پرسش

با سلام
اطللاعاتی در مورد مدت حكومت حضرت ولی عصر و در مورد به شهادت رسیدن ایشان كه گفته می شود توسط یك زن است با ذكر سند می خواستم.
همچنین حدیثی كه در مورد نهی از ذكر نام آن حضرت (م ح م د) است چیست؟با ذكر سند
با تشكر

پاسخ

دوست عزیز!
به سؤالات شما در سه بخش پاسخ می دهیم:
1) اگر چه دولت حقه و كریمه حضرت بقیةالله الاعظم(عج)، به نوعی، تا پایان جهان ادامه خواهد داشت، اما در اینكه چند سال به طول خواهد انجامید، احادیث مختلفی در منابع اسلامی دیده می شود، از جمله 5 و 7 و 9 و 19 و 40 و 309 سال وارد شده است. طبق روایات، از پیامبران، حضرت اسماعیل صادق الوعد و عیسی و بعضی دیگر از انبیاء ـ علی نبینا و آله و علیهم السلام ـ و حضرت رسول اكرم ـ صلوات الله علیه و آله ـ و امیرالمؤمنین علی(ع) و امام حسین(ع) و سایرامامان معصوم(ع) و جمعی از اصحاب با وفای آنان و نیز اصحاب كهف و برخی دیگر رجعت خواهند كرد.
اما با بررسی روایات رجعت استفاده میشود كه نخستین كسی كه برای فرمانروایی جهان پس از شهادت حضرت مهدی(عج) رجعت می كند، حضرت امام حسین(ع) است. چنانكه امام صادق(ع) فرموده اند: «نخستین كسی كه زمین برای او شكافته می شود، و به روی زمین رجعت می كند، حسین بن علی(ع) است.»
بر طبق روایات، امام حسین (ع) در اواخر حكومت امام زمان(عج) با اصحاب با وفایش رجعت می كنند، و پس از شهادت حضرت مهدی(عج)، امام حسین(ع) آن حضرت را غسل و كفن و حنوط نموده و به خاك می سپارد.
البته در برخی روایات دیگر آمده: چون قائم آل محمد(ص) از دنیا برود و یا شهید شود، چهل روز پس از آن قیامت برپا می گردد و مردگان از گورها به درآیند و برای حساب و جزای محشر آماده گردند.(ارشاد شیخ مفید، ترجمه ساعدی، ص 708 _ نقل از كتاب یكصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان(عج)، نوشته علیرضا رجالی تهرانی، ص 230)
اما "شیخ حر عاملی" در كتاب "ایقاظ" در این باره می نویسد: شاید چهل روز ایام رجعت باشد و این عدد اشاره به كمی دوران حضرتش باشد، چون مقدار زیاد را با عدد هفتاد و مقدار كم را با اعداد كمتر معرفی می كنند.
و یا اینكه هر روزی برابر هزار سال باشد، چنانكه می فرماید: "یك روز نزد پروردگار مثل هزار سال است كه شما می شمارید."
و شاید هم مراد از قیامت در این روایات، قیامت صغری یعنی رجعت باشد، و البته اطلاق قیامت بر رجعت مانعی ندارد و قیامت ممكن است بر هر دو اطلاق شود.(الایقاظ من الهجعة، شیخ حر عاملی، ترجمه احمد جنتی، ص 400 _ نقل از همان).
اگر می خواهید در رابطه با رجعت اطلاع بیشتری پیدا كنید می توانید به كد 22252، در بخش تازه های مذهبی سایت مراجعه نمایید.
2) مسئله شهادت و یا رحلت امام زمان(علیه السلام) به طور قطعی برای ما معلوم نیست، و در احادیث ما هر دو مورد آمده است.
بعضی از روایات مسئله شهادت را بیان كرده، و در بعضی دیگر به صورت رحلت و مرگ طبیعی آمده است.
از آن جا كه در بعضی روایات ائمه اطهار(علیهم السلام) مسئله شهادت به صورت كلی و در مورد همه ائمه بیان شده است ـ مانند این حدیث از امام حسن مجتبی(علیه السلام): «هیچ یك از امامان نیست جز آن كه مسموم یا شهید می‌شود.»(بحارالانوار، ج27، ص217) ـ می‌توانیم روایات "شهادت" را بر روایات "رحلت عادی" ترجیح ‌دهیم.
علاوه بر این كه مسئله رحلت و فوت به مرگ طبیعی بیشتر در روایات اهل سنت آمده است، و در منابع شیعه كمتر هست؛ اگر چه در بعضی از روایات اهل سنت مسئله شهادت امام زمان(ع) نیز آمده است.
از جمله شهادت حضرتش روایت زیر است.
«هنگامی كه سال هفتاد به پایان آید و مرگ حضرت فرارسد، زنی به نام سعیده از طایفه بنی تمیم ایشان را به شهادت می‌رساند. ویژگی آن زن این است كه همانند مردها ریش دارد. او از بالای بام به هنگامی كه حضرت در حال عبور است سنگی به سوی ایشان پرتاب می‌كند و آن حضرت را به شهادت می‌رساند و وقتی حضرت رحلت می‌كند، امام حسین(علیه السلام) مراسم غسل و كفن و دفن آن حضرت را به عهده می‌گیرد.»(الزام الناصب، ص190 ـ تاریخ مابعدالظهور، ص881)
با این وجود در مورد كیفیت شهادت حضرت كه بیشتر در روایات اهل سنت آمده است، مدرك قابل اعتمادی وجود ندارد.
3) در مورد نیاوردن نام آن حضرت چند نظریه را می‌توان مطرح كرد:
1ـ نام نبردن حضرت صاحب الزمان(عج) به اسم اصلی، شاید كنایه از بزرگداشت مقام و تعظیم آن حضرت باشد. معمولاً انسان كسی را كه برایش بسیار حرمت قائل است به اسم، حكایت و خطاب نمی‌كند.
2ـ پنهان داشتن امر از غیر شیعیان: در زمان سلاطین غیر شیعی انتساب به حضرت صاحب الزمان(عج) می‌توانست موجبات اذیت و آزار شیعیان را فراهم آورد. از این رو امامان شیعه با نهی از نامیدن آن حضرت با اسم اصلی ایشان، در حقیقت شیعیان را امر به تقیّه كرده‌اند، و از این جهت در بعضی روایات از نامیدن ایشان تنها در مجامع عمومی نهی شده است. در توقیعی از حضرت صاحب الزمان(علیه السلام) در این باره آمده است:«ملعون ملعون من سمّانی فی محفل من الناس» یعنی از رحمت خدا به دور است هر كس در میان مردم نام مرا ببرد.(بحارالانوار، ج51، ص33).
3ـ احتما سوم این كه شاید احترام نام حضرت رسول اكرم(ص) باعث چنین امری شده باشد. این كه مسلمانان و شیعیان با نام "محمد" از امام زمان(عج) یاد كنند ـ به خصوص كه كنیه ایشان هم مشابه كنیه رسول اكرم(ص) است ـ شاید به نوعی تحت الشعاع قرار دادن نام پیامبر در نام امام زمان باشد. در واقع خواسته اند این نام تنها یادآور رسول بزرگوار اسلام و اختصاصی ایشان باشد.
پیروز باشید.
مشاوره مذهبی_ قم.