پرسش

سلام
مدتهاست چیزی حدود 7 سال كه نه شوقی به زندگی دارم و نه حوصله ادامه این زندگی هرچه هست فقط دلم میخواهد یك گوشه ای دور از همه آدمها باشم چرا كه خیلی زود به پست بودن آنها پی برده ام امیدوارم كه خداوند مرا به خاطر این بی عدالتی ببخشد اما به هر جهت با شكستی كه من در زندگی ام خورده ام نه به كسی اطمینان دارم و نه انرژی دوباره بلند شدن را.

پاسخ

سلام خانم جوان،
آخ كه اگر من 28 سالم بود زمین و زمان را زیر ورو می كردم ! در 28 سالگی تمام دنیا مال شماست فقط به شرط اینكه عقلتان برسد و از توانایی هایتان بدرستی بهره بگیرید. اگر با گذشت 7 سال از یك واقعه تلخ هنوز هم نتوانسته اید آن را كنار بگذارید و از معركه آن ماجرا فاصله بگیرید، لازم است شیوه های دیگری را امتحان كنید .
اگر به كسی اطمینان كرده اید و به عكس آن جفا دیده اید دلیل نمی شود كه تمام دنیا را غیر قابل اطمینان ببینید.
نگویید كه توان دوباره برخاستن را ندارید. همین نشستن شما پای كامپیوتر و گشت زدن در دنیای گسترده نت به طور تلویحی نشان می دهد كه خیلی هم انرژی دارید، فقط لازم است شمعكتان روشن شود!
میانه تان با مطالعه چطور است؟ اگر اهل كتاب و كتابخوانی هستید می توانید سری كتابهای خانم كاترین پاندر را كه گیتی خوشدل ترجمه كرده در بازار بیابید. (از دولت عشق ، قانون شفا ، قانون توانگری و ...) مطالعه عمقی این كتابها چشم شما را به روی بعضی از واقعیت های درون خود شما باز می كند و شما را وا می دارد از زاویه ی یا زوایای دیگری به زندگی خود و دیگران بنگرید و دریچه های روشنی از اندیشه های گوناگون به روی شما باز می شود.
همیشه پرتوان باشید- مشاور