پرسش

من پسری هستم 17 ساله و در مقطع سال دوم دبیرستان در حال تحصیل هستم.
متاسفانه مشكل من این است كه حرف هیچ كس را قبول ندارم و به میزان تغریبا كمی هم دارای افسردگی هستم و نمی توانم خود را با جمع دوستان و غیره به خوبی جا دهم.
و اكنون سوال من از شما كارشناس محترم این است كه یك راه خوب برای ارتباط خوب با دوستان و آشنایان به من معرفی كنید؟
با تشكر نوید.

پاسخ

سلام ،
همین كه نوشته اید حرف هیچ كس را قبول ندارید ، نشان می دهد كه خودتان به خوبی می دانید این طرز فكر چندان جالبی نیست ، و تا حدی آمادگی پذیرش حرف دیگران را پیدا كرده اید . البته عجیب نیست كه كسی در هفده سالگی ، دیگران و حرفهایشان را قبول نداشته باشد . با گذشت یكی دو سال و افزایش معلومات و برخوردهای اجتماعی ، تدریجاً ارزش بیشتری برای اطرافیان خود قائل خواهید شد. در مورد سوالتان :نكته اینجاست كه احتمالاً شما در جمع دوستان و آشنایان هم این خصیصه را بروز می دهید و به همین سبب در میان آنها جایگاه مستحكمی ندارید؛ چون در چنین گروه هایی معمولاً همه روی یك نظر توافق می كنند (مثلاً این كه والیبال بازی كنند) و طبعاً شخص مخالف ، از جمع آنها حذف می شود.
در این مورد درست فكر كنید: نپذیرفتن نظرات دیگران ، تا آنجا خوب است كه باعث شود شما هیچ حرفی را نسنجیده و حساب نكرده ، دربست قبول نكنید؛ ولی بسیاری از عقاید و دیدگاه های دوستان و آشنایان ما ، ممكن است صحیح باشند. بنا براین همیشه سعی كنید از اظهار نظر آنی خودداری كنید (برای مخالفت با دیگران ، 40-30 ثانیه درنگ كنید -زیاد دیر نمی شود!) شاید این جمله حضرت امیر را شنیده باشید كه: المرء مخبوءٌ تحت لسانه :مرد پشت زبانش پنهان است.
ضمناً در این سن نمی توان شما را افسرده دانست چون یكی از ویژگی های سنین بلوغ ، همین احساس تنهایی و افسردگی است ولی با گذشتن از این ایام دشوار ، (تصور) افسردگی هایش هم برطرف می شود. موید باشید- بخش اجتماعی