مشاهده مطالب کاربر

دانشمندان انگلیسی با انجام آزمایش‌های بالینی و استفاده از هوش مصنوعی پی بردند که یک داروی دم‌دستی تا دو سوم احتمال مرگ بیماران کرونایی را کاهش می‌دهد.
به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از دیلی میل، دانشمندان انگلیسی برای مقابله با کرونا سلاحی جدید کشف کردند. این دانشمندان معتقدند که داروی آرتروز بیش از دو سوم مرگ و میر بیماران کرونایی را کاهش می‌دهد.

محققان یک شرکت انگلیسی با تجویز داروی آرتروز احتمال مرگ بیماران کروانایی که در بیمارستان‌ها بستری هستند را تا ۷۰ درصد کاهش دادند. در تحقیقات مشاهده شد که باریسیتینیب در افراد سالمندی که دچار کرونای متوسط یا شدید شده بودند، بسیار موثر عمل کرد.

باریسیتینیب دارویی است که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود و حدود سه سال است وارد بازار شده است. این دارو در چند ماه گذشته و اوایل همه گیری کرونا نیز به عنوان درمانی جدید برای کرونا مورد استفاده قرار گرفت، اما استفاده از آن در درمان بیمارن کرونایی به طور جدی پیگیری‌ نشد.

اکنون دانشمندان با انجام آزمایش‌های بالینی و استفاده از یک برنامه هوش مصنوعی پیش بینی کردند که این دارو می‌تواند عفونت ریه‌ها را کاهش دهد.

جاستین استبینگ، پروفسور کالج امپریال انگلیس گفت: داروی آرتروز می‌تواند جان صد‌ها بیمار مبتلا به کرونا را نجات دهد.

او ادامه داد: تنها دو داروی دگزامتازون و باریسیتینیب برای درمان بیمارن کرونایی موثر هستند. در گزارش‌های پیشین اعلام شده بود داروی استروئیدی دگزامتازون نیز تا ۳۳ درصد احتمال مرگ ناشی از کرونا را کاهش می‌دهد.

پژوهش‌های دانشمندان سنگاپوری از طریق شبیه سازی نشان داد که سرفه می‌تواند قطرات تنفسی را بیش از ۲ متر پراکنده کند.
به گزارش حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از سی‌ان‌ان، ویروس کرونا همچنان در حال قربانی گرفتن روزانه است و اسرار و معما‌های حول و حوش آن از زمان پیدایش، دانشمندان را سر درگم کرده است.

پژوهشی از طریق شبیه‌سازی، نشان داد فردی که سرفه می‌کند می‌تواند قطراتی را تا بیش از ۶ فوت (۲ متر) پراکنده کند و هر فرد کوتاه قدتر از کسی که سرفه کرده، ممکن است در مسیر سقوط ذرات پراکنده شده از سرفه قرار گیرد. موضوع ذرات بزاق پرتاب‌شده در اثر سرفه در دوران پاندمی کرونا، توجه بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرده است.

از سوی دیگر در مطالعه جدید انتشار یافته در ۳ نوامبر در مجله «فیزیک مایعات» آمده است که خطر انتشار کرونا از طریق قطرات پراکنده شده در اثر سرفه، درمحیط‌های بیرونی استوایی متفاوت هستند.

یکی از پژوهشگران این تحقیق نوشته است: چه بسا خردسالان در مقایسه با بزرگسالان، با توجه به مسیر سقوط این ذرات، بیشتر در معرض ابتلا قرار داشته باشند.

در این تحقیق توصیه شده است نوجوانان و بزرگسالان کوتاه قد باید فاصله بیش از ۲ متر را با افراد قد بلندتر از خود داشته باشند.

ماسک‌های طبی قادر به جلوگیری از پخش ذرات بزرگ هستند و به همین دلیل هم استفاد از آن‌ها توصیه شده است.

پژوهندگان آژانس علوم و فناوری سنگاپور، شبیه ‌سازی‌هایی را از مسیر حرکت قطرات پراکنده‌شده از افراد هنگام سرفه در کنار فردی که فاصله نزدیکی از او دارد، ساخته‌اند. این شبیه‌ سازی با قطراتی با حجم‌های گوناگون در دمای‌های مختلف، رطوبت نسبی، سرعت باد و فواصل متفاوت بین فرد سرفه‌کننده و فردی در نزدیکی او انجام گرفته است. بر اساس این مطالعه جدید، زمانی که سرعت وزش باد به ۲ متر در ثانیه یا ۴ مایل در ساعت می‌رسد، مسافتی که قطرات پراکنده شده با حجم تقریبی ۱۰۰ میکرومتر و ۱۰۰۰ میکرومتر می‌توانند طی کنند به ۲۱.۶ فوت و ۴ فوت پیاپی در دمای ۳۰ درجه برسد.

برای قطره ۱۰۰ میکرو متری، این مسافت حرکت از ۳ فوت بدون وزش باد به ۲۲ فوت هنگام وزیدن باد با سرعت ۶.۷ مایل در ساعت می‌رسد.

این تحقیق در بردارنده برخی محدودیت‌هاست ازجمله اینکه صرفا نتایج متکی بر شبیه‌ سازی‌ها است و نه آزمایش در زندگی حقیقی. هنوز میزان تاثیر دمای اطراف و رطوبت بر توان ادامه حیات ویروس کرونا روشن نیست.

گفتنی است؛ این نخستین‌بار نیست که یکی از نمونه‌های شبیه ‌سازی، نشان داده که قطرات ناشی از سرفه می‌تواند تا بیش از ۶ فوت حرکت کند. پژوهشی جداگانه از قبرس که ماه مه گذشته منتشر شد، نشان داد که وزش نسیم ملایم می‌تواند برخی از قطرات را تا ۱۸ فوت هم با خود ببرد.

توجه به شادی و نشاط سالمندان نقش غیر قابل انکاری در حفظ سلامتی و طول عمر و افزایش امید به زندگی در آن‌ها خواهد داشت.
به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، دوران سالمندی یکی از دوران حساس زندگی و به عبارتی دوره زنده شدن و تکرار حساسیت‌هایی مشابه سنین کودکی است.

دوره‌ای که تقریبا تمامی رفتارها و برخوردهای افراد مثل دوره کودکی سریع و با حساسیت شکل می‌گیرند و البته تفاوت ‌های بسیاری هم در این دو دوره مشاهده می‌شود.

زود رنجی سالمندان اتفاقی طبیعی و معمول در این دوره از زندگی محسوب می‌شود و اطرافیان فرد سالمند باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از تنش و درگیری در حضور او به کار بگیرند.

بسیاری از افراد از ورود به دوره سالمندی ترس و هراسی عجیب دارند و علت آن به تفکر قالبی با عنوان کاهش کارایی و اثربخشی در دوره سالمندی و پیری بازمی‌گردد و البته از بین رفتن چنین هراسی به عوامل مختلفی بستگی دارد.

احترام گذاشتن به سالمندان و داشتن رفتاری همراه با احترام و همچنین محبت و مهربانی در برخورد و رفتار با فرد سالمند به او این احساس را تزریق می‌کند که هنوز هم برای دیگران مهم و قابل ارزش و احترام است.

از افسردگی سالمندی غفلت نکنید
بروز این احساس که حتی اگر روزی توان انجام ساده‌ترین کارها مثل لباس پوشیدن و انجام کارهای شخصی را هم نداشته باشیم حس خوشایندی نخواهد بود و یکی از مهمترین نکات مراقبت از سالمندان جلوگیری از شکل‌گیری چنین تفکراتی است.

ژیلا آهنگرزاده روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک اظهار کرد: افراد در دوره سالمندی روحیه‌ای به مراتب حساس‌تر از دیگر دوره‌های زندگی دارند و نیازمند مراقبت و نگهداری بیشتر ودقیق‌تری هستند.

او اضافه کرد: احترام و محبت به سالمندان در نظر آن‌ها از اهمیت قابل توجهی برخوردار است و گاهی کوچکترین بی‌احترامی به سالمندان، آن‌ها را دچار افسردگی و استرس شدید خواهد کرد.

این روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه در ادامه تصریح کرد: احترام به سالمندان حس ارزنده بودن را در آن‌ها ایجاد کرده و از ایجاد فکر بی‌فایده بودن در پدربزرگ و مادربزرگ ها جلوگیری خواهد کرد و در نتیجه نشاط و شادابی و همچنین افزایش امید به زندگی در این گروه را به دنبال می‌آورد.

آهنگرزاده به تأثیر حاضر شدن فرد سالمند در جمع دوستان هم سن و سال او اشاره کرد و گفت: دیدار مستمر سالمندان با دوستان و همکارانی که با آن‌ها خاطرات مشترک دارند، به تلطیف روحیه و افزایش شادی در او کمک موثر و قابل توجهی خواهد کرد.

سندروم آشیانه خالی را بشناسید
پرنده‌ای را در نظر بگیرید که چندین جوجه دارد و با بزرگتر شدن جوجه‌ها هر کدام به سویی می‌روند و او تنها می‌ماند که تشبیه این اتفاق به زندگی انسان بی‌ مناسبت و بی دلیل نیست.

آهنگرزاده همچنین یادآور شد: در دوره سالمندی یک اختلال و شبه بیماری به نام سندروم آشیانه خالی داریم و خانه و آشیانه سالمند همانند پرنده‌ای است که با رفتن فرزندانش تنها می‌ماند و تنهایی و نداشتن همدم و فردی همدل و بی‌اهمیتی اطرافیان و نزدیکان روحیه فرد سالمند را کسل و بیمار می‌کند.

او با اشاره به نقش توجه به استقلال افراد در دوره سالمندی و همچنین توجه به حفظ حریم شخصی فرد سالمند تاکید کرد: به همان اندازه که مراقبت از سالمندان و سر زدن منظم به آن‌ها اهمیت دارد، به همان اندازه هم رعایت حریم خصوصی آن‌ها مهم و قابل احترام است.

این روانشناس بالینی اظهار کرد: فرد در دوره سالمندی در هشتمین و آخرین مرحله زندگی روانی و اجتماعی قرار دارد و در این دوره به بررسی گذشته خود می‌پردازد و اگر از زندگی احساس رضایت داشته باشد دوره سالمندی خوبی را سپری می‌کند و اگر از وضعیت گذشته خود راضی نباشد، روحیه او کسل شده و در برخی از مواقع به خود آسیب می‌رساند.

«خودکشی» نتیجه حس نارضایتی و بی‌فایده بودن سالمندان
اعلام رضایت از نحوه زندگی که فرد سالمند در گذشته پشت سر گذاشته است، حس امیدواری را در او ایجاد کرده و از ایجاد افکار باطل و آسیب زننده در او جلوگیری می‌کند.

این روانشناس بالینی تصریح کرد: در برخی از موارد متاسفانه عدم رضایت فرد سالمند از زندگی گذشته و وضعیتی که دارد، به خودکشی و افکاری برای پایان دادن به زندگی او منجر می‌شود و بیان خاطرات خوب و شیرین زندگی سالمند و مفید نشان دادن او در هر شرایطی از مهمترین راه‌های افزایش امید به زندگی سالمندان به شمار می‌رود.

او همچنین اضافه کرد: کلام و رفتار محبت آمیز با سالمندان و همچنین همراهی آن‌ها در انجام و تحقق کارهای مورد علاقه‌شان روحیه این افراد را تقویت کرده و از بروز افسردگی و اضطراب و وسواس فکری درباره اینکه در این دوره ناتوان هستند خودداری خواهد کرد.

این روانشناس بالینی بیان کرد: در نظر داشته باشید که فرد سالمند در کنار اینکه باید تغذیه کافی و مناسب داشته باشد و رژیم غذایی مفیدی برای او تعیین شود، به محبت و مهربانی و صبوری شما بیشتر از هر چیز دیگری نیاز دارد.

آهنگرزاده همچنین تاکید کرد: بهانه‌گیر شدن در دوره سالمندی اتفاقی بدیهی و عادی محسوب می‌شود و اطرافیان فرد سالمند باید با بهره‌مندی از حضور موثر یک مشاور و روانشناس آگاه و خوب ترفندهای مناسب و جالبی را برای رفع این بهانه‌ها به کار بگیرند.

او با اشاره به اهمیت مشارکت دادن سالمندان در زندگی خانوادگی تصریح کرد: یکی از چالش‌های اصلی که پیش روی افراد سالمند قرار دارد، موضوع کنار گذاشتن آن‌ها در این دوره و عدم بهره‌مندی از تجربیات ارزنده و سازنده‌شان است و نوسان روحی و روانی سالمندان در بسیاری از موارد به این مسئله مربوط می‌شود.

این روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه یادآور شد: توجه به تغذیه، تفریح و سرگرمی، ورزش مناسب با سن و همچنین همدلی و همراهی با فرد سالمند از جمله راهکارهای ساده و آسانی هستند که رعایت سلسله‌وار آن‌ها به حفظ نشاط و شادابی فرد در دوره سالمندی کمک می‌کند.

آهنگرزاده اضافه کرد: اگر پدر یا مادر سالمند شما و یا پدربزرگ و مادربزرگتان با شما زندگی نمی‌کند بهتر است فضای خانه او را متناسب با توانایی‌های جسمی او مرتب و تجهیز کنید و البته از نظر خود او نیز حتما مشارکت بگیرید.

سالمندان گنجینه‌های ارزشمند و گرانبهایی هستند که حضور پربرکت آن‌ها رنگ و روح زندگی را عوض می‌کند و مراقبت از این گنجینه‌ها بدون هیچ تعارفی از ضروریات زندگی پر دردسر امروزی به شمار می‌رود.