تبیان، دستیار زندگی

جلد شانزدهم - صفحه 317 -  تشويق جاني در صلح با متجاوز

صفحه : 317

محلشان ، كرده اند، اگر نه ، آنها برده اند و از بين برده اند و آنهمه خرابي كرده اند وخرابيهايي كه در هيچ جا متعارف نيست . مغول هم كه به ايران حمله كرده ، اينطور نبوده است كه وقتي يك شهري را مي گيرد تا آخر خرابش كند. شهرهاي ما را اينطور كرده انداينها. خوب ما مي گوييم كه شما وارد شديد به [كشور] ما و اينهمه جرم كرديد، حالامي گوييد كه بياييد با هم صلح كنيم . صلح كنيم ؛ يعني ، خوزستان مال شما؛ يعني ، آنقدري كه شما گرفتيد مال شما. نه ، هيچ وقت ، هيچ كس نمي پذيرد. ما مي گوييم شما بدون قيد وشرط، بايد بيرون برويد. اگر هم بيرون نرويد، بيرونتان مي كنيم . بهتر هم براي خودتان همين است كه بي خود اين جوانهاي بيچاره را به زور نياوريد و به كشتن بدهيد. خودتان برويد بيرون . اين يك مسئله اي است كه همه عقلاي دنيا مي پسندند از ما كه كسي آمده است منزل شما و خرابكاري كرده ، حالا به او مي گوييد: برويد بيرون ، اگر مي خواهيديك تفاهمي بشود، بايد برويد بيرون .

تشويق جاني در صلح با متجاوز

مسئله دوم ، مسئله خسارتهايي است كه وارد كردند. قضيه جبران خسارت يك جهت مادي دارد، يك جهت سياسي و معنوي . جهت مادي اش گرچه زياد است براي ما،اينطوري كه همه شهرها را خراب كرده اند و هر چه ما داشتيم به هم زده اند و البته جوانهاي ما هر دانه ايش ارزش همه لشكر آنها را داشت و از دست ما گرفته شدند اينها؛ارزش مادي قضيه خيلي زياد نيست ، عمده ارزش معنوي است و ارزش سياسي مسئله .اگر بنا باشد كه يكي كسي بيايد، هر چه جرم دارد بكند و هر چه دستش مي رسد جنايت وارد كند و بعد بگويد كه خوب ، حالا ديگر صلح مي كنيم ، من مي روم بيرون ؛ بسيارخوب ، صلح مي كنيم ! خوب ، اين جنايتي كه كردي چرا؟ اگر ما اين مطلب را اغماض كنيم ، نه از باب اين است كه يك مسئله - مثلا - مادي را اغماض كرده ايم ، يك مسئله معنوي را ما اغماض كرده ايم ؛ يعني ، يك ستمگر و يك گروه ظالم را ما تشويق كرده ايم به اينكه باز [ظلم ] بكنيد. فردا هم باز دوباره برگردند و همين بساط را در آورند، بعد هم بگويند كه آقا، بسيار خوب ، باز صلح مي كنيم ! هي خلاف كنند و هي بگويند صلح