سوره :
القصص
آیه شماره :
25
ریشه کلمه :
جزي
فعل :
جزاء
معنی :
مكافات، پاداش، تلافي، بخشيدن، بى نيازى، كفايت
«جزيه» نوعي ماليات است
توضیح :
چون ما بعدش «باء و على» آيد به معنى مكافات و مجازات است و چون «عن» باشد به معنى قضا واداء باشد. و بدون آنها به معنى كفايت است.
پاداش را جزاء گويند چون از حيث مقابله و برابرى در آن كفايت هست.
به چند نكته توجّه كنيم:
الف- در قرآن مجيد جزاءِ هم در پاداش و هم در کيفر و عذاب هر دو آمده است. مثل [بقره:191] و مثل [مائده:29] و نحو [كهف:88] ، [زمر:34]. ب- در بعضى از آيات جزاءِ خود عمل ذکر شده است مثل [يس:54]
ج- جزيه که از اهل کتاب گرفته مىشود از اين ماده است چون در حفظ خون و احترام اهل کتاب، به آن اکتفا مىشود.
جزيه مالياتى است که از اهل ذمّه با در نظر گرفتن توانا و ناتوان بودن آنها، گرفته مىشود و در مقابل از حمايت قانون برخوردار مىشوند و مانند يک فرد مسلم در پناه اسلام، آزاد زندگى مىکنند .