بار خود زین الدین خواند . پرسوز هم خواند .

93- این بار هم مثل همیشه ، یک ساعت بیش تر توی خانه بند نشد. گفت « باید بروم شهرستان.» تا میدان شهدا همراهش آمدم . یک دفعه نگاه م به نیم رخش افتاد ؛ یک جور غریبی بود. نمی دانم چی شد که دلم رفت پیش پسر کوچیکه. پرسیدم « کجاست؟ خوبه ؟» گفت « پریروز دیدمش » گفتم « بابا ، به من راستشو بگو ، آمادگیشو دارم»لبخند زد . گفت « استغفرالله » دیدم انگار کنایه زده ام که اتفاقی افتاده و او می خواهد دروغی دلم را خوش کند. خودم هم لبخند زدم . دلم آرام شده بود.

94- چند روز قبل از شهادتش ، از سردشت می رفتیم باختران. بین حرف هایش گفت« بچه ها ! من دویست روز روزه بده کارم » تعجب کردیم. گفت « شش ساله هیچ جا ده روز نمونده م که قصد روزه کنم. » وقتی خبر رسید شهید شده ، توی حسینیه انگار زلزله شد.کسی نمی توانست جلوی بچه ها را بگیرد . توی سرو سینه شان می زدند. چند نفر بی حال شدندو روی دست بردندشان.آخر مراسم عزاداری ، آقای صادقی گفت « شهید ، به من سپرده بود که دویست روز روزه ی قضا داره . کی حاضره براش این روزه ها رو بگیره ؟ » همه بلند شدند . نفری یک روز هم روزه می گرفتند، می شد ده هزار روز.

95- من توی مقر ماندم . بچه ها رفتند غرب ، عملیات . مجبور بودم بمامنم به یک عده آموزش بدهم. قبل از رفتن، مهدی قول داد که موقع عملیات زنگ بزند که بروم . یک شب زنگ زد و گفت « به بچه هایی که آموزششون می دی بگو اگه دعوتشون کرده ن ، اگه تحریکشون کرده ن که بیان منطقه ، اگه پشت جبهه مشکل دارن ، برگردن . فقط اون هایی بمونن که عاشقن » شب بعدش ، باز هم زنگ زد و گفت « زنگ زدم برای قولی که داده بودم ولی با خودم نمی برمت. » اسم خیلی از بچه هارا گفت که یا برگدانده یا توی کرمانشاه جا گذاشته . گفت « شناسایی این عملیات رو باید تنها برم. به خاطر تکلیف و مسئولیتم . شما بمونین.» فردا غروب بود که خبردادن مهدی و برادرش ، تو کمین ، شهید شده اند . نفهمیدم چرا هیچ کس را نبرد جز برادرش.

96- نزدیک ظهر ، مجید و مهدی به بانه می رسند. مسئول سپاه بانه ، هرچه اصرار می کند که « جاده امن نیست و نروید.» از پسشان برنمی آید . آقا مهدی می گوید « اگرماندنی بودیم ، می ماندیم . » وقتی می روند، مسئول سپاه ، زنگ می زند به دژبانی ، که « نگذارید بروند جلو.» به دژبان ها گفته بودند« همین روستای بغلی کار داریم . زود برمی گردیم.» بچه های سپاه ، جسد هایشان را ،کنار هم ، لب شیار پیدا کردند. وقتی گروهکی ها ، ماشین را به گلوله می بندند ، مجید در دم شهید می شود ، و مهدی را که می پرد بیرون ، با آرپی جی می زنند.

97- هفت صبح ، بی سیم ز دند دو نفر تو جاده ی بانه – سردشت ، به کمین گروهک ها خورده اند بروید ، ببینید کی هستند و بیاوریدشان عقب. رسیدیم . دیدیم پشت ماشین افتاده اند.به هر دوشان تیر خلاص زده بودند. اول نشناختیم . توی ماشین را که گشتیم ، کالک عملیاتی و یک سر رسید پیدا کردیم. اسم فرمانده گردان ها و جزئیات عملیات را تویش نوشته بودند. بی سیم زدیم عقب. قضیه را گفتیم . دستور دادند باز هم بگردیم . وقتی قبض خمسش را توی داشبرد پیدا کردیم.، فهمیدیم خود زین الدین است.

98- سرکار بودم . از سپاه آمدند، سراغ پسر کوچیکه را گرفتند. دلم لرزید گفتم« یک هفته پیش این جا بود. یک روز ماند بعد گفت می خوام برم اصفهان یه سر به خواهرم بزنم .» این پا آن پا کردند. بالاخره گفتند« کوچیکه مجروح شده و می خواند بروند بیمارستان ، عیادتش . « هم راهشان رفتم وسط راه گفتند « اگر شهید شده باشد چی ؟ » گفتم « انا لله و اناالیه را جعون » گفتند عکسش را می خواهند پیاده شدم و راه افتادم طرف خانه. حال خانم خوب نبود. گفت« چرا این قدر زود آمدی ؟ » گفتم « یکی از هم کارا زنگ زد ، امشب از شهرستان می رسند، میان اینجا » گله کرد. گفت « چرا مهمان سرزده می آوری؟ » گفتم « این ها یه دختر دارن که من چند وقته می خوام برای پسر کوچیکه ببینیدش، دیدم فرصت مناسبیه » رفت دنبال مرتب کردن خانه . در کمد را باز کردم و پی عکس گشتم که یک دفعه دیدم پشت سرمه . گفتم « می خوام یه عکسشو پیدا کنم بذارم روی طاق چه تا ببینند. » پیدا نشد. سر آخر مجبور شدم عکس دیپلمش را بکنم . دم در، خانم گفت « تلفنمون چند روزه قطعه ، ولی مال همسایه ها وصله » وقتی رسیدم پیش بچه های سپاه گفتم « تلفنو وصل کنین . دیگه خودمون خبر داریم.» گفتند « چشم .» یکی دو تا کوچه نرفته بودیم که گفتند « حالا اگر پسر بزرگه شهید شده باشد؟» گفتم « لابد خدا می خواسته ببینه تحملشو دارم.» خیالشان جمع شد که فهمیده ام هم بزرگه رفته، هم کوچیکه .

99- خیلی وقت ها که گیر می کنم ، نمی دانم چه کار کنم . می روم جلوی عکسش ومی نشینم و با هاش حرف می زنم. انگار که زنده باشد. بعد جوابم را می گیرم. گاهی به خوابم می آید یا به خواب کس دیگر بعضی وقت ها هم راه حلی به سرم می زند که قبلش اصلا به فکرم نمی رسید. به نظرم می آید انگار مهدی جوابم داده .

100- اولین بار که لیلا پرسید «مامان! چند سال باهم زندگی کردید؟ » توی دلم گذشت « سی سال ،چهل سال» ولی وقتی جمع و تفریق می کنم ، می بینم دو سال و چند ماه بیش تر نیست. باورم نمی شود.
منبع: www.100khatere.blogfa.com

مرگ فریدریش مسمر؛ مبدع هیپنوتیزم
مرگ فریدریش مسمر روان‌شناس آلمانی و مبدع هیپنوتیزم در چنین روزی از سال ۱۸۱۵ میلادی واقع گردید.
فریدریش آنتوان مسمر روان‏‌شناس آلمانی، در ۲۳ مه ۱۷۳۴م در نزدیکی بال در اتریش به‏دنیا آمد. وی پس از طی دروس متوسطه، در رشته پزشکی با درجه دکتری از دانشگاه وین فارغ‏التحصیل شد و به طبابت پرداخت. مسمر در جریان معالجه، روشی را برگزید که در جریان آن، با استفاده از خواص آهن‏ربای معمولی و سپس با کمک مغناطیس حیوانی، با لمس کردن بیمار با دست، بیمار را درمان می‌‏کرد.
روش ابداعی مسمر در عرصه پزشکی آن دوره، سروصدای زیادی برپا کرد تا جایى که او را از وین اخراج کردند. از این‏رو، در سال ۱۷۷۸م به پاریس رفت و کار خود را ادامه داد. روش درمانی مسمر که امروزه به هیپنوتیزم معروف است با تلقین بیمار همراه بود و گه‌گاه نتایجی در معالجه بیماران حاصل می‌‏گشت.
قواعد علم مسمریسم در کلیات بر اصول مانیه‏تیسم استوار است که شامل نیرویى در بدن انسان و برخی از حیوانات است که اصل و ذات آن ناپیداست اما به‏واسطه اثر‌ها و خاصیت‏هایى که دارد، پی به وجود آن برده‏اند. به عبارت دیگر، موجی است که از بدن انسان خارج می‌‏شود و از یکی، به دیگری اثر می‌‏کند. در این راستا، این موج در شرایط و حالات خاصی قادر به جذب و دفع می‌‏باشد. مرکز این نیرو بیش‏تر در چشم است و کسانی که دارای این نیرو می‌‏باشند می‌‏توانند دیگران را تحت تأثیر قرار دهند و آن‏‌ها را مطیع اراده خود سازند و یا به خواب مغناطیسی ببرند. یکی از راه‏های استفاده از هیپنوتیزم یا خواب مصنوعی، درمان برخی بیماری‏های روانی است. فریدریش آنتوان مسمر سرانجام در تاریخ هجدهم نوامبر سال ۱۸۱۵ میلادی در سن هشتاد و یک سالگی درگذشت.

زادروز لویی داگر؛ مبدع فن عکاسی
لویی ژاک مانده داگر نقاش فرانسوی و مبدع فن عکاسی در چنین روزی از سال ۱۷۸۷ میلادی متولد شد.
لوئی ژاک مانده داگر هنرمند و فیزیک‌دان فرانسوی بود که برای اختراع فرآیند داگرئوتیپ، در تاریخ عکسبرداری، نامی شناخته‏شده ‌است. داگر در تاریخ هجدهم نوامبر سال ۱۷۸۷ میلادی در کورمی آن پریزیس، وال دواز، فرانسه به‏دنیا آمد. وی پس از فراگیری نقاشی و فیزیک، برای سن‏های تئا‌تر، پرده‏هایى جالبی طراحی می‌‏کرد.
داگر نزد نخستین هنرمند نقاشی‌های سراسرنما، پیر پروو؛ معماری، طراحی صحنه تئاتر و نقاشی سراسرنما را فراگرفت. وی در زمینه طراحی صحنه تئاتر بسیار پیشرفت کرد و طراح پرآوازه‌ای شد تا آنجا که نخستین دایوراما را ساخت و در سال ۱۸۲۲م در پاریس آن را رونمایی کرد.
با توجه به تأثیرات نور، داگر به این فکر افتاد تا تصویری که حاصل می‌‏شود را به‌صورت عکسی ثابت و دائمی درآورد. در سال ۱‌‌‌۸۲۲‌‌‌م، ژوزف نیسفور نیپس نخستین عکس دائمی جهان را تولید کرد (به‏نام هلیوگراف). برای همین، سه سال بعد داگر دستیار نیپس شد و آن‌ها ۴ سال با یکدیگر همکاری کردند. نیپس به‏صورت ناگهانی در سال ۱۸۳۳م از دنیا رفت. او یک چاپگر بود و فرایندی که او به کار می‌برد بر پایه روشی سریع برای تولید صفحه‌های (پلاک) چاپ بود. داگر گمان می‌کرد روش نیپس به او در پیشبرد دایوراما که ساخته خودش بود، کمک خواهد کرد.
درنهایت پس از سال‌ها تجربه‏اندوزی، در ۷ ژانویه ۱۸۳۹م، داگر همراه با آکادمی علوم فرانسه اعلام کردند که فرایند عکاسی که بر رویش کار می‌کردند به کمال خود رسیده ‌است. دولت فرانسه، حق امتیاز کار داگر را به‏دست آورد و در برابر آن مبلغی را به او و دستیارش که پسر نیپس بود، پرداخت کرد. پس از آن در ۱۹ اوت ۱۸۳۹م دولت وقت فرانسه اعلام کرد که اختراع داگر هدیه‌ای به جهان است و آن را به رایگان به جهان بخشید.
کارهای داگر هم‏زمان بود با تلاش‌های هنری فاکس تالبوت در انگلستان. آن‌ها هر دو می‌دانستند که در راهی تلاش می‌کنند که منجر به انقلابی در جهان هنر خواهد شد. به‏دلیل بخشیده شدن حق امتیاز کار داگر، برخلاف تالبوت، کار او تا مدتی پیشرفت چندانی نداشت. داگر در دهم (دوم) ژوئیه ۱۸۵۱م در بری سور مرن، ۱۲ کیلومتری پاریس، در اثر حمله قلبی در سن شصت و چهار سالگی از دنیا رفت. داگر یکی از ۷۲ نفری است که نامشان بر روی برج ایفل نوشته شده است.

مرگ لاروش ‏فوکو؛ فیلسوف شهیر اروپا
مرگ فرانسوا لاروش ‏فوکو نویسنده و فیلسوف برجسته فرانسوی در چنین روزی از سال ۱۶۸۰ میلادی به وقوع پیوست.
پرنس فرانسوا دوک دولاروش ‏فوکو فیلسوف و نویسنده فرانسوی، در سوم مارس ۱۶۱۳م در خانواده‏ای اشرافی در پاریس به‏دنیا آمد. وی از دوران جوانی وارد ارتش و سیاست شد، اما پس از حضور در یکی از جنگ‏های داخلی از ارتش کناره گرفت. لاروش ‏فوکو هم‏چنین پس از چند حضور ناموفق در عرصه سیاست، از این مقوله نیز دست کشید و در پاریس، وارد محافل ادبی شد.
وی سپس نخستین اثر خود را با نام خاطرات را منتشر کرد که درواقع به‏نوعی بررسی وقایع سال‏های میانی سده هفدهم میلادی فرانسه می‌‏پرداخت. کتاب دیگر لاروش ‏فوکو با عنوان تفکرات یا حکم، چنان مورد استقبال قرار گرفت که در طی ده سال آخر عمر نویسنده، چهار بار تجدید چاپ شد.
این کتاب شامل بیش از پانصد حکمت و مثل است. بخشی از این حکمت‏‌ها نمایش‏گر روح بشر است که عقل حاکم بر آن از راه اصلی منحرف نمی‌‏شود، اما بخشی دیگر، نشان‏دهنده مواردی خاص از نظرهاست که بر مبنای آن فقط سودجویى باعث حرکت و موتور محرکه آدمی است و البته اقدامات این گروه به‏صورت مخفی و با ظاهری آراسته و در عین ریاکاری انجام می‌‏گیرد. در این میان، با وجود برخی مخالفت‏‌ها، بسیاری از این امثال و حکم در محافل ادبی راه یافت و موجب سرگرمی گشت.
اگرچه اندیشه‏‌ها و نظریه‏های نویسنده، غالباً واقعیت عواطف انسانی و ارزش حقیقی او را نادیده می‌‏گرفت، قالبی که لاروش ‏فوکو برای بیان اندیشه‏های خود برگزیده بود، به‏سبب به‏کار بردن بسیار به‏جا و متناسب کلمات و دقت در تکامل شیوه بیان که ثمره کار مداوم و وسواس او بود، ستایش این محافل را برانگیخت.
کم‏تر درس انشا و شیوه نگارشی وجود داشت که مانند امثال و حکم، آموزنده باشد. در این کتاب که به کلمات قصار نیز شهرت دارد، لاروش‏ فوکو به‏عنوان یک فیلسوف شکاک، مطالبی عنوان کرده که برخی از آن‏‌ها عبارت‏اند از: آن کس که خود را دوست می‌‏دارد چاپلوس‏‌ترین مردم جهان است؛ همه ما به اندازه کافی توانایى تحمل بدبختی‏های دیگران را داریم؛ اعمال نیک ما، اغلب شدید‌تر از اعمال بدمان مورد مجازات واقع می‌‏شود؛ عشق و عدالت فقط ترسی است از تحمل بی‏عدالتی‏‌ها؛ اگر ما موفق شده‏ایم که بر عواطف خود غلبه کنیم، بیش‏تر به‏سبب ضعف عواطف است تا قدرت‏‌ها؛ تحمل خوش‏بختی بیش از تحمل بدبختی، نشانه فضیلت اخلاقی است و اغلب لجاجت ما ناشی از زبونی و تهورمان ناشی از بزدلی است.
این کتاب با عنوان «شکوفه‏های جاویدان حکمت» به فارسی نیز ترجمه شده است. پرنس فرانسوا دوک دولاروش ‏فوکو در سال‏های پایانی عمر، متحمل مصیبت‏های پیاپی خانوادگی و بیماری گردید تا این‏که سرانجام در تاریخ هجدهم نوامبر سال ۱۶۸۰ میلادی در سن شصت و هفت سالگی درگذشت.