پرسش

مطالب ذیل را عینا از یك سایت مربوط به اهل تسنن نقل میكنم و تقاضا دارم یك نقد دندان شكن درباره آن ارائه دهید.
متشكرم از زحماتتان.
ادعای‌ تحریف‌ قرآن‌
ویژگی‌ اهل‌ سنت‌ از سایر فرق و مذاهب‌ این‌ است‌ كه‌ اهل‌ سنت‌ دارای‌ عقیده‌ای‌ میانه‌ و بدور از غلو و زیاده‌ روی‌ وانحراف‌ می‌باشند. زیرا عقیده‌ اهل‌ سنت‌ از كتاب‌ خدا (قرآن‌ مجید) و سنت‌ پیامبر (ص‌) سرچشمه‌ می‌گیرد. قرآن‌ كتابی‌است‌ خالی‌ از نقص‌ و خطا، كه‌ سراسر آن‌ نور و هدایت‌ و همچنین‌ حجتی‌ است‌ از جانب‌ پروردگار برای‌ بندگان‌. قرآن‌مجید شامل‌ آیات‌ وحی‌ شده‌ بر پیامبر (ص‌) بدون‌ هیچگونه‌ كم‌ و زیاد و یا تحریف‌ می‌باشد.
نكته‌ قابل‌ توجه‌ این است‌ كه‌ دشمنان‌ خداوند دیگر همچن گذشته‌ سعی‌ در جهت‌ تحریف‌ قرآن‌ و پراكندن‌ شبهات‌ پیرامون‌ آن‌نداشته‌ و صد البته‌ كه‌ خداوند هرگز خلاف‌ وعده‌ خود عمل‌ نمی‌كند، چرا كه‌ خداوند فرموده‌ است‌: «اِنَّا نَحْن‌ُ نَزَّلْنَاالذِّكْرَ وَ اِنَّا لَه‌ُ لَحَافِظُون‌» ما ذكر (قرآن‌) را نازل‌ كردیم‌ و همانا خود حافظ‌ آن‌ می‌باشیم‌ (سوره‌‌حجر آیه‌ 29)
اما آنچه‌ در كتب‌ شیعیان‌ آمده‌، كاملاً مغایر نص‌ صریح‌ قرآن‌ در آیه‌ای‌ است‌ كه‌ ذكر گردید. از آن‌ جمله‌ می‌توان‌ كتاب‌ مرأة ‌العقول‌ نوشته‌ محدث‌ شیعه‌ ملا باقر مجلسی‌، و كتاب‌ البرهان‌ فی‌ التفسیر القرآن‌ نوشته‌ سید هاشم‌ بحرانی‌ مفسر مشهورشیعه‌ ص‌49، و كتاب‌ فصل‌ الخطاب‌ فی‌ اثبات‌ تحریف‌ قرآن‌ رب‌ الارباب‌ (سخنی‌ قاطع‌ در اثبات‌ تحریف‌ قرآن‌) نوشته‌نور طبرسی‌ و همینطور كتاب‌ الانوار النعمانیة‌ نوشته‌ نعمت‌ الله الجزائری‌ ج‌2 ص‌357 را نام‌ برد. لاوه‌ بر اینها بسیاری‌ از علماء شیعه‌ تأكید می‌كنند كه‌ به‌ قرآن‌ مطالبی‌ اضافه‌ و مطالبی‌ از آن‌ كاسته‌ شده‌ است‌، و اصحاب‌گرامی‌ پیامبر (ص‌) تغییراتی‌ در آن‌ داده‌اند.
طبرسی‌ در كتاب‌ فصل‌ الخطاب‌ فی‌ اثبات‌ تحریف‌ كتاب‌ رب‌ الارباب‌ ص‌30 به‌ نقل‌ از نعمت‌ الله الجزائری‌ می‌گوید:اصحاب‌ (اهل‌ تشیع‌) بر صحت‌ احادیث‌ متواتر در مورد تحریف‌ قرآن‌ اجماع‌ و اتفاق نموده‌اند.
همچنین‌ كلینی‌ كه‌ یكی از بزرگترین و معروفترین مراجع شیعه است, در كتابش"الكافی", كه نزد ایشان اعتباری بیش از صحیح بخاری نزد اهل سنت دارد, در جلد2 صفحة 734مینویسد: مجموع آیات نازل شده بر پیامبر اكرم(ص) 17000(هفده هزار) بوده است (در حالی كه ‌میدانیم آیات قرآن‌ تقریباً 6000 می‌باشد). وی‌ ادامه‌ می‌دهد كه‌ قرآن‌ كامل‌ را جزائمه‌ (علیهم‌ السلام‌) كسی‌ جمع‌ آوری‌ نكرده‌ است‌. (الكافی‌، الحجة‌، ج‌1 ص‌428)
همچنین‌ نگارنده‌ كافی‌ در الكافی‌ فی‌ الاصول‌ ج‌اول ص‌240 از امام‌ جعفر صادق (علیه‌ السلام‌) روایت‌ می‌كند: انه‌ قال‌ وان‌ عندنا لمصحف‌ فاطمة‌ والله ما فیه‌ من‌ قرآنكم‌ حرف‌ واحد. یعنی‌: همانا مصحف‌ فاطمه‌ نزد ما است‌ و قسم‌به‌ خدا كه‌ از قرآن‌ شما در آن‌ یك‌ حرف‌ هم‌ وجود ندارد.
نگارنده‌ تفسیر الصافی‌ در مقدمه‌ تفسیرش‌ می‌گوید: قرآنی‌ كه‌ اینك‌ در اختیار ما است‌ آن‌چنانكه‌ بر محمد (ص‌) نازل‌گردیده‌ نیست‌ بلكه‌ در این‌ قرآن‌ خلاف‌ آن‌چه‌ خداوند نازل‌ فرموده‌ یافت‌ می‌شود و بعضاً قرآن‌ موجود مورد تحریف‌ وتغییر قرار گرفته‌ و در بسیاری‌ از موارد كلماتی‌ چون‌ «علی‌» و «آل‌ محمد» و همچنین‌ اسامی‌ بعضی‌ از منافقین‌ حذف‌گردیده‌ است‌. صاحب‌ تفسیر الصافی‌ اضافه‌ می‌نماید: بنابر اعتقاد مراجع‌ و بزرگان‌ ما پیرامون‌ قرآن‌ از جمله‌ كلینی‌ چنین‌به‌ نظر می‌رسد كه‌ آنها معتقد به‌ تحریف‌ و نقصان‌ در قرآن‌ بوده‌اند. (مقدمه‌ تفسیر صافی‌ ص‌14)
نور طبرسی‌ در كتاب‌ فصل‌ الخطاب فی إثبات تحریف كتاب رب الأرباب دو هزار روایت از مجموعة روایات شیعیان را جمع آوری كرده تا تحریف قرآن را ثابت كند.
نور طبرسی از علماء مشهور شیعه است و شیعیان در تقدیر و تجلیل از وی, او را در حجرة مرتضویه واقع در نجف اشرف كه از مقدسترین‌ گورستانهای‌ شیعیان‌ است‌ به‌ خاك‌ سپرده‌اند. این‌ كتاب‌ در ایران‌ به‌ چاپ‌ رسیده‌ است‌.
كمال‌ میثم‌ بحرانی‌ در شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ ذكر كرده‌ است‌ كه‌ عثمان‌ بن‌ عفان‌ (رض‌) مردم‌ را بر قرائت‌ زید بن‌ ثابت‌ متفق‌ كردو قرآنهای‌ دیگر را سوزاند و بی‌ شك‌ بسیاری‌ از آنچه‌ را كه‌ از طرف‌ خداوند نازل‌ شده‌ بود باطل‌ گردانید. (شرح‌ نهج‌البلاغه‌ ص‌11 ج‌1)
علاوه‌ بر این‌ آقایان‌ كلینی‌ و قمی‌ كه‌ از مراجع‌ و شخصیتهای‌ بزرگ‌ شیعه‌ بشمار می‌روند آیاتی‌ را ذكر كرده‌ و ادعا نموده‌اندكه‌ این‌ آیات‌ در قرآن‌ موجود بوده‌، سپس‌ حذف‌ گردیده‌اند. برای‌ نمونه‌ چند مورد از این‌ آیات‌ خیالی‌ را متذكر می‌شویم‌.ابتدا آیه‌ را به‌ همان‌ صورتی‌ كه‌ آنان‌ مدعی‌ شده‌اند

پاسخ

سلام علیكم
پاسخ سؤال شما را به طور مختصر عرض می‌كنم. البته كتابهای متعددی در زمینه‌‌ی عدم تحریف قرآن نوشته شده است كه می‌توانید در این زمینه به نوشته‌های آیت‌الله معرفت، آیت‌الله جوادی آملی، مقدمه‌‌ی تفسیر البیان آیت‌الله خویی و... مراجعه كنید.
شیعیان كه راسخ‏ترین اعتقاد را به عدم تحریف دارند و اكنون پرچمدار احكام نورانى قرآن و مدافع سرسخت‏حریم قرآن و اسلام در جهان هستند، به شیوه‏اى ناجوانمردانه متهم به اعتقاد به تحریف قرآن شده‏اند و این افترائات از گذشته دور تا به امروز چنان وسیع و گسترده بوده است كه بسیارى از برادران اهل سنت آن را از مسلمات مورد قبول شیعه امامیه تلقى كرده‏اند. دامن‏زدن به این اتهام بى اساس به‏دست عده‏اى اندك از مغرضان، به این هدف صورت مى‏گیرد كه چهره تابناك شیعه در نگاه سایر مسلمانان منفور جلوه داده شود و وحدت امت اسلام با دشوارى رو به رو گردد.
مسلمانان با وجود داشتن اختلاف در بخش‏هایى از اصول و فروع دین در مورد عدم تحریف قرآن اتفاق نظر دارند; گرچه در مورد تحریف بالنقیصه، گروهى اندك از اخباریان شیعه و جمعى از علماى اهل‏سنت به خاطر عدم تفطن و تحقیق، فریب ظاهر بعضى از اخبار و روایات را خورده و قائل به تحریف شده‏اند، ولى آن‏چه مشهور و معروف، بلكه امرى تردیدناپذیر در میان علماى اسلام -اعم از شیعه و سنى- است، آن است كه تحریف بالنقیصه نیز در قرآن واقع نشده و آن‏چه در دست ماست تمام قرآنى است كه بر پیامبر نازل گشته‏است. مراجعه به آراى بزرگان شیعه از متقدمان و متاخران به این حقیقت، شهادت مى‏دهد.
ابوالقاسم على‏بن حسین موسوى، معروف به‏سیدمرتضى و علم‏الهدى (م‏436ق.) فقیه، مفسر، متكلم، ادیب و شاعر و رئیس امامیه پس از شیخ مفید مى‏گوید:
علم به صحت نقل قرآن همانند علم به شهرها، حوادث و وقایع بزرگ، كتب مشهور و آشكار مدون عرب است; زیرا اهتمام و انگیزه براى نقل و حفظ قرآن‏كریم به حدى زیاد بود كه در مورد سایر چیزهاى ذكرشده چنین اهتمامى وجود نداشته‏است، چرا كه قرآن معجزه‏اى براى نبوت و ماخذى براى علوم شرعى و احكام دینى بوده‏است و دانشمندان اسلام در حفظ و حمایت از آن سعى بلیغ نموده‏اند; تا جایى كه همه آن‏چه را مربوط به اختلاف در قرآن از جهت اعراب و قراءت و حروف و آیات بوده فراگرفته‏اند. حال چگونه ممكن است تغییر یا نقصى در آن صورت گرفته باشد؟....
استاد محمدهادى معرفت نظریات بیش از بیست تن از اعلام امامیه را در زمینه عدم تحریف بیان نموده‏است، كه برخى از آنان عبارتند از:
1. شیخ المحدثین ابوجعفر محمدبن على‏بن الحسین الصدوق (م‏381ق.);
2. عمید الطائفه، محمدبن محمدبن نعمان المفید (م‏413ق.);
3. الشریف المرتضى، على‏بن الحسین علم‏الهدى (م‏436ق.);
4. شیخ الطائفه، ابوجعفر محمدبن الحسن الطوسى (م‏460ق.);
5. امین‏الاسلام، فضل‏بن الحسن الطبرسى (م‏548ق.);
6. علامه حلى (م‏726ق.);
7. محقق اردبیلى (م‏993ق.);
8. شیخ جعفر كاشف‏الغطاء (م‏1228ق.);
9. الامام السید شرف‏الدین العاملى (م‏1381ق.);
10. علامه امینى.
از معاصران نیز به نظریات قاطعانه بزرگانى چون علامه طباطبائى، آیة‏الله خوئى و امام خمینى اشاره شده است.
محدثان بزرگ شیعه از اولین آنها، یعنى صدوق گرفته تا آخرینشان، یعنى شیخ حر عاملى و ملامحسن فیض كاشانى، همگى احتمال وقوع تحریف در قرآن را نفى نموده‏اند. البته اندیشه تحریف به جهت نفى حجیت ظواهر قرآن، از ناحیه گروهى اندك از اخباریان ساده‏اندیش و زودباور مطرح شده‏است. سیدنعمت‏الله جزایرى (1050 - 1112 ق.) پرچمدار این گروه و مبتكر اندیشه تحریف براساس برخى از اخبار عجیب و شاذ بوده است. كتاب وى با عنوان الانوار النعمانیه انباشته از اخبار و داستان‏هاى خرافى و عجیبى است كه نظیر آن اخبار در كتاب‏هاى امامیه یافت نمى‏شود. این كتاب منبع اصلى قول به تحریف بوده و میرزاى نورى نیز در فصل‏الخطاب به آن اعتماد نموده‏است
مرحوم شیخ میرزا حسین نورى (1254 - 1320ق.) از امامان حدیث و بزرگان شیعه و داراى تالیفات متعددى است كه از جمله آنها كتاب فصل الخطاب فى تحریف كتاب رب الارباب است. این كتاب در سال 1292ق، در نجف اشرف تالیف و در سال 1298ق. چاپ شد. پس از انتشار، بسیارى از علما و بزرگان شیعه با او به مخالفت برخاسته رساله‏هایى در رد آن نوشتند. حاجى نورى در دفاع از كتاب خویش و در پاسخ به كتاب كشف الارتیاب عن تحریف الكتاب تالیف شیخ محمود تهرانى، مشهور به معرب، رساله فارسى جداگانه‏اى را نوشته مى‏گوید: «راضى نیستم كسى فصل‏الخطاب را بدون مطالعه این رساله بخواند.» علامه شیخ آقابزرگ تهرانى كه خود شاگرد حاجى نورى بوده است مى‏گوید:
استاد ما حاجى نورى در اواخر عمر خویش مى‏گفت: من در نامگذارى كتابم، اشتباه نمودم