تبیان، دستیار زندگی

انسان بايد زكات فطره را به قصد قربت يعني براي انجام فرمان خداوندعالم بدهد و موقعي كه آن را مي دهد نيت دادن فطره نمايد.

اگر پيش از ماه رمضان فطره را بدهد صحيح نيست ، آیت الله گلپایگانی: بلي ، اگر در ماه رمضان بدهد صحيح است ، ولي احتياط لازم آن است كه قصد وجوب نكند، مگر آنكه فطره را بعد از مغرب شب عيد يا صبح روز عيد پيش ازنماز عيد بدهد... و احتياط واجب آن است كه در ماه رمضان هم فطره را ندهد، ولي اگر پيش از رمضان يا در ماه رمضان به فقير قرض بدهد و بعد از آن كه فطره بر او واجب شد طلب خود را بابت فطره حساب كند مانعي ندارد.

گندم يا چيز ديگري را كه براي فطره مي دهد بايد به جنس ديگر يا خاك مخلوط نباشد يا اگر مخلوط است چيزي كه مخلوط شده به قدري كم باشد كه قابل اعتنانباشد، و اگر بيش از اين مقدار باشد در صورتي صحيح است كه خالص آن به يك صاع برسد، آیت الله گلپایگانی: پايان مسأله در رساله آيةالله گلپايگاني . ولي اگر مثلا يك صاع گندم به چندين من خاك مخلوط باشد كه خالص كردن آن خرج يا كار بيشتر از متعارف دارد دادن آن كافي نيست .

اگر فطره را از چيز معيوب بدهد، كافي نيست .

كسي كه فطره چند نفر را مي دهد لازم نيست همه را از يك جنس بدهد و اگرمثلا فطره بعضي را گندم و فطره بعض ديگر را جو بدهد كافي است .

كسي كه نماز عيد فطر مي خواند، بنابر احتياط واجب بايد فطره راپيش از نماز عيد بدهد، آیت الله گلپایگانی: يا جدا نمايد... ولي اگر نماز عيد نمي خواند مي تواند دادن فطره را تاظهر تأخير بيندازد.

اگر به نيت فطره مقداري از مال خود را كنار بگذارد و تا ظهر روزعيد به مستحق ندهد احتياط واجب آن است كه هر وقت آن را مي دهد نيت فطره نمايد.

اگر موقعي كه دادن زكات فطره واجب است فطره را ندهد و كنار هم نگذارد آیت الله گلپایگانی: بعدا بايد بدون اينكه نيت ادا و قضا كند، فطره را بدهد. احتياط واجب آن است كه بعدا بدون اين كه نيت ادا و قضا كند، فطره را بدهد.

اگر فطره را كنار بگذارد، نمي تواند آن را براي خودش بردارد و مالي ديگررا براي فطره بگذارد.

اگر انسان مالي داشته باشد كه قيمتش از فطره بيشتر است ، چنانچه فطره را ندهد و نيت كند كه مقداري از آن مال براي فطره باشد اشكال دارد.

اگر مالي را كه براي فطره كنار گذاشته از بين برود، چنانچه دسترس به فقير داشته و دادن فطره را تأخير انداخته بايد عوض آن را بدهد و اگر دسترس به فقير نداشته ضامن نيست ، آیت الله گلپایگانی: پايان مسأله در رساله آيةالله گلپايگاني . مگر آنكه در نگهداري آن كوتاهي كرده باشد.