پرسش

هو الكریم
با عرض سلام و ادب خدمت كارشناس محترم
اگر برای دختری خواستگارانی بیایند و والدین بدون در میان گذاشتن با او و فقط به دلیل نداشتن آشنایی كافی در همان ابتدا ی مطرح شدن این قضیه ! و یا با داشتن آشنایی و با بیان دلیل ادامه تحصیلات دانشگاهی دختر و ...،آنها را رد كرده در حالی كه خانواده ها متدین باشند و بدون پرسیدن نظر دختر درباره ازدواج و دوری جستن از بیان این مسئله مهم (كه شاید یكی از دلایل علاقه زیاد به فرزندان باشد)، و دختر به دلیل داشتن حیا در بیان این مسئله به پدر كه شاید قصد ازدواج داشته باشد ، و اصلا نمیتواند این را با پدرش مطرح كند ، در این مورد از نظر دین مبین اسلام و شما كه كارشناسی زبده در مسائل مذهبی هستید بفرمایید این دختر چگونه باید با پدر و مادر خود برخورد كند كه هم آنان را غیر مستقیم متوجه این مسئله كند كه ازدواج جزئی از نیازهای هر انسانی به ویژه در مقطع معینی از زمان عمر او كه اوج جوانی ست، می باشد ، و نیز ناخواسته ذره ای باعث رنجش آنها نشود (به دلیل اینكه اتفاقی و یا بعد از گذشتن این مسائل متوجه می شود كه چنین موضوعی بوده و پنهان شده و متا سفانه كم كم بر روحیه و رفتار دختر و برخوردش با مسائل مختلف تاثیر گذاشته است ). تا فرمان خداوند كه" و بالوالدین احسانا" و رعایت احترام تمام و كمال به والدین كه وظیفه همه انسان هاست را عمل نمایدو همچنان این حیا را حفظ كند؟
و نتیجه اینگونه برخورد والدین دختر (كه البته خانواده مذهبی ومعتقد هستند) بامسئله چه خواهد بود؟
با تشكر فراوان پنجشنبه6آذر ماه

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست محترم!
آن چه به طور كلی می توان گفت را شما خود بیان كرده اید و آن جمع بین سه چیز است: حفظ دین، حیاء و احترام به والدین. ولی چگونگی رعایت اضلاع سه گانه و لوازم توجه به هر یك از اضلاع كاملاً به محیط و شرایط خاص هر فرد وابسته است و نمی توان توصیه ای كلی در این باره كرد.
برای نمونه اگر شما با مادر خویش صمیمی باشید ـ یا بتوانید صمیمی تر بشوید ـ می توانید مستقیم یا غیرمستقیم مسأله را با او در میان بگذارید كه میل به ازدواج دارید و از این طریق والدین را متوجه مطلب و تصمیم مناسب خود نمایید. همچنین است اگر خواهر یا برادر بزرگتری داشته باشید كه بتواند بر تصمیم آنها تأثیر بگذارد. به طور كلی استفاده از واسطه های نزدیك و خیرخواه در این موضوعات می تواند مفید باشد. ما از سن و سال شما هم اطلاع نداریم تا بتوانیم بهتر كمك و یار شما باشیم. اگر سن به طور عرفی به سن ازدواج رسیده اید، پر واضح است كه در این صورت باید بر حیاء غلبه كرد، و اگر كمك گرفتن از واسطه ممكن نبود، خود شما به هر نحو، باید آن را مطرح كند(اگر حضوری سخت بود با نامه و...) در روایت است كه «لاحیاء فی الدین» یعنی اگر دین در خطر است باید حیا را كنار گذاشت.
اما اگر سن شما سن نوجوانی است و هنوز در واقع پختگی های بیشتری برای امر ازدواج لازم است، پس مناسب است سعی كنید صبورتر باشید.
توجه داشته باشید در این سن تلقین ازدواج و خیال آن و... در شدت احتیاج، تأثیر دارد و به نوعی یك نیاز احساسی ـ و نه الزاماً واقعی ـ پدید می آورد.
خوشحالیم كه در یك تصمیم گیری برای رعایت همه جوانب مربوط به دین اهتمام دارید. امیدواریم در همه مراحل زندگی موفق باشید.
التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.