• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
کد: 56308

پرسش

سلام.وقتی امروز سوال دوست عزیزم در مورد ترس از تاریكی دیدو به خودم گفتم كه من هم مشكل خود را با شما در میان بگذارم.دقیقا مشكلی كه ایشان دارند را من هم دارم ولی ترس من ترس از ارتفاع و بلندی است.منحتی از رفتن به روی پلهای هوایی هم هراس دارم و بار ها شده كه من چند ساعت برای عبور از یك بزرگراه معطل شده ام ولی از پل استفادخه نكرده ام.تا كنون چندین بار خواسته ام كه به تنهایی از پل عبور كنم ولی تا اخرین پله كه میرسم اراده ام سست می شود.علت این ترس این است كه در كودكی برادرم برای ترساندن من بار ها در روی پل مرا تهدید به انداختن كرده است.خواهش می كنم مرا راهنمایی كنید.ممنون.

پاسخ

دوست عزیز خوشحالم كه با ما تماس گرفتی .
عزیزم همانطور كه خودت نوشته ای، علت این ترس به كودكی ات برمی گردد كه برادرت تو را تهدید به پایین انداختن از روی پل می كرده است .
پس من از شما می خواهم آن لحظات كودكی خودت را كاملاً به یاد بیاوری كه از خودت هیچ آگاهی و توانائی نداشتی تا برادرت رفتاری داشته باشد كه نتواند اینطور تو را بترساند. وقتی كه كاملاً به یاد آوردی ، سعی كن آن كودكی خود را كه در ذهنت داری كاملاً احساس كنی: وقتی این ترس بر او غالب می شود و راه نجات نمی یابد و از ترس به خود می لرزد ، كاملاً احساسش كنی . حالا سعی كن تو به آن كودك درونت كه این چنین آزار دیده محبت كنی و او را تحت حمایت خود قرار دهی و اجازه ندهی دیگر به خاطر این مسائل بترسد و او را كاملاً زیر پوشش خود قرار بدهی .
كم كم احساس می كنی دیگر آن ترس سابق را نسبت به بلندی نداری .
و همچنین در كنار این مسئله سعی كن از نردبانی ( مثلاً) استفاده كنی كه البته در جای محكم قرار دارد و به این آسانی ها نمی افتد و یا اینكه جایی را در نظر بگیر كه می شود بالا بروی و هرگاه خواستی پائین بیایی و مزاحمتی هم نداشته باشی ؛ ابتدا باید با كمترین بالا رفتن از آن شروع كنی و هر گاه احساس كردی ترس می خواهد به سراغت بیاید دیگر بالا نروی و پایین بیایی. ( البته سعی كن این تمرینات را در خلوت و تنهایی و در وقتی كه در آرامش كامل هستی انجام دهی .) به هر حال سعی كن با یك نردبان مطمئن و یا پلكان شروع كنی و كم كم سعی كنی به این ترتیب كه گفتم شروع به بالا رفتن كنی .
و این تمرینات را مرتب همانطور كه گفتم در اوقاتی كه در آرامش كامل هستی انجام دهی و هر دفعه سعی كنی از دفعه قبل بیشتر در پلكان تأمل كنی و مطمئن باشی كه نمی افتی ، و هردفعه تاجایی كه می دانی می توانی بروی ونترسی ؛ برو و در آنجا بیشتر بمان و به اطرافت نگاه كن. می بینی كه وقتی در یك بلندی قرار می گیری و از آن ارتفاع به اطرافت نگاه می كنی چقدر بهتر است و همینطور هم به این تمرینات ادامه بده ، كه بستگی به خودت دارد و اصلاً هم به خودت فشار نیاور كه «حتماً باید زود یاد بگیری» و یا «چرا این ترس از بین نمی رود؟ » بلكه ممارست زیاد می خواهد .
هربار هم كه مشغول این تمرین می شوی فراموش نكن كه آرامش داشته باشی و از خودت بیش از آنچه در توانت است توقع نداشته باش .
ضمناً اوایل كه تمرین را شروع می كنی سعی كن كه از آن بالا به پائین و به زیر پایت نگاه نكنی ولی اگر به اطراف نگاه كنی مشكلی نیست .
امیدوارم متوجه شده باشی و با این تمرینات این مشكل شما به كلی برطرف شود .
اگرباز هم سوالی داشتی من در خدمت شما هستم .كارشناس بخش اجتماعی - كد 1

مشاور : خانم پاكرو | پرسش : چهارشنبه 12/1/1383 | پاسخ : جمعه 25/2/1383 | | | 0 سال | پای درد و دل شما | تعداد مشاهده: 82 بار

تگ ها :

UserName