پرسش

چرا امام حسین فرزندان خود را قربانی كرد
چرا فرزندی را كه فقط چند ماهه بود به این
سفر برد ؟
آیا آنها را برای سپر كردن خود برده بود ؟
آیا اگر علی اصغر (ع)این چنین كشته میشود
كمی از بار این گناه بر گردن پدرش نیست ؟

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
دلیل به همراه بردن خانواده، علیرغم علم حضرت به اسارت آنان و شهادت برخی كودكان، عیناً همان دلیل عزیمت خود امام حسین(علیه السلام) به سوی كربلا است، علیرغم علم ایشان به عاقبت كار؛ و اگر دومی قابل توجیه است اولی نیز موجّه است.
امام فرزندان خود را سپر بلای خود نكرد، بلكه آنان را سپر بلای دین خدا كرد؛ چون هم خود مأمور به آن بود و هم فرزندانشان. چنانچه بارها در مسیر كربلا فرمود: "إنّ الله شاء أن یراك قتیلاً و إنّ الله شاء أن یراهن سبایا" یعنی خداوند خواسته حسین(علیه السلام) را كشته ببیند و خدا خواسته خانواده اش را اسیر ببیند.
اگر دین خدا با كشته شدن حسین(علیه السلام) و مظلومیت اهل بیت او، از جمله شهادت علی اصغر او، زنده می ماند، پرواضح است تن به شهادت دادن خود و كودكانش یك تكلیف بود؛ و امام حسین(علیه السلام) به خوبی از عهده آن برآمد.
به واقع اگر مظلومیت او با كشته شدن كسانی مثل علی اصغرش محفوف نمی شد، آیا چنین تأثیری در گستره تاریخ می گذاشت؟
البته باید توجه داشت كه علم امام حسین(علیه السلام) به نحوه شهادت و وقت شهادت خود یا فرزندش مانع از آن نیست كه عمل ایشان بر اساس ملاكهای ظاهری هم قابل توجیه باشد. همه اعمال معصومین این چنین است. از این رو به دید دیگری هم می توان به مسئله نگاه كرد.
امام حسین(علیه السلام) با علم غیب می دانست كه تمنای آب برای شیرخواره اش فایده ای ندارد و موجب شهادت او می شود، اما اگر چنین نمی كرد هم علی اصغر از تشنگی كشته می شد و دیگر این تأثیر را هم نداشت؛ به علاوه كه این اشكال مطرح بود كه چرا تمنای آب نكرد، شاید دشمن به آنان آب می داد؟ به دیگر سخن در آن صورت هم تقصیر فوت فرزند به نوعی به گردن پدر می افتاد! و اهل ظاهر هم می توانستند حكم به تقصیر او و تبرئه دشمن كنند؛ اما با تمنای آب اتمام حجت شد و دیگر هیچ وجهی برای تبرئه دشمن و سفاكی او باقی نماند.
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.