پرسش

با سلام
من مدتی است كه در روی پدر و مادرم می ایستم
میخواستم منرا راهنمایی كنید
خداحافظ

پاسخ

با سلام.
سؤال شما دو نكته ی بسیار خوب دارد كه ما تشویق می كند كه با علاقه ی بیشتری به شما پاسخ دهیم:
1. همین كه به "ایستادن در روی پدر و مادر" فكر می كنید، همین نشان می دهد كاركردهای وجدان، ادب و تقوا در شما خوب است و بی تفاوت نیستید. ضمیر قسمت های اساسی و پاك وجود شما، شما را بابت این كار سرزنش می كند و این واقعاً ارزشمند است. می دانید چرا؟ چون دام و بلای بسیاری از پلیدی ها و انحرافات، این است كه صدای وجدان كسی خاموش شود و یا گوش او این صدا را نشنود – شاید بدترین نوع كر بودن با گوش های سالم - . بنابراین ما به عدم تكرار این اشتباه شما، امیدواریم. خودتان چطور؟
2. فرمودید "مدتی است" و به احتمال زیاد این مدت خیلی طولانی نیست و قبل از این كه خدای ناكرده شما به گستاخی عادت كنید و یا آن ها خیلی تحت فشار بی حرمتی قرار گیرند، به فكر علاج افتاده اید.
خلاصه ی كلام همین كه اراده كنید در مواقع خشم و عصبانیت و یا موقعی كه منطق و دلیل والدین خود را قبول ندارید سكوت كنید، كافیست. حالا برای این كه به پرسش شما یك پاسخ خیلی خوب بدهیم لطفاً به این سؤالات پاسخ دهید:
 آیا قبول دارید كه بسیاری از سخت گیری ها و محدودیت های والدین شما به خاطر علاقه ی زیادیست كه به شما دارند؟ یعنی دلسوزی پدرانه و مادرانه؟
 آیا قبول دارید كه بسیاری از اوقات ما "نمی دانیم" كه یك جمله یا یك رفتار و حتی یك حالت چهره ی ما چقدر دیگران را ناراحت می كند؟ در این صورت ممكن است یك اشتباه را بارها و حتی سال ها ادامه دهیم؟ آیا توانستید منظو ما را از پرسش شماره ی 2 بفیمید؟
در انتظاریم.
از این كه به دوستان خوب و متین ما یكی اضافه می شود، خرسندیم.
خدانگهدار