پرسش

با سلام خدمت شما مشاور گرامی
حضورتان عرض كنم من مشكلی دارم كه انشاالله با راهنمایی شما برطرف شود. من دارای 3 دختر هستم كه 11 و 12 و 3 ساله هستند. بر اثر مشكلتاتی كه طی 4 سال گذشته برایم بوجود آمد بسیار تند خو و عصبی شده ام و یا به نوعی افسرده و مضطرب. البته سعی كردم این موضوع شوهرم را اذیت نكند و وقتی او به خانه می آید من بسیار مهربان و ارام هستم ولی در بقیه مواقع خیر. با كوچكترین حرف و حركت بچه ها عصبی می شوم و داد و بی داد می كنم. اطلا خندیدن را فراموش كردم.
حالا این اعمال من باعث شده بچه هایم خیلی از من دور شوند و مخصوصا دختر 11 ساله ام بسیار حالت افسردگی دارد به تازگی ظاهرا گاهی سر دوستانش داد می كشد. و دل به درس نمی دهد. نسبت به نماز بی تفاوت شده و به خواهر بزرگ و كوچكش نمی سازد.
گاهی كه حرف می شود و من می گویم شما را دوست دارم او خنده تمسخر آمیزی می كند كه واقعا مرا آزار می دهد. وااقعا دلم گرفته . گاهی كه می خواهم مثلا او را ببوسم احساس می كنم كه او باور نمی كند چون در حالت عصبانیت چیزهایی به انها می گویم كه نباید گفت. این رفتار من بین دوخواهر را هم خیلی فاصله انداخته.
از خودم بدم می آید. لطفا تا دیر تر نشده مرا راهنمایی كنید. بگویید چه كنم .از او عذر خواهی كنم. چه كنم؟ شما را به خدا تا دق نكردم زودتر راهنماییم كنید.
با تشكر

پاسخ

با سلام.
به نظر می رسد شما خیلی خوب مشکل خود را شناخته اید – این شروع بسیار خوبیست – و خیلی بهتر از کسانی که خلق و خوی خود را منکر می شوند، می توانید به خود کمک کنید.
همان گونه اشاره کردید این تفاوت و دوگانگی رفتار شما، خیلی بچه ها را به تعجب وا می دارد و درباور و اعتماد به شما با مشکل رو به رو می شوند. شاید از خود بپرسند که: "چگونه مادرمان می تواند در حضور پدر، رفتاری خوب داشته باشد ولی با ما رفتار دیگری می کند؟ زیرا اگر او بخواهد می تواند همیشه خوب و درست رفتار کند." بهتر است شما هر چه زودتر به شرایطی که منجر به بی اعتمادی آن ها نسبت به شما می شود، خاتمه دهید. تنها راه این است که آن ها باور کنند که دوستشان دارید
اولین پیش نهاد ما به شما این است که به یک پزشک مراجعه کنید و شاید با گرفتن یک داروی ساده، که نسبت به داروهای قدیمی تر خیلی بهترند و عوارض کم تری دارند، مشکل شما حل شود. این کوتاه ترین راهیست که ما به شما پیش نهاد می کنیم. چنانچه بخواهید با روشی به جز دارو اقدام کنید باید به یک مشاور و یا روان شناس مراجعه کنید تا به شما برای فراموش کردن رخ داد 4 سال پیش کمک کند – هر چند فکر کردن به آن هیچ سودی ندارد – و یا روش های بهتر کنترل هیجان را به شما آموزش دهد و یا این که با ورزش، شرکت در تفریح های دسته جمعی، استفاده از رنگ های شادتر در خانه، پرداختن به کارهای مورد علاقه مثل گل و باغچه، خیاطی، کارهای هنری، کارهای دستی و هر چیزی که فکر می کنید وقتی آن را انجام می دهید احساس خوبی دارید. مطمئن باشید همین که کمی بهتر با خود کنار بیایید رفتار دیگران با شما تغییر می کند. زیرا آن ها به خوبی حس می کنند که شما تغییر کرده اید.
امیدواریم در حرکت به سوی زندگی شادتر، موفق باشید و گام های محکمی بردارید.
آرزو می کنیم خبرهای خوبی از خودتان برای ما بفرستید.
خدانگهدار