محمد حسن انصاری فرد متولد سال 1340 در شرق تهران و بزرگ شده محله ابوذر است.
انصاری فرد دوران فوتبال خود را قبل از انقلاب و در تیم همایون آغاز کرد، پس از انقلاب و در فصل 59-58 برای تیم شاهین بازی کرد و بعد از آن با قراردادی 5 ساله به عضویت تیم «تکاور» درآمد. پس از اتمام قرارداد 5 ساله با «تکاور» انصاری فرد به دلیل روابطی که برادر بزرگترش «حاج حسین» با پرسپولیس داشت به این تیم پیوست
او بیشترین دوران فوتبال خود را در پرسپولیس گذراند و به مدت 7 سال (71-64) برای این تیم به میدان رفت. 5 بار قهرمانی باشگاه های تهران، کسب یک عنوان قهرمانی جام در جام آسیا و 2 بار قهرمانی در جام حذفی کشور از افتخاراتی است که انصاری فرد به همراه پرسپولیس به دست آورد.
نگاهی به سال های حضور او در تیم ملی این واقعیت را نمایان می کند که موفق ترین دوران فوتبال او در پرسپولیس بوده چرا که او دقیقاً در همان 7 سال عضویت خود در پرسپولیس از بازیکنان ثابت تیم ملی بوده است
موفق شد در این دوره همراه با تیم ملی ایران قهرمانی بازیهای آسیایی پکن را به دست آورد. انصاری فرد دوران مربیگری را از تیم فتح آغاز کرد و سپس به «پایانه های اصفهان» پیوست.
مشهد مقصد بعدی انصاری فرد بود تا او قبل از به عهده گرفتن سرمربیگری تیم ملی فوتسال مدتی به عنوان مربی پارت سازان مشهد فعالیت کند. انصاری فرد به همراه تیم ملی فوتسال 3 بار عنوان قهرمانی آسیا را کسب کرد و بعد از آن مربیگری تیم فوتسال پرسپولیس را به عهده گرفت. آخرین تجربه او در مربیگری «تام ایران خودرو» بود که بازیکنان این تیم به رهبری انصای فرد موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ فوتسال کشور شدند.
تجربه مدیریتی انصاری فرد به سال 69 باز می گردد.
او در سال های 71 و 70 و 69 و همزمان با دوران فوتبالش در پرسپولیس مدیریت کل تربیت بدنی راه آهن را به عهده داشت و سال ها بعد به عنوان سردبیر روزنامه پیروزی فعالیت کرد