پرسش

سلام
امیدوارم همیشه خوش و خرم باشید.
من جوانی 23 ساله هستم.4 سال پیش دختر عمو یم را می خواستم خیلی زیاد.
كه به او نر سیدم.او با یكی دیگه ازدواج كرد و رفت.
منم یك پسر خیلی احساسی و حساسم.
تا حدی كه دوستانم میگن تو باید دختر می شدی.
بعد از جریان دختر عموم دیگه نتونستم به دختر دیگه ای دل ببندم.
موضوع اصلی اینه كه من نمی تونم اونو فراموش كنم.
خیلی سعی كردم ولی موفق نشدم.
این طوری میدونم هیچوقت نمیتونم به كس دیگه ای دل ببندم.
در ضمن من كم كم تمام دوستانم رو به خاطر همین ضربه كنار گذاشتم .
گاهی اوقات واقعا احساس تنهائی شدیدی میكنم
و كمبود یكی كه دختر عموم رو برام پر كنه حس میكنم.
خواهش میكنم كمكم كنید.
پیشاپیش از كمكتون ممنونم.
خدا نگهدارتان.

پاسخ

سلام ،
خیلی ممنون . من هم امیدوارم شما همیشه با نشاط باشید .
دوست عزیز ، خود شما به خوبی می دانید كه روال و سیر اتفاقات زندگی ، ‌در بسیاری موارد مطابق میل ما پیش نمی رود و حتی گاه درست برعكس آرزوهای ما می شود . شما كه 23 سال دارید و كبسیار جوان هستید ، باید توان و قدرتی مطابق با سن خود نشان دهید . انگلیسی ها می گویند
What can’t be changed , must be tolerated چیزی را كه نمی توان عوض كرد ، باید تحمل كرد . دختر عموی شما با فرد دیگری ازدواج كرده و شما باید به خودتان كمك كنید كه این واقعیت را بپذیرید . پس از این واقعه ، نه دنیا به اتمام رسیده و نه چرخ روزگار از چرخیدن باز ایستاده . آسمان همچنان آبی است و گلها همچون سابق رنگین و پرطراوتند .
در روان شناسی گفته می شود نرمال ترین آدم ها كسانی هستندكه هر چه زودتر خود را با وضع موجود تطبیق دهند . به جای كنار گذاشتن دوستانتان ، و كناره گرفتن از مردم ، سعی كنید بیشتر اوقات فراغت خود را با دوستان هم فكر و خوشخو بگذرانید . شما كه كارمند هستید قطعاً اصلی ترین ساعات روز را در محل كار سپری می كنید ، ولی پس از آن هیچ شده كه حضور در یك كلاس یوگا و مراقبه را امتحان كنید ؟ درحال حاضر وضعیت شما بیشتر شبیه كسانی است كه دوران سوگواری برای یك عزیز از دست رفته را میگذرانند . ولی هیچكس برای فرد از دست رفته ،چهار سال عزاداری نمی كند . چون « رفت آنكه رفت ، آمد آنكه آمد / بود آنكه بود ، خیره چه غم داری »
شما نمی توانید گیتی را هموار كنید ،‌پس به خودتان كمك كنید و اجازه بدهید كه دختر عمویتان ( و خیال او ) به راه خود برود . شاید دست تقدیر برای شما راههای نوی دیگری رارقم زده است . هیچیك از ما از آینده خبر ندارد ( چه خوب ) . به این ترتیب ،همیشه می توان انتظار یك اتفاق خوب را داشت كه قرار است رخ بدهد .لازم است پا در راه این جاده ی نو بگذارید تا با ماجراهای جدید مواجه شوید . از ماندن در پیله تنهایی و انزوا ،‌تغییری پدید نمی آید . راه بیفتید تا ببینید چه در پیش است .
حتم بدانیدكه خداوند متعال ، یار و یاوری برای تنهایی شما می فرستد ولی اول لازم است كه شما چشمتان را باز كنید . بسم ا...
موفق باشید- مشاور اجتماعی