متولد جنوب ایتالیا

فابیو در 13 سپتامبر 1973 در شهر ناپل در جنوب ایتالیا چشم به جهان گشود. از همان دوران کودکی بسیار لاغر و قد کوتاه بود و در میان دوستان و هم‌بازی‌هایش از چشم‌ها ناپدید می‌‌شد. او بازی فوتبال را از سه سالگی در حیاط خانه‌اش آغاز کرد و علاقه زیادی به فوتبال داشت .کم‌کم به کوچه و خیابان پا گذاشت و تیم کودکان فوتبالیست را در خیابان نزدیک خانه‌اش تشکیل داد. فابیو از همان طفولیت حس بزرگی و کنترل بر دیگران را داشت. بچه‌ها و هم‌بازی‌هایش را دسته‌بندی می‌‌کرد و با تیم‌های دیگر در کوچه و خیابان به بازی می‌پرداخت. مادرش لیزا همیشه نگران سلامت فرزندش بود و به او می‌گفت: ( تو با این جثه لاغر و نحیف چطور قدرت داری که از صبح تا شب در سرما و گرما بازی کنی؟ مریض می‌شوی. تو باید در خانه به استراحت بپردازی.) اما فابیو مادرش را متقاعد می‌کرد که مراقب سلامتی‌اش است. به این ترتیب دوران کودکی فابیو سپری شد و او به مدرسه رفت. در مدرسه نیز در تیم فوتبال نونهالان ثبت‌نام کرد و پس از تعطیل شدن، در حیاط مدرسه به تمرین فوتبال می‌پرداخت و دیر وقت به خانه باز می‌گشت و مورد شماتت خانواده‌اش قرار می‌گرفت. بارها به دلیل بازی فوتبال تکالیف مدرسه‌اش را انجام نداد و از سوی معلمش تنبیه شد. گویا فوتبال در خون و رگش جریان داشت و نمی‌توانست آن را کنار بگذارد.

دیپلم با مکافات

به هر ترتیبی که بود دوران دبستان را به پایان رساند و وارد دبیرستان شد. او با پول توجیبی‌هایش توانست در باشگاه فوتبال نوجوانان ثبت‌نام کند و هر روز پس از اتمام مدرسه به آنجا برود. در ضمن برای اینکه بدنی قوی داشته باشد به کلاس‌های بدنسازی نیز می‌رفت. فابیو با نمرات متوسط و با مکافات دیپلمش را گرفت و پس از دیپلم به طور جدی وارد عرصه فوتبال شد. البته ناگفته نماند که فابیو پسری دقیق و هوشیار بود و همیشه همه نظرات مربیان و تجربیات خود را در دفتری یادداشت می‌کرد، که اکنون قصد دارد نوشته‌های مکتوب دفتر یادداشتش را به چاپ برساند. کم‌کم به تیم ملی جوانان ناپل راه یافت و استعدادش را در زمینه فوتبال به همه‌ نشان داد. مربیان به او پیشنهاد دادند که به خاطر قد و قواره‌اش در پست مدافع به تمرین بپردازد. فابیو در کنار آلساندرو نستا یکی از بهترین مدافعان به تمرین پرداخت و نکات مفیدی را از او آموخت و طبق عادتش هر شب که به خانه بازمی‌گشت همه گفته‌های نستا را یادداشت می‌کرد.

فابیو جهانی می‌شود

فابیو در سه جام جهانی 1998، 2002 و 2006 همراه تیم ملی ایتالیا بود. اولین بازی ملی او در برابر ایرلند شمالی در سال 97 بود که تنها گل ملی او هم در همان بازی به ثمر رسید.فابیو با بازی در فینال جام جهانی 2006 در صدمین بازی ملی خود شرکت کرد و به جمع باشگاه صدتایی‌ها پیوست.
او در پایان بازی‌های جام جهانی 2006 نه تنها پیروزی کشورش را جشن گرفت بلکه با بالا بردن جام قهرمانی، صدمین بازی ملی خود را رویایی کرد.برادر کوچکترش پائولو کاناوارو نیز مانند وی مدافع است و برای باشگاه ناپولی بازی می‌کند. این دو برادر به طور همزمان از سالهای 2000 تا 2002 در پارما قدرت‌نمایی می‌کردند.فابیو با قدی حدود 176 سانتی‌متر در سالهای 1990 تا 2000 بهترین مدافع باشگاه ناپولی بود و سپس وارد پارما شد. او فعالیتش را از سال 2002 در اینترمیلان آغاز کرد و سپس در سال 2004 به یوونتوس پیوست.او با یوونتوس به افتخارات زیادی رسید و طرفداران زیادی پیدا و عنوان بهترین مدافع را در یوونتوس از آن خود کرد.فابیو با حضورش در جام جهانی 2006، هم قوت قلب هم تیمی‌هایش بود و هم آن‌ها را رهبری و هدایت می‌کرد.

پس از پایان بازی‌های جام جهانی

باشگاه رئال مادرید به کاناوارو پیشنهاد همکاری داد و به این ترتیب امرسون هافبک برزیلی و فابیو کاناوارو مدافع میانی یوونتوس را به خدمت گرفت. مبلغ این دو انتقال 25 میلیون یورو اعلام شد. رییس رئال مادرید از اینکه توانسته فابیو را به این باشگاه بیاورد بسیار خرسند و راضی است.

ازدواج فابیو

نام همسر فابیو، دانیلاست. آنها صاحب دو پسر به نام‌های کریستین و آندریا و یک دختر به نام مارتینا هستند. او از زندگی مشترک خود رضایت دارد. همسرش دانیلا درباره فابیو می‌گوید: او به دلیل مشغله کاری طی روز مدت کوتاهی را در کنار ما می‌گذراند و بیشتر اوقات برای تمرین و مسابقه ماه‌ها به شهرها و کشورهای مختلف می‌رود و از ما دور است اما او، هم همسر خوب و وظیفه‌شناسی است و هم پدر مهربانی برای فرزندانش. در جام جهانی 2006 نیز ما به همراه وی به آلمان سفر کردیم. او اظهار داشت که وجود ما در کنار خودش سبب افزایش اعتماد به نفس برای وی می‌شود. به هر صورت من از موفقیت او خوشحالم و فرزندانم احساس غرور می‌کنند. البته پسرهایمان سه ساله هستند و دخترمان دو سال دارد و هنوز به خوبی نمی‌توانند موقعیت‌ اجتماعی پدرشان را درک کنند اما باز هم در همان عوالم کودکی به پدر خود افتخار می‌کنند.

گفتگو با نیویورک تایمز

پس از بازی‌های جام‌جهانی او به همراه خانواده برای استراحت به نیویورک رفت و در آنجا روزنامه نیویورک تایمز با او به گفتگو نشست.
فابیو: این دومین باری بود که من آنجا بودم. شهر مجلل و باشکوهی است. من از سرعت کارها در این شهر تحت تاثیر قرار گرفتم. هر کسی در این شهر با سرعت 3000 کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند.
_ آیا از رفتن به رئال مادرید خوشحال هستید؟
فابیو: در ابتدا که در اینتر بودم متاسفانه با فصلی ناموفق رو به رو شدم اما وقتی به یوونتوس منتقل شدم، یووه از من خواست تا این باشگاه را به اوج برسانم. همچنین به من کمک کرد تا به بالاترین سطح فردی دست یابم و به من اجازه داد تا به سطحی برسم که می‌توانم باشم. حال می‌خواهم به عنوان کاپیتان تیم قهرمان جهان در پر افتخارترین تیم اروپا باشم.
_ نظرتان درباره تیم ملی ایتالیا در جام جهانی 2006 چه بود؟
فابیو: پیروزی در ضربه‌های پنالتی برای ایتالیا تابو بود . من می‌دانستم که ایتالیا پیروز خواهد شد زیرا روحیه خوبی داشتیم و تحت تعلیم دقیق و منظمی قرار می‌گرفتیم. بچه‌های تیم با روحیه شاد و اعتماد به نفس بالای خود توانستند به آنچه که لیاقت داشتند دست یابند.

کوتاه از زندگی او

_ او علاقه زیادی به مطالعه کتب تاریخی دارد. همچنین همه خاطرات خود را می‌نویسد و می‌خواهد در آینده کتاب خاطرات و تجربیات خود را به چاپ برساند.
_ برادرانش پائولو و رناتا نیز در عرصه فوتبال ایتالیا قدرتمند هستند. آنها در پارما بازی می‌کنند.
_ شماره پیراهن او در تیم ملی ایتالیا پنج است و در باشگاه‌ یوونتوس شماره 28 را به تن می‌کرد.
_ در جام جهانی 2006، ششمین بازیکن برتر این جام شناخته شد.
_ به موسیقی علاقمند است و مانند همه ایتالیایی‌ها غذای مورد علاقه‌اش پیتزا و اسپاگتی است