خیار گیاه بومی هندوستان است و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است . حدود بیست قرن قبل از میلاد مسیح مصریان قدیم از آن استفاده می كرده اند . خیار گیاهی است علفی و یكساله دارای ساقه خزنده و پوشیده از خارهای نازك و خشن است . برگهای آن بزرگ و دارای زاویه و  دندانه دار

است . گلهای آن زرد رنگ كه به دو صورت نر و ماده روی یك پایه قرار دارند میوه آن سبز رنگ و بسته به نوع و نژادهای مختلف ممكن است كوچك و یا دراز باشد .

تركیبات شیمیایی: خیار دارای ساپونین و آنزیم های مختلفی مانند پروتئولی تیك و غیره و ویتامین ها و مواد معدنی مختلف می باشد . در صد گرم خیار مواد زیر موجود است .
 

خواص داروئی:
1) خیار از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است و خنك كننده بدن می باشد و به هضم غذا كمك می كند.

2) خیار حل كننده اورات و اسید اوریك است بنابراین مرض نقرس را درمان می كند.

3) خیار ادرار آور است .

4)خیار خون را تصفیه می كند.

5)سوپ خیار حبس البول را از بین می برد .

6)عصاره برگهای له شده خیار ایجاد تهوع می كند بنابراین در مسمومیت ها و اختلالات دستگاه جهاز هاضمه مصرف می شود .

7)خیار عطش را تسكین می دهد .

8)خیار ملین است .

9)خیار را حلقه حلقه كرده و روی پوست صورت بگذارید چین و چروكهای صورت را از بین می برد و صورت را جوان می كند.

10)اگر پوست شما چرب است خیار را با آب مقطر بپزید و با این آب صورت خود را شستشو دهید .

11) آب خیار برای رفع خارش مفید است .

12) گفته اند اگر دركنار بستر طفلی كه مبتلا به تب می باشد چند خیار تازه بگذارید تبش می برد و طفل شفا می یابد .

13) جوشانده پوست خیار ، یرقان را سه روزه درمان می كند

14) اگر می خواهید همیشه لطافت پوست خود را حفظ كنید همه روزه از لوسیون زیر استفاده كنید :

یك خیار معمولی را با دو لیون آب بجوشانید تا حجم آن یك لیوان شود سپس آنرا صاف كنید و بگذارید سرد شود بعد 50 گرم بادام خام و پوست كنده را آسیاب كرده و با این آب مخلوط كنید و بهم بزنید و با پارچه صاف كنید و به محلول صاف شده 250 گرم الكل سفید و یك گرم اسانس گل سرخ اضافه كنید و كاملا هم بزنید هر روز از این لوسیون طبیعی به صورت خود بزنید تا پوست شما همیشه جوان بماند .

مضرات :  اشخاصی كه ناراحتی معده دارند نباید در مصرف خیار زیاده روی كنند زیرا ممكن است باعث اختلال در دستگاه هضم گردد .

خیار نفاخ است چون سریعا در معده فاسد می شود همیشه باید آنرا قبل از غذا خورد كه به هضم غذا كمك كند . كسانیكه نمی توانند خیار را خوب هضم كنند باید آنرا با نمك بخورند .

منبع : iranmania

بررسی‌های باستان شناسی نشان داده اهلی كردن دام‌هایی مانند گاو و گوسفند و بز یكی از مراحل مهم در تاریخ زندگی و ادامه حیات انسان روی كره خاكی بوده است. این اتفاق توانست انسان را در مناطقی كه از نظر كشاورزی و دامپروری مناسب بودند ساكن و پایه‌های تمدن و زندگی اجتماعی را پی ریزی كند.

محققین، اهلی كردن دام‌ها به وسیله انسان را در حدود"6000" سال قبل تخمین می‌زنند و از همان زمان نیز استفاده از شیر برای مصارف انسانی شروع شده است.

بنابر آنچه بیان شد شیر اولین ماده غذایی حاصل از نگهداری دام بوده كه وارد چرخه غذایی انسان شده است. امروزه با گذشت سالیان بسیار طولانی، این فرآورده گوارا جای بیشتری را در سفره غذایی انسان باز كرده و همچنان مطلوبیت خود را به عنوان یك ماده سالم و مغذی و گوارا حفظ كرده است.

شیر تنها غذای نوزادان پستانداران در هنگام تولد می‌باشد. تركیبات شیر متناسب با ویژگی‌های هر جاندار متفاوت است. شیر تولید شده در 7 تا 10 روز اول دوره شیردهی تركیبی متفاوت با بقیه شیر تولید شده در این دوران دارد. این شیر سرشار از تركیبات ایمنی‌ساز (Antibody) بوده و نوزاد دام را در ابتدای زندگی در حالی‌كه سیستم‌های دفاعی بدنش هنوز فعال نشده در برابر بیماری‌ها مقاوم می‌سازد. در بین شیر دام‌های مختلف، شیر گاو از نظر تركیب به شیر انسان نزدیك‌تر است.

شیر در غدد پستانی پستانداران تولید می‌شود. برای تولید هر لیتر شیر باید حدود "800" تا "900" لیتر خون از غدد پستانی عبور كند. تركیب عمومی‌شیر بسیار شبیه خون است، زیرا ماده اولیه برای ساختن شیر در بدن، خون می‌باشد. شاید به این دلیل شیر در بین فرهنگ و آداب و رسوم ملل مختلف جایگاه خاصی را به خود اختصاص داده است.

برای مثال در آیین اسلامی‌شیر خوردن دو نوزاد مختلف از یك مادر، بین آنها پیوند برادر-خواهر خواندگی ایجاد می‌كند. یا در هندوستان هندوها گاو را حیوان مقدسی می‌دانند. بنابراین شیر حاصله از این دام را نیز مقدس دانسته و هر هندی در روز یك فنجان یا یك لیوان شیر می‌آشامد. به این دلیل هند بزرگترین كشور تولید كننده شیر (80 میلیون تن در سال) و در عین حال بزرگترین مصرف كننده آن می‌باشد.

در ایران باستان نیز شیر از اهمیت زیادی برخوردار بوده و در هنگام پیشكش هدایا، دولت‌های مختلف به شاهان ساسانی در ابتدا جامی‌شیر را به عنوان مظهر پاكی و سلامت هدیه می‌كردند.

به دلیل اهمیت مصرف شیر و نقش آن در سلامت جامعه، امروزه مصرف سرانه شیر (مقدار شیری كه هر نفر در یك سال می‌نوشد) را در كشورهای مختلف جهان به عنوان شاخص توسعه در نظر می‌گیرند.

تركیبات شیر

تركیبات عمده شیر را آب، چربی، پروتئین، لاكتوز (قند شیر)،‌ ویتامین‌ها و مواد معدنی تشكیل می‌دهند. شیر یك تركیب مغزی و كامل می‌باشد شیر به عنوان دارو در اغلب نوشته‌های باستانی و در طب قدیم از شیر به عنوان دارو در درمان بعضی بیماری‌ها یاد شده است. امروزه نیز این عقیده وجود دارد كه شیر بهترین غذا برای بیماران می‌باشد. به علت سهل‌الهضم بودن این ماده آن را همواره در رژیم تغذیه‌ای بیماران قرار داده و مصرف شیر در برنامه غذایی روزانه اكثر افراد جامعه توصیه می‌شود.

شیر به عنوان منبع كلسیم
کلسیم یكی از مهمترین تركیبات معدنی مغذی می‌باشد و باید از طریق غذا وارد بدن انسان شود. كلسیم نقش اساسی در استحكام استخوان‌ها و سلامت دندان‌ها دارد.

از دیگر فواید كلسیم می‌توان به نقش آن در انقباض ماهیچه‌ها، لخته شدن خون، انتقال پیام‌های عصبی نام برد. هر لیوان شیر (250 میلی لیتر) حدود 315 میلی گرم كلسیم دارد كه 30 درصد كلسیم روزانه مورد نیاز بدن انسان را تامین می‌كند.

بنابراین مصرف روزانه سه لیوان شیر می‌تواند نیاز بدن به كلسیم را كاملا مرتفع سازد. جذب كلسیم در بدن به عوامل خاص بستگی دارد بری مثال تعادل كلسیم با فسفر اهمیت زیادی در جذب كلسیم دارد به این دلیل مصرف قرص‌های كلسیم به دلیل داشتن كلسیم غیر بیولوژیك از جذب مناسبی برخوردار نمی‌باشند.

در حالیكه كلسیم در شیر به صورت بیولوژیك (حیاتی) موجود بوده و همراه با دیگر عوامل موثر در جذب مانند ویتامین D بهتر جذب می‌شود.كودكان و زنان شیرده به كلسیم بیشتری نیاز دارند. اغلب سالخوردگان از پوكی استخوان رنج می‌برند در سنین بالا به علت تغییرات فیزیولوژیكی هورمون‌های بدن، جذب كلسیم دچار اختلال می‌شود. تحقیقات نشان داده است این گونه افراد كلسیم شیر را بهتر جذب می‌كنند.

چربی شیر
چربی در شیر به صورت گویچه‌هایی با اندازه‌های مختلف وجود دارد. در حدود "60" درصد چربی شیر از نوع اشباع شده است. این مقدار در طول فصول با تغییر تغذیه دام تغییر می‌كند.چربی شیر علاوه بر انرژی‌زا بودن به دلیل وجود ویتامین محلول در چربی مانند "A"و "D" ارزش غذایی بالایی دارد.

برخی تحقیقات نشان داده است كه مصرف تركیب كامل شیر، نمی‌تواند منشا ایجاد بیماری افزایش چربی در خون باشد. بلكه آنان بیماری افزایش چربی خون را ناشی از مصرف شكلهای دیگری چربی مانند انواع چربی‌های هیدروژنه گیاهی و اختلال در سوخت ساز این نوع چربی‌ها می‌دانند.

پروتئین‌های شیر
پروتئین‌های شیر را می‌توان در دو دسته قرار داد: كازئین و پروتئین‌های آب پنیر. هر دو دسته این پروتئین‌ها در مراحل سوخت و ساز داخل بدن، اسید آمینه‌های ضروری را تولید می‌كنند كه برای ساخت پروتئین‌های بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اسیدآمینه‌های ضروری اسیدآمینه‌های هستند كه باید از طریق تغذیه وارد بدن انسان شوند. شیر اگر با غلات مصرف شود از غنای پروتیینی بیشتری برخوردار است.

قند شیر یا لاكتوز
قند موجود در شیر لاكتوز نام دارد. این ماده به وسیله آنزیم‌های خاصی در سیستم گوارشی تجزیه شده و به قندهای ساده‌تری تبدیل می‌شود. آنزیم تجزیه كننده لاكتوز در ابتدای تولد و تا سنین كودكی در سیستم گوارشی انسان ترشح می‌شود، اما در عده‌ای از مردم بنا به دلایل ناشناخته‌ای، مقدار این آنزیم در جوانی و بزرگسالی رو به نقصان گذاشته و یا تولید نمی‌شود.

در این موارد بدن این افراد قادر به تجزیه قند شیر نبوده و اگر این افراد شیر بنوشند با نفخ و اختلالات گوارشی مواجه خواهند شد. این حالت را بیماری عدم تحمل لاكتوز می‌نامند. اغلب این افراد از نوشیدن شیر امتناع می‌ورزند.

بیماری یا اختلال عدم تحمل لاكتوز به صورت بسیار حاد در افراد محدودی دیده می‌شود و اكثر افرادی كه به آن دچار هستند با درجات متفاوت این اختلال را تحمل می‌كنند. چون شیر تركیبی بسیار مغذی و حیاتی است نباید این افراد از خوردن آن امتناع كنند.

روشهای زیر برای مصرف شیر در افرادی كه مشكل عدم تحمل لاكتوز را دارند، پیشنهاد شده است:
1ـ شیر را به صورت سرد مصرف كنند.

2 ـ شیر را به مقدار كم و به دفعات متعدد بنوشند.

3 ـ از شیرهای بدون لاكتوز (كه در دسترس است) استفاده كنند.

4 ـ از فرآورده‌های دیگر لبنی مانند ماست و پنیر استفاده كنند. زیرا لاكتوز شیر در این فرآورده‌ها در ضمن فرآیند تولید كاملا تجزیه می‌شود.

ویتامین‌های موجود در شیر

شیر حاوی ویتامین‌های مختلف می‌باشد كه عبارتند از: ویتامینA ویتامین D، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، ویتامین B6 ، فولاسین، ویتامین B12 و پانتوتنات. لازم به ذكر است كه جوشاندن شیر تاثیر مخربی بر روی ویتامین‌های موجود در آن دارد. لذا باید سعی شود از شیر پاستوریزه استفاده شود.

در صنعت شیر را برای پاستوریزه كردن تا دمای"75" درجه سانتی‌گراد به مدت "15" ثانیه حرارت می‌دهند. این دما تاثیر چندانی بر روی مواد مغذی شیر ندارد.

املاح شیر

شیر دارای مقادیر مختلفی از فسفات‌ها، منیزیم، روی، پتاسیم و كلسیم می‌باشد. همانطوری كه بیان شد عمده‌ترین املاح شیر كلسیم است. این ماده در مقایسه با دیگر املاح از قابلیت جذب بالاتری برخوردار است.

شیر در اغلب مسمومیت‌ها به عنوان تركیب كاهش دهنده عوارض مسمومیت مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه آلودگی‌های ناشی از سرب یكی از خطرناكترین عوارض زندگی شهری است. مصرف روزانه یك لیوان شیر می‌تواند تا حدود زیادی نیاز بدن انسان را تامین كند و بروز عوارض مسمومیت با این ماده را كاهش ‌دهد. شیر همچنین نقش مهمی‌در سلامت پوست دارد. وجود ویتامینها در شیر، سلامت پوست را تقویت می‌كند.

یك بررسی نشان داده خانواده‌هایی كه در آنها مصرف روزانه یك لیوان شیر به صورت عادت درآمده است، فرزندانی شاداب و باهوش دارند. نكته آخر در خصوص مصرف شیر، مراعات نكات بهداشتی در تهیه و نگهداری و مصرف این فرآورده است كه نكات زیر توصیه می‌شود:

1 ـ همیشه از شیرهای پاستوریزه استفاده كنید.

2 ـ شیر پاستوریزه را حتما در یخچال نگهداری كنید.

3 ـ از مصرف شیری كه، بو، طعم، و مزه آن تغییر كرده است خودداری كنید.

4 ـ شیر UHT یا استریل را پس از باز كردن در یخچال نگهداری كنید.

5 ـ از جابجایی ظروف شیر از داخل ظرف اصلی به داخل ظروف خانگی خودداری كنید. حتی اگر ظاهر این ظرف چندان مرتب به نظر نرسد زیرا در هر شرایط داخل ظروف بسته بندی شیر كاملا استریل بوده و برای نگهداری شیر مناسب‌تر است.

6 ـ نكته آخر این كه روزانه حداقل یك لیوان شیر بنوشید.

پتاسیم یكی از مهمترین الكترولیت های موجود در بدن است كه باعث بهبود عملكرد كلیه ها، غدد فوق كلیوی، قلب، سلول های عصبی و عضلانی و نیز باعث حفظ تعادل آبی و اسیدی بدن می شود.

علائم كمبود آن در بدن شامل موارد زیر است:

خستگی، خواب آلودگی، ضعف عضلانی، یبوست، نامنظمی ضربان قلب و تأخیر در تخلیه معدی. بهترین منابع غذایی پتاسیم؛ آرد سویا، لوبیا سفید، عدس، موز و اسفناج می باشد. ولی در بیشتر موادغذایی وجود دارد. رژیم غذایی غنی از كلسیم، پتاسیم و منیزیم و نیز محدود در سدیم باعث كاهش فشار خون بالا در افراد دچار فشار خون بالا می شود.

طبق گزارش یك پزشك آمریكایی، یكی از بهترین دوندگان زن( دوی مسافت های طولانی) به او مراجعه می كند و دلیل افت كارآیی خود را در ورزش از او می پرسد. آزمایش خون در مورد او انجام می شود. آزمایش خون نشان داد كه تمامی فاكتورهای خونی طبیعی بودند، به غیر از پتاسیم موجود در خون كه مقدار آن كم بود. بیشترین علت كمبود پتاسیم، تهوع می باشد ولی زن ورزشكار ادعا می كرد دچار تهوع نشده است.

سپس از او خواسته شد ادرار خود را برای مدت یك روز جمع آوری كند. آزمایش ادرار نشان داد میزان پتاسیم موجود در ادرار او سه برابر حالت طبیعی بود كه ثابت می كرد این فرد دچار پرخوری عصبی است و برای كنترل وزن خود، با فرو بردن انگشت دست در گلویش عمداً می خواسته دچار تهوع شود تا غذاهای خورده شده را بالا آورده و وزنش افزایش نیابد.

بعد از اینكه زن ورزشكار قانع شد و گفت كه این عمل را انجام می داده است، دست از این كار برداشت و بعد از آن در چندین مسابقه ی دو برنده شد. كلیه ها و غدد عرق، هنگامیكه بدن دچار افت پتاسیم می شود، از اتلاف آن جلوگیری كرده و مقدار آن را در حد طبیعی نگه می دارند. به همین دلیل، كمبود پتاسیم به ندرت در ورزشكاران رخ می دهد.

نیاز بدن به پتاسیم حتی با ورزش كردن طولانی در هوای گرم، با خوردن یك رژیم معمولی برآورده می شود، چون این عنصر در تمامی موادغذایی به جز شكر تصفیه شده وجود دارد. مصرف داروهایی مثل دیورتیك ها و كورتیكواستروئیدها می توانند باعث كمبود پتاسیم در بدن شوند. همچنین اسهال و تهوع مكرر باعث كمبود آن می شود. در اسهال، پتاسیم بدن از طریق مدفوع و در تهوع از طریق ادرار دفع می شود. هم در ورزشكاران و هم در افراد عادی، تهوع و استفراغ بیشترین علت كاهش پتاسیم خون و افزایش آن در ادرار می باشد.

نام دیگر نخود، لوبیای گاربانزو( garbanzo bean ) می باشد. نخودفرنگی، عدس و نخود بصورت یكسال در میان و چرخشی با گندم و جو در یك زمین زراعتی- كشت می شوند. این حالت چرخشی باعث تقویت و تجدید نیتروژن در خاك می شود و دیگر نیازی به استفاده از كود نخواهد بود.

معمولاً نخود در زمین های حاشیه بین النهرین و مدیترانه شرقی كشت می شد و از آنجا به هند و سایر نقاط آسیای شرقی گسترش یافت.

نكات تغذیه ای

نخود نیز مانند سایر حبوبات، فیبر بالایی دارد. فیبر محلول مانند یك برس زبر، سیستم گوارشی را پاك می كند. این نوع فیبر، گلوكز(قند) و كلسترول خون را كاهش می دهد. همچنین نیاز به انسولین را در افراد دیابتی كم می كند.

در بین گروههای غذایی؛ نخود، عدس و نخود فرنگی، پروتئین، كلسیم و آهن را به مقدار كافی و لازم برای رفع نیاز بدن فراهم می كنند.