پرسش

با سلام
می خواستم بدانم چرا برای سلامتی امام زمان (امام مهدی) دعا می كنند؟ لطفا تا حد مقدور جوابی بدهید كه باعث خنده دیگران نشود. البته منظوری ندارم فقط جوابی كه به سوال قبلی من داده بودید برای همه افرادیكه نقل كردم خنده دار بود. همان كه گفته بودید امامان وقتی در حال عبادت هستند ممكن است به بعضی از امورشان نرسند و آن باعث ثبت گناه برای امام می شود.

پاسخ

برادر گرامی!
در مورد دعا برای سلامتی آن منجی موعود الهی، به عنوان مقدمه به این مطالب توجه نمایید: هر گاه انسان منتظر عزیزی باشد برای دیدن او لحظه شماری می كند، سر از پا نمی شناسد و هر چه دارد نثار او می كند. شیعیان و عاشقان منتظر نیز برای وصل به محبوب خویش هر چه دارند فدای مولای خویش می نمایند؛ و حداقل كاری كه از دستشان بر می آید دعا برای سلامتی آن وجود شریف است. وقتی كه انسان هر صبح و شب برای كسی از صمیم قلب دعا كند، نشانه آن است كه دوستدار اوست و خود را با معیارهای محبوب هماهنگ می سازد. چه خوش است كه محبوب دلها هم برای دعا كننده برای او، دست به دعا گیرد. ائمه اطهار (ع) سفارش فراوانی به دعا برای آن حضرت نموده اند. از جمله دعاهای ماثور برای وجود مقدس صاحب الزمان(عج)، دعای عهد است كه امام صادق(ع) فرمود:« هر كس چهل صباح دعای عهد را بخواند از یاوران قائم ما باشد. و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خداوند متعال او را برای یاری آن حضرت زنده كند، و به هر كلمه هزار حسنه او را كرامت فرماید و هزار گناه از او محو كند.» برای مطالعه دعا به كتاب شریف مفاتیح الجنان رجوع كنید. همچنین دعاهای معتبر دیگری برای سلامتی و تعجیل در فرج امام (ع) در این كتاب وجود دارد.
پس از این مقدمه، قابل ذكر است كه زندگی حضرتش در دوران غیبت زندگی ای معمولی است، و در ورای وظائف الهی كه دارند به مانند دیگران می باشند؛ و لذا ممكن است وجود مقدس ایشان نیز دستخوش بیماری گردد. دعای مؤمنین در این راستا می تواند تحفه ای باشد از سوی مور ـ و شاید كمتر ـ برای سلیمان. از خدا می خواهیم همه ما را از ادعیه زاكیه حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بهره مند سازد.
اما در مورد مطلبی كه شما از پاسخ قبلی ما برداشت نموده و اینجا هم متذكر شده اید باید بگوییم كه ای كاش همانطور كه ما شما را توصیه به دقت كده بودیم شما هم دوستانتان را توصیه به دقت می كردید. در این صورت اولا كلام ما را به درستی درمی یافتند و ثانیا در صحت آن تردید نمی كردند، یا لااقل در آن نمی خندیدند.
دوست عزیز!
اگر پاسخ قبلی را با دقت و تأمل مطالعه كنید متوجه می شوید كه ما چنین چیزی كه شما برداشت نموده اید را نگفته ایم.
آنچه ما بدان اشاره نموده ایم این است كه بهترین حالات معصومین(ع) وقتی است كه ممحض در عبادت پروردگار هستند، لذا وقتی را كه برای گذراندن امور عادی زندگی صرف می كنند، اگر چه در آن هم قصد قربت است، ولی آن گونه كه در حال عبادت می توانند به كمالات روحی برسند و توجه خالص به مقام ربوبیت داشته باشند، در اوقات دیگر نمی توانند آن حالت را داشته باشند؛ و به همین خاطر و به همان اندازه احساس گناه و دوری از درجات و مراتب عالی كمال میكنند؛ و لذا استغفار نموده و تا همین اندازه هم از درگاه خداوند متعال طلب آمرزش می كنند.
البته لازم به ذكر است كه این مقام را هر كسی نمی تواند بدان نائل شود؛ و لذا فهم آن دشواری دارد، و محتاج تأمل است.
اگر باز هم پاسخ ما برای شما ابهام داشت، با ما در میان گذارید.
پیروز باشید.
مشاوره مذهبی _ قم.