پرسش

سلام آقای باستانی خسته نباشید!
1-عده ای می گن قبل از این دنیا ،دنیای دیگری بوده است!و جایگاه هر كس در آنجا معلوم می شود!این درست است؟
2-حال كه محرم آمده،وظیفه ی ما چیست؟
احساس می كنم مردم به ظاهر این ماه فكر میكنند(خودم هم) تا به باطن ،اكثرا قیمه ی امام حسین را بیشتر از خود امام دوست دارند! به هر حال تكلیف ما چیست؟
این حسین كیست كه عالم همه دیوانه ی اوست... ت بدین!
با تشكر از گل سرسبد تبیان یعنی آقای باستانی!

پاسخ

سلام علیكم.
دوست محترم!
1. در این زمینه به كدهای 30093 و 44825، در بخش تازه های مذهبی سایت مراجعه نموده، و پس از مطالعه اگر باز مشكل و ابهامی باقی بود، آن را برای ما ارسال نمایید.
2. بهتر است در مورد دیگران قضاوت نكنیم، و با حسن ظن نسبت به عزاداران حسینی، عزاداری و سوگواری آنان را حقیقی، و با نیتی پاك و خالصانه بدانیم. به خصوص كه ما هر وقت به عزاداران امام حسین(ع) برمی خوریم، جز خوبی و صفای و اخلاص به ین خاندان در قلب آنان احساس نمی كنیم. به هر حال، حساب هر كس با خداوند متعال است.
اما از خودمان بگوییم، و وظیفه ای كه در این ماه داریم.
لازم به ذكر است كه پیرو مكتب امام حسین(علیه السلام) بودن و از ایشان و یاران باوفایشان درس عزت و آزادی و شهامت و... گرفتن، محدود به این یكی دو ماه نیست، بلكه بایستی این الگوگیری و حركت به سوی كمال در تمام طول سال انجام بگیرد، ولی در ماه محرم و صفر با شور و حال و حماسه بیشتری دنبال شود.
یك پیرو واقعی، علاوه بر این كه باید در ایام عزاداری و سوگواری ائمه معصومین(علیهم السلام)، بر مصائب آنان بگرید و عزاداری نماید، و این را شعاری برای ترویج فرهنگ اهل بیت قرار دهد، وظیفه دارد كه سعی كند با شیوه و رفتار اجتماعی ـ فردی، اخلاقی و تربیتی و سیر و سلوك عرفان و عاشقی آن بزرگواران هر چه بیشتر آشنا شود؛ یعنی به قول شهید مطهری(ره) علاوه بر صحنه سیاه عاشورا، كه چیزی جز مصیبت و بلا برای اهل بیت(علیهم السلام) نبوده و بایستی یك شیعه واقعی در مصائب آنان سوگوار بوده و عزاداری نماید، باید صحنه روشن و سفید روز عاشورا كه مملو از فداكاری، ایثار، رشادت، صبر و... است را مورد توجه قرار داده، و از آن الگو بگیرد.
و چه بسا همین صفحه روشن و سفید عاشورا است كه چنین شور و حماسه ای را در دل میلیون ها مسلمان ایجاد كرده و آنان را به خیابانها می كشاند، و باعث شده كه آنان از جان و دل برای امام حسین(علیه السلام) عزاداری و سوگواری كنند.
كلام آخر این كه علاوه بر سوگواری و عزاداری در ایام مصیبت اهل بیت(علیهم السلام)، مهمترین مسأله این است كه تصمیم بگیریم پیرو و شیعه واقعی برای آن بزرگواران باشیم، و در راهی حركت كنیم و به گونه ای رفتار نماییم كه مورد رضایت و خشنودی آنان باشد، كه خوشنودی آنان به خشنودی خدا است.
در كلام معصومین(علیهم السلام) آمده است كه: "إنّ شیعتنا من شیّعنا و تبعنا فی أعمالنا" یعنی شیعه و پیرو ما كسی است كه اعمال و رفتار او نیز مانند ما باشد.(بحارالانوار، ج74، ص391)
هم چنین نیز آمده است كه: "لیس من شیعتنا من قال بلسانه و خالفنا فی أعمالنا و آثارنا" یعنی از پیروان و شیعیان ما نیست كسی كه در زبان ادعای پیروی از ما دارد، ولی رفتار و اعمال او با ما مخالف است.(بحارالانوار، ج68، ص164)
و نهایت این كه در روایت آمده است: "معاشر الشیعة، كونوا لنا زینا و لاتكونوا علینا شینا..." یعنی ای شیعیان! به گونه ای رفتار نمایید كه باعث زینت و خوب معرفی شدن ما باشید، و به گونه ای رفتار نكنید كه باعث وهن و بی حرمتی ما شود.(بحارالانوار، ج71، ص310)
برای مطالعه بیشتر در این روایات می توانید به كتاب "میزان الحكمة" نوشته محمد محمدی ری شهری، ج5، ص230ـ243 مراجعه نمایید؛ و در مورد آشناشدن با قیام امام حسین(علیه السلام) و اهداف ایشان، مطالعه كتاب"حماسه حسینی" اثر شهید مطهری بسیار سودمند است.
پیروز باشید.
مشاوره مذهبی ـ قم.