پرسش

به نام خدا
1-برای كسی كه از اوج موفقیت به سطح كمی از
متوسط بیشتر سقوط می كند چه راهكاری دارید؟
2-با وجودی كه (خدا را شكر) از استعداد خوبی بهره مندم و در مدارس تیزهوشان تحصیل می كنم ولی اصلا حال و حوصله خواندن درس خواندن هم ندارم (سال سوم ریاضی معدل ترم1 =76/18)
3-فكركنم اعتماد به نفس ندارم ( اگر باشد به اندازه نوك سوزنی بیش نیست). نظر شما
چیست؟
4-فقط از طریق تصویر برداری ذهنی مطالب را حفظ می كنم. نظر شما چیست؟
با تشكر محمد علی مختاری

پاسخ

با سلام.
یكی از ویژگی های افراد تیز هوش، همانند شما، توانایی داشتن تفكر خلاق یا آفرینندگی است. یعتی تیز هوشان این توانایی را دارند كه به جای تفكر یك بعدی، تفكر واگرا و چند بعدی داشته باشند. بنابراین ”تفكر قالبی“ ندارند. تفكر قالبی یعنی مارك زدن، بر چسب زدن به خود یا دیگران (مانند اشاره ی شما به اعتماد به نفس). اگر بخواهیم كمی عادلانه و ملایم تر نظر بدهیم، بد نیست بپذیریم كه اعتماد به نفس و یا موفقیت تحصیلی پدیده ای نیست كه همیشه در اوج و ”قله“ باشید؛ گاهی در ارتفاعات و زمانی در قسمت های پایین تر، قرار می گیرد. این افت و خیزها، بسیار بدیهی و طبیعی است و همیشه در همه جا اول شدن، شاید ”آرمانی“ دست نیافتنی باشد. دیگران هم حق دارند گاهی از ما سبقت بگیرند. آنچه نگران كننده است سقوط واقعی است. آنچه شما به عنوان سقوط از آن یاد كردید یك تغییر رتبه ی بسیار بدیهی است كه اگر خدای ناكرده حاصل كاهلی و بی توجهی های زود گذر است، به راحتی می توان با یك ”جهش“ آن را جبران نمود. كسب این معدل آن هم در مدرسه ی تیز هوشان، احتمالاْ كار ساده و شاید بتوان گفت كار هر كسی نیست و خیلی ها آرزوی آن را دارند. معمولاْ دانش آموزان مدارس تیز هوشان در ورود به دانشگاه، بسیار موفق هستند. پیش نهاد ما به شما این است كه ”باور“ خود را تغییر دهید و بدون تعارف در فرصتی كه در اختیار دارید با احترام به ارزش واقعی خود، آخرین قدم های این راه دشوار را با اعتماد به نفس و توكل به خدا، بردارید.
امیدواریم به انداره ی نوك سوزن هم ناامید نباشید.
خدانگهدار