تبیان، دستیار زندگی

آیت الله گلپایگانی: احتياط واجب آن است كه زكات فطره را به فقراي شيعه اثني عشري بدهداگر چه در شهر ديگر باشند، و چون نقل اين زكات به شهر ديگر خلاف احتياط است ،اگر در شهر خودش فقير شيعه نباشد مال خود را به شهر ديگر ببرد و در آن جا به قصد زكات به شيعه بدهد. اگر زكات فطره را به يكي از هشت مصرفي كه سابقا براي زكات مال گفته شد برسانند كافي است ، ولي احتياط مستحب آن است كه فقط به فقراي شيعه بدهد.

اگر طفل شيعه اي فقير باشد، انسان مي تواند فطره را آیت الله گلپایگانی: با اذن ولي شرعي او به مصرف او برساند... به مصرف اوبرساند يا به واسطه دادن به ولي طفل ملك طفل نمايد.

فقيري كه فطره به او مي دهند لازم نيست عادل باشد، ولي احتياط واجب آن است كه به شراب خوار و كسي كه آیت الله گلپایگانی: آشكارا معصيت مي كند فطره ندهند. آشكارا معصيت كبيره مي كند فطره ندهند.

به كسي كه فطره را در معصيت مصرف مي كند، نبايد فطره بدهند.

آیت الله گلپایگانی: احتياط واجب آن است كه به يك فقير كمتر از يك صاع فطره ندهند،ولي اگر بيشتر بدهند اشكال ندارد. احتياط واجب آن است كه به يك فقير بيشتر از مخارج سالش و كمتراز يك صاع كه تقريبا سه كيلو است فطره ندهند.

اگر از جنسي كه قيمتش دو برابر قيمت معمولي آن است مثلا از گندمي كه قيمت آن دو برابر قيمت گندم معمولي است نصف صاع كه معناي آن در مسأله پيش گفته شد بدهد كافي نيست ، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد آیت الله گلپایگانی: اشكال دارد. كفايت نمي كند.

انسان نمي تواند نصف صاع را از يك جنس مثلا گندم و نصف ديگر آن را ازجنس ديگر مثلا جو بدهد، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشكال دارد، آیت الله گلپایگانی: پايان مسأله در رساله آيةالله گلپايگاني . بلكه كافي نيست .

مستحب است در دادن زكات فطره خويشان فقير خود را بر ديگران مقدم دارد و بعد همسايگان فقير را بعد اهل علم فقير را، ولي اگر ديگران از جهتي برتري داشته باشند مستحب است آنها را مقدم بدارد.

اگر انسان به خيال اين كه كسي فقير است به او فطره بدهد و بعد بفهمدفقير نبوده ، چنانچه مالي را كه به او داده از بين نرفته باشد آیت الله گلپایگانی: بايد پس بگيرد... مي تواندپس بگيرد و به مستحق بدهد، و اگر نتواند بگيرد بايد از مال خودش فطره رابدهد، و اگر از بين رفته باشد در صورتي كه گيرنده فطره مي دانسته آیت الله گلپایگانی: عبارت "يا احتمال مي داده " در رساله آيةالله گلپايگاني ذكر نشده است . يا احتمال مي داده آنچه را گرفته فطره است بايد عوض آن را بدهد، و الا دادن عوض بر اوواجب نيست و انسان بايد دوباره فطره بدهد.

اگر كسي بگويد فقيرم نمي شود به او فطره داد، مگر آن كه اطمينان پيداكند آیت الله گلپایگانی: يا انسان بداند كه قبلا فقير بوده است . يا از ظاهر حالش گمان پيدا شود كه فقير است يا انسان بداند كه قبلا فقيربوده است .