پرسش

سلام و خسته نباشید. خانواده من شامل همسرم كه امسال خواستم سر كار نرود .دو فرزند پسر (سوم وپنجم دبستان)و خودم كه در دانشگاه تدریس میكنم. باری این جمع 4 نفری مشكلاتی داریم كه میخواهم راهنمایی كنید. 1لطفا بگویید ایا اگر مادر خانواده در بیرون كار كند میتواند وظایف مادری و همسری را در قبال فرزندان و شوهر خانواده بخوبی انجام دهد و اگر جواب بلی است اگر نتوانست تكلیف چیست؟ درثانی چرا در طول تاریخ تشیع چه در زندگی ائمه (ْع)وچه در زندگی زنان مومنه كار در خارج از خانه(بغیر از كارهایی كه فقط از عهده زنان بر میاید) نه تنها توصیه نشده بلكه در بسیاری از موارد به ماندن زنان در خانه و تعلیم و تربیت فرزندان و شوهر داری تاكید شده است .پس چرا اینقدر در جامعه مابر طبل تو خالی غرب كوبیده میشود وزنان ودختران بی شوهر آینده خود را در بدست آوردن كار بیرون جستجو میكنند مگر آنان زنان را جز برای امیال سوء خود در محیط كار میخواهند.در این مملكت هم زنان در محیط های مانند بانك ها ادارات و.... كاری جز اشغال یك حرفه نكرده و سبب جلوگیری از اشتغال یك پسر جوان ناامید جویای كار برای تشكیل خانواده میشوند. كه امكان انحراف او در شرایط كنونی بعید نبوده وآمار فساد مؤید آ ن است. حال بگویید من چكار كنم.مبارزه با زنم یا قبول راه بیراهه زنان غرب را توصیه كنم. با تشكر

پاسخ

با عرض سلام و تحیت.
دوست گرامی!
ما نیز با درصد بالایی از حرفهای شما موافقیم، اما توجه شما را به نكات ذیل هم ضروری می دانیم.
1. گرچه احادیث می فرمایند: «جهاد المرأة حسن التبعل» یعنی جهاد زن خوب شوهرداری كردن او است(ر.ك. به نهج البلاغه ـ حكمتها)، و شوهرداری هم از صرف خانه داری متمایز است. اما خانه نشینی و عدم كار در بیرون خانه، گرچه حسن دارد، اما یك باید شرعی نیست.
2. در زمانه ای كه امواج فمینیستی جهان را پركرده است، طبیعی است كه در فرهنگ مردم مسلمان هم تأثیر نهد.
امّا باید توجه داشت تبلیغ ارزشهای اسلامی ـ كه ضروری هم هست ـ طوری انجام نگیرد كه مستمسك بی دینان علیه دینداری قرار گرفته و دلهای ضعیف را از دین برگرداند. از این رو، باید خطوط قرمز(یعنی واجب و حرام) را با ارزشهای اخلاقی و مستحب و مكروه نیامیخت و با مستحب معامله واجب و با مكروه معامله حرام ـ بخصوص درباره دیگران ـ نكرد.
3. به شما توصیه می كنیم با صرف مدتی وقت و بذل حوصله كافی به مرور فرهنگ اصیل اسلامی را در این باره خوب شناسایی كنید، و با زبان خوش به همسرتان بفهمانید كه باید اولاً منزلت مادربودن یا همسربودن را كامل كند، و ثانیاً ببیند كار او در بیرون خانه واقعاً ـ و نه به توهم ـ به این دو نقش الهی صدمه می زند یا خیر.
در آن صورت است كه احیانا خود، كار را رها می كند و به وظائف اصلی خود می پردازد؛ ولی اگر احیانا نپذیرفت و بر آن اصرار ورزید، اجبار شما بر او شرط اخلاق اسلامی و رأفتی كه لازمه زندگی خانوادگی است، نمی باشد.
در این باره باید از تأثیرگذاری غیرمستقیم كمك بگیرید؛ یعنی اول حسن ظن خود را به او نشان دهید كه توهم و بددلی و سوءظن داشتن مانع تأثیر است.
حاصل آن كه باید ببینیم در مقابل نهی ما چه به دست می آید؛ هدایت یا احساس خفقان!
نكته آخر این كه در این باره اندیشیده اید كه اگر زنان مسلمان ما به بعضی مشاغلی كه حضور آنان در آن لازم است، نپردازند، چه خواهد شد، و چه كسانی بر آن امور مسلط شده و احیانا چه آثار سوئی برجا می گذارند؟! مثلا معلمی زنان مسلمان برای دختران مدرسه امر لازمی نیست؟!
با التماس دعا.
مشاوره مذهبی ـ قم.