پرسش

همراه بادوستانم دركنكور دكترا شركت كردیم با توجه به اینكهتجربه دوم من بوداما همه انها قبول شدند ومن همجنان در جا زدم با انكه قلبا از موفقیت انها خوشحالم اما به شدت در روحیه من اثر گذاشته با اینكه اطلاعات مشاوره خوبی نیز دارم ولی واقعا خود را باخته ام وكانون گرم خانواده ام راتبدیل به سكوت كرده ام.خواهشمندم با كارا ترین توصیه های خود مرا راهنمایی كنید.

پاسخ

با سلام.
اكنون بهترین زمانی است كه از دانش خود به صورت واقعی، عملی و كاربردی استفاده كنید. شاید مطالب زیر مرور دانسته ها (یادآوری) آنها باشد:
• قبولی دوستان می تواند انگیزه ی تلاش و پیشرفت شما در آینده شود و این عدم تعادل موقت كنونی، می تواند نوید تعادل پایدار آینده باشد.
• عدم موفقیت در یك بخش از زندگی به معنی شكست در زندگی نیست و شاید تعمیم مناسبی نباشد.
• بدیهی است كه این روزها و خاطرات گذشته سپری خواهد شد. آنچه در ذهن خانواده ی شما می ماند، شیوه ی برخورد و مواجهه ی شما با مشكلات است. ضمن آنكه از حالات روحی شما تأثیر می پذیرند، می آموزند كه در شرایط ناهموار چگونه رفتار كنند (یادگیری از طریق مشاهده). بنابراین سرمشق شدن در هنگام را جدی بگیرید.
• شاید بهتر باشد مدتی به این مسأله فكر نكنید و پرداختن به وظایف روزانه ی خویش را فعلاً مشغول شوید.
• اگر به كتاب "زندگی عاقلانه"، از انتشارات رشد ترجمه ی مهرداد فیروز بخت، دست رسی دارید آن را مطالعه كنید (می توان از مطالعه ی این كتاب خیلی چیزها آموخت).
چنانچه تمایل داشتید می توانیم پی گیر این رخ داد طبیعی و موقت، باز مكاتبه داشته باشیم.
در انتظار با خبر شدن از نگرش نوین شما.
با آرزوی سلامتی و شادابی برای شما همكار محترم.
خدانگهدار