پرسش

لطفا درباره فعل ناقص واوی در ماضی مضارع و امر توضیح دهید

پاسخ

ناقص ثلاثی مجرد و مزید دارای یك قاعده خصوصی است و آن اینكه در امر و مضارع مجزوم آن در صیغه های 1و4و7و13و14 كه علامت رفع، ضمهء لام الفعل است، خود لام الفعل می افتد.علاوه بر این قاعده زیر در ثلاثی مزید جاری می شود:
اگر "واو" یا "یاء" بعد از الف زائد و در آخر كلمه قرار گیرند قلب به همزه می شوند.مانند: إرخاو = إرخاء ، إجرای = إجراء .
به طور كلی می توان گفت :" در صرف فعل ناقص ، حرف عله هنگام اتصال به «واو» و «یاء» ضمیر و «تاء» تأنیث، حذف می شود.